يوحنَّا 16

١ 1 «قَدْ كَلَّمْتُكُمْ بِهَذَا لِكَيْ لَا تَعْثُرُوا.

ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਕੰ ਯਥਾ ਵਾਧਾ ਨ ਜਾਯਤੇ ਤਦਰ੍ਥੰ ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਨ੍ ਏਤਾਨਿ ਸਰ੍ੱਵਵਾਕ੍ਯਾਨਿ ਵ੍ਯਾਹਰੰ|

٢ 2 سَيُخْرِجُونَكُمْ مِنَ ٱلْمَجَامِعِ، بَلْ تَأْتِي سَاعَةٌ فِيهَا يَظُنُّ كُلُّ مَنْ يَقْتُلُكُمْ أَنَّهُ يُقَدِّمُ خِدْمَةً لِلهِ.

ਲੋਕਾ ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਨ੍ ਭਜਨਗ੍ਰੁʼਹੇਭ੍ਯੋ ਦੂਰੀਕਰਿਸ਼਼੍ਯਨ੍ਤਿ ਤਥਾ ਯਸ੍ਮਿਨ੍ ਸਮਯੇ ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਨ੍ ਹਤ੍ਵਾ ਈਸ਼੍ਵਰਸ੍ਯ ਤੁਸ਼਼੍ਟਿ ਜਨਕੰ ਕਰ੍ੰਮਾਕੁਰ੍ੰਮ ਇਤਿ ਮੰਸ੍ਯਨ੍ਤੇ ਸ ਸਮਯ ਆਗੱਛਨ੍ਤਿ|

٣ 3 وَسَيَفْعَلُونَ هَذَا بِكُمْ لِأَنَّهُمْ لَمْ يَعْرِفُوا ٱلْآبَ وَلَا عَرَفُونِي.

ਤੇ ਪਿਤਰੰ ਮਾਞ੍ਚ ਨ ਜਾਨਨ੍ਤਿ, ਤਸ੍ਮਾਦ੍ ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਨ੍ ਪ੍ਰਤੀਦ੍ਰੁʼਸ਼ਮ੍ ਆਚਰਿਸ਼਼੍ਯਨ੍ਤਿ|

٤ 4 لَكِنِّي قَدْ كَلَّمْتُكُمْ بِهَذَا حَتَّى إِذَا جَاءَتِ ٱلسَّاعَةُ تَذْكُرُونَ أَنِّي أَنَا قُلْتُهُ لَكُمْ. وَلَمْ أَقُلْ لَكُمْ مِنَ ٱلْبِدَايَةِ لِأَنِّي كُنْتُ مَعَكُمْ.

ਅਤੋ ਹੇਤਾਃ ਸਮਯੇ ਸਮੁਪਸ੍ਥਿਤੇ ਯਥਾ ਮਮ ਕਥਾ ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਕੰ ਮਨਃਸੁਃ ਸਮੁਪਤਿਸ਼਼੍ਠਤਿ ਤਦਰ੍ਥੰ ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਭ੍ਯਮ੍ ਏਤਾਂ ਕਥਾਂ ਕਥਯਾਮਿ ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਭਿਃ ਸਾਰ੍ੱਧਮ੍ ਅਹੰ ਤਿਸ਼਼੍ਠਨ੍ ਪ੍ਰਥਮੰ ਤਾਂ ਯੁਸ਼਼੍ਮਭ੍ਯੰ ਨਾਕਥਯੰ|

٥ 5 «وَأَمَّا ٱلْآنَ فَأَنَا مَاضٍ إِلَى ٱلَّذِي أَرْسَلَنِي، وَلَيْسَ أَحَدٌ مِنْكُمْ يَسْأَلُنِي: أَيْنَ تَمْضِي؟

ਸਾਮ੍ਪ੍ਰਤੰ ਸ੍ਵਸ੍ਯ ਪ੍ਰੇਰਯਿਤੁਃ ਸਮੀਪੰ ਗੱਛਾਮਿ ਤਥਾਪਿ ਤ੍ਵੰ ੱਕ ਗੱਛਸਿ ਕਥਾਮੇਤਾਂ ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਕੰ ਕੋਪਿ ਮਾਂ ਨ ਪ੍ਰੁʼੱਛਤਿ|

٦ 6 لَكِنْ لِأَنِّي قُلْتُ لَكُمْ هَذَا قَدْ مَلَأَ ٱلْحُزْنُ قُلُوبَكُمْ.

