يوحنَّا 18
| قَالَ يَسُوعُ هَذَا وَخَرَجَ مَعَ تَلَامِيذِهِ إِلَى عَبْرِ وَادِي قَدْرُونَ، حَيْثُ كَانَ بُسْتَانٌ دَخَلَهُ هُوَ وَتَلَامِيذُهُ. | ١ 1 |
ତାଃ କଥାଃ କଥଯିତ୍ୱା ଯୀଶୁଃ ଶିଷ୍ୟାନାଦାଯ କିଦ୍ରୋନ୍ନାମକଂ ସ୍ରୋତ ଉତ୍ତୀର୍ୟ୍ୟ ଶିଷ୍ୟୈଃ ସହ ତତ୍ରତ୍ୟୋଦ୍ୟାନଂ ପ୍ରାୱିଶତ୍|
| وَكَانَ يَهُوذَا مُسَلِّمُهُ يَعْرِفُ ٱلْمَوْضِعَ، لِأَنَّ يَسُوعَ ٱجْتَمَعَ هُنَاكَ كَثِيرًا مَعَ تَلَامِيذِهِ. | ٢ 2 |
କିନ୍ତୁ ୱିଶ୍ୱାସଘାତିଯିହୂଦାସ୍ତତ୍ ସ୍ଥାନଂ ପରିଚୀଯତେ ଯତୋ ଯୀଶୁଃ ଶିଷ୍ୟୈଃ ସାର୍ଦ୍ଧଂ କଦାଚିତ୍ ତତ୍ ସ୍ଥାନମ୍ ଅଗଚ୍ଛତ୍|
| فَأَخَذَ يَهُوذَا ٱلْجُنْدَ وَخُدَّامًا مِنْ عِنْدِ رُؤَسَاءِ ٱلْكَهَنَةِ وَٱلْفَرِّيسِيِّينَ، وَجَاءَ إِلَى هُنَاكَ بِمَشَاعِلَ وَمَصَابِيحَ وَسِلَاحٍ. | ٣ 3 |
ତଦା ସ ଯିହୂଦାଃ ସୈନ୍ୟଗଣଂ ପ୍ରଧାନଯାଜକାନାଂ ଫିରୂଶିନାଞ୍ଚ ପଦାତିଗଣଞ୍ଚ ଗୃହୀତ୍ୱା ପ୍ରଦୀପାନ୍ ଉଲ୍କାନ୍ ଅସ୍ତ୍ରାଣି ଚାଦାଯ ତସ୍ମିନ୍ ସ୍ଥାନ ଉପସ୍ଥିତୱାନ୍|
| فَخَرَجَ يَسُوعُ وَهُوَ عَالِمٌ بِكُلِّ مَا يَأْتِي عَلَيْهِ، وَقَالَ لَهُمْ: «مَنْ تَطْلُبُونَ؟». | ٤ 4 |
ସ୍ୱଂ ପ୍ରତି ଯଦ୍ ଘଟିଷ୍ୟତେ ତଜ୍ ଜ୍ଞାତ୍ୱା ଯୀଶୁରଗ୍ରେସରଃ ସନ୍ ତାନପୃଚ୍ଛତ୍ କଂ ଗୱେଷଯଥ?
