يوحنَّا 12
| ثُمَّ قَبْلَ ٱلْفِصْحِ بِسِتَّةِ أَيَّامٍ أَتَى يَسُوعُ إِلَى بَيْتِ عَنْيَا، حَيْثُ كَانَ لِعَازَرُ ٱلْمَيْتُ ٱلَّذِي أَقَامَهُ مِنَ ٱلْأَمْوَاتِ. | ١ 1 |
ନିସ୍ତାରୋତ୍ସୱାତ୍ ପୂର୍ୱ୍ୱଂ ଦିନଷଟ୍କେ ସ୍ଥିତେ ଯୀଶୁ ର୍ୟଂ ପ୍ରମୀତମ୍ ଇଲିଯାସରଂ ଶ୍ମଶାନାଦ୍ ଉଦସ୍ଥାପରତ୍ ତସ୍ୟ ନିୱାସସ୍ଥାନଂ ବୈଥନିଯାଗ୍ରାମମ୍ ଆଗଚ୍ଛତ୍|
| فَصَنَعُوا لَهُ هُنَاكَ عَشَاءً. وَكَانَتْ مَرْثَا تَخْدِمُ، وَأَمَّا لِعَازَرُ فَكَانَ أَحَدَ ٱلْمُتَّكِئِينَ مَعَهُ. | ٢ 2 |
ତତ୍ର ତଦର୍ଥଂ ରଜନ୍ୟାଂ ଭୋଜ୍ୟେ କୃତେ ମର୍ଥା ପର୍ୟ୍ୟୱେଷଯଦ୍ ଇଲିଯାସର୍ ଚ ତସ୍ୟ ସଙ୍ଗିଭିଃ ସାର୍ଦ୍ଧଂ ଭୋଜନାସନ ଉପାୱିଶତ୍|
| فَأَخَذَتْ مَرْيَمُ مَنًا مِنْ طِيبِ نَارِدِينٍ خَالِصٍ كَثِيرِ ٱلثَّمَنِ، وَدَهَنَتْ قَدَمَيْ يَسُوعَ، وَمَسَحَتْ قَدَمَيْهِ بِشَعْرِهَا، فَٱمْتَلَأَ ٱلْبَيْتُ مِنْ رَائِحَةِ ٱلطِّيبِ. | ٣ 3 |
ତଦା ମରିଯମ୍ ଅର୍ଦ୍ଧସେଟକଂ ବହୁମୂଲ୍ୟଂ ଜଟାମାଂସୀଯଂ ତୈଲମ୍ ଆନୀଯ ଯୀଶୋଶ୍ଚରଣଯୋ ର୍ମର୍ଦ୍ଦଯିତ୍ୱା ନିଜକେଶ ର୍ମାର୍ଷ୍ଟୁମ୍ ଆରଭତ; ତଦା ତୈଲସ୍ୟ ପରିମଲେନ ଗୃହମ୍ ଆମୋଦିତମ୍ ଅଭୱତ୍|
| فَقَالَ وَاحِدٌ مِنْ تَلَامِيذِهِ، وَهُوَ يَهُوذَا سِمْعَانُ ٱلْإِسْخَرْيُوطِيُّ، ٱلْمُزْمِعُ أَنْ يُسَلِّمَهُ: | ٤ 4 |
ଯଃ ଶିମୋନଃ ପୁତ୍ର ରିଷ୍କରିଯୋତୀଯୋ ଯିହୂଦାନାମା ଯୀଶୁଂ ପରକରେଷୁ ସମର୍ପଯିଷ୍ୟତି ସ ଶିଷ୍ୟସ୍ତଦା କଥିତୱାନ୍,
| «لِمَاذَا لَمْ يُبَعْ هَذَا ٱلطِّيبُ بِثَلَاثَمِئَةِ دِينَارٍ وَيُعْطَ لِلْفُقَرَاءِ؟». | ٥ 5 |
ଏତତ୍ତୈଲଂ ତ୍ରିଭିଃ ଶତୈ ର୍ମୁଦ୍ରାପଦୈ ର୍ୱିକ୍ରୀତଂ ସଦ୍ ଦରିଦ୍ରେଭ୍ୟଃ କୁତୋ ନାଦୀଯତ?
| قَالَ هَذَا لَيْسَ لِأَنَّهُ كَانَ يُبَالِي بِٱلْفُقَرَاءِ، بَلْ لِأَنَّهُ كَانَ سَارِقًا، وَكَانَ ٱلصُّنْدُوقُ عِنْدَهُ، وَكَانَ يَحْمِلُ مَا يُلْقَى فِيهِ. | ٦ 6 |
ସ ଦରିଦ୍ରଲୋକାର୍ଥମ୍ ଅଚିନ୍ତଯଦ୍ ଇତି ନ, କିନ୍ତୁ ସ ଚୌର ଏୱଂ ତନ୍ନିକଟେ ମୁଦ୍ରାସମ୍ପୁଟକସ୍ଥିତ୍ୟା ତନ୍ମଧ୍ୟେ ଯଦତିଷ୍ଠତ୍ ତଦପାହରତ୍ ତସ୍ମାତ୍ କାରଣାଦ୍ ଇମାଂ କଥାମକଥଯତ୍|
| فَقَالَ يَسُوعُ: «ٱتْرُكُوهَا! إِنَّهَا لِيَوْمِ تَكْفِينِي قَدْ حَفِظَتْهُ، | ٧ 7 |
ତଦା ଯୀଶୁରକଥଯଦ୍ ଏନାଂ ମା ୱାରଯ ସା ମମ ଶ୍ମଶାନସ୍ଥାପନଦିନାର୍ଥଂ ତଦରକ୍ଷଯତ୍|
| لِأَنَّ ٱلْفُقَرَاءَ مَعَكُمْ فِي كُلِّ حِينٍ، وَأَمَّا أَنَا فَلَسْتُ مَعَكُمْ فِي كُلِّ حِينٍ». | ٨ 8 |
ଦରିଦ୍ରା ଯୁଷ୍ମାକଂ ସନ୍ନିଧୌ ସର୍ୱ୍ୱଦା ତିଷ୍ଠନ୍ତି କିନ୍ତ୍ୱହଂ ସର୍ୱ୍ୱଦା ଯୁଷ୍ମାକଂ ସନ୍ନିଧୌ ନ ତିଷ୍ଠାମି|
| فَعَلِمَ جَمْعٌ كَثِيرٌ مِنَ ٱلْيَهُودِ أَنَّهُ هُنَاكَ، فَجَاءُوا لَيْسَ لِأَجْلِ يَسُوعَ فَقَطْ، بَلْ لِيَنْظُرُوا أَيْضًا لِعَازَرَ ٱلَّذِي أَقَامَهُ مِنَ ٱلْأَمْوَاتِ. | ٩ 9 |
ତତଃ ପରଂ ଯୀଶୁସ୍ତତ୍ରାସ୍ତୀତି ୱାର୍ତ୍ତାଂ ଶ୍ରୁତ୍ୱା ବହୱୋ ଯିହୂଦୀଯାସ୍ତଂ ଶ୍ମଶାନାଦୁତ୍ଥାପିତମ୍ ଇଲିଯାସରଞ୍ଚ ଦ୍ରଷ୍ଟୁଂ ତତ୍ ସ୍ଥାନମ୍ ଆଗଚ୍ଛନ|
| فَتَشَاوَرَ رُؤَسَاءُ ٱلْكَهَنَةِ لِيَقْتُلُوا لِعَازَرَ أَيْضًا، | ١٠ 10 |
ତଦା ପ୍ରଧାନଯାଜକାସ୍ତମ୍ ଇଲିଯାସରମପି ସଂହର୍ତ୍ତୁମ୍ ଅମନ୍ତ୍ରଯନ୍;
| لِأَنَّ كَثِيرِينَ مِنَ ٱلْيَهُودِ كَانُوا بِسَبَبِهِ يَذْهَبُونَ وَيُؤْمِنُونَ بِيَسُوعَ. | ١١ 11 |
ଯତସ୍ତେନ ବହୱୋ ଯିହୂଦୀଯା ଗତ୍ୱା ଯୀଶୌ ୱ୍ୟଶ୍ୱସନ୍|
| وَفِي ٱلْغَدِ سَمِعَ ٱلْجَمْعُ ٱلْكَثِيرُ ٱلَّذِي جَاءَ إِلَى ٱلْعِيدِ أَنَّ يَسُوعَ آتٍ إِلَى أُورُشَلِيمَ، | ١٢ 12 |
ଅନନ୍ତରଂ ଯୀଶୁ ର୍ୟିରୂଶାଲମ୍ ନଗରମ୍ ଆଗଚ୍ଛତୀତି ୱାର୍ତ୍ତାଂ ଶ୍ରୁତ୍ୱା ପରେଽହନି ଉତ୍ସୱାଗତା ବହୱୋ ଲୋକାଃ
| فَأَخَذُوا سُعُوفَ ٱلنَّخْلِ وَخَرَجُوا لِلِقَائِهِ، وَكَانُوا يَصْرُخُونَ: «أُوصَنَّا! مُبَارَكٌ ٱلْآتِي بِٱسْمِ ٱلرَّبِّ! مَلِكُ إِسْرَائِيلَ!». | ١٣ 13 |
ଖର୍ଜ୍ଜୂରପତ୍ରାଦ୍ୟାନୀଯ ତଂ ସାକ୍ଷାତ୍ କର୍ତ୍ତୁଂ ବହିରାଗତ୍ୟ ଜଯ ଜଯେତି ୱାଚଂ ପ୍ରୋଚ୍ଚୈ ର୍ୱକ୍ତୁମ୍ ଆରଭନ୍ତ, ଇସ୍ରାଯେଲୋ ଯୋ ରାଜା ପରମେଶ୍ୱରସ୍ୟ ନାମ୍ନାଗଚ୍ଛତି ସ ଧନ୍ୟଃ|
| وَوَجَدَ يَسُوعُ جَحْشًا فَجَلَسَ عَلَيْهِ كَمَا هُوَ مَكْتُوبٌ: | ١٤ 14 |
ତଦା "ହେ ସିଯୋନଃ କନ୍ୟେ ମା ଭୈଷୀଃ ପଶ୍ୟାଯଂ ତୱ ରାଜା ଗର୍ଦ୍ଦଭଶାୱକମ୍ ଆରୁହ୍ୟାଗଚ୍ଛତି"
| «لَا تَخَافِي يَا ٱبْنَةَ صِهْيَوْنَ. هُوَذَا مَلِكُكِ يَأْتِي جَالِسًا عَلَى جَحْشٍ أَتَانٍ». | ١٥ 15 |
ଇତି ଶାସ୍ତ୍ରୀଯୱଚନାନୁସାରେଣ ଯୀଶୁରେକଂ ଯୁୱଗର୍ଦ୍ଦଭଂ ପ୍ରାପ୍ୟ ତଦୁପର୍ୟ୍ୟାରୋହତ୍|
| وَهَذِهِ ٱلْأُمُورُ لَمْ يَفْهَمْهَا تَلَامِيذُهُ أَوَّلًا، وَلَكِنْ لَمَّا تَمَجَّدَ يَسُوعُ، حِينَئِذٍ تَذَكَّرُوا أَنَّ هَذِهِ كَانَتْ مَكْتُوبَةً عَنْهُ، وَأَنَّهُمْ صَنَعُوا هَذِهِ لَهُ. | ١٦ 16 |
ଅସ୍ୟାଃ ଘଟନାଯାସ୍ତାତ୍ପର୍ୟ୍ୟଂ ଶିଷ୍ୟାଃ ପ୍ରଥମଂ ନାବୁଧ୍ୟନ୍ତ, କିନ୍ତୁ ଯୀଶୌ ମହିମାନଂ ପ୍ରାପ୍ତେ ସତି ୱାକ୍ୟମିଦଂ ତସ୍ମିନ ଅକଥ୍ୟତ ଲୋକାଶ୍ଚ ତମ୍ପ୍ରତୀତ୍ଥମ୍ ଅକୁର୍ୱ୍ୱନ୍ ଇତି ତେ ସ୍ମୃତୱନ୍ତଃ|
| وَكَانَ ٱلْجَمْعُ ٱلَّذِي مَعَهُ يَشْهَدُ أَنَّهُ دَعَا لِعَازَرَ مِنَ ٱلْقَبْرِ وَأَقَامَهُ مِنَ ٱلْأَمْوَاتِ. | ١٧ 17 |
ସ ଇଲିଯାସରଂ ଶ୍ମଶାନାଦ୍ ଆଗନ୍ତୁମ୍ ଆହ୍ୱତୱାନ୍ ଶ୍ମଶାନାଞ୍ଚ ଉଦସ୍ଥାପଯଦ୍ ଯେ ଯେ ଲୋକାସ୍ତତ୍କର୍ମ୍ୟ ସାକ୍ଷାଦ୍ ଅପଶ୍ୟନ୍ ତେ ପ୍ରମାଣଂ ଦାତୁମ୍ ଆରଭନ୍ତ|
| لِهَذَا أَيْضًا لَاقَاهُ ٱلْجَمْعُ، لِأَنَّهُمْ سَمِعُوا أَنَّهُ كَانَ قَدْ صَنَعَ هَذِهِ ٱلْآيَةَ. | ١٨ 18 |
ସ ଏତାଦୃଶମ୍ ଅଦ୍ଭୁତଂ କର୍ମ୍ମକରୋତ୍ ତସ୍ୟ ଜନଶ୍ରୁତେ ର୍ଲୋକାସ୍ତଂ ସାକ୍ଷାତ୍ କର୍ତ୍ତୁମ୍ ଆଗଚ୍ଛନ୍|
| فَقَالَ ٱلْفَرِّيسِيُّونَ بَعْضُهُمْ لِبَعْضٍ: «ٱنْظُرُوا! إِنَّكُمْ لَا تَنْفَعُونَ شَيْئًا! هُوَذَا ٱلْعَالَمُ قَدْ ذَهَبَ وَرَاءَهُ!». | ١٩ 19 |
ତତଃ ଫିରୂଶିନଃ ପରସ୍ପରଂ ୱକ୍ତୁମ୍ ଆରଭନ୍ତ ଯୁଷ୍ମାକଂ ସର୍ୱ୍ୱାଶ୍ଚେଷ୍ଟା ୱୃଥା ଜାତାଃ, ଇତି କିଂ ଯୂଯଂ ନ ବୁଧ୍ୟଧ୍ୱେ? ପଶ୍ୟତ ସର୍ୱ୍ୱେ ଲୋକାସ୍ତସ୍ୟ ପଶ୍ଚାଦ୍ୱର୍ତ୍ତିନୋଭୱନ୍|
| وَكَانَ أُنَاسٌ يُونَانِيُّونَ مِنَ ٱلَّذِينَ صَعِدُوا لِيَسْجُدُوا فِي ٱلْعِيدِ. | ٢٠ 20 |
ଭଜନଂ କର୍ତ୍ତୁମ୍ ଉତ୍ସୱାଗତାନାଂ ଲୋକାନାଂ କତିପଯା ଜନା ଅନ୍ୟଦେଶୀଯା ଆସନ୍,
| فَتَقَدَّمَ هَؤُلَاءِ إِلَى فِيلُبُّسَ ٱلَّذِي مِنْ بَيْتِ صَيْدَا ٱلْجَلِيلِ، وَسَأَلُوهُ قَائِلِينَ: «يَا سَيِّدُ، نُرِيدُ أَنْ نَرَى يَسُوعَ». | ٢١ 21 |
ତେ ଗାଲୀଲୀଯବୈତ୍ସୈଦାନିୱାସିନଃ ଫିଲିପସ୍ୟ ସମୀପମ୍ ଆଗତ୍ୟ ୱ୍ୟାହରନ୍ ହେ ମହେଚ୍ଛ ୱଯଂ ଯୀଶୁଂ ଦ୍ରଷ୍ଟୁମ୍ ଇଚ୍ଛାମଃ|
| فَأَتَى فِيلُبُّسُ وَقَالَ لِأَنْدَرَاوُسَ، ثُمَّ قَالَ أَنْدَرَاوُسُ وَفِيلُبُّسُ لِيَسُوعَ. | ٢٢ 22 |
ତତଃ ଫିଲିପୋ ଗତ୍ୱା ଆନ୍ଦ୍ରିଯମ୍ ଅୱଦତ୍ ପଶ୍ଚାଦ୍ ଆନ୍ଦ୍ରିଯଫିଲିପୌ ଯୀଶୱେ ୱାର୍ତ୍ତାମ୍ ଅକଥଯତାଂ|
| وَأَمَّا يَسُوعُ فَأَجَابَهُمَا قَائِلًا: «قَدْ أَتَتِ ٱلسَّاعَةُ لِيَتَمَجَّدَ ٱبْنُ ٱلْإِنْسَانِ. | ٢٣ 23 |
ତଦା ଯୀଶୁଃ ପ୍ରତ୍ୟୁଦିତୱାନ୍ ମାନୱସୁତସ୍ୟ ମହିମପ୍ରାପ୍ତିସମଯ ଉପସ୍ଥିତଃ|
| اَلْحَقَّ ٱلْحَقَّ أَقُولُ لَكُمْ: إِنْ لَمْ تَقَعْ حَبَّةُ ٱلْحِنْطَةِ فِي ٱلْأَرْضِ وَتَمُتْ فَهِيَ تَبْقَى وَحْدَهَا. وَلَكِنْ إِنْ مَاتَتْ تَأْتِي بِثَمَرٍ كَثِيرٍ. | ٢٤ 24 |
ଅହଂ ଯୁଷ୍ମାନତିଯଥାର୍ଥଂ ୱଦାମି, ଧାନ୍ୟବୀଜଂ ମୃତ୍ତିକାଯାଂ ପତିତ୍ୱା ଯଦି ନ ମୃଯତେ ତର୍ହ୍ୟେକାକୀ ତିଷ୍ଠତି କିନ୍ତୁ ଯଦି ମୃଯତେ ତର୍ହି ବହୁଗୁଣଂ ଫଲଂ ଫଲତି|
| مَنْ يُحِبُّ نَفْسَهُ يُهْلِكُهَا، وَمَنْ يُبْغِضُ نَفْسَهُ فِي هَذَا ٱلْعَالَمِ يَحْفَظُهَا إِلَى حَيَاةٍ أَبَدِيَّةٍ. (aiōnios g166) | ٢٥ 25 |
ଯୋ ଜନେ ନିଜପ୍ରାଣାନ୍ ପ୍ରିଯାନ୍ ଜାନାତି ସ ତାନ୍ ହାରଯିଷ୍ୟତି କିନ୍ତୁ ଯେ ଜନ ଇହଲୋକେ ନିଜପ୍ରାଣାନ୍ ଅପ୍ରିଯାନ୍ ଜାନାତି ସେନନ୍ତାଯୁଃ ପ୍ରାପ୍ତୁଂ ତାନ୍ ରକ୍ଷିଷ୍ୟତି| (aiōnios g166)
| إِنْ كَانَ أَحَدٌ يَخْدِمُنِي فَلْيَتْبَعْنِي، وَحَيْثُ أَكُونُ أَنَا هُنَاكَ أَيْضًا يَكُونُ خَادِمِي. وَإِنْ كَانَ أَحَدٌ يَخْدِمُنِي يُكْرِمُهُ ٱلْآبُ. | ٢٦ 26 |
କଶ୍ଚିଦ୍ ଯଦି ମମ ସେୱକୋ ଭୱିତୁଂ ୱାଞ୍ଛତି ତର୍ହି ସ ମମ ପଶ୍ଚାଦ୍ଗାମୀ ଭୱତୁ, ତସ୍ମାଦ୍ ଅହଂ ଯତ୍ର ତିଷ୍ଠାମି ମମ ସେୱକେପି ତତ୍ର ସ୍ଥାସ୍ୟତି; ଯୋ ଜନୋ ମାଂ ସେୱତେ ମମ ପିତାପି ତଂ ସମ୍ମଂସ୍ୟତେ|
| اَلْآنَ نَفْسِي قَدِ ٱضْطَرَبَتْ. وَمَاذَا أَقُولُ: أَيُّهَا ٱلْآبُ نَجِّنِي مِنْ هَذِهِ ٱلسَّاعَةِ؟ وَلَكِنْ لِأَجْلِ هَذَا أَتَيْتُ إِلَى هَذِهِ ٱلسَّاعَةِ. | ٢٧ 27 |
ସାମ୍ପ୍ରତଂ ମମ ପ୍ରାଣା ୱ୍ୟାକୁଲା ଭୱନ୍ତି, ତସ୍ମାଦ୍ ହେ ପିତର ଏତସ୍ମାତ୍ ସମଯାନ୍ ମାଂ ରକ୍ଷ, ଇତ୍ୟହଂ କିଂ ପ୍ରାର୍ଥଯିଷ୍ୟେ? କିନ୍ତ୍ୱହମ୍ ଏତତ୍ସମଯାର୍ଥମ୍ ଅୱତୀର୍ଣୱାନ୍|
| أَيُّهَا ٱلْآبُ، مَجِّدِ ٱسْمَكَ!». فَجَاءَ صَوْتٌ مِنَ ٱلسَّمَاءِ: «مَجَّدْتُ، وَأُمَجِّدُ أَيْضًا!». | ٢٨ 28 |
ହେ ପିତ: ସ୍ୱନାମ୍ନୋ ମହିମାନଂ ପ୍ରକାଶଯ; ତନୈୱ ସ୍ୱନାମ୍ନୋ ମହିମାନମ୍ ଅହଂ ପ୍ରାକାଶଯଂ ପୁନରପି ପ୍ରକାଶଯିଷ୍ୟାମି, ଏଷା ଗଗଣୀଯା ୱାଣୀ ତସ୍ମିନ୍ ସମଯେଽଜାଯତ|
| فَٱلْجَمْعُ ٱلَّذِي كَانَ وَاقِفًا وَسَمِعَ، قَالَ: «قَدْ حَدَثَ رَعْدٌ!». وَآخَرُونَ قَالُوا: «قَدْ كَلَّمَهُ مَلَاكٌ!». | ٢٩ 29 |
ତଚ୍ଶ୍ରୁତ୍ୱା ସମୀପସ୍ଥଲୋକାନାଂ କେଚିଦ୍ ଅୱଦନ୍ ମେଘୋଽଗର୍ଜୀତ୍, କେଚିଦ୍ ଅୱଦନ୍ ସ୍ୱର୍ଗୀଯଦୂତୋଽନେନ ସହ କଥାମଚକଥତ୍|
| أَجَابَ يَسُوعُ وقَالَ: «لَيْسَ مِنْ أَجْلِي صَارَ هَذَا ٱلصَّوْتُ، بَلْ مِنْ أَجْلِكُمْ. | ٣٠ 30 |
ତଦା ଯୀଶୁଃ ପ୍ରତ୍ୟୱାଦୀତ୍, ମଦର୍ଥଂ ଶବ୍ଦୋଯଂ ନାଭୂତ୍ ଯୁଷ୍ମଦର୍ଥମେୱାଭୂତ୍|
| اَلْآنَ دَيْنُونَةُ هَذَا ٱلْعَالَمِ. اَلْآنَ يُطْرَحُ رَئِيسُ هَذَا ٱلْعَالَمِ خَارِجًا. | ٣١ 31 |
ଅଧୁନା ଜଗତୋସ୍ୟ ୱିଚାର: ସମ୍ପତ୍ସ୍ୟତେ, ଅଧୁନାସ୍ୟ ଜଗତ: ପତୀ ରାଜ୍ୟାତ୍ ଚ୍ୟୋଷ୍ୟତି|
| وَأَنَا إِنِ ٱرْتَفَعْتُ عَنِ ٱلْأَرْضِ أَجْذِبُ إِلَيَّ ٱلْجَمِيعَ». | ٣٢ 32 |
ଯଦ୍ୟଈ ପୃଥିୱ୍ୟା ଊର୍ଦ୍ୱ୍ୱେ ପ୍ରୋତ୍ଥାପିତୋସ୍ମି ତର୍ହି ସର୍ୱ୍ୱାନ୍ ମାନୱାନ୍ ସ୍ୱସମୀପମ୍ ଆକର୍ଷିଷ୍ୟାମି|
| قَالَ هَذَا مُشِيرًا إِلَى أَيَّةِ مِيتَةٍ كَانَ مُزْمِعًا أَنْ يَمُوتَ. | ٣٣ 33 |
କଥଂ ତସ୍ୟ ମୃତି ର୍ଭୱିଷ୍ୟତି, ଏତଦ୍ ବୋଧଯିତୁଂ ସ ଇମାଂ କଥାମ୍ ଅକଥଯତ୍|
| فَأَجَابَهُ ٱلْجَمْعُ: «نَحْنُ سَمِعْنَا مِنَ ٱلنَّامُوسِ أَنَّ ٱلْمَسِيحَ يَبْقَى إِلَى ٱلْأَبَدِ، فَكَيْفَ تَقُولُ أَنْتَ إِنَّهُ يَنْبَغِي أَنْ يَرْتَفِعَ ٱبْنُ ٱلْإِنْسَانِ؟ مَنْ هُوَ هَذَا ٱبْنُ ٱلْإِنْسَانِ؟». (aiōn g165) | ٣٤ 34 |
ତଦା ଲୋକା ଅକଥଯନ୍ ସୋଭିଷିକ୍ତଃ ସର୍ୱ୍ୱଦା ତିଷ୍ଠତୀତି ୱ୍ୟୱସ୍ଥାଗ୍ରନ୍ଥେ ଶ୍ରୁତମ୍ ଅସ୍ମାଭିଃ, ତର୍ହି ମନୁଷ୍ୟପୁତ୍ରଃ ପ୍ରୋତ୍ଥାପିତୋ ଭୱିଷ୍ୟତୀତି ୱାକ୍ୟଂ କଥଂ ୱଦସି? ମନୁଷ୍ୟପୁତ୍ରୋଯଂ କଃ? (aiōn g165)
| فَقَالَ لَهُمْ يَسُوعُ: «ٱلنُّورُ مَعَكُمْ زَمَانًا قَلِيلًا بَعْدُ، فَسِيرُوا مَا دَامَ لَكُمُ ٱلنُّورُ لِئَلَّا يُدْرِكَكُمُ ٱلظَّلَامُ. وَٱلَّذِي يَسِيرُ فِي ٱلظَّلَامِ لَا يَعْلَمُ إِلَى أَيْنَ يَذْهَبُ. | ٣٥ 35 |
ତଦା ଯୀଶୁରକଥାଯଦ୍ ଯୁଷ୍ମାଭିଃ ସାର୍ଦ୍ଧମ୍ ଅଲ୍ପଦିନାନି ଜ୍ୟୋତିରାସ୍ତେ, ଯଥା ଯୁଷ୍ମାନ୍ ଅନ୍ଧକାରୋ ନାଚ୍ଛାଦଯତି ତଦର୍ଥଂ ଯାୱତ୍କାଲଂ ଯୁଷ୍ମାଭିଃ ସାର୍ଦ୍ଧଂ ଜ୍ୟୋତିସ୍ତିଷ୍ଠତି ତାୱତ୍କାଲଂ ଗଚ୍ଛତ; ଯୋ ଜନୋଽନ୍ଧକାରେ ଗଚ୍ଛତି ସ କୁତ୍ର ଯାତୀତି ନ ଜାନାତି|
| مَا دَامَ لَكُمُ ٱلنُّورُ آمِنُوا بِٱلنُّورِ لِتَصِيرُوا أَبْنَاءَ ٱلنُّورِ». تَكَلَّمَ يَسُوعُ بِهَذَا ثُمَّ مَضَى وَٱخْتَفَى عَنْهُمْ. | ٣٦ 36 |
ଅତଏୱ ଯାୱତ୍କାଲଂ ଯୁଷ୍ମାକଂ ନିକଟେ ଜ୍ୟୋତିରାସ୍ତେ ତାୱତ୍କାଲଂ ଜ୍ୟୋତୀରୂପସନ୍ତାନା ଭୱିତୁଂ ଜ୍ୟୋତିଷି ୱିଶ୍ୱସିତ; ଇମାଂ କଥାଂ କଥଯିତ୍ୱା ଯୀଶୁଃ ପ୍ରସ୍ଥାଯ ତେଭ୍ୟଃ ସ୍ୱଂ ଗୁପ୍ତୱାନ୍|
| وَمَعَ أَنَّهُ كَانَ قَدْ صَنَعَ أَمَامَهُمْ آيَاتٍ هَذَا عَدَدُهَا، لَمْ يُؤْمِنُوا بِهِ، | ٣٧ 37 |
ଯଦ୍ୟପି ଯୀଶୁସ୍ତେଷାଂ ସମକ୍ଷମ୍ ଏତାୱଦାଶ୍ଚର୍ୟ୍ୟକର୍ମ୍ମାଣି କୃତୱାନ୍ ତଥାପି ତେ ତସ୍ମିନ୍ ନ ୱ୍ୟଶ୍ୱସନ୍|
| لِيَتِمَّ قَوْلُ إِشَعْيَاءَ ٱلنَّبِيِّ ٱلَّذي قَالَهُ: «يَارَبُّ، مَنْ صَدَّقَ خَبَرَنَا؟ وَلِمَنِ ٱسْتُعْلِنَتْ ذِرَاعُ ٱلرَّبِّ؟». | ٣٨ 38 |
ଅତଏୱ କଃ ପ୍ରତ୍ୟେତି ସୁସଂୱାଦଂ ପରେଶାସ୍ମତ୍ ପ୍ରଚାରିତଂ? ପ୍ରକାଶତେ ପରେଶସ୍ୟ ହସ୍ତଃ କସ୍ୟ ଚ ସନ୍ନିଧୌ? ଯିଶଯିଯଭୱିଷ୍ୟଦ୍ୱାଦିନା ଯଦେତଦ୍ ୱାକ୍ୟମୁକ୍ତଂ ତତ୍ ସଫଲମ୍ ଅଭୱତ୍|
| لِهَذَا لَمْ يَقْدِرُوا أَنْ يُؤْمِنُوا. لِأَنَّ إِشَعْيَاءَ قَالَ أَيْضًا: | ٣٩ 39 |
ତେ ପ୍ରତ୍ୟେତୁଂ ନାଶନ୍କୁୱନ୍ ତସ୍ମିନ୍ ଯିଶଯିଯଭୱିଷ୍ୟଦ୍ୱାଦି ପୁନରୱାଦୀଦ୍,
| «قَدْ أَعْمَى عُيُونَهُمْ، وَأَغْلَظَ قُلُوبَهُمْ، لِئَلَّا يُبْصِرُوا بِعُيُونِهِمْ، وَيَشْعُرُوا بِقُلُوبِهِمْ، وَيَرْجِعُوا فَأَشْفِيَهُمْ». | ٤٠ 40 |
ଯଦା, "ତେ ନଯନୈ ର୍ନ ପଶ୍ୟନ୍ତି ବୁଦ୍ଧିଭିଶ୍ଚ ନ ବୁଧ୍ୟନ୍ତେ ତୈ ର୍ମନଃସୁ ପରିୱର୍ତ୍ତିତେଷୁ ଚ ତାନହଂ ଯଥା ସ୍ୱସ୍ଥାନ୍ ନ କରୋମି ତଥା ସ ତେଷାଂ ଲୋଚନାନ୍ୟନ୍ଧାନି କୃତ୍ୱା ତେଷାମନ୍ତଃକରଣାନି ଗାଢାନି କରିଷ୍ୟତି| "
| قَالَ إِشَعْيَاءُ هَذَا حِينَ رَأَى مَجْدَهُ وَتَكَلَّمَ عَنْهُ. | ٤١ 41 |
ଯିଶଯିଯୋ ଯଦା ଯୀଶୋ ର୍ମହିମାନଂ ୱିଲୋକ୍ୟ ତସ୍ମିନ୍ କଥାମକଥଯତ୍ ତଦା ଭୱିଷ୍ୟଦ୍ୱାକ୍ୟମ୍ ଈଦୃଶଂ ପ୍ରକାଶଯତ୍|
| وَلَكِنْ مَعَ ذَلِكَ آمَنَ بِهِ كَثِيرُونَ مِنَ ٱلرُّؤَسَاءِ أَيْضًا، غَيْرَ أَنَّهُمْ لِسَبَبِ ٱلْفَرِّيسِيِّينَ لَمْ يَعْتَرِفُوا بِهِ، لِئَلَّا يَصِيرُوا خَارِجَ ٱلْمَجْمَعِ، | ٤٢ 42 |
ତଥାପ୍ୟଧିପତିନାଂ ବହୱସ୍ତସ୍ମିନ୍ ପ୍ରତ୍ୟାଯନ୍| କିନ୍ତୁ ଫିରୂଶିନସ୍ତାନ୍ ଭଜନଗୃହାଦ୍ ଦୂରୀକୁର୍ୱ୍ୱନ୍ତୀତି ଭଯାତ୍ ତେ ତଂ ନ ସ୍ୱୀକୃତୱନ୍ତଃ|
