يوحنَّا 17

١ 1 تَكَلَّمَ يَسُوعُ بِهَذَا وَرَفَعَ عَيْنَيْهِ نَحْوَ ٱلسَّمَاءِ وَقَالَ: «أَيُّهَا ٱلْآبُ، قَدْ أَتَتِ ٱلسَّاعَةُ. مَجِّدِ ٱبْنَكَ لِيُمَجِّدَكَ ٱبْنُكَ أَيْضًا،

தத​: பரம்’ யீஸு²ரேதா​: கதா²​: கத²யித்வா ஸ்வர்க³ம்’ விலோக்யைதத் ப்ரார்த²யத், ஹே பித​: ஸமய உபஸ்தி²தவாந்; யதா² தவ புத்ரஸ்தவ மஹிமாநம்’ ப்ரகாஸ²யதி தத³ர்த²ம்’ த்வம்’ நிஜபுத்ரஸ்ய மஹிமாநம்’ ப்ரகாஸ²ய|

٢ 2 إِذْ أَعْطَيْتَهُ سُلْطَانًا عَلَى كُلِّ جَسَدٍ لِيُعْطِيَ حَيَاةً أَبَدِيَّةً لِكُلِّ مَنْ أَعْطَيْتَهُ. (aiōnios g166)

த்வம்’ யோல்லோகாந் தஸ்ய ஹஸ்தே ஸமர்பிதவாந் ஸ யதா² தேப்⁴யோ(அ)நந்தாயு ர்த³தா³தி தத³ர்த²ம்’ த்வம்’ ப்ராணிமாத்ராணாம் அதி⁴பதித்வபா⁴ரம்’ தஸ்மை த³த்தவாந்| (aiōnios g166)

٣ 3 وَهَذِهِ هِيَ ٱلْحَيَاةُ ٱلْأَبَدِيَّةُ: أَنْ يَعْرِفُوكَ أَنْتَ ٱلْإِلَهَ ٱلْحَقِيقِيَّ وَحْدَكَ وَيَسُوعَ ٱلْمَسِيحَ ٱلَّذِي أَرْسَلْتَهُ. (aiōnios g166)

யஸ்த்வம் அத்³விதீய​: ஸத்ய ஈஸ்²வரஸ்த்வயா ப்ரேரிதஸ்²ச யீஸு²​: க்²ரீஷ்ட ஏதயோருப⁴யோ​: பரிசயே ப்ராப்தே(அ)நந்தாயு ர்ப⁴வதி| (aiōnios g166)

٤ 4 أَنَا مَجَّدْتُكَ عَلَى ٱلْأَرْضِ. ٱلْعَمَلَ ٱلَّذِي أَعْطَيْتَنِي لِأَعْمَلَ قَدْ أَكْمَلْتُهُ.

த்வம்’ யஸ்ய கர்ம்மணோ பா⁴ரம்’ மஹ்யம்’ த³த்தவாந், தத் ஸம்பந்நம்’ க்ரு’த்வா ஜக³த்யஸ்மிந் தவ மஹிமாநம்’ ப்ராகாஸ²யம்’|

٥ 5 وَٱلْآنَ مَجِّدْنِي أَنْتَ أَيُّهَا ٱلْآبُ عِنْدَ ذَاتِكَ بِٱلْمَجْدِ ٱلَّذِي كَانَ لِي عِنْدَكَ قَبْلَ كَوْنِ ٱلْعَالَمِ.

அதஏவ ஹே பித ர்ஜக³த்யவித்³யமாநே த்வயா ஸஹ திஷ்ட²தோ மம யோ மஹிமாஸீத் ஸம்ப்ரதி தவ ஸமீபே மாம்’ தம்’ மஹிமாநம்’ ப்ராபய|

٦ 6 «أَنَا أَظْهَرْتُ ٱسْمَكَ لِلنَّاسِ ٱلَّذِينَ أَعْطَيْتَنِي مِنَ ٱلْعَالَمِ. كَانُوا لَكَ وَأَعْطَيْتَهُمْ لِي، وَقَدْ حَفِظُوا كَلَامَكَ.

அந்யச்ச த்வம் ஏதஜ்ஜக³தோ யால்லோகாந் மஹ்யம் அத³தா³ அஹம்’ தேப்⁴யஸ்தவ நாம்நஸ்தத்த்வஜ்ஞாநம் அத³தா³ம்’, தே தவைவாஸந், த்வம்’ தாந் மஹ்யமத³தா³​: , தஸ்மாத்தே தவோபதே³ஸ²ம் அக்³ரு’ஹ்லந்|

٧ 7 وَٱلْآنَ عَلِمُوا أَنَّ كُلَّ مَا أَعْطَيْتَنِي هُوَ مِنْ عِنْدِكَ،

த்வம்’ மஹ்யம்’ யத் கிஞ்சித்³ அத³தா³ஸ்தத்ஸர்வ்வம்’ த்வத்தோ ஜாயதே இத்யது⁴நாஜாநந்|

٨ 8 لِأَنَّ ٱلْكَلَامَ ٱلَّذِي أَعْطَيْتَنِي قَدْ أَعْطَيْتُهُمْ، وَهُمْ قَبِلُوا وَعَلِمُوا يَقِينًا أَنِّي خَرَجْتُ مِنْ عِنْدِكَ، وَآمَنُوا أَنَّكَ أَنْتَ أَرْسَلْتَنِي.

மஹ்யம்’ யமுபதே³ஸ²ம் அத³தா³ அஹமபி தேப்⁴யஸ்தமுபதே³ஸ²ம் அத³தா³ம்’ தேபி தமக்³ரு’ஹ்லந் த்வத்தோஹம்’ நிர்க³த்ய த்வயா ப்ரேரிதோப⁴வம் அத்ர ச வ்யஸ்²வஸந்|

٩ 9 مِنْ أَجْلِهِمْ أَنَا أَسْأَلُ. لَسْتُ أَسْأَلُ مِنْ أَجْلِ ٱلْعَالَمِ، بَلْ مِنْ أَجْلِ ٱلَّذِينَ أَعْطَيْتَنِي لِأَنَّهُمْ لَكَ.

தேஷாமேவ நிமித்தம்’ ப்ரார்த²யே(அ)ஹம்’ ஜக³தோ லோகநிமித்தம்’ ந ப்ரார்த²யே கிந்து யால்லோகாந் மஹ்யம் அத³தா³ஸ்தேஷாமேவ நிமித்தம்’ ப்ரார்த²யே(அ)ஹம்’ யதஸ்தே தவைவாஸதே|

١٠ 10 وَكُلُّ مَا هُوَ لِي فَهُوَ لَكَ، وَمَا هُوَ لَكَ فَهُوَ لِي، وَأَنَا مُمَجَّدٌ فِيهِمْ.

யே மம தே தவ யே ச தவ தே மம ததா² தை ர்மம மஹிமா ப்ரகாஸ்²யதே|

١١ 11 وَلَسْتُ أَنَا بَعْدُ فِي ٱلْعَالَمِ، وَأَمَّا هَؤُلَاءِ فَهُمْ فِي ٱلْعَالَمِ، وَأَنَا آتِي إِلَيْكَ. أَيُّهَا ٱلْآبُ ٱلْقُدُّوسُ، ٱحْفَظْهُمْ فِي ٱسْمِكَ ٱلَّذِينَ أَعْطَيْتَنِي، لِيَكُونُوا وَاحِدًا كَمَا نَحْنُ.

ஸாம்ப்ரதம் அஸ்மிந் ஜக³தி மமாவஸ்தி²தே​: ஸே²ஷம் அப⁴வத் அஹம்’ தவ ஸமீபம்’ க³ச்சா²மி கிந்து தே ஜக³தி ஸ்தா²ஸ்யந்தி; ஹே பவித்ர பிதராவயோ ர்யதை²கத்வமாஸ்தே ததா² தேஷாமப்யேகத்வம்’ ப⁴வதி தத³ர்த²ம்’ யால்லோகாந் மஹ்யம் அத³தா³ஸ்தாந் ஸ்வநாம்நா ரக்ஷ|

١٢ 12 حِينَ كُنْتُ مَعَهُمْ فِي ٱلْعَالَمِ كُنْتُ أَحْفَظُهُمْ فِي ٱسْمِكَ. ٱلَّذِينَ أَعْطَيْتَنِي حَفِظْتُهُمْ، وَلَمْ يَهْلِكْ مِنْهُمْ أَحَدٌ إِلَّا ٱبْنُ ٱلْهَلَاكِ لِيَتِمَّ ٱلْكِتَابُ.

யாவந்தி தி³நாநி ஜக³த்யஸ்மிந் தை​: ஸஹாஹமாஸம்’ தாவந்தி தி³நாநி தாந் தவ நாம்நாஹம்’ ரக்ஷிதவாந்; யால்லோகாந் மஹ்யம் அத³தா³ஸ்தாந் ஸர்வ்வாந் அஹமரக்ஷம்’, தேஷாம்’ மத்⁴யே கேவலம்’ விநாஸ²பாத்ரம்’ ஹாரிதம்’ தேந த⁴ர்ம்மபுஸ்தகஸ்ய வசநம்’ ப்ரத்யக்ஷம்’ ப⁴வதி|

١٣ 13 أَمَّا ٱلْآنَ فَإِنِّي آتِي إِلَيْكَ. وَأَتَكَلَّمُ بِهَذَا فِي ٱلْعَالَمِ لِيَكُونَ لَهُمْ فَرَحِي كَامِلًا فِيهِمْ.

கிந்த்வது⁴நா தவ ஸந்நிதி⁴ம்’ க³ச்சா²மி மயா யதா² தேஷாம்’ ஸம்பூர்ணாநந்தோ³ ப⁴வதி தத³ர்த²மஹம்’ ஜக³தி திஷ்ட²ந் ஏதா​: கதா² அகத²யம்|

١٤ 14 أَنَا قَدْ أَعْطَيْتُهُمْ كَلَامَكَ، وَٱلْعَالَمُ أَبْغَضَهُمْ لِأَنَّهُمْ لَيْسُوا مِنَ ٱلْعَالَمِ، كَمَا أَنِّي أَنَا لَسْتُ مِنَ ٱلْعَالَمِ،

தவோபதே³ஸ²ம்’ தேப்⁴யோ(அ)த³தா³ம்’ ஜக³தா ஸஹ யதா² மம ஸம்ப³ந்தோ⁴ நாஸ்தி ததா² ஜஜதா ஸஹ தேஷாமபி ஸம்ப³ந்தா⁴பா⁴வாஜ் ஜக³தோ லோகாஸ்தாந் ரு’தீயந்தே|

١٥ 15 لَسْتُ أَسْأَلُ أَنْ تَأْخُذَهُمْ مِنَ ٱلْعَالَمِ بَلْ أَنْ تَحْفَظَهُمْ مِنَ ٱلشِّرِّيرِ.

த்வம்’ ஜக³தஸ்தாந் க்³ரு’ஹாணேதி ந ப்ரார்த²யே கிந்த்வஸு²பா⁴த்³ ரக்ஷேதி ப்ரார்த²யேஹம்|

١٦ 16 لَيْسُوا مِنَ ٱلْعَالَمِ كَمَا أَنِّي أَنَا لَسْتُ مِنَ ٱلْعَالَمِ.

அஹம்’ யதா² ஜக³த்ஸம்ப³ந்தீ⁴யோ ந ப⁴வாமி ததா² தேபி ஜக³த்ஸம்ப³ந்தீ⁴யா ந ப⁴வந்தி|

١٧ 17 قَدِّسْهُمْ فِي حَقِّكَ. كَلَامُكَ هُوَ حَقٌّ.

தவ ஸத்யகத²யா தாந் பவித்ரீகுரு தவ வாக்யமேவ ஸத்யம்’|

١٨ 18 كَمَا أَرْسَلْتَنِي إِلَى ٱلْعَالَمِ أَرْسَلْتُهُمْ أَنَا إِلَى ٱلْعَالَمِ،

த்வம்’ யதா² மாம்’ ஜக³தி ப்ரைரயஸ்ததா²ஹமபி தாந் ஜக³தி ப்ரைரயம்’|

١٩ 19 وَلِأَجْلِهِمْ أُقَدِّسُ أَنَا ذَاتِي، لِيَكُونُوا هُمْ أَيْضًا مُقَدَّسِينَ فِي ٱلْحَقِّ.

தேஷாம்’ ஹிதார்த²ம்’ யதா²ஹம்’ ஸ்வம்’ பவித்ரீகரோமி ததா² ஸத்யகத²யா தேபி பவித்ரீப⁴வந்து|

٢٠ 20 «وَلَسْتُ أَسْأَلُ مِنْ أَجْلِ هَؤُلَاءِ فَقَطْ، بَلْ أَيْضًا مِنْ أَجْلِ ٱلَّذِينَ يُؤْمِنُونَ بِي بِكَلَامِهِمْ،

கேவலம்’ ஏதேஷாமர்தே² ப்ரார்த²யே(அ)ஹம் இதி ந கிந்த்வேதேஷாமுபதே³ஸே²ந யே ஜநா மயி விஸ்²வஸிஷ்யந்தி தேஷாமப்யர்தே² ப்ரார்தே²யே(அ)ஹம்|

٢١ 21 لِيَكُونَ ٱلْجَمِيعُ وَاحِدًا، كَمَا أَنَّكَ أَنْتَ أَيُّهَا ٱلْآبُ فِيَّ وَأَنَا فِيكَ، لِيَكُونُوا هُمْ أَيْضًا وَاحِدًا فِينَا، لِيُؤْمِنَ ٱلْعَالَمُ أَنَّكَ أَرْسَلْتَنِي.