ਕਿਨ੍ਤੁ ਮਯੋਕ੍ਤਾਭਿਰਾਭਿਃ ਕਥਾਭਿ ਰ੍ਯੂਸ਼਼੍ਮਾਕਮ੍ ਅਨ੍ਤਃਕਰਣਾਨਿ ਦੁਃਖੇਨ ਪੂਰ੍ਣਾਨ੍ਯਭਵਨ੍|

٧ 7 لَكِنِّي أَقُولُ لَكُمُ ٱلْحَقَّ: إِنَّهُ خَيْرٌ لَكُمْ أَنْ أَنْطَلِقَ، لِأَنَّهُ إِنْ لَمْ أَنْطَلِقْ لَا يَأْتِيكُمُ ٱلْمُعَزِّي، وَلَكِنْ إِنْ ذَهَبْتُ أُرْسِلُهُ إِلَيْكُمْ.

ਤਥਾਪ੍ਯਹੰ ਯਥਾਰ੍ਥੰ ਕਥਯਾਮਿ ਮਮ ਗਮਨੰ ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਕੰ ਹਿਤਾਰ੍ਥਮੇਵ, ਯਤੋ ਹੇਤੋ ਰ੍ਗਮਨੇ ਨ ਕ੍ਰੁʼਤੇ ਸਹਾਯੋ ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਕੰ ਸਮੀਪੰ ਨਾਗਮਿਸ਼਼੍ਯਤਿ ਕਿਨ੍ਤੁ ਯਦਿ ਗੱਛਾਮਿ ਤਰ੍ਹਿ ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਕੰ ਸਮੀਪੇ ਤੰ ਪ੍ਰੇਸ਼਼ਯਿਸ਼਼੍ਯਾਮਿ|

٨ 8 وَمَتَى جَاءَ ذَاكَ يُبَكِّتُ ٱلْعَالَمَ عَلَى خَطِيَّةٍ وَعَلَى بِرٍّ وَعَلَى دَيْنُونَةٍ:

ਤਤਃ ਸ ਆਗਤ੍ਯ ਪਾਪਪੁਣ੍ਯਦਣ੍ਡੇਸ਼਼ੁ ਜਗਤੋ ਲੋਕਾਨਾਂ ਪ੍ਰਬੋਧੰ ਜਨਯਿਸ਼਼੍ਯਤਿ|

٩ 9 أَمَّا عَلَى خَطِيَّةٍ فَلِأَنَّهُمْ لَا يُؤْمِنُونَ بِي،

ਤੇ ਮਯਿ ਨ ਵਿਸ਼੍ਵਸਨ੍ਤਿ ਤਸ੍ਮਾੱਧੇਤੋਃ ਪਾਪਪ੍ਰਬੋਧੰ ਜਨਯਿਸ਼਼੍ਯਤਿ|

١٠ 10 وَأَمَّا عَلَى بِرٍّ فَلِأَنِّي ذَاهِبٌ إِلَى أَبِي وَلَا تَرَوْنَنِي أَيْضًا،

ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਕਮ੍ ਅਦ੍ਰੁʼਸ਼੍ਯਃ ਸੰਨਹੰ ਪਿਤੁਃ ਸਮੀਪੰ ਗੱਛਾਮਿ ਤਸ੍ਮਾਦ੍ ਪੁਣ੍ਯੇ ਪ੍ਰਬੋਧੰ ਜਨਯਿਸ਼਼੍ਯਤਿ|

١١ 11 وَأَمَّا عَلَى دَيْنُونَةٍ فَلِأَنَّ رَئِيسَ هَذَا ٱلْعَالَمِ قَدْ دِينَ.

ਏਤੱਜਗਤੋ(ਅ)ਧਿਪਤਿ ਰ੍ਦਣ੍ਡਾਜ੍ਞਾਂ ਪ੍ਰਾਪ੍ਨੋਤਿ ਤਸ੍ਮਾਦ੍ ਦਣ੍ਡੇ ਪ੍ਰਬੋਧੰ ਜਨਯਿਸ਼਼੍ਯਤਿ|

١٢ 12 «إِنَّ لِي أُمُورًا كَثِيرَةً أَيْضًا لِأَقُولَ لَكُمْ، وَلَكِنْ لَا تَسْتَطِيعُونَ أَنْ تَحْتَمِلُوا ٱلْآنَ.

ਯੁਸ਼਼੍ਮਭ੍ਯੰ ਕਥਯਿਤੁੰ ਮਮਾਨੇਕਾਃ ਕਥਾ ਆਸਤੇ, ਤਾਃ ਕਥਾ ਇਦਾਨੀਂ ਯੂਯੰ ਸੋਢੁੰ ਨ ਸ਼ਕ੍ਨੁਥ;

١٣ 13 وَأَمَّا مَتَى جَاءَ ذَاكَ، رُوحُ ٱلْحَقِّ، فَهُوَ يُرْشِدُكُمْ إِلَى جَمِيعِ ٱلْحَقِّ، لِأَنَّهُ لَا يَتَكَلَّمُ مِنْ نَفْسِهِ، بَلْ كُلُّ مَا يَسْمَعُ يَتَكَلَّمُ بِهِ، وَيُخْبِرُكُمْ بِأُمُورٍ آتِيَةٍ.

ਕਿਨ੍ਤੁ ਸਤ੍ਯਮਯ ਆਤ੍ਮਾ ਯਦਾ ਸਮਾਗਮਿਸ਼਼੍ਯਤਿ ਤਦਾ ਸਰ੍ੱਵੰ ਸਤ੍ਯੰ ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਨ੍ ਨੇਸ਼਼੍ਯਤਿ, ਸ ਸ੍ਵਤਃ ਕਿਮਪਿ ਨ ਵਦਿਸ਼਼੍ਯਤਿ ਕਿਨ੍ਤੁ ਯੱਛ੍ਰੋਸ਼਼੍ਯਤਿ ਤਦੇਵ ਕਥਯਿਤ੍ਵਾ ਭਾਵਿਕਾਰ੍ੱਯੰ ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਨ੍ ਜ੍ਞਾਪਯਿਸ਼਼੍ਯਤਿ|

١٤ 14 ذَاكَ يُمَجِّدُنِي، لِأَنَّهُ يَأْخُذُ مِمَّا لِي وَيُخْبِرُكُمْ.

ਮਮ ਮਹਿਮਾਨੰ ਪ੍ਰਕਾਸ਼ਯਿਸ਼਼੍ਯਤਿ ਯਤੋ ਮਦੀਯਾਂ ਕਥਾਂ ਗ੍ਰੁʼਹੀਤ੍ਵਾ ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਨ੍ ਬੋਧਯਿਸ਼਼੍ਯਤਿ|

١٥ 15 كُلُّ مَا لِلْآبِ هُوَ لِي. لِهَذَا قُلْتُ: إِنَّهُ يَأْخُذُ مِمَّا لِي وَيُخْبِرُكُمْ.

ਪਿਤੁ ਰ੍ਯਦ੍ਯਦ੍ ਆਸ੍ਤੇ ਤਤ੍ ਸਰ੍ੱਵੰ ਮਮ ਤਸ੍ਮਾਦ੍ ਕਾਰਣਾਦ੍ ਅਵਾਦਿਸ਼਼ੰ ਸ ਮਦੀਯਾਂ ਕਥਾਂ ਗ੍ਰੁʼਹੀਤ੍ਵਾ ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਨ੍ ਬੋਧਯਿਸ਼਼੍ਯਤਿ|

١٦ 16 بَعْدَ قَلِيلٍ لَا تُبْصِرُونَنِي، ثُمَّ بَعْدَ قَلِيلٍ أَيْضًا تَرَوْنَنِي، لِأَنِّي ذَاهِبٌ إِلَى ٱلْآبِ».

ਕਿਯਤ੍ਕਾਲਾਤ੍ ਪਰੰ ਯੂਯੰ ਮਾਂ ਦ੍ਰਸ਼਼੍ਟੁੰ ਨ ਲਪ੍ਸ੍ਯਧ੍ਵੇ ਕਿਨ੍ਤੁ ਕਿਯਤ੍ਕਾਲਾਤ੍ ਪਰੰ ਪੁਨ ਰ੍ਦ੍ਰਸ਼਼੍ਟੁੰ ਲਪ੍ਸ੍ਯਧ੍ਵੇ ਯਤੋਹੰ ਪਿਤੁਃ ਸਮੀਪੰ ਗੱਛਾਮਿ|

١٧ 17 فَقَالَ قَوْمٌ مِنْ تَلَامِيذِهِ، بَعْضُهُمْ لِبَعْضٍ: «مَا هُوَ هَذَا ٱلَّذِي يَقُولُهُ لَنَا: بَعْدَ قَلِيلٍ لَا تُبْصِرُونَنِي، ثُمَّ بَعْدَ قَلِيلٍ أَيْضًا تَرَوْنَنِي، وَلِأَنِّي ذَاهِبٌ إِلَى ٱلْآبِ؟».

ਤਤਃ ਸ਼ਿਸ਼਼੍ਯਾਣਾਂ ਕਿਯਨ੍ਤੋ ਜਨਾਃ ਪਰਸ੍ਪਰੰ ਵਦਿਤੁਮ੍ ਆਰਭਨ੍ਤ, ਕਿਯਤ੍ਕਾਲਾਤ੍ ਪਰੰ ਮਾਂ ਦ੍ਰਸ਼਼੍ਟੁੰ ਨ ਲਪ੍ਸ੍ਯਧ੍ਵੇ ਕਿਨ੍ਤੁ ਕਿਯਤ੍ਕਾਲਾਤ੍ ਪਰੰ ਪੁਨ ਰ੍ਦ੍ਰਸ਼਼੍ਟੁੰ ਲਪ੍ਸ੍ਯਧ੍ਵੇ ਯਤੋਹੰ ਪਿਤੁਃ ਸਮੀਪੰ ਗੱਛਾਮਿ, ਇਤਿ ਯਦ੍ ਵਾਕ੍ਯਮ੍ ਅਯੰ ਵਦਤਿ ਤਤ੍ ਕਿੰ?

١٨ 18 فَقَالُوا: «مَا هُوَ هَذَا ٱلْقَلِيلُ ٱلَّذِي يَقُولُ عَنْهُ؟ لَسْنَا نَعْلَمُ بِمَاذَا يَتَكَلَّمُ!».

ਤਤਃ ਕਿਯਤ੍ਕਾਲਾਤ੍ ਪਰਮ੍ ਇਤਿ ਤਸ੍ਯ ਵਾਕ੍ਯੰ ਕਿੰ? ਤਸ੍ਯ ਵਾਕ੍ਯਸ੍ਯਾਭਿਪ੍ਰਾਯੰ ਵਯੰ ਬੋੱਧੁੰ ਨ ਸ਼ਕ੍ਨੁਮਸ੍ਤੈਰਿਤਿ

١٩ 19 فَعَلِمَ يَسُوعُ أَنَّهُمْ كَانُوا يُرِيدُونَ أَنْ يَسْأَلُوهُ، فَقَالَ لَهُمْ: «أَعَنْ هَذَا تَتَسَاءَلُونَ فِيمَا بَيْنَكُمْ، لِأَنِّي قُلْتُ: بَعْدَ قَلِيلٍ لَا تُبْصِرُونَنِي، ثُمَّ بَعْدَ قَلِيلٍ أَيْضًا تَرَوْنَنِي

ਨਿਗਦਿਤੇ ਯੀਸ਼ੁਸ੍ਤੇਸ਼਼ਾਂ ਪ੍ਰਸ਼੍ਨੇੱਛਾਂ ਜ੍ਞਾਤ੍ਵਾ ਤੇਭ੍ਯੋ(ਅ)ਕਥਯਤ੍ ਕਿਯਤ੍ਕਾਲਾਤ੍ ਪਰੰ ਮਾਂ ਦ੍ਰਸ਼਼੍ਟੁੰ ਨ ਲਪ੍ਸ੍ਯਧ੍ਵੇ, ਕਿਨ੍ਤੁ ਕਿਯਤ੍ਕਾਲਾਤ੍ ਪਰੰ ਪੂਨ ਰ੍ਦ੍ਰਸ਼਼੍ਟੁੰ ਲਪ੍ਸ੍ਯਧ੍ਵੇ, ਯਾਮਿਮਾਂ ਕਥਾਮਕਥਯੰ ਤਸ੍ਯਾ ਅਭਿਪ੍ਰਾਯੰ ਕਿੰ ਯੂਯੰ ਪਰਸ੍ਪਰੰ ਮ੍ਰੁʼਗਯਧ੍ਵੇ?

٢٠ 20 اَلْحَقَّ ٱلْحَقَّ أَقُولُ لَكُمْ: إِنَّكُمْ سَتَبْكُونَ وَتَنُوحُونَ وَٱلْعَالَمُ يَفْرَحُ. أَنْتُمْ سَتَحْزَنُونَ، وَلَكِنَّ حُزْنَكُمْ يَتَحَوَّلُ إِلَى فَرَحٍ.

ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਨਹਮ੍ ਅਤਿਯਥਾਰ੍ਥੰ ਵਦਾਮਿ ਯੂਯੰ ਕ੍ਰਨ੍ਦਿਸ਼਼੍ਯਥ ਵਿਲਪਿਸ਼਼੍ਯਥ ਚ, ਕਿਨ੍ਤੁ ਜਗਤੋ ਲੋਕਾ ਆਨਨ੍ਦਿਸ਼਼੍ਯਨ੍ਤਿ; ਯੂਯੰ ਸ਼ੋਕਾਕੁਲਾ ਭਵਿਸ਼਼੍ਯਥ ਕਿਨ੍ਤੁ ਸ਼ੋਕਾਤ੍ ਪਰੰ ਆਨਨ੍ਦਯੁਕ੍ਤਾ ਭਵਿਸ਼਼੍ਯਥ|

٢١ 21 اَلْمَرْأَةُ وَهِيَ تَلِدُ تَحْزَنُ لِأَنَّ سَاعَتَهَا قَدْ جَاءَتْ، وَلَكِنْ مَتَى وَلَدَتِ ٱلطِّفْلَ لَا تَعُودُ تَذْكُرُ ٱلشِّدَّةَ لِسَبَبِ ٱلْفَرَحِ، لِأَنَّهُ قَدْ وُلِدَ إِنْسَانٌ فِي ٱلْعَالَمِ.

ਪ੍ਰਸਵਕਾਲ ਉਪਸ੍ਥਿਤੇ ਨਾਰੀ ਯਥਾ ਪ੍ਰਸਵਵੇਦਨਯਾ ਵ੍ਯਾਕੁਲਾ ਭਵਤਿ ਕਿਨ੍ਤੁ ਪੁਤ੍ਰੇ ਭੂਮਿਸ਼਼੍ਠੇ ਸਤਿ ਮਨੁਸ਼਼੍ਯੈਕੋ ਜਨ੍ਮਨਾ ਨਰਲੋਕੇ ਪ੍ਰਵਿਸ਼਼੍ਟ ਇਤ੍ਯਾਨਨ੍ਦਾਤ੍ ਤਸ੍ਯਾਸ੍ਤਤ੍ਸਰ੍ੱਵੰ ਦੁਃਖੰ ਮਨਸਿ ਨ ਤਿਸ਼਼੍ਠਤਿ,

٢٢ 22 فَأَنْتُمْ كَذَلِكَ، عِنْدَكُمُ ٱلْآنَ حُزْنٌ. وَلَكِنِّي سَأَرَاكُمْ أَيْضًا فَتَفْرَحُ قُلُوبُكُمْ، وَلَا يَنْزِعُ أَحَدٌ فَرَحَكُمْ مِنْكُمْ

ਤਥਾ ਯੂਯਮਪਿ ਸਾਮ੍ਪ੍ਰਤੰ ਸ਼ੋਕਾਕੁਲਾ ਭਵਥ ਕਿਨ੍ਤੁ ਪੁਨਰਪਿ ਯੁਸ਼਼੍ਮਭ੍ਯੰ ਦਰ੍ਸ਼ਨੰ ਦਾਸ੍ਯਾਮਿ ਤੇਨ ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਕਮ੍ ਅਨ੍ਤਃਕਰਣਾਨਿ ਸਾਨਨ੍ਦਾਨਿ ਭਵਿਸ਼਼੍ਯਨ੍ਤਿ, ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਕੰ ਤਮ੍ ਆਨਨ੍ਦਞ੍ਚ ਕੋਪਿ ਹਰ੍ੱਤੁੰ ਨ ਸ਼ਕ੍ਸ਼਼੍ਯਤਿ|

٢٣ 23 وَفِي ذَلِكَ ٱلْيَوْمِ لَا تَسْأَلُونَنِي شَيْئًا. اَلْحَقَّ ٱلْحَقَّ أَقُولُ لَكُمْ: إِنَّ كُلَّ مَا طَلَبْتُمْ مِنَ ٱلْآبِ بِٱسْمِي يُعْطِيكُمْ.

ਤਸ੍ਮਿਨ੍ ਦਿਵਸੇ ਕਾਮਪਿ ਕਥਾਂ ਮਾਂ ਨ ਪ੍ਰਕ੍ਸ਼਼੍ਯਥ| ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਨਹਮ੍ ਅਤਿਯਥਾਰ੍ਥੰ ਵਦਾਮਿ, ਮਮ ਨਾਮ੍ਨਾ ਯਤ੍ ਕਿਞ੍ਚਿਦ੍ ਪਿਤਰੰ ਯਾਚਿਸ਼਼੍ਯਧ੍ਵੇ ਤਦੇਵ ਸ ਦਾਸ੍ਯਤਿ|

٢٤ 24 إِلَى ٱلْآنَ لَمْ تَطْلُبُوا شَيْئًا بِٱسْمِي. اُطْلُبُوا تَأْخُذُوا، لِيَكُونَ فَرَحُكُمْ كَامِلًا.

ਪੂਰ੍ੱਵੇ ਮਮ ਨਾਮ੍ਨਾ ਕਿਮਪਿ ਨਾਯਾਚਧ੍ਵੰ, ਯਾਚਧ੍ਵੰ ਤਤਃ ਪ੍ਰਾਪ੍ਸ੍ਯਥ ਤਸ੍ਮਾਦ੍ ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਕੰ ਸਮ੍ਪੂਰ੍ਣਾਨਨ੍ਦੋ ਜਨਿਸ਼਼੍ਯਤੇ|

٢٥ 25 «قَدْ كَلَّمْتُكُمْ بِهَذَا بِأَمْثَالٍ، وَلَكِنْ تَأْتِي سَاعَةٌ حِينَ لَا أُكَلِّمُكُمْ أَيْضًا بِأَمْثَالٍ، بَلْ أُخْبِرُكُمْ عَنِ ٱلْآبِ عَلَانِيَةً.

