يوحنَّا 16

١ 1 «قَدْ كَلَّمْتُكُمْ بِهَذَا لِكَيْ لَا تَعْثُرُوا.

ଯୁଷ୍ମାକଂ ଯଥା ୱାଧା ନ ଜାଯତେ ତଦର୍ଥଂ ଯୁଷ୍ମାନ୍ ଏତାନି ସର୍ୱ୍ୱୱାକ୍ୟାନି ୱ୍ୟାହରଂ|

٢ 2 سَيُخْرِجُونَكُمْ مِنَ ٱلْمَجَامِعِ، بَلْ تَأْتِي سَاعَةٌ فِيهَا يَظُنُّ كُلُّ مَنْ يَقْتُلُكُمْ أَنَّهُ يُقَدِّمُ خِدْمَةً لِلهِ.

ଲୋକା ଯୁଷ୍ମାନ୍ ଭଜନଗୃହେଭ୍ୟୋ ଦୂରୀକରିଷ୍ୟନ୍ତି ତଥା ଯସ୍ମିନ୍ ସମଯେ ଯୁଷ୍ମାନ୍ ହତ୍ୱା ଈଶ୍ୱରସ୍ୟ ତୁଷ୍ଟି ଜନକଂ କର୍ମ୍ମାକୁର୍ମ୍ମ ଇତି ମଂସ୍ୟନ୍ତେ ସ ସମଯ ଆଗଚ୍ଛନ୍ତି|

٣ 3 وَسَيَفْعَلُونَ هَذَا بِكُمْ لِأَنَّهُمْ لَمْ يَعْرِفُوا ٱلْآبَ وَلَا عَرَفُونِي.

ତେ ପିତରଂ ମାଞ୍ଚ ନ ଜାନନ୍ତି, ତସ୍ମାଦ୍ ଯୁଷ୍ମାନ୍ ପ୍ରତୀଦୃଶମ୍ ଆଚରିଷ୍ୟନ୍ତି|

٤ 4 لَكِنِّي قَدْ كَلَّمْتُكُمْ بِهَذَا حَتَّى إِذَا جَاءَتِ ٱلسَّاعَةُ تَذْكُرُونَ أَنِّي أَنَا قُلْتُهُ لَكُمْ. وَلَمْ أَقُلْ لَكُمْ مِنَ ٱلْبِدَايَةِ لِأَنِّي كُنْتُ مَعَكُمْ.

ଅତୋ ହେତାଃ ସମଯେ ସମୁପସ୍ଥିତେ ଯଥା ମମ କଥା ଯୁଷ୍ମାକଂ ମନଃସୁଃ ସମୁପତିଷ୍ଠତି ତଦର୍ଥଂ ଯୁଷ୍ମାଭ୍ୟମ୍ ଏତାଂ କଥାଂ କଥଯାମି ଯୁଷ୍ମାଭିଃ ସାର୍ଦ୍ଧମ୍ ଅହଂ ତିଷ୍ଠନ୍ ପ୍ରଥମଂ ତାଂ ଯୁଷ୍ମଭ୍ୟଂ ନାକଥଯଂ|

٥ 5 «وَأَمَّا ٱلْآنَ فَأَنَا مَاضٍ إِلَى ٱلَّذِي أَرْسَلَنِي، وَلَيْسَ أَحَدٌ مِنْكُمْ يَسْأَلُنِي: أَيْنَ تَمْضِي؟

ସାମ୍ପ୍ରତଂ ସ୍ୱସ୍ୟ ପ୍ରେରଯିତୁଃ ସମୀପଂ ଗଚ୍ଛାମି ତଥାପି ତ୍ୱଂ କ୍କ ଗଚ୍ଛସି କଥାମେତାଂ ଯୁଷ୍ମାକଂ କୋପି ମାଂ ନ ପୃଚ୍ଛତି|

٦ 6 لَكِنْ لِأَنِّي قُلْتُ لَكُمْ هَذَا قَدْ مَلَأَ ٱلْحُزْنُ قُلُوبَكُمْ.