| لِأَنَّهُمْ أَحَبُّوا مَجْدَ ٱلنَّاسِ أَكْثَرَ مِنْ مَجْدِ ٱللهِ. | ٤٣ 43 |
ଯତ ଈଶ୍ୱରସ୍ୟ ପ୍ରଶଂସାତୋ ମାନୱାନାଂ ପ୍ରଶଂସାଯାଂ ତେଽପ୍ରିଯନ୍ତ|
| فَنَادَى يَسُوعُ وَقَالَ: «ٱلَّذِي يُؤْمِنُ بِي، لَيْسَ يُؤْمِنُ بِي بَلْ بِالَّذِي أَرْسَلَنِي. | ٤٤ 44 |
ତଦା ଯୀଶୁରୁଚ୍ଚୈଃକାରମ୍ ଅକଥଯଦ୍ ଯୋ ଜନୋ ମଯି ୱିଶ୍ୱସିତି ସ କେୱଲେ ମଯି ୱିଶ୍ୱସିତୀତି ନ, ସ ମତ୍ପ୍ରେରକେଽପି ୱିଶ୍ୱସିତି|
| وَٱلَّذِي يَرَانِي يَرَى ٱلَّذِي أَرْسَلَنِي. | ٤٥ 45 |
ଯୋ ଜନୋ ମାଂ ପଶ୍ୟତି ସ ମତ୍ପ୍ରେରକମପି ପଶ୍ୟତି|
| أَنَا قَدْ جِئْتُ نُورًا إِلَى ٱلْعَالَمِ، حَتَّى كُلُّ مَنْ يُؤْمِنُ بِي لَا يَمْكُثُ فِي ٱلظُّلْمَةِ. | ٤٦ 46 |
ଯୋ ଜନୋ ମାଂ ପ୍ରତ୍ୟେତି ସ ଯଥାନ୍ଧକାରେ ନ ତିଷ୍ଠତି ତଦର୍ଥମ୍ ଅହଂ ଜ୍ୟୋତିଃସ୍ୱରୂପୋ ଭୂତ୍ୱା ଜଗତ୍ୟସ୍ମିନ୍ ଅୱତୀର୍ଣୱାନ୍|
| وَإِنْ سَمِعَ أَحَدٌ كَلَامِي وَلَمْ يُؤْمِنْ فَأَنَا لَا أَدِينُهُ، لِأَنِّي لَمْ آتِ لِأَدِينَ ٱلْعَالَمَ بَلْ لِأُخَلِّصَ ٱلْعَالَمَ. | ٤٧ 47 |
ମମ କଥାଂ ଶ୍ରୁତ୍ୱା ଯଦି କଶ୍ଚିନ୍ ନ ୱିଶ୍ୱସିତି ତର୍ହି ତମହଂ ଦୋଷିଣଂ ନ କରୋମି, ଯତୋ ହେତୋ ର୍ଜଗତୋ ଜନାନାଂ ଦୋଷାନ୍ ନିଶ୍ଚିତାନ୍ କର୍ତ୍ତୁଂ ନାଗତ୍ୟ ତାନ୍ ପରିଚାତୁମ୍ ଆଗତୋସ୍ମି|
| مَنْ رَذَلَنِي وَلَمْ يَقْبَلْ كَلَامِي فَلَهُ مَنْ يَدِينُهُ. اَلْكَلَامُ ٱلَّذِي تَكَلَّمْتُ بِهِ هُوَ يَدِينُهُ فِي ٱلْيَوْمِ ٱلْأَخِيرِ، | ٤٨ 48 |
ଯଃ କଶ୍ଚିନ୍ ମାଂ ନ ଶ୍ରଦ୍ଧାଯ ମମ କଥଂ ନ ଗୃହ୍ଲାତି, ଅନ୍ୟସ୍ତଂ ଦୋଷିଣଂ କରିଷ୍ୟତି ୱସ୍ତୁତସ୍ତୁ ଯାଂ କଥାମହମ୍ ଅଚକଥଂ ସା କଥା ଚରମେଽନ୍ହି ତଂ ଦୋଷିଣଂ କରିଷ୍ୟତି|
| لِأَنِّي لَمْ أَتَكَلَّمْ مِنْ نَفْسِي، لَكِنَّ ٱلْآبَ ٱلَّذِي أَرْسَلَنِي هُوَ أَعْطَانِي وَصِيَّةً: مَاذَا أَقُولُ وَبِمَاذَا أَتَكَلَّمُ. | ٤٩ 49 |
ଯତୋ ହେତୋରହଂ ସ୍ୱତଃ କିମପି ନ କଥଯାମି, କିଂ କିଂ ମଯା କଥଯିତୱ୍ୟଂ କିଂ ସମୁପଦେଷ୍ଟୱ୍ୟଞ୍ଚ ଇତି ମତ୍ପ୍ରେରଯିତା ପିତା ମାମାଜ୍ଞାପଯତ୍|