ਉਪਮਾਕਥਾਭਿਃ ਸਰ੍ੱਵਾਣ੍ਯੇਤਾਨਿ ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਨ੍ ਜ੍ਞਾਪਿਤਵਾਨ੍ ਕਿਨ੍ਤੁ ਯਸ੍ਮਿਨ੍ ਸਮਯੇ ਉਪਮਯਾ ਨੋਕ੍ਤ੍ਵਾ ਪਿਤੁਃ ਕਥਾਂ ਸ੍ਪਸ਼਼੍ਟੰ ਜ੍ਞਾਪਯਿਸ਼਼੍ਯਾਮਿ ਸਮਯ ਏਤਾਦ੍ਰੁʼਸ਼ ਆਗੱਛਤਿ|

٢٦ 26 فِي ذَلِكَ ٱلْيَوْمِ تَطْلُبُونَ بِٱسْمِي. وَلَسْتُ أَقُولُ لَكُمْ إِنِّي أَنَا أَسْأَلُ ٱلْآبَ مِنْ أَجْلِكُمْ،

ਤਦਾ ਮਮ ਨਾਮ੍ਨਾ ਪ੍ਰਾਰ੍ਥਯਿਸ਼਼੍ਯਧ੍ਵੇ (ਅ)ਹੰ ਯੁਸ਼਼੍ਮੰਨਿਮਿੱਤੰ ਪਿਤਰੰ ਵਿਨੇਸ਼਼੍ਯੇ ਕਥਾਮਿਮਾਂ ਨ ਵਦਾਮਿ;

٢٧ 27 لِأَنَّ ٱلْآبَ نَفْسَهُ يُحِبُّكُمْ، لِأَنَّكُمْ قَدْ أَحْبَبْتُمُونِي، وَآمَنْتُمْ أَنِّي مِنْ عِنْدِ ٱللهِ خَرَجْتُ.

ਯਤੋ ਯੂਯੰ ਮਯਿ ਪ੍ਰੇਮ ਕੁਰੁਥ, ਤਥਾਹਮ੍ ਈਸ਼੍ਵਰਸ੍ਯ ਸਮੀਪਾਦ੍ ਆਗਤਵਾਨ੍ ਇਤ੍ਯਪਿ ਪ੍ਰਤੀਥ, ਤਸ੍ਮਾਦ੍ ਕਾਰਣਾਤ੍ ਕਾਰਣਾਤ੍ ਪਿਤਾ ਸ੍ਵਯੰ ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਸੁ ਪ੍ਰੀਯਤੇ|

٢٨ 28 خَرَجْتُ مِنْ عِنْدِ ٱلْآبِ، وَقَدْ أَتَيْتُ إِلَى ٱلْعَالَمِ، وَأَيْضًا أَتْرُكُ ٱلْعَالَمَ وَأَذْهَبُ إِلَى ٱلْآبِ».

ਪਿਤੁਃ ਸਮੀਪਾੱਜਜਦ੍ ਆਗਤੋਸ੍ਮਿ ਜਗਤ੍ ਪਰਿਤ੍ਯਜ੍ਯ ਚ ਪੁਨਰਪਿ ਪਿਤੁਃ ਸਮੀਪੰ ਗੱਛਾਮਿ|

٢٩ 29 قَالَ لَهُ تَلَامِيذُهُ: «هُوَذَا ٱلْآنَ تَتَكَلَّمُ عَلَانِيَةً وَلَسْتَ تَقُولُ مَثَلًا وَاحِدًا.

ਤਦਾ ਸ਼ਿਸ਼਼੍ਯਾ ਅਵਦਨ੍, ਹੇ ਪ੍ਰਭੋ ਭਵਾਨ੍ ਉਪਮਯਾ ਨੋਕ੍ਤ੍ਵਾਧੁਨਾ ਸ੍ਪਸ਼਼੍ਟੰ ਵਦਤਿ|

٣٠ 30 اَلْآنَ نَعْلَمُ أَنَّكَ عَالِمٌ بِكُلِّ شَيْءٍ، وَلَسْتَ تَحْتَاجُ أَنْ يَسْأَلَكَ أَحَدٌ. لِهَذَا نُؤْمِنُ أَنَّكَ مِنَ ٱللهِ خَرَجْتَ».