କିନ୍ତୁ ମଯୋକ୍ତାଭିରାଭିଃ କଥାଭି ର୍ୟୂଷ୍ମାକମ୍ ଅନ୍ତଃକରଣାନି ଦୁଃଖେନ ପୂର୍ଣାନ୍ୟଭୱନ୍|

٧ 7 لَكِنِّي أَقُولُ لَكُمُ ٱلْحَقَّ: إِنَّهُ خَيْرٌ لَكُمْ أَنْ أَنْطَلِقَ، لِأَنَّهُ إِنْ لَمْ أَنْطَلِقْ لَا يَأْتِيكُمُ ٱلْمُعَزِّي، وَلَكِنْ إِنْ ذَهَبْتُ أُرْسِلُهُ إِلَيْكُمْ.

ତଥାପ୍ୟହଂ ଯଥାର୍ଥଂ କଥଯାମି ମମ ଗମନଂ ଯୁଷ୍ମାକଂ ହିତାର୍ଥମେୱ, ଯତୋ ହେତୋ ର୍ଗମନେ ନ କୃତେ ସହାଯୋ ଯୁଷ୍ମାକଂ ସମୀପଂ ନାଗମିଷ୍ୟତି କିନ୍ତୁ ଯଦି ଗଚ୍ଛାମି ତର୍ହି ଯୁଷ୍ମାକଂ ସମୀପେ ତଂ ପ୍ରେଷଯିଷ୍ୟାମି|

٨ 8 وَمَتَى جَاءَ ذَاكَ يُبَكِّتُ ٱلْعَالَمَ عَلَى خَطِيَّةٍ وَعَلَى بِرٍّ وَعَلَى دَيْنُونَةٍ:

ତତଃ ସ ଆଗତ୍ୟ ପାପପୁଣ୍ୟଦଣ୍ଡେଷୁ ଜଗତୋ ଲୋକାନାଂ ପ୍ରବୋଧଂ ଜନଯିଷ୍ୟତି|

٩ 9 أَمَّا عَلَى خَطِيَّةٍ فَلِأَنَّهُمْ لَا يُؤْمِنُونَ بِي،

ତେ ମଯି ନ ୱିଶ୍ୱସନ୍ତି ତସ୍ମାଦ୍ଧେତୋଃ ପାପପ୍ରବୋଧଂ ଜନଯିଷ୍ୟତି|

١٠ 10 وَأَمَّا عَلَى بِرٍّ فَلِأَنِّي ذَاهِبٌ إِلَى أَبِي وَلَا تَرَوْنَنِي أَيْضًا،

ଯୁଷ୍ମାକମ୍ ଅଦୃଶ୍ୟଃ ସନ୍ନହଂ ପିତୁଃ ସମୀପଂ ଗଚ୍ଛାମି ତସ୍ମାଦ୍ ପୁଣ୍ୟେ ପ୍ରବୋଧଂ ଜନଯିଷ୍ୟତି|

١١ 11 وَأَمَّا عَلَى دَيْنُونَةٍ فَلِأَنَّ رَئِيسَ هَذَا ٱلْعَالَمِ قَدْ دِينَ.

ଏତଜ୍ଜଗତୋଽଧିପତି ର୍ଦଣ୍ଡାଜ୍ଞାଂ ପ୍ରାପ୍ନୋତି ତସ୍ମାଦ୍ ଦଣ୍ଡେ ପ୍ରବୋଧଂ ଜନଯିଷ୍ୟତି|

١٢ 12 «إِنَّ لِي أُمُورًا كَثِيرَةً أَيْضًا لِأَقُولَ لَكُمْ، وَلَكِنْ لَا تَسْتَطِيعُونَ أَنْ تَحْتَمِلُوا ٱلْآنَ.

ଯୁଷ୍ମଭ୍ୟଂ କଥଯିତୁଂ ମମାନେକାଃ କଥା ଆସତେ, ତାଃ କଥା ଇଦାନୀଂ ଯୂଯଂ ସୋଢୁଂ ନ ଶକ୍ନୁଥ;

١٣ 13 وَأَمَّا مَتَى جَاءَ ذَاكَ، رُوحُ ٱلْحَقِّ، فَهُوَ يُرْشِدُكُمْ إِلَى جَمِيعِ ٱلْحَقِّ، لِأَنَّهُ لَا يَتَكَلَّمُ مِنْ نَفْسِهِ، بَلْ كُلُّ مَا يَسْمَعُ يَتَكَلَّمُ بِهِ، وَيُخْبِرُكُمْ بِأُمُورٍ آتِيَةٍ.

କିନ୍ତୁ ସତ୍ୟମଯ ଆତ୍ମା ଯଦା ସମାଗମିଷ୍ୟତି ତଦା ସର୍ୱ୍ୱଂ ସତ୍ୟଂ ଯୁଷ୍ମାନ୍ ନେଷ୍ୟତି, ସ ସ୍ୱତଃ କିମପି ନ ୱଦିଷ୍ୟତି କିନ୍ତୁ ଯଚ୍ଛ୍ରୋଷ୍ୟତି ତଦେୱ କଥଯିତ୍ୱା ଭାୱିକାର୍ୟ୍ୟଂ ଯୁଷ୍ମାନ୍ ଜ୍ଞାପଯିଷ୍ୟତି|

١٤ 14 ذَاكَ يُمَجِّدُنِي، لِأَنَّهُ يَأْخُذُ مِمَّا لِي وَيُخْبِرُكُمْ.

ମମ ମହିମାନଂ ପ୍ରକାଶଯିଷ୍ୟତି ଯତୋ ମଦୀଯାଂ କଥାଂ ଗୃହୀତ୍ୱା ଯୁଷ୍ମାନ୍ ବୋଧଯିଷ୍ୟତି|

١٥ 15 كُلُّ مَا لِلْآبِ هُوَ لِي. لِهَذَا قُلْتُ: إِنَّهُ يَأْخُذُ مِمَّا لِي وَيُخْبِرُكُمْ.

ପିତୁ ର୍ୟଦ୍ୟଦ୍ ଆସ୍ତେ ତତ୍ ସର୍ୱ୍ୱଂ ମମ ତସ୍ମାଦ୍ କାରଣାଦ୍ ଅୱାଦିଷଂ ସ ମଦୀଯାଂ କଥାଂ ଗୃହୀତ୍ୱା ଯୁଷ୍ମାନ୍ ବୋଧଯିଷ୍ୟତି|

١٦ 16 بَعْدَ قَلِيلٍ لَا تُبْصِرُونَنِي، ثُمَّ بَعْدَ قَلِيلٍ أَيْضًا تَرَوْنَنِي، لِأَنِّي ذَاهِبٌ إِلَى ٱلْآبِ».

କିଯତ୍କାଲାତ୍ ପରଂ ଯୂଯଂ ମାଂ ଦ୍ରଷ୍ଟୁଂ ନ ଲପ୍ସ୍ୟଧ୍ୱେ କିନ୍ତୁ କିଯତ୍କାଲାତ୍ ପରଂ ପୁନ ର୍ଦ୍ରଷ୍ଟୁଂ ଲପ୍ସ୍ୟଧ୍ୱେ ଯତୋହଂ ପିତୁଃ ସମୀପଂ ଗଚ୍ଛାମି|

١٧ 17 فَقَالَ قَوْمٌ مِنْ تَلَامِيذِهِ، بَعْضُهُمْ لِبَعْضٍ: «مَا هُوَ هَذَا ٱلَّذِي يَقُولُهُ لَنَا: بَعْدَ قَلِيلٍ لَا تُبْصِرُونَنِي، ثُمَّ بَعْدَ قَلِيلٍ أَيْضًا تَرَوْنَنِي، وَلِأَنِّي ذَاهِبٌ إِلَى ٱلْآبِ؟».

ତତଃ ଶିଷ୍ୟାଣାଂ କିଯନ୍ତୋ ଜନାଃ ପରସ୍ପରଂ ୱଦିତୁମ୍ ଆରଭନ୍ତ, କିଯତ୍କାଲାତ୍ ପରଂ ମାଂ ଦ୍ରଷ୍ଟୁଂ ନ ଲପ୍ସ୍ୟଧ୍ୱେ କିନ୍ତୁ କିଯତ୍କାଲାତ୍ ପରଂ ପୁନ ର୍ଦ୍ରଷ୍ଟୁଂ ଲପ୍ସ୍ୟଧ୍ୱେ ଯତୋହଂ ପିତୁଃ ସମୀପଂ ଗଚ୍ଛାମି, ଇତି ଯଦ୍ ୱାକ୍ୟମ୍ ଅଯଂ ୱଦତି ତତ୍ କିଂ?

١٨ 18 فَقَالُوا: «مَا هُوَ هَذَا ٱلْقَلِيلُ ٱلَّذِي يَقُولُ عَنْهُ؟ لَسْنَا نَعْلَمُ بِمَاذَا يَتَكَلَّمُ!».

ତତଃ କିଯତ୍କାଲାତ୍ ପରମ୍ ଇତି ତସ୍ୟ ୱାକ୍ୟଂ କିଂ? ତସ୍ୟ ୱାକ୍ୟସ୍ୟାଭିପ୍ରାଯଂ ୱଯଂ ବୋଦ୍ଧୁଂ ନ ଶକ୍ନୁମସ୍ତୈରିତି

١٩ 19 فَعَلِمَ يَسُوعُ أَنَّهُمْ كَانُوا يُرِيدُونَ أَنْ يَسْأَلُوهُ، فَقَالَ لَهُمْ: «أَعَنْ هَذَا تَتَسَاءَلُونَ فِيمَا بَيْنَكُمْ، لِأَنِّي قُلْتُ: بَعْدَ قَلِيلٍ لَا تُبْصِرُونَنِي، ثُمَّ بَعْدَ قَلِيلٍ أَيْضًا تَرَوْنَنِي

ନିଗଦିତେ ଯୀଶୁସ୍ତେଷାଂ ପ୍ରଶ୍ନେଚ୍ଛାଂ ଜ୍ଞାତ୍ୱା ତେଭ୍ୟୋଽକଥଯତ୍ କିଯତ୍କାଲାତ୍ ପରଂ ମାଂ ଦ୍ରଷ୍ଟୁଂ ନ ଲପ୍ସ୍ୟଧ୍ୱେ, କିନ୍ତୁ କିଯତ୍କାଲାତ୍ ପରଂ ପୂନ ର୍ଦ୍ରଷ୍ଟୁଂ ଲପ୍ସ୍ୟଧ୍ୱେ, ଯାମିମାଂ କଥାମକଥଯଂ ତସ୍ୟା ଅଭିପ୍ରାଯଂ କିଂ ଯୂଯଂ ପରସ୍ପରଂ ମୃଗଯଧ୍ୱେ?

٢٠ 20 اَلْحَقَّ ٱلْحَقَّ أَقُولُ لَكُمْ: إِنَّكُمْ سَتَبْكُونَ وَتَنُوحُونَ وَٱلْعَالَمُ يَفْرَحُ. أَنْتُمْ سَتَحْزَنُونَ، وَلَكِنَّ حُزْنَكُمْ يَتَحَوَّلُ إِلَى فَرَحٍ.

ଯୁଷ୍ମାନହମ୍ ଅତିଯଥାର୍ଥଂ ୱଦାମି ଯୂଯଂ କ୍ରନ୍ଦିଷ୍ୟଥ ୱିଲପିଷ୍ୟଥ ଚ, କିନ୍ତୁ ଜଗତୋ ଲୋକା ଆନନ୍ଦିଷ୍ୟନ୍ତି; ଯୂଯଂ ଶୋକାକୁଲା ଭୱିଷ୍ୟଥ କିନ୍ତୁ ଶୋକାତ୍ ପରଂ ଆନନ୍ଦଯୁକ୍ତା ଭୱିଷ୍ୟଥ|

٢١ 21 اَلْمَرْأَةُ وَهِيَ تَلِدُ تَحْزَنُ لِأَنَّ سَاعَتَهَا قَدْ جَاءَتْ، وَلَكِنْ مَتَى وَلَدَتِ ٱلطِّفْلَ لَا تَعُودُ تَذْكُرُ ٱلشِّدَّةَ لِسَبَبِ ٱلْفَرَحِ، لِأَنَّهُ قَدْ وُلِدَ إِنْسَانٌ فِي ٱلْعَالَمِ.

ପ୍ରସୱକାଲ ଉପସ୍ଥିତେ ନାରୀ ଯଥା ପ୍ରସୱୱେଦନଯା ୱ୍ୟାକୁଲା ଭୱତି କିନ୍ତୁ ପୁତ୍ରେ ଭୂମିଷ୍ଠେ ସତି ମନୁଷ୍ୟୈକୋ ଜନ୍ମନା ନରଲୋକେ ପ୍ରୱିଷ୍ଟ ଇତ୍ୟାନନ୍ଦାତ୍ ତସ୍ୟାସ୍ତତ୍ସର୍ୱ୍ୱଂ ଦୁଃଖଂ ମନସି ନ ତିଷ୍ଠତି,

٢٢ 22 فَأَنْتُمْ كَذَلِكَ، عِنْدَكُمُ ٱلْآنَ حُزْنٌ. وَلَكِنِّي سَأَرَاكُمْ أَيْضًا فَتَفْرَحُ قُلُوبُكُمْ، وَلَا يَنْزِعُ أَحَدٌ فَرَحَكُمْ مِنْكُمْ

ତଥା ଯୂଯମପି ସାମ୍ପ୍ରତଂ ଶୋକାକୁଲା ଭୱଥ କିନ୍ତୁ ପୁନରପି ଯୁଷ୍ମଭ୍ୟଂ ଦର୍ଶନଂ ଦାସ୍ୟାମି ତେନ ଯୁଷ୍ମାକମ୍ ଅନ୍ତଃକରଣାନି ସାନନ୍ଦାନି ଭୱିଷ୍ୟନ୍ତି, ଯୁଷ୍ମାକଂ ତମ୍ ଆନନ୍ଦଞ୍ଚ କୋପି ହର୍ତ୍ତୁଂ ନ ଶକ୍ଷ୍ୟତି|

٢٣ 23 وَفِي ذَلِكَ ٱلْيَوْمِ لَا تَسْأَلُونَنِي شَيْئًا. اَلْحَقَّ ٱلْحَقَّ أَقُولُ لَكُمْ: إِنَّ كُلَّ مَا طَلَبْتُمْ مِنَ ٱلْآبِ بِٱسْمِي يُعْطِيكُمْ.

ତସ୍ମିନ୍ ଦିୱସେ କାମପି କଥାଂ ମାଂ ନ ପ୍ରକ୍ଷ୍ୟଥ| ଯୁଷ୍ମାନହମ୍ ଅତିଯଥାର୍ଥଂ ୱଦାମି, ମମ ନାମ୍ନା ଯତ୍ କିଞ୍ଚିଦ୍ ପିତରଂ ଯାଚିଷ୍ୟଧ୍ୱେ ତଦେୱ ସ ଦାସ୍ୟତି|

٢٤ 24 إِلَى ٱلْآنَ لَمْ تَطْلُبُوا شَيْئًا بِٱسْمِي. اُطْلُبُوا تَأْخُذُوا، لِيَكُونَ فَرَحُكُمْ كَامِلًا.

ପୂର୍ୱ୍ୱେ ମମ ନାମ୍ନା କିମପି ନାଯାଚଧ୍ୱଂ, ଯାଚଧ୍ୱଂ ତତଃ ପ୍ରାପ୍ସ୍ୟଥ ତସ୍ମାଦ୍ ଯୁଷ୍ମାକଂ ସମ୍ପୂର୍ଣାନନ୍ଦୋ ଜନିଷ୍ୟତେ|

٢٥ 25 «قَدْ كَلَّمْتُكُمْ بِهَذَا بِأَمْثَالٍ، وَلَكِنْ تَأْتِي سَاعَةٌ حِينَ لَا أُكَلِّمُكُمْ أَيْضًا بِأَمْثَالٍ، بَلْ أُخْبِرُكُمْ عَنِ ٱلْآبِ عَلَانِيَةً.

ଉପମାକଥାଭିଃ ସର୍ୱ୍ୱାଣ୍ୟେତାନି ଯୁଷ୍ମାନ୍ ଜ୍ଞାପିତୱାନ୍ କିନ୍ତୁ ଯସ୍ମିନ୍ ସମଯେ ଉପମଯା ନୋକ୍ତ୍ୱା ପିତୁଃ କଥାଂ ସ୍ପଷ୍ଟଂ ଜ୍ଞାପଯିଷ୍ୟାମି ସମଯ ଏତାଦୃଶ ଆଗଚ୍ଛତି|

٢٦ 26 فِي ذَلِكَ ٱلْيَوْمِ تَطْلُبُونَ بِٱسْمِي. وَلَسْتُ أَقُولُ لَكُمْ إِنِّي أَنَا أَسْأَلُ ٱلْآبَ مِنْ أَجْلِكُمْ،

ତଦା ମମ ନାମ୍ନା ପ୍ରାର୍ଥଯିଷ୍ୟଧ୍ୱେ ଽହଂ ଯୁଷ୍ମନ୍ନିମିତ୍ତଂ ପିତରଂ ୱିନେଷ୍ୟେ କଥାମିମାଂ ନ ୱଦାମି;

٢٧ 27 لِأَنَّ ٱلْآبَ نَفْسَهُ يُحِبُّكُمْ، لِأَنَّكُمْ قَدْ أَحْبَبْتُمُونِي، وَآمَنْتُمْ أَنِّي مِنْ عِنْدِ ٱللهِ خَرَجْتُ.

ଯତୋ ଯୂଯଂ ମଯି ପ୍ରେମ କୁରୁଥ, ତଥାହମ୍ ଈଶ୍ୱରସ୍ୟ ସମୀପାଦ୍ ଆଗତୱାନ୍ ଇତ୍ୟପି ପ୍ରତୀଥ, ତସ୍ମାଦ୍ କାରଣାତ୍ କାରଣାତ୍ ପିତା ସ୍ୱଯଂ ଯୁଷ୍ମାସୁ ପ୍ରୀଯତେ|

٢٨ 28 خَرَجْتُ مِنْ عِنْدِ ٱلْآبِ، وَقَدْ أَتَيْتُ إِلَى ٱلْعَالَمِ، وَأَيْضًا أَتْرُكُ ٱلْعَالَمَ وَأَذْهَبُ إِلَى ٱلْآبِ».

ପିତୁଃ ସମୀପାଜ୍ଜଜଦ୍ ଆଗତୋସ୍ମି ଜଗତ୍ ପରିତ୍ୟଜ୍ୟ ଚ ପୁନରପି ପିତୁଃ ସମୀପଂ ଗଚ୍ଛାମି|

٢٩ 29 قَالَ لَهُ تَلَامِيذُهُ: «هُوَذَا ٱلْآنَ تَتَكَلَّمُ عَلَانِيَةً وَلَسْتَ تَقُولُ مَثَلًا وَاحِدًا.

ତଦା ଶିଷ୍ୟା ଅୱଦନ୍, ହେ ପ୍ରଭୋ ଭୱାନ୍ ଉପମଯା ନୋକ୍ତ୍ୱାଧୁନା ସ୍ପଷ୍ଟଂ ୱଦତି|

٣٠ 30 اَلْآنَ نَعْلَمُ أَنَّكَ عَالِمٌ بِكُلِّ شَيْءٍ، وَلَسْتَ تَحْتَاجُ أَنْ يَسْأَلَكَ أَحَدٌ. لِهَذَا نُؤْمِنُ أَنَّكَ مِنَ ٱللهِ خَرَجْتَ».

ଭୱାନ୍ ସର୍ୱ୍ୱଜ୍ଞଃ କେନଚିତ୍ ପୃଷ୍ଟୋ ଭୱିତୁମପି ଭୱତଃ ପ୍ରଯୋଜନଂ ନାସ୍ତୀତ୍ୟଧୁନାସ୍ମାକଂ ସ୍ଥିରଜ୍ଞାନଂ ଜାତଂ ତସ୍ମାଦ୍ ଭୱାନ୍ ଈଶ୍ୱରସ୍ୟ ସମୀପାଦ୍ ଆଗତୱାନ୍ ଇତ୍ୟତ୍ର ୱଯଂ ୱିଶ୍ୱସିମଃ|

٣١ 31 أَجَابَهُمْ يَسُوعُ: «أَلآنَ تُؤْمِنُونَ؟

ତତୋ ଯୀଶୁଃ ପ୍ରତ୍ୟୱାଦୀଦ୍ ଇଦାନୀଂ କିଂ ଯୂଯଂ ୱିଶ୍ୱସିଥ?

٣٢ 32 هُوَذَا تَأْتِي سَاعَةٌ، وَقَدْ أَتَتِ ٱلْآنَ، تَتَفَرَّقُونَ فِيهَا كُلُّ وَاحِدٍ إِلَى خَاصَّتِهِ، وَتَتْرُكُونَنِي وَحْدِي. وَأَنَا لَسْتُ وَحْدِي لِأَنَّ ٱلْآبَ مَعِي.

ପଶ୍ୟତ ସର୍ୱ୍ୱେ ଯୂଯଂ ୱିକୀର୍ଣାଃ ସନ୍ତୋ ମାମ୍ ଏକାକିନଂ ପୀରତ୍ୟଜ୍ୟ ସ୍ୱଂ ସ୍ୱଂ ସ୍ଥାନଂ ଗମିଷ୍ୟଥ, ଏତାଦୃଶଃ ସମଯ ଆଗଚ୍ଛତି ୱରଂ ପ୍ରାଯେଣୋପସ୍ଥିତୱାନ୍; ତଥାପ୍ୟହଂ ନୈକାକୀ ଭୱାମି ଯତଃ ପିତା ମଯା ସାର୍ଦ୍ଧମ୍ ଆସ୍ତେ|

٣٣ 33 قَدْ كَلَّمْتُكُمْ بِهَذَا لِيَكُونَ لَكُمْ فِيَّ سَلَامٌ. فِي ٱلْعَالَمِ سَيَكُونُ لَكُمْ ضِيقٌ، وَلَكِنْ ثِقُوا: أَنَا قَدْ غَلَبْتُ ٱلْعَالَمَ».

ଯଥା ମଯା ଯୁଷ୍ମାକଂ ଶାନ୍ତି ର୍ଜାଯତେ ତଦର୍ଥମ୍ ଏତାଃ କଥା ଯୁଷ୍ମଭ୍ୟମ୍ ଅଚକଥଂ; ଅସ୍ମିନ୍ ଜଗତି ଯୁଷ୍ମାକଂ କ୍ଲେଶୋ ଘଟିଷ୍ୟତେ କିନ୍ତ୍ୱକ୍ଷୋଭା ଭୱତ ଯତୋ ମଯା ଜଗଜ୍ଜିତଂ|