يَعقُوب 1
| يَعْقُوبُ، عَبْدُ ٱللهِ وَٱلرَّبِّ يَسُوعَ ٱلْمَسِيحِ، يُهْدِي ٱلسَّلَامَ إِلَى ٱلِٱثْنَيْ عَشَرَ سِبْطًا ٱلَّذِينَ فِي ٱلشَّتَاتِ. | ١ 1 |
अवं याकूब, ज़ै परमेशर ते प्रभु यीशु मसीहेरे दास आईं। अवