يَعقُوب 4

١ 1 مِنْ أَيْنَ ٱلْحُرُوبُ وَٱلْخُصُومَاتُ بَيْنَكُمْ؟ أَلَيْسَتْ مِنْ هُنَا: مِنْ لَذَّاتِكُمُ ٱلْمُحَارِبَةِ فِي أَعْضَائِكُمْ؟

යුෂ්මාකං මධ්‍යේ සමරා රණශ්ච කුත උත්පද්‍යන්තේ? යුෂ්මදඞ්ගශිබිරාශ්‍රිතාභ්‍යඃ සුඛේච්ඡාභ්‍යඃ කිං නෝත්පද්‍යන්තේ?

٢ 2 تَشْتَهُونَ وَلَسْتُمْ تَمْتَلِكُونَ. تَقْتُلُونَ وَتَحْسِدُونَ وَلَسْتُمْ تَقْدِرُونَ أَنْ تَنَالُوا. تُخَاصِمُونَ وَتُحَارِبُونَ وَلَسْتُمْ تَمْتَلِكُونَ، لِأَنَّكُمْ لَا تَطْلُبُونَ.

යූයං වාඤ්ඡථ කින්තු නාප්නුථ, යූයං නරහත්‍යාම් ඊර්ෂ්‍යාඤ්ච කුරුථ කින්තු කෘතාර්ථා භවිතුං න ශක්නුථ, යූයං යුධ්‍යථ රණං කුරුථ ච කින්ත්වප්‍රාප්තාස්තිෂ්ඨථ, යතෝ හේතෝඃ ප්‍රාර්ථනාං න කුරුථ|

٣ 3 تَطْلُبُونَ وَلَسْتُمْ تَأْخُذُونَ، لِأَنَّكُمْ تَطْلُبُونَ رَدِيًّا لِكَيْ تُنْفِقُوا فِي لَذَّاتِكُمْ.

යූයං ප්‍රාර්ථයධ්වේ කින්තු න ලභධ්වේ යතෝ හේතෝඃ ස්වසුඛභෝගේෂු ව්‍යයාර්ථං කු ප්‍රාර්ථයධ්වේ|

٤ 4 أَيُّهَا ٱلزُّنَاةُ وَٱلزَّوَانِي، أَمَا تَعْلَمُونَ أَنَّ مَحَبَّةَ ٱلْعَالَمِ عَدَاوَةٌ لِلهِ؟ فَمَنْ أَرَادَ أَنْ يَكُونَ مُحِبًّا لِلْعَالَمِ، فَقَدْ صَارَ عَدُوًّا لِلهِ.

හේ ව්‍යභිචාරිණෝ ව්‍යභිචාරිණ්‍යශ්ච, සංසාරස්‍ය යත් මෛත්‍ර‍්‍යං තද් ඊශ්වරස්‍ය ශාත්‍රවමිති යූයං කිං න ජානීථ? අත ඒව යඃ කශ්චිත් සංසාරස්‍ය මිත්‍රං භවිතුම් අභිලෂති ස ඒවේශ්වරස්‍ය ශත්‍රු ර්භවති|

٥ 5 أَمْ تَظُنُّونَ أَنَّ ٱلْكِتَابَ يَقُولُ بَاطِلًا: ٱلرُّوحُ ٱلَّذِي حَلَّ فِينَا يَشْتَاقُ إِلَى ٱلْحَسَدِ؟

යූයං කිං මන්‍යධ්වේ? ශාස්ත්‍රස්‍ය වාක්‍යං කිං ඵලහීනං භවේත්? අස්මදන්තර්වාසී ය ආත්මා ස වා කිම් ඊර්ෂ්‍යාර්ථං ප්‍රේම කරෝති?

٦ 6 وَلَكِنَّهُ يُعْطِي نِعْمَةً أَعْظَمَ. لِذَلِكَ يَقُولُ: «يُقَاوِمُ ٱللهُ ٱلْمُسْتَكْبِرِينَ، وَأَمَّا ٱلْمُتَوَاضِعُونَ فَيُعْطِيهِمْ نِعْمَةً».

තන්නහි කින්තු ස ප්‍රතුලං වරං විතරති තස්මාද් උක්තමාස්තේ යථා, ආත්මාභිමානලෝකානාං විපක්‍ෂෝ භවතීශ්වරඃ| කින්තු තේනෛව නම්‍රේභ්‍යඃ ප්‍රසාදාද් දීයතේ වරඃ||

٧ 7 فَٱخْضَعُوا لِلهِ. قَاوِمُوا إِبْلِيسَ فَيَهْرُبَ مِنْكُمْ.

අතඒව යූයම් ඊශ්වරස්‍ය වශ්‍යා භවත ශයතානං සංරුන්ධ තේන ස යුෂ්මත්තඃ පලායිෂ්‍යතේ|

٨ 8 اِقْتَرِبُوا إِلَى ٱللهِ فَيَقْتَرِبَ إِلَيْكُمْ. نَقُّوا أَيْدِيَكُمْ أَيُّهَا ٱلْخُطَاةُ، وَطَهِّرُوا قُلُوبَكُمْ يَا ذَوِي ٱلرَّأْيَيْنِ.

ඊශ්වරස්‍ය සමීපවර්ත්තිනෝ භවත තේන ස යුෂ්මාකං සමීපවර්ත්තී භවිෂ්‍යති| හේ පාපිනඃ, යූයං ස්වකරාන් පරිෂ්කුරුධ්වං| හේ ද්විමනෝලෝකාඃ, යූයං ස්වාන්තඃකරණානි ශුචීනි කුරුධ්වං|

٩ 9 ٱكْتَئِبُوا وَنُوحُوا وَٱبْكُوا. لِيَتَحَوَّلْ ضَحِكُكُمْ إِلَى نَوْحٍ، وَفَرَحُكُمْ إِلَى غَمٍّ.

යූයම් උද්විජධ්වං ශෝචත විලපත ච, යුෂ්මාකං හාසඃ ශෝකාය, ආනන්දශ්ච කාතරතායෛ පරිවර්ත්තේතාං|

١٠ 10 ٱتَّضِعُوا قُدَّامَ ٱلرَّبِّ فَيَرْفَعَكُمْ.

ප්‍රභෝඃ සමක්‍ෂං නම්‍රා භවත තස්මාත් ස යුෂ්මාන් උච්චීකරිෂ්‍යති|

١١ 11 لَا يَذُمَّ بَعْضُكُمْ بَعْضًا أَيُّهَا ٱلْإِخْوَةُ. ٱلَّذِي يَذُمُّ أَخَاهُ وَيَدِينُ أَخَاهُ يَذُمُّ ٱلنَّامُوسَ وَيَدِينُ ٱلنَّامُوسَ. وَإِنْ كُنْتَ تَدِينُ ٱلنَّامُوسَ، فَلَسْتَ عَامِلًا بِٱلنَّامُوسِ، بَلْ دَيَّانًا لَهُ.

හේ භ්‍රාතරඃ, යූයං පරස්පරං මා දූෂයත| යඃ කශ්චිද් භ්‍රාතරං දූෂයති භ්‍රාතු ර්විචාරඤ්ච කරෝති ස ව්‍යවස්ථාං දූෂයති ව්‍යවස්ථායාශ්ච විචාරං කරෝති| ත්වං යදි ව්‍යවස්ථායා විචාරං කරෝෂි තර්හි ව්‍යවස්ථාපාලයිතා න භවසි කින්තු විචාරයිතා භවසි|

١٢ 12 وَاحِدٌ هُوَ وَاضِعُ ٱلنَّامُوسِ، ٱلْقَادِرُ أَنْ يُخَلِّصَ وَيُهْلِكَ. فَمَنْ أَنْتَ يَا مَنْ تَدِينُ غَيْرَكَ؟

අද්විතීයෝ ව්‍යවස්ථාපකෝ විචාරයිතා ච ස ඒවාස්තේ යෝ රක්‍ෂිතුං නාශයිතුඤ්ච පාරයති| කින්තු කස්ත්වං යත් පරස්‍ය විචාරං කරෝෂි?

١٣ 13 هَلُمَّ ٱلْآنَ أَيُّهَا ٱلْقَائِلُونَ: «نَذْهَبُ ٱلْيَوْمَ أَوْ غَدًا إِلَى هَذِهِ ٱلْمَدِينَةِ أَوْ تِلْكَ، وَهُنَاكَ نَصْرِفُ سَنَةً وَاحِدَةً وَنَتَّجِرُ وَنَرْبَحُ».

අද්‍ය ශ්වෝ වා වයම් අමුකනගරං ගත්වා තත්‍ර වර්ෂමේකං යාපයන්තෝ වාණිජ්‍යං කරිෂ්‍යාමඃ ලාභං ප්‍රාප්ස්‍යාමශ්චේති කථාං භාෂමාණා යූයම් ඉදානීං ශෘණුත|

١٤ 14 أَنْتُمُ ٱلَّذِينَ لَا تَعْرِفُونَ أَمْرَ ٱلْغَدِ! لِأَنَّهُ مَا هِيَ حَيَاتُكُمْ؟ إِنَّهَا بُخَارٌ، يَظْهَرُ قَلِيلًا ثُمَّ يَضْمَحِلُّ.

ශ්වඃ කිං ඝටිෂ්‍යතේ තද් යූයං න ජානීථ යතෝ ජීවනං වෝ භවේත් කීදෘක් තත්තු බාෂ්පස්වරූපකං, ක්‍ෂණමාත්‍රං භවේද් දෘශ්‍යං ලුප්‍යතේ ච තතඃ පරං|

١٥ 15 عِوَضَ أَنْ تَقُولُوا: «إِنْ شَاءَ ٱلرَّبُّ وَعِشْنَا نَفْعَلُ هَذَا أَوْ ذَاكَ».

තදනුක්ත්වා යුෂ්මාකම් ඉදං කථනීයං ප්‍රභෝරිච්ඡාතෝ වයං යදි ජීවාමස්තර්හ්‍යේතත් කර්ම්ම තත් කර්ම්ම වා කරිෂ්‍යාම ඉති|

١٦ 16 وَأَمَّا ٱلْآنَ فَإِنَّكُمْ تَفْتَخِرُونَ فِي تَعَظُّمِكُمْ. كُلُّ ٱفْتِخَارٍ مِثْلُ هَذَا رَدِيءٌ.

කින්ත්විදානීං යූයං ගර්ව්වවාක්‍යෛඃ ශ්ලාඝනං කුරුධ්වේ තාදෘශං සර්ව්වං ශ්ලාඝනං කුත්සිතමේව|

١٧ 17 فَمَنْ يَعْرِفُ أَنْ يَعْمَلَ حَسَنًا وَلَا يَعْمَلُ، فَذَلِكَ خَطِيَّةٌ لَهُ.

අතෝ යඃ කශ්චිත් සත්කර්ම්ම කර්ත්තං විදිත්වා තන්න කරෝති තස්‍ය පාපං ජායතේ|