< يوحنَّا 18 >
قَالَ يَسُوعُ هَذَا وَخَرَجَ مَعَ تَلَامِيذِهِ إِلَى عَبْرِ وَادِي قَدْرُونَ، حَيْثُ كَانَ بُسْتَانٌ دَخَلَهُ هُوَ وَتَلَامِيذُهُ. | ١ 1 |
තාඃ කථාඃ කථයිත්වා යීශුඃ ශිෂ්යානාදාය කිද්රෝන්නාමකං ස්රෝත උත්තීර්ය්ය ශිෂ්යෛඃ සහ තත්රත්යෝද්යානං ප්රාවිශත්|
وَكَانَ يَهُوذَا مُسَلِّمُهُ يَعْرِفُ ٱلْمَوْضِعَ، لِأَنَّ يَسُوعَ ٱجْتَمَعَ هُنَاكَ كَثِيرًا مَعَ تَلَامِيذِهِ. | ٢ 2 |
කින්තු විශ්වාසඝාතියිහූදාස්තත් ස්ථානං පරිචීයතේ යතෝ යීශුඃ ශිෂ්යෛඃ සාර්ද්ධං කදාචිත් තත් ස්ථානම් අගච්ඡත්|
فَأَخَذَ يَهُوذَا ٱلْجُنْدَ وَخُدَّامًا مِنْ عِنْدِ رُؤَسَاءِ ٱلْكَهَنَةِ وَٱلْفَرِّيسِيِّينَ، وَجَاءَ إِلَى هُنَاكَ بِمَشَاعِلَ وَمَصَابِيحَ وَسِلَاحٍ. | ٣ 3 |
තදා ස යිහූදාඃ සෛන්යගණං ප්රධානයාජකානාං ඵිරූශිනාඤ්ච පදාතිගණඤ්ච ගෘහීත්වා ප්රදීපාන් උල්කාන් අස්ත්රාණි චාදාය තස්මින් ස්ථාන උපස්ථිතවාන්|
فَخَرَجَ يَسُوعُ وَهُوَ عَالِمٌ بِكُلِّ مَا يَأْتِي عَلَيْهِ، وَقَالَ لَهُمْ: «مَنْ تَطْلُبُونَ؟». | ٤ 4 |
ස්වං ප්රති යද් ඝටිෂ්යතේ තජ් ඥාත්වා යීශුරග්රේසරඃ සන් තානපෘච්ඡත් කං ගවේෂයථ?
أَجَابُوهُ: «يَسُوعَ ٱلنَّاصِرِيَّ». قَالَ لَهُمْ يَسُوعُ: «أَنَا هُوَ». وَكَانَ يَهُوذَا مُسَلِّمُهُ أَيْضًا وَاقِفًا مَعَهُمْ. | ٥ 5 |
තේ ප්රත්යවදන්, නාසරතීයං යීශුං; තතෝ යීශුරවාදීද් අහමේව සඃ; තෛඃ සහ විශ්වාසඝාතී යිහූදාශ්චාතිෂ්ඨත්|
فَلَمَّا قَالَ لَهُمْ: «إِنِّي أَنَا هُوَ»، رَجَعُوا إِلَى ٱلْوَرَاءِ وَسَقَطُوا عَلَى ٱلْأَرْضِ. | ٦ 6 |
තදාහමේව ස තස්යෛතාං කථාං ශ්රුත්වෛව තේ පශ්චාදේත්ය භූමෞ පතිතාඃ|
فَسَأَلَهُمْ أَيْضًا: «مَنْ تَطْلُبُونَ؟». فَقَالُوا: «يَسُوعَ ٱلنَّاصِرِيَّ». | ٧ 7 |
තතෝ යීශුඃ පුනරපි පෘෂ්ඨවාන් කං ගවේෂයථ? තතස්තේ ප්රත්යවදන් නාසරතීයං යීශුං|
أَجَابَ يَسُوع: «قَدْ قُلْتُ لَكُمْ: إِنِّي أَنَا هُوَ. فَإِنْ كُنْتُمْ تَطْلُبُونَنِي فَدَعُوا هَؤُلَاءِ يَذْهَبُونَ». | ٨ 8 |
තදා යීශුඃ ප්රත්යුදිතවාන් අහමේව ස ඉමාං කථාමචකථම්; යදි මාමන්විච්ඡථ තර්හීමාන් ගන්තුං මා වාරයත|
لِيَتِمَّ ٱلْقَوْلُ ٱلَّذِي قَالَهُ: «إِنَّ ٱلَّذِينَ أَعْطَيْتَنِي لَمْ أُهْلِكْ مِنْهُمْ أَحَدًا». | ٩ 9 |
ඉත්ථං භූතේ මහ්යං යාල්ලෝකාන් අදදාස්තේෂාම් ඒකමපි නාහාරයම් ඉමාං යාං කථාං ස ස්වයමකථයත් සා කථා සඵලා ජාතා|
ثُمَّ إِنَّ سِمْعَانَ بُطْرُسَ كَانَ مَعَهُ سَيْفٌ، فَٱسْتَلَّهُ وَضَرَبَ عَبْدَ رَئِيسِ ٱلْكَهَنَةِ، فَقَطَعَ أُذْنَهُ ٱلْيُمْنَى. وَكَانَ ٱسْمُ ٱلْعَبْدِ مَلْخُسَ. | ١٠ 10 |
තදා ශිමෝන්පිතරස්ය නිකටේ ඛඞ්ගල්ස්ථිතේඃ ස තං නිෂ්කෝෂං කෘත්වා මහායාජකස්ය මාල්ඛනාමානං දාසම් ආහත්ය තස්ය දක්ෂිණකර්ණං ඡින්නවාන්|
فَقَالَ يَسُوعُ لِبُطْرُسَ: «ٱجْعَلْ سَيْفَكَ فِي ٱلْغِمْدِ! ٱلْكَأْسُ ٱلَّتِي أَعْطَانِي ٱلْآبُ أَلَا أَشْرَبُهَا؟». | ١١ 11 |
තතෝ යීශුඃ පිතරම් අවදත්, ඛඞ්ගං කෝෂේ ස්ථාපය මම පිතා මහ්යං පාතුං යං කංසම් අදදාත් තේනාහං කිං න පාස්යාමි?
ثُمَّ إِنَّ ٱلْجُنْدَ وَٱلْقَائِدَ وَخُدَّامَ ٱلْيَهُودِ قَبَضُوا عَلَى يَسُوعَ وَأَوْثَقُوهُ، | ١٢ 12 |
තදා සෛන්යගණඃ සේනාපති ර්යිහූදීයානාං පදාතයශ්ච යීශුං ඝෘත්වා බද්ධ්වා හානන්නාම්නඃ කියඵාඃ ශ්වශුරස්ය සමීපං ප්රථමම් අනයන්|
وَمَضَوْا بِهِ إِلَى حَنَّانَ أَوَّلًا، لِأَنَّهُ كَانَ حَمَا قَيَافَا ٱلَّذِي كَانَ رَئِيسًا لِلْكَهَنَةِ فِي تِلْكَ ٱلسَّنَةِ. | ١٣ 13 |
ස කියඵාස්තස්මින් වත්සරේ මහායාජත්වපදේ නියුක්තඃ
وَكَانَ قَيَافَا هُوَ ٱلَّذِي أَشَارَ عَلَى ٱلْيَهُودِ أَنَّهُ خَيْرٌ أَنْ يَمُوتَ إِنْسَانٌ وَاحِدٌ عَنِ ٱلشَّعْبِ. | ١٤ 14 |
සන් සාධාරණලෝකානාං මඞ්ගලාර්ථම් ඒකජනස්ය මරණමුචිතම් ඉති යිහූදීයෛඃ සාර්ද්ධම් අමන්ත්රයත්|
وَكَانَ سِمْعَانُ بُطْرُسُ وَٱلتِّلْمِيذُ ٱلْآخَرُ يَتْبَعَانِ يَسُوعَ، وَكَانَ ذَلِكَ ٱلتِّلْمِيذُ مَعْرُوفًا عِنْدَ رَئِيسِ ٱلْكَهَنَةِ، فَدَخَلَ مَعَ يَسُوعَ إِلَى دَارِ رَئِيسِ ٱلْكَهَنَةِ. | ١٥ 15 |
තදා ශිමෝන්පිතරෝ(අ)න්යෛකශිෂ්යශ්ච යීශෝඃ පශ්චාද් අගච්ඡතාං තස්යාන්යශිෂ්යස්ය මහායාජකේන පරිචිතත්වාත් ස යීශුනා සහ මහායාජකස්යාට්ටාලිකාං ප්රාවිශත්|