| أَجَابُوهُ: «يَسُوعَ ٱلنَّاصِرِيَّ». قَالَ لَهُمْ يَسُوعُ: «أَنَا هُوَ». وَكَانَ يَهُوذَا مُسَلِّمُهُ أَيْضًا وَاقِفًا مَعَهُمْ. | ٥ 5 |
ତେ ପ୍ରତ୍ୟୱଦନ୍, ନାସରତୀଯଂ ଯୀଶୁଂ; ତତୋ ଯୀଶୁରୱାଦୀଦ୍ ଅହମେୱ ସଃ; ତୈଃ ସହ ୱିଶ୍ୱାସଘାତୀ ଯିହୂଦାଶ୍ଚାତିଷ୍ଠତ୍|
| فَلَمَّا قَالَ لَهُمْ: «إِنِّي أَنَا هُوَ»، رَجَعُوا إِلَى ٱلْوَرَاءِ وَسَقَطُوا عَلَى ٱلْأَرْضِ. | ٦ 6 |
ତଦାହମେୱ ସ ତସ୍ୟୈତାଂ କଥାଂ ଶ୍ରୁତ୍ୱୈୱ ତେ ପଶ୍ଚାଦେତ୍ୟ ଭୂମୌ ପତିତାଃ|
| فَسَأَلَهُمْ أَيْضًا: «مَنْ تَطْلُبُونَ؟». فَقَالُوا: «يَسُوعَ ٱلنَّاصِرِيَّ». | ٧ 7 |
ତତୋ ଯୀଶୁଃ ପୁନରପି ପୃଷ୍ଠୱାନ୍ କଂ ଗୱେଷଯଥ? ତତସ୍ତେ ପ୍ରତ୍ୟୱଦନ୍ ନାସରତୀଯଂ ଯୀଶୁଂ|
| أَجَابَ يَسُوع: «قَدْ قُلْتُ لَكُمْ: إِنِّي أَنَا هُوَ. فَإِنْ كُنْتُمْ تَطْلُبُونَنِي فَدَعُوا هَؤُلَاءِ يَذْهَبُونَ». | ٨ 8 |
ତଦା ଯୀଶୁଃ ପ୍ରତ୍ୟୁଦିତୱାନ୍ ଅହମେୱ ସ ଇମାଂ କଥାମଚକଥମ୍; ଯଦି ମାମନ୍ୱିଚ୍ଛଥ ତର୍ହୀମାନ୍ ଗନ୍ତୁଂ ମା ୱାରଯତ|
| لِيَتِمَّ ٱلْقَوْلُ ٱلَّذِي قَالَهُ: «إِنَّ ٱلَّذِينَ أَعْطَيْتَنِي لَمْ أُهْلِكْ مِنْهُمْ أَحَدًا». | ٩ 9 |
ଇତ୍ଥଂ ଭୂତେ ମହ୍ୟଂ ଯାଲ୍ଲୋକାନ୍ ଅଦଦାସ୍ତେଷାମ୍ ଏକମପି ନାହାରଯମ୍ ଇମାଂ ଯାଂ କଥାଂ ସ ସ୍ୱଯମକଥଯତ୍ ସା କଥା ସଫଲା ଜାତା|
| ثُمَّ إِنَّ سِمْعَانَ بُطْرُسَ كَانَ مَعَهُ سَيْفٌ، فَٱسْتَلَّهُ وَضَرَبَ عَبْدَ رَئِيسِ ٱلْكَهَنَةِ، فَقَطَعَ أُذْنَهُ ٱلْيُمْنَى. وَكَانَ ٱسْمُ ٱلْعَبْدِ مَلْخُسَ. | ١٠ 10 |
ତଦା ଶିମୋନ୍ପିତରସ୍ୟ ନିକଟେ ଖଙ୍ଗଲ୍ସ୍ଥିତେଃ ସ ତଂ ନିଷ୍କୋଷଂ କୃତ୍ୱା ମହାଯାଜକସ୍ୟ ମାଲ୍ଖନାମାନଂ ଦାସମ୍ ଆହତ୍ୟ ତସ୍ୟ ଦକ୍ଷିଣକର୍ଣଂ ଛିନ୍ନୱାନ୍|
| فَقَالَ يَسُوعُ لِبُطْرُسَ: «ٱجْعَلْ سَيْفَكَ فِي ٱلْغِمْدِ! ٱلْكَأْسُ ٱلَّتِي أَعْطَانِي ٱلْآبُ أَلَا أَشْرَبُهَا؟». | ١١ 11 |
ତତୋ ଯୀଶୁଃ ପିତରମ୍ ଅୱଦତ୍, ଖଙ୍ଗଂ କୋଷେ ସ୍ଥାପଯ ମମ ପିତା ମହ୍ୟଂ ପାତୁଂ ଯଂ କଂସମ୍ ଅଦଦାତ୍ ତେନାହଂ କିଂ ନ ପାସ୍ୟାମି?
| ثُمَّ إِنَّ ٱلْجُنْدَ وَٱلْقَائِدَ وَخُدَّامَ ٱلْيَهُودِ قَبَضُوا عَلَى يَسُوعَ وَأَوْثَقُوهُ، | ١٢ 12 |
ତଦା ସୈନ୍ୟଗଣଃ ସେନାପତି ର୍ୟିହୂଦୀଯାନାଂ ପଦାତଯଶ୍ଚ ଯୀଶୁଂ ଘୃତ୍ୱା ବଦ୍ଧ୍ୱା ହାନନ୍ନାମ୍ନଃ କିଯଫାଃ ଶ୍ୱଶୁରସ୍ୟ ସମୀପଂ ପ୍ରଥମମ୍ ଅନଯନ୍|
| وَمَضَوْا بِهِ إِلَى حَنَّانَ أَوَّلًا، لِأَنَّهُ كَانَ حَمَا قَيَافَا ٱلَّذِي كَانَ رَئِيسًا لِلْكَهَنَةِ فِي تِلْكَ ٱلسَّنَةِ. | ١٣ 13 |
ସ କିଯଫାସ୍ତସ୍ମିନ୍ ୱତ୍ସରେ ମହାଯାଜତ୍ୱପଦେ ନିଯୁକ୍ତଃ
| وَكَانَ قَيَافَا هُوَ ٱلَّذِي أَشَارَ عَلَى ٱلْيَهُودِ أَنَّهُ خَيْرٌ أَنْ يَمُوتَ إِنْسَانٌ وَاحِدٌ عَنِ ٱلشَّعْبِ. | ١٤ 14 |
ସନ୍ ସାଧାରଣଲୋକାନାଂ ମଙ୍ଗଲାର୍ଥମ୍ ଏକଜନସ୍ୟ ମରଣମୁଚିତମ୍ ଇତି ଯିହୂଦୀଯୈଃ ସାର୍ଦ୍ଧମ୍ ଅମନ୍ତ୍ରଯତ୍|
| وَكَانَ سِمْعَانُ بُطْرُسُ وَٱلتِّلْمِيذُ ٱلْآخَرُ يَتْبَعَانِ يَسُوعَ، وَكَانَ ذَلِكَ ٱلتِّلْمِيذُ مَعْرُوفًا عِنْدَ رَئِيسِ ٱلْكَهَنَةِ، فَدَخَلَ مَعَ يَسُوعَ إِلَى دَارِ رَئِيسِ ٱلْكَهَنَةِ. | ١٥ 15 |
ତଦା ଶିମୋନ୍ପିତରୋଽନ୍ୟୈକଶିଷ୍ୟଶ୍ଚ ଯୀଶୋଃ ପଶ୍ଚାଦ୍ ଅଗଚ୍ଛତାଂ ତସ୍ୟାନ୍ୟଶିଷ୍ୟସ୍ୟ ମହାଯାଜକେନ ପରିଚିତତ୍ୱାତ୍ ସ ଯୀଶୁନା ସହ ମହାଯାଜକସ୍ୟାଟ୍ଟାଲିକାଂ ପ୍ରାୱିଶତ୍|
| وَأَمَّا بُطْرُسُ فَكَانَ وَاقِفًا عِنْدَ ٱلْبَابِ خَارِجًا. فَخَرَجَ ٱلتِّلْمِيذُ ٱلْآخَرُ ٱلَّذِي كَانَ مَعْرُوفًا عِنْدَ رَئِيسِ ٱلْكَهَنَةِ، وَكَلَّمَ ٱلْبَوَّابَةَ فَأَدْخَلَ بُطْرُسَ. | ١٦ 16 |
କିନ୍ତୁ ପିତରୋ ବହିର୍ଦ୍ୱାରସ୍ୟ ସମୀପେଽତିଷ୍ଠଦ୍ ଅତଏୱ ମହାଯାଜକେନ ପରିଚିତଃ ସ ଶିଷ୍ୟଃ ପୁନର୍ବହିର୍ଗତ୍ୱା ଦୌୱାଯିକାଯୈ କଥଯିତ୍ୱା ପିତରମ୍ ଅଭ୍ୟନ୍ତରମ୍ ଆନଯତ୍|
| فَقَالَتِ ٱلْجَارِيَةُ ٱلْبَوَّابَةُ لِبُطْرُسَ: «أَلَسْتَ أَنْتَ أَيْضًا مِنْ تَلَامِيذِ هَذَا ٱلْإِنْسَانِ؟». قَالَ ذَاكَ: «لَسْتُ أَنَا!». | ١٧ 17 |
ତଦା ସ ଦ୍ୱାରରକ୍ଷିକା ପିତରମ୍ ଅୱଦତ୍ ତ୍ୱଂ କିଂ ନ ତସ୍ୟ ମାନୱସ୍ୟ ଶିଷ୍ୟଃ? ତତଃ ସୋୱଦଦ୍ ଅହଂ ନ ଭୱାମି|
| وَكَانَ ٱلْعَبِيدُ وَٱلْخُدَّامُ وَاقِفِينَ، وَهُمْ قَدْ أَضْرَمُوا جَمْرًا لِأَنَّهُ كَانَ بَرْدٌ، وَكَانُوا يَصْطَلُونَ، وَكَانَ بُطْرُسُ وَاقِفًا مَعَهُمْ يَصْطَلِي. | ١٨ 18 |
ତତଃ ପରଂ ଯତ୍ସ୍ଥାନେ ଦାସାଃ ପଦାତଯଶ୍ଚ ଶୀତହେତୋରଙ୍ଗାରୈ ର୍ୱହ୍ନିଂ ପ୍ରଜ୍ୱାଲ୍ୟ ତାପଂ ସେୱିତୱନ୍ତସ୍ତତ୍ସ୍ଥାନେ ପିତରସ୍ତିଷ୍ଠନ୍ ତୈଃ ସହ ୱହ୍ନିତାପଂ ସେୱିତୁମ୍ ଆରଭତ|
| فَسَأَلَ رَئِيسُ ٱلْكَهَنَةِ يَسُوعَ عَنْ تَلَامِيذِهِ وَعَنْ تَعْلِيمِهِ. | ١٩ 19 |
ତଦା ଶିଷ୍ୟେଷୂପଦେଶେ ଚ ମହାଯାଜକେନ ଯୀଶୁଃ ପୃଷ୍ଟଃ
| أَجَابَهُ يَسُوعُ: «أَنَا كَلَّمْتُ ٱلْعَالَمَ عَلَانِيَةً. أَنَا عَلَّمْتُ كُلَّ حِينٍ فِي ٱلْمَجْمَعِ وَفِي ٱلْهَيْكَلِ حَيْثُ يَجْتَمِعُ ٱلْيَهُودُ دَائِمًا. وَفِي ٱلْخَفَاءِ لَمْ أَتَكَلَّمْ بِشَيْءٍ. | ٢٠ 20 |
ସନ୍ ପ୍ରତ୍ୟୁକ୍ତୱାନ୍ ସର୍ୱ୍ୱଲୋକାନାଂ ସମକ୍ଷଂ କଥାମକଥଯଂ ଗୁପ୍ତଂ କାମପି କଥାଂ ନ କଥଯିତ୍ୱା ଯତ୍ ସ୍ଥାନଂ ଯିହୂଦୀଯାଃ ସତତଂ ଗଚ୍ଛନ୍ତି ତତ୍ର ଭଜନଗେହେ ମନ୍ଦିରେ ଚାଶିକ୍ଷଯଂ|
| لِمَاذَا تَسْأَلُنِي أَنَا؟ اِسْأَلِ ٱلَّذِينَ قَدْ سَمِعُوا مَاذَا كَلَّمْتُهُمْ. هُوَذَا هَؤُلَاءِ يَعْرِفُونَ مَاذَا قُلْتُ أَنَا». | ٢١ 21 |
ମତ୍ତଃ କୁତଃ ପୃଚ୍ଛସି? ଯେ ଜନା ମଦୁପଦେଶମ୍ ଅଶୃଣ୍ୱନ୍ ତାନେୱ ପୃଚ୍ଛ ଯଦ୍ୟଦ୍ ଅୱଦଂ ତେ ତତ୍ ଜାନିନ୍ତ|
| وَلَمَّا قَالَ هَذَا لَطَمَ يَسُوعَ وَاحِدٌ مِنَ ٱلْخُدَّامِ كَانَ وَاقِفًا، قَائِلًا: «أَهَكَذَا تُجَاوِبُ رَئِيسَ ٱلْكَهَنَةِ؟». | ٢٢ 22 |
ତଦେତ୍ଥଂ ପ୍ରତ୍ୟୁଦିତତ୍ୱାତ୍ ନିକଟସ୍ଥପଦାତି ର୍ୟୀଶୁଂ ଚପେଟେନାହତ୍ୟ ୱ୍ୟାହରତ୍ ମହାଯାଜକମ୍ ଏୱଂ ପ୍ରତିୱଦସି?