ஹே பிதஸ்தேஷாம்’ ஸர்வ்வேஷாம் ஏகத்வம்’ ப⁴வது தவ யதா² மயி மம ச யதா² த்வய்யேகத்வம்’ ததா² தேஷாமப்யாவயோரேகத்வம்’ ப⁴வது தேந த்வம்’ மாம்’ ப்ரேரிதவாந் இதி ஜக³தோ லோகா​: ப்ரதியந்து|

٢٢ 22 وَأَنَا قَدْ أَعْطَيْتُهُمُ ٱلْمَجْدَ ٱلَّذِي أَعْطَيْتَنِي، لِيَكُونُوا وَاحِدًا كَمَا أَنَّنَا نَحْنُ وَاحِدٌ.

யதா²வயோரேகத்வம்’ ததா² தேஷாமப்யேகத்வம்’ ப⁴வது தேஷ்வஹம்’ மயி ச த்வம் இத்த²ம்’ தேஷாம்’ ஸம்பூர்ணமேகத்வம்’ ப⁴வது, த்வம்’ ப்ரேரிதவாந் த்வம்’ மயி யதா² ப்ரீயஸே ச ததா² தேஷ்வபி ப்ரீதவாந் ஏதத்³யதா² ஜக³தோ லோகா ஜாநந்தி

٢٣ 23 أَنَا فِيهِمْ وَأَنْتَ فِيَّ لِيَكُونُوا مُكَمَّلِينَ إِلَى وَاحِدٍ، وَلِيَعْلَمَ ٱلْعَالَمُ أَنَّكَ أَرْسَلْتَنِي، وَأَحْبَبْتَهُمْ كَمَا أَحْبَبْتَنِي.

தத³ர்த²ம்’ த்வம்’ யம்’ மஹிமாநம்’ மஹ்யம் அத³தா³ஸ்தம்’ மஹிமாநம் அஹமபி தேப்⁴யோ த³த்தவாந்|

٢٤ 24 أَيُّهَا ٱلْآبُ أُرِيدُ أَنَّ هَؤُلَاءِ ٱلَّذِينَ أَعْطَيْتَنِي يَكُونُونَ مَعِي حَيْثُ أَكُونُ أَنَا، لِيَنْظُرُوا مَجْدِي ٱلَّذِي أَعْطَيْتَنِي، لِأَنَّكَ أَحْبَبْتَنِي قَبْلَ إِنْشَاءِ ٱلْعَالَمِ.

ஹே பித ர்ஜக³தோ நிர்ம்மாணாத் பூர்வ்வம்’ மயி ஸ்நேஹம்’ க்ரு’த்வா யம்’ மஹிமாநம்’ த³த்தவாந் மம தம்’ மஹிமாநம்’ யதா² தே பஸ்²யந்தி தத³ர்த²ம்’ யால்லோகாந் மஹ்யம்’ த³த்தவாந் அஹம்’ யத்ர திஷ்டா²மி தேபி யதா² தத்ர திஷ்ட²ந்தி மமைஷா வாஞ்சா²|

٢٥ 25 أَيُّهَا ٱلْآبُ ٱلْبَارُّ، إِنَّ ٱلْعَالَمَ لَمْ يَعْرِفْكَ، أَمَّا أَنَا فَعَرَفْتُكَ، وَهَؤُلَاءِ عَرَفُوا أَنَّكَ أَنْتَ أَرْسَلْتَنِي.

ஹே யதா²ர்தி²க பித ர்ஜக³தோ லோகைஸ்த்வய்யஜ்ஞாதேபி த்வாமஹம்’ ஜாநே த்வம்’ மாம்’ ப்ரேரிதவாந் இதீமே ஸி²ஷ்யா ஜாநந்தி|

٢٦ 26 وَعَرَّفْتُهُمُ ٱسْمَكَ وَسَأُعَرِّفُهُمْ، لِيَكُونَ فِيهِمُ ٱلْحُبُّ ٱلَّذِي أَحْبَبْتَنِي بِهِ، وَأَكُونَ أَنَا فِيهِمْ».

யதா²ஹம்’ தேஷு திஷ்டா²மி ததா² மயி யேந ப்ரேம்நா ப்ரேமாகரோஸ்தத் தேஷு திஷ்ட²தி தத³ர்த²ம்’ தவ நாமாஹம்’ தாந் ஜ்ஞாபிதவாந் புநரபி ஜ்ஞாபயிஷ்யாமி|