ਭਵਾਨ੍ ਸਰ੍ੱਵਜ੍ਞਃ ਕੇਨਚਿਤ੍ ਪ੍ਰੁʼਸ਼਼੍ਟੋ ਭਵਿਤੁਮਪਿ ਭਵਤਃ ਪ੍ਰਯੋਜਨੰ ਨਾਸ੍ਤੀਤ੍ਯਧੁਨਾਸ੍ਮਾਕੰ ਸ੍ਥਿਰਜ੍ਞਾਨੰ ਜਾਤੰ ਤਸ੍ਮਾਦ੍ ਭਵਾਨ੍ ਈਸ਼੍ਵਰਸ੍ਯ ਸਮੀਪਾਦ੍ ਆਗਤਵਾਨ੍ ਇਤ੍ਯਤ੍ਰ ਵਯੰ ਵਿਸ਼੍ਵਸਿਮਃ|

٣١ 31 أَجَابَهُمْ يَسُوعُ: «أَلآنَ تُؤْمِنُونَ؟

ਤਤੋ ਯੀਸ਼ੁਃ ਪ੍ਰਤ੍ਯਵਾਦੀਦ੍ ਇਦਾਨੀਂ ਕਿੰ ਯੂਯੰ ਵਿਸ਼੍ਵਸਿਥ?

٣٢ 32 هُوَذَا تَأْتِي سَاعَةٌ، وَقَدْ أَتَتِ ٱلْآنَ، تَتَفَرَّقُونَ فِيهَا كُلُّ وَاحِدٍ إِلَى خَاصَّتِهِ، وَتَتْرُكُونَنِي وَحْدِي. وَأَنَا لَسْتُ وَحْدِي لِأَنَّ ٱلْآبَ مَعِي.

ਪਸ਼੍ਯਤ ਸਰ੍ੱਵੇ ਯੂਯੰ ਵਿਕੀਰ੍ਣਾਃ ਸਨ੍ਤੋ ਮਾਮ੍ ਏਕਾਕਿਨੰ ਪੀਰਤ੍ਯਜ੍ਯ ਸ੍ਵੰ ਸ੍ਵੰ ਸ੍ਥਾਨੰ ਗਮਿਸ਼਼੍ਯਥ, ਏਤਾਦ੍ਰੁʼਸ਼ਃ ਸਮਯ ਆਗੱਛਤਿ ਵਰੰ ਪ੍ਰਾਯੇਣੋਪਸ੍ਥਿਤਵਾਨ੍; ਤਥਾਪ੍ਯਹੰ ਨੈਕਾਕੀ ਭਵਾਮਿ ਯਤਃ ਪਿਤਾ ਮਯਾ ਸਾਰ੍ੱਧਮ੍ ਆਸ੍ਤੇ|

٣٣ 33 قَدْ كَلَّمْتُكُمْ بِهَذَا لِيَكُونَ لَكُمْ فِيَّ سَلَامٌ. فِي ٱلْعَالَمِ سَيَكُونُ لَكُمْ ضِيقٌ، وَلَكِنْ ثِقُوا: أَنَا قَدْ غَلَبْتُ ٱلْعَالَمَ».

ਯਥਾ ਮਯਾ ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਕੰ ਸ਼ਾਨ੍ਤਿ ਰ੍ਜਾਯਤੇ ਤਦਰ੍ਥਮ੍ ਏਤਾਃ ਕਥਾ ਯੁਸ਼਼੍ਮਭ੍ਯਮ੍ ਅਚਕਥੰ; ਅਸ੍ਮਿਨ੍ ਜਗਤਿ ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਕੰ ਕ੍ਲੇਸ਼ੋ ਘਟਿਸ਼਼੍ਯਤੇ ਕਿਨ੍ਤ੍ਵਕ੍ਸ਼਼ੋਭਾ ਭਵਤ ਯਤੋ ਮਯਾ ਜਗੱਜਿਤੰ|