| أَجَابَهُ يَسُوعُ: «إِنْ كُنْتُ قَدْ تَكَلَّمْتُ رَدِيًّا فَٱشْهَدْ عَلَى ٱلرَّدِيِّ، وَإِنْ حَسَنًا فَلِمَاذَا تَضْرِبُنِي؟». | ٢٣ 23 |
ତତୋ ଯୀଶୁଃ ପ୍ରତିଗଦିତୱାନ୍ ଯଦ୍ୟଯଥାର୍ଥମ୍ ଅଚକଥଂ ତର୍ହି ତସ୍ୟାଯଥାର୍ଥସ୍ୟ ପ୍ରମାଣଂ ଦେହି, କିନ୍ତୁ ଯଦି ଯଥାର୍ଥଂ ତର୍ହି କୁତୋ ହେତୋ ର୍ମାମ୍ ଅତାଡଯଃ?
| وَكَانَ حَنَّانُ قَدْ أَرْسَلَهُ مُوثَقًا إِلَى قَيَافَا رَئِيسِ ٱلْكَهَنَةِ. | ٢٤ 24 |
ପୂର୍ୱ୍ୱଂ ହାନନ୍ ସବନ୍ଧନଂ ତଂ କିଯଫାମହାଯାଜକସ୍ୟ ସମୀପଂ ପ୍ରୈଷଯତ୍|
| وَسِمْعَانُ بُطْرُسُ كَانَ وَاقِفًا يَصْطَلِي. فَقَالُوا لَهُ: «أَلَسْتَ أَنْتَ أَيْضًا مِنْ تَلَامِيذِهِ؟». فَأَنْكَرَ ذَاكَ وَقَالَ: «لَسْتُ أَنَا!». | ٢٥ 25 |
ଶିମୋନ୍ପିତରସ୍ତିଷ୍ଠନ୍ ୱହ୍ନିତାପଂ ସେୱତେ, ଏତସ୍ମିନ୍ ସମଯେ କିଯନ୍ତସ୍ତମ୍ ଅପୃଚ୍ଛନ୍ ତ୍ୱଂ କିମ୍ ଏତସ୍ୟ ଜନସ୍ୟ ଶିଷ୍ୟୋ ନ? ତତଃ ସୋପହ୍ନୁତ୍ୟାବ୍ରୱୀଦ୍ ଅହଂ ନ ଭୱାମି|
| قَالَ وَاحِدٌ مِنْ عَبِيدِ رَئِيسِ ٱلْكَهَنَةِ، وَهُوَ نَسِيبُ ٱلَّذِي قَطَعَ بُطْرُسُ أُذْنَهُ: «أَمَا رَأَيْتُكَ أَنَا مَعَهُ فِي ٱلْبُسْتَانِ؟». | ٢٦ 26 |
ତଦା ମହାଯାଜକସ୍ୟ ଯସ୍ୟ ଦାସସ୍ୟ ପିତରଃ କର୍ଣମଚ୍ଛିନତ୍ ତସ୍ୟ କୁଟୁମ୍ବଃ ପ୍ରତ୍ୟୁଦିତୱାନ୍ ଉଦ୍ୟାନେ ତେନ ସହ ତିଷ୍ଠନ୍ତଂ ତ୍ୱାଂ କିଂ ନାପଶ୍ୟଂ?
| فَأَنْكَرَ بُطْرُسُ أَيْضًا. وَلِلْوَقْتِ صَاحَ ٱلدِّيكُ. | ٢٧ 27 |
କିନ୍ତୁ ପିତରଃ ପୁନରପହ୍ନୁତ୍ୟ କଥିତୱାନ୍; ତଦାନୀଂ କୁକ୍କୁଟୋଽରୌତ୍|
| ثُمَّ جَاءُوا بِيَسُوعَ مِنْ عِنْدِ قَيَافَا إِلَى دَارِ ٱلْوِلَايَةِ، وَكَانَ صُبْحٌ. وَلَمْ يَدْخُلُوا هُمْ إِلَى دَارِ ٱلْوِلَايَةِ لِكَيْ لَا يَتَنَجَّسُوا، فَيَأْكُلُونَ ٱلْفِصْحَ. | ٢٨ 28 |
ତଦନନ୍ତରଂ ପ୍ରତ୍ୟୂଷେ ତେ କିଯଫାଗୃହାଦ୍ ଅଧିପତେ ର୍ଗୃହଂ ଯୀଶୁମ୍ ଅନଯନ୍ କିନ୍ତୁ ଯସ୍ମିନ୍ ଅଶୁଚିତ୍ୱେ ଜାତେ ତୈ ର୍ନିସ୍ତାରୋତ୍ସୱେ ନ ଭୋକ୍ତୱ୍ୟଂ, ତସ୍ୟ ଭଯାଦ୍ ଯିହୂଦୀଯାସ୍ତଦ୍ଗୃହଂ ନାୱିଶନ୍|
| فَخَرَجَ بِيلَاطُسُ إِلَيْهِمْ وَقَالَ: «أَيَّةَ شِكَايَةٍ تُقَدِّمُونَ عَلَى هَذَا ٱلْإِنْسَانِ؟». | ٢٩ 29 |
ଅପରଂ ପୀଲାତୋ ବହିରାଗତ୍ୟ ତାନ୍ ପୃଷ୍ଠୱାନ୍ ଏତସ୍ୟ ମନୁଷ୍ୟସ୍ୟ କଂ ଦୋଷଂ ୱଦଥ?
| أَجَابُوا وَقَالُوا لَهُ: «لَوْ لَمْ يَكُنْ فَاعِلَ شَرٍّ لَمَا كُنَّا قَدْ سَلَّمْنَاهُ إِلَيْكَ!». | ٣٠ 30 |
ତଦା ତେ ପେତ୍ୟୱଦନ୍ ଦୁଷ୍କର୍ମ୍ମକାରିଣି ନ ସତି ଭୱତଃ ସମୀପେ ନୈନଂ ସମାର୍ପଯିଷ୍ୟାମଃ|
| فَقَالَ لَهُمْ بِيلَاطُسُ: «خُذُوهُ أَنْتُمْ وَٱحْكُمُوا عَلَيْهِ حَسَبَ نَامُوسِكُمْ». فَقَالَ لَهُ ٱلْيَهُودُ: «لَا يَجُوزُ لَنَا أَنْ نَقْتُلَ أَحَدًا». | ٣١ 31 |
ତତଃ ପୀଲାତୋଽୱଦଦ୍ ଯୂଯମେନଂ ଗୃହୀତ୍ୱା ସ୍ୱେଷାଂ ୱ୍ୟୱସ୍ଥଯା ୱିଚାରଯତ| ତଦା ଯିହୂଦୀଯାଃ ପ୍ରତ୍ୟୱଦନ୍ କସ୍ୟାପି ମନୁଷ୍ୟସ୍ୟ ପ୍ରାଣଦଣ୍ଡଂ କର୍ତ୍ତୁଂ ନାସ୍ମାକମ୍ ଅଧିକାରୋଽସ୍ତି|
| لِيَتِمَّ قَوْلُ يَسُوعَ ٱلَّذِي قَالَهُ مُشِيرًا إِلَى أَيَّةِ مِيتَةٍ كَانَ مُزْمِعًا أَنْ يَمُوتَ. | ٣٢ 32 |
ଏୱଂ ସତି ଯୀଶୁଃ ସ୍ୱସ୍ୟ ମୃତ୍ୟୌ ଯାଂ କଥାଂ କଥିତୱାନ୍ ସା ସଫଲାଭୱତ୍|
| ثُمَّ دَخَلَ بِيلَاطُسُ أَيْضًا إِلَى دَارِ ٱلْوِلَايَةِ وَدَعَا يَسُوعَ، وَقَالَ لَهُ: «أنْتَ مَلِكُ ٱلْيَهُودِ؟». | ٣٣ 33 |
ତଦନନ୍ତରଂ ପୀଲାତଃ ପୁନରପି ତଦ୍ ରାଜଗୃହଂ ଗତ୍ୱା ଯୀଶୁମାହୂଯ ପୃଷ୍ଟୱାନ୍ ତ୍ୱଂ କିଂ ଯିହୂଦୀଯାନାଂ ରାଜା?
| أَجَابَهُ يَسُوعُ: «أَمِنْ ذَاتِكَ تَقُولُ هَذَا، أَمْ آخَرُونَ قَالُوا لَكَ عَنِّي؟». | ٣٤ 34 |
ଯୀଶୁଃ ପ୍ରତ୍ୟୱଦତ୍ ତ୍ୱମ୍ ଏତାଂ କଥାଂ ସ୍ୱତଃ କଥଯସି କିମନ୍ୟଃ କଶ୍ଚିନ୍ ମଯି କଥିତୱାନ୍?
| أَجَابَهُ بِيلَاطُسُ: «أَلَعَلِّي أَنَا يَهُودِيٌّ؟ أُمَّتُكَ وَرُؤَسَاءُ ٱلْكَهَنَةِ أَسْلَمُوكَ إِلَيَّ. مَاذَا فَعَلْتَ؟». | ٣٥ 35 |
ପୀଲାତୋଽୱଦଦ୍ ଅହଂ କିଂ ଯିହୂଦୀଯଃ? ତୱ ସ୍ୱଦେଶୀଯା ୱିଶେଷତଃ ପ୍ରଧାନଯାଜକା ମମ ନିକଟେ ତ୍ୱାଂ ସମାର୍ପଯନ, ତ୍ୱଂ କିଂ କୃତୱାନ୍?
| أَجَابَ يَسُوعُ: «مَمْلَكَتِي لَيْسَتْ مِنْ هَذَا ٱلْعَالَمِ. لَوْ كَانَتْ مَمْلَكَتِي مِنْ هَذَا ٱلْعَالَمِ، لَكَانَ خُدَّامِي يُجَاهِدُونَ لِكَيْ لَا أُسَلَّمَ إِلَى ٱلْيَهُودِ. وَلَكِنِ ٱلْآنَ لَيْسَتْ مَمْلَكَتِي مِنْ هُنَا». | ٣٦ 36 |
ଯୀଶୁଃ ପ୍ରତ୍ୟୱଦତ୍ ମମ ରାଜ୍ୟମ୍ ଏତଜ୍ଜଗତ୍ସମ୍ବନ୍ଧୀଯଂ ନ ଭୱତି ଯଦି ମମ ରାଜ୍ୟଂ ଜଗତ୍ସମ୍ବନ୍ଧୀଯମ୍ ଅଭୱିଷ୍ୟତ୍ ତର୍ହି ଯିହୂଦୀଯାନାଂ ହସ୍ତେଷୁ ଯଥା ସମର୍ପିତୋ ନାଭୱଂ ତଦର୍ଥଂ ମମ ସେୱକା ଅଯୋତ୍ସ୍ୟନ୍ କିନ୍ତୁ ମମ ରାଜ୍ୟମ୍ ଐହିକଂ ନ|
| فَقَالَ لَهُ بِيلَاطُسُ: «أَفَأَنْتَ إِذًا مَلِكٌ؟». أَجَابَ يَسُوعُ: «أَنْتَ تَقُولُ: إِنِّي مَلِكٌ. لِهَذَا قَدْ وُلِدْتُ أَنَا، وَلِهَذَا قَدْ أَتَيْتُ إِلَى ٱلْعَالَمِ لِأَشْهَدَ لِلْحَقِّ. كُلُّ مَنْ هُوَ مِنَ ٱلْحَقِّ يَسْمَعُ صَوْتِي». | ٣٧ 37 |
ତଦା ପୀଲାତଃ କଥିତୱାନ୍, ତର୍ହି ତ୍ୱଂ ରାଜା ଭୱସି? ଯୀଶୁଃ ପ୍ରତ୍ୟୁକ୍ତୱାନ୍ ତ୍ୱଂ ସତ୍ୟଂ କଥଯସି, ରାଜାହଂ ଭୱାମି; ସତ୍ୟତାଯାଂ ସାକ୍ଷ୍ୟଂ ଦାତୁଂ ଜନିଂ ଗୃହୀତ୍ୱା ଜଗତ୍ୟସ୍ମିନ୍ ଅୱତୀର୍ଣୱାନ୍, ତସ୍ମାତ୍ ସତ୍ୟଧର୍ମ୍ମପକ୍ଷପାତିନୋ ମମ କଥାଂ ଶୃଣ୍ୱନ୍ତି|
| قَالَ لَهُ بِيلَاطُسُ: «مَا هُوَ ٱلْحَقُّ؟!». وَلَمَّا قَالَ هَذَا خَرَجَ أَيْضًا إِلَى ٱلْيَهُودِ وَقَالَ لَهُمْ: «أَنَا لَسْتُ أَجِدُ فِيهِ عِلَّةً وَاحِدَةً. | ٣٨ 38 |
ତଦା ସତ୍ୟଂ କିଂ? ଏତାଂ କଥାଂ ପଷ୍ଟ୍ୱା ପୀଲାତଃ ପୁନରପି ବହିର୍ଗତ୍ୱା ଯିହୂଦୀଯାନ୍ ଅଭାଷତ, ଅହଂ ତସ୍ୟ କମପ୍ୟପରାଧଂ ନ ପ୍ରାପ୍ନୋମି|
| وَلَكُمْ عَادَةٌ أَنْ أُطْلِقَ لَكُمْ وَاحِدًا فِي ٱلْفِصْحِ. أَفَتُرِيدُونَ أَنْ أُطْلِقَ لَكُمْ مَلِكَ ٱلْيَهُودِ؟». | ٣٩ 39 |
ନିସ୍ତାରୋତ୍ସୱସମଯେ ଯୁଷ୍ମାଭିରଭିରୁଚିତ ଏକୋ ଜନୋ ମଯା ମୋଚଯିତୱ୍ୟ ଏଷା ଯୁଷ୍ମାକଂ ରୀତିରସ୍ତି, ଅତଏୱ ଯୁଷ୍ମାକଂ ନିକଟେ ଯିହୂଦୀଯାନାଂ ରାଜାନଂ କିଂ ମୋଚଯାମି, ଯୁଷ୍ମାକମ୍ ଇଚ୍ଛା କା?
| فَصَرَخُوا أَيْضًا جَمِيعُهُمْ قَائِلِينَ: «لَيْسَ هَذَا بَلْ بَارَابَاسَ!». وَكَانَ بَارَابَاسُ لِصًّا. | ٤٠ 40 |
ତଦା ତେ ସର୍ୱ୍ୱେ ରୁୱନ୍ତୋ ୱ୍ୟାହରନ୍ ଏନଂ ମାନୁଷଂ ନହି ବରବ୍ବାଂ ମୋଚଯ| କିନ୍ତୁ ସ ବରବ୍ବା ଦସ୍ୟୁରାସୀତ୍|