وَأَمَّا بُطْرُسُ فَكَانَ وَاقِفًا عِنْدَ ٱلْبَابِ خَارِجًا. فَخَرَجَ ٱلتِّلْمِيذُ ٱلْآخَرُ ٱلَّذِي كَانَ مَعْرُوفًا عِنْدَ رَئِيسِ ٱلْكَهَنَةِ، وَكَلَّمَ ٱلْبَوَّابَةَ فَأَدْخَلَ بُطْرُسَ. | ١٦ 16 |
කින්තු පිතරෝ බහිර්ද්වාරස්ය සමීපේ(අ)තිෂ්ඨද් අතඒව මහායාජකේන පරිචිතඃ ස ශිෂ්යඃ පුනර්බහිර්ගත්වා දෞවායිකායෛ කථයිත්වා පිතරම් අභ්යන්තරම් ආනයත්|
فَقَالَتِ ٱلْجَارِيَةُ ٱلْبَوَّابَةُ لِبُطْرُسَ: «أَلَسْتَ أَنْتَ أَيْضًا مِنْ تَلَامِيذِ هَذَا ٱلْإِنْسَانِ؟». قَالَ ذَاكَ: «لَسْتُ أَنَا!». | ١٧ 17 |
තදා ස ද්වාරරක්ෂිකා පිතරම් අවදත් ත්වං කිං න තස්ය මානවස්ය ශිෂ්යඃ? තතඃ සෝවදද් අහං න භවාමි|
وَكَانَ ٱلْعَبِيدُ وَٱلْخُدَّامُ وَاقِفِينَ، وَهُمْ قَدْ أَضْرَمُوا جَمْرًا لِأَنَّهُ كَانَ بَرْدٌ، وَكَانُوا يَصْطَلُونَ، وَكَانَ بُطْرُسُ وَاقِفًا مَعَهُمْ يَصْطَلِي. | ١٨ 18 |
තතඃ පරං යත්ස්ථානේ දාසාඃ පදාතයශ්ච ශීතහේතෝරඞ්ගාරෛ ර්වහ්නිං ප්රජ්වාල්ය තාපං සේවිතවන්තස්තත්ස්ථානේ පිතරස්තිෂ්ඨන් තෛඃ සහ වහ්නිතාපං සේවිතුම් ආරභත|
فَسَأَلَ رَئِيسُ ٱلْكَهَنَةِ يَسُوعَ عَنْ تَلَامِيذِهِ وَعَنْ تَعْلِيمِهِ. | ١٩ 19 |
තදා ශිෂ්යේෂූපදේශේ ච මහායාජකේන යීශුඃ පෘෂ්ටඃ
أَجَابَهُ يَسُوعُ: «أَنَا كَلَّمْتُ ٱلْعَالَمَ عَلَانِيَةً. أَنَا عَلَّمْتُ كُلَّ حِينٍ فِي ٱلْمَجْمَعِ وَفِي ٱلْهَيْكَلِ حَيْثُ يَجْتَمِعُ ٱلْيَهُودُ دَائِمًا. وَفِي ٱلْخَفَاءِ لَمْ أَتَكَلَّمْ بِشَيْءٍ. | ٢٠ 20 |
සන් ප්රත්යුක්තවාන් සර්ව්වලෝකානාං සමක්ෂං කථාමකථයං ගුප්තං කාමපි කථාං න කථයිත්වා යත් ස්ථානං යිහූදීයාඃ සතතං ගච්ඡන්ති තත්ර භජනගේහේ මන්දිරේ චාශික්ෂයං|
لِمَاذَا تَسْأَلُنِي أَنَا؟ اِسْأَلِ ٱلَّذِينَ قَدْ سَمِعُوا مَاذَا كَلَّمْتُهُمْ. هُوَذَا هَؤُلَاءِ يَعْرِفُونَ مَاذَا قُلْتُ أَنَا». | ٢١ 21 |
මත්තඃ කුතඃ පෘච්ඡසි? යේ ජනා මදුපදේශම් අශෘණ්වන් තානේව පෘච්ඡ යද්යද් අවදං තේ තත් ජානින්ත|
وَلَمَّا قَالَ هَذَا لَطَمَ يَسُوعَ وَاحِدٌ مِنَ ٱلْخُدَّامِ كَانَ وَاقِفًا، قَائِلًا: «أَهَكَذَا تُجَاوِبُ رَئِيسَ ٱلْكَهَنَةِ؟». | ٢٢ 22 |
තදේත්ථං ප්රත්යුදිතත්වාත් නිකටස්ථපදාති ර්යීශුං චපේටේනාහත්ය ව්යාහරත් මහායාජකම් ඒවං ප්රතිවදසි?
أَجَابَهُ يَسُوعُ: «إِنْ كُنْتُ قَدْ تَكَلَّمْتُ رَدِيًّا فَٱشْهَدْ عَلَى ٱلرَّدِيِّ، وَإِنْ حَسَنًا فَلِمَاذَا تَضْرِبُنِي؟». | ٢٣ 23 |
තතෝ යීශුඃ ප්රතිගදිතවාන් යද්යයථාර්ථම් අචකථං තර්හි තස්යායථාර්ථස්ය ප්රමාණං දේහි, කින්තු යදි යථාර්ථං තර්හි කුතෝ හේතෝ ර්මාම් අතාඩයඃ?
وَكَانَ حَنَّانُ قَدْ أَرْسَلَهُ مُوثَقًا إِلَى قَيَافَا رَئِيسِ ٱلْكَهَنَةِ. | ٢٤ 24 |
පූර්ව්වං හානන් සබන්ධනං තං කියඵාමහායාජකස්ය සමීපං ප්රෛෂයත්|
وَسِمْعَانُ بُطْرُسُ كَانَ وَاقِفًا يَصْطَلِي. فَقَالُوا لَهُ: «أَلَسْتَ أَنْتَ أَيْضًا مِنْ تَلَامِيذِهِ؟». فَأَنْكَرَ ذَاكَ وَقَالَ: «لَسْتُ أَنَا!». | ٢٥ 25 |
ශිමෝන්පිතරස්තිෂ්ඨන් වහ්නිතාපං සේවතේ, ඒතස්මින් සමයේ කියන්තස්තම් අපෘච්ඡන් ත්වං කිම් ඒතස්ය ජනස්ය ශිෂ්යෝ න? තතඃ සෝපහ්නුත්යාබ්රවීද් අහං න භවාමි|
قَالَ وَاحِدٌ مِنْ عَبِيدِ رَئِيسِ ٱلْكَهَنَةِ، وَهُوَ نَسِيبُ ٱلَّذِي قَطَعَ بُطْرُسُ أُذْنَهُ: «أَمَا رَأَيْتُكَ أَنَا مَعَهُ فِي ٱلْبُسْتَانِ؟». | ٢٦ 26 |
තදා මහායාජකස්ය යස්ය දාසස්ය පිතරඃ කර්ණමච්ඡිනත් තස්ය කුටුම්බඃ ප්රත්යුදිතවාන් උද්යානේ තේන සහ තිෂ්ඨන්තං ත්වාං කිං නාපශ්යං?
فَأَنْكَرَ بُطْرُسُ أَيْضًا. وَلِلْوَقْتِ صَاحَ ٱلدِّيكُ. | ٢٧ 27 |
කින්තු පිතරඃ පුනරපහ්නුත්ය කථිතවාන්; තදානීං කුක්කුටෝ(අ)රෞත්|
ثُمَّ جَاءُوا بِيَسُوعَ مِنْ عِنْدِ قَيَافَا إِلَى دَارِ ٱلْوِلَايَةِ، وَكَانَ صُبْحٌ. وَلَمْ يَدْخُلُوا هُمْ إِلَى دَارِ ٱلْوِلَايَةِ لِكَيْ لَا يَتَنَجَّسُوا، فَيَأْكُلُونَ ٱلْفِصْحَ. | ٢٨ 28 |
තදනන්තරං ප්රත්යූෂේ තේ කියඵාගෘහාද් අධිපතේ ර්ගෘහං යීශුම් අනයන් කින්තු යස්මින් අශුචිත්වේ ජාතේ තෛ ර්නිස්තාරෝත්සවේ න භෝක්තව්යං, තස්ය භයාද් යිහූදීයාස්තද්ගෘහං නාවිශන්|
فَخَرَجَ بِيلَاطُسُ إِلَيْهِمْ وَقَالَ: «أَيَّةَ شِكَايَةٍ تُقَدِّمُونَ عَلَى هَذَا ٱلْإِنْسَانِ؟». | ٢٩ 29 |
අපරං පීලාතෝ බහිරාගත්ය තාන් පෘෂ්ඨවාන් ඒතස්ය මනුෂ්යස්ය කං දෝෂං වදථ?
أَجَابُوا وَقَالُوا لَهُ: «لَوْ لَمْ يَكُنْ فَاعِلَ شَرٍّ لَمَا كُنَّا قَدْ سَلَّمْنَاهُ إِلَيْكَ!». | ٣٠ 30 |
තදා තේ පේත්යවදන් දුෂ්කර්ම්මකාරිණි න සති භවතඃ සමීපේ නෛනං සමාර්පයිෂ්යාමඃ|
فَقَالَ لَهُمْ بِيلَاطُسُ: «خُذُوهُ أَنْتُمْ وَٱحْكُمُوا عَلَيْهِ حَسَبَ نَامُوسِكُمْ». فَقَالَ لَهُ ٱلْيَهُودُ: «لَا يَجُوزُ لَنَا أَنْ نَقْتُلَ أَحَدًا». | ٣١ 31 |
තතඃ පීලාතෝ(අ)වදද් යූයමේනං ගෘහීත්වා ස්වේෂාං ව්යවස්ථයා විචාරයත| තදා යිහූදීයාඃ ප්රත්යවදන් කස්යාපි මනුෂ්යස්ය ප්රාණදණ්ඩං කර්ත්තුං නාස්මාකම් අධිකාරෝ(අ)ස්ති|
لِيَتِمَّ قَوْلُ يَسُوعَ ٱلَّذِي قَالَهُ مُشِيرًا إِلَى أَيَّةِ مِيتَةٍ كَانَ مُزْمِعًا أَنْ يَمُوتَ. | ٣٢ 32 |
ඒවං සති යීශුඃ ස්වස්ය මෘත්යෞ යාං කථාං කථිතවාන් සා සඵලාභවත්|
ثُمَّ دَخَلَ بِيلَاطُسُ أَيْضًا إِلَى دَارِ ٱلْوِلَايَةِ وَدَعَا يَسُوعَ، وَقَالَ لَهُ: «أنْتَ مَلِكُ ٱلْيَهُودِ؟». | ٣٣ 33 |
තදනන්තරං පීලාතඃ පුනරපි තද් රාජගෘහං ගත්වා යීශුමාහූය පෘෂ්ටවාන් ත්වං කිං යිහූදීයානාං රාජා?
أَجَابَهُ يَسُوعُ: «أَمِنْ ذَاتِكَ تَقُولُ هَذَا، أَمْ آخَرُونَ قَالُوا لَكَ عَنِّي؟». | ٣٤ 34 |
යීශුඃ ප්රත්යවදත් ත්වම් ඒතාං කථාං ස්වතඃ කථයසි කිමන්යඃ කශ්චින් මයි කථිතවාන්?
أَجَابَهُ بِيلَاطُسُ: «أَلَعَلِّي أَنَا يَهُودِيٌّ؟ أُمَّتُكَ وَرُؤَسَاءُ ٱلْكَهَنَةِ أَسْلَمُوكَ إِلَيَّ. مَاذَا فَعَلْتَ؟». | ٣٥ 35 |
පීලාතෝ(අ)වදද් අහං කිං යිහූදීයඃ? තව ස්වදේශීයා විශේෂතඃ ප්රධානයාජකා මම නිකටේ ත්වාං සමාර්පයන, ත්වං කිං කෘතවාන්?
أَجَابَ يَسُوعُ: «مَمْلَكَتِي لَيْسَتْ مِنْ هَذَا ٱلْعَالَمِ. لَوْ كَانَتْ مَمْلَكَتِي مِنْ هَذَا ٱلْعَالَمِ، لَكَانَ خُدَّامِي يُجَاهِدُونَ لِكَيْ لَا أُسَلَّمَ إِلَى ٱلْيَهُودِ. وَلَكِنِ ٱلْآنَ لَيْسَتْ مَمْلَكَتِي مِنْ هُنَا». | ٣٦ 36 |
යීශුඃ ප්රත්යවදත් මම රාජ්යම් ඒතජ්ජගත්සම්බන්ධීයං න භවති යදි මම රාජ්යං ජගත්සම්බන්ධීයම් අභවිෂ්යත් තර්හි යිහූදීයානාං හස්තේෂු යථා සමර්පිතෝ නාභවං තදර්ථං මම සේවකා අයෝත්ස්යන් කින්තු මම රාජ්යම් ඓහිකං න|
فَقَالَ لَهُ بِيلَاطُسُ: «أَفَأَنْتَ إِذًا مَلِكٌ؟». أَجَابَ يَسُوعُ: «أَنْتَ تَقُولُ: إِنِّي مَلِكٌ. لِهَذَا قَدْ وُلِدْتُ أَنَا، وَلِهَذَا قَدْ أَتَيْتُ إِلَى ٱلْعَالَمِ لِأَشْهَدَ لِلْحَقِّ. كُلُّ مَنْ هُوَ مِنَ ٱلْحَقِّ يَسْمَعُ صَوْتِي». | ٣٧ 37 |
තදා පීලාතඃ කථිතවාන්, තර්හි ත්වං රාජා භවසි? යීශුඃ ප්රත්යුක්තවාන් ත්වං සත්යං කථයසි, රාජාහං භවාමි; සත්යතායාං සාක්ෂ්යං දාතුං ජනිං ගෘහීත්වා ජගත්යස්මින් අවතීර්ණවාන්, තස්මාත් සත්යධර්ම්මපක්ෂපාතිනෝ මම කථාං ශෘණ්වන්ති|
قَالَ لَهُ بِيلَاطُسُ: «مَا هُوَ ٱلْحَقُّ؟!». وَلَمَّا قَالَ هَذَا خَرَجَ أَيْضًا إِلَى ٱلْيَهُودِ وَقَالَ لَهُمْ: «أَنَا لَسْتُ أَجِدُ فِيهِ عِلَّةً وَاحِدَةً. | ٣٨ 38 |
තදා සත්යං කිං? ඒතාං කථාං පෂ්ට්වා පීලාතඃ පුනරපි බහිර්ගත්වා යිහූදීයාන් අභාෂත, අහං තස්ය කමප්යපරාධං න ප්රාප්නෝමි|
وَلَكُمْ عَادَةٌ أَنْ أُطْلِقَ لَكُمْ وَاحِدًا فِي ٱلْفِصْحِ. أَفَتُرِيدُونَ أَنْ أُطْلِقَ لَكُمْ مَلِكَ ٱلْيَهُودِ؟». | ٣٩ 39 |
නිස්තාරෝත්සවසමයේ යුෂ්මාභිරභිරුචිත ඒකෝ ජනෝ මයා මෝචයිතව්ය ඒෂා යුෂ්මාකං රීතිරස්ති, අතඒව යුෂ්මාකං නිකටේ යිහූදීයානාං රාජානං කිං මෝචයාමි, යුෂ්මාකම් ඉච්ඡා කා?
فَصَرَخُوا أَيْضًا جَمِيعُهُمْ قَائِلِينَ: «لَيْسَ هَذَا بَلْ بَارَابَاسَ!». وَكَانَ بَارَابَاسُ لِصًّا. | ٤٠ 40 |
තදා තේ සර්ව්වේ රුවන්තෝ ව්යාහරන් ඒනං මානුෂං නහි බරබ්බාං මෝචය| කින්තු ස බරබ්බා දස්යුරාසීත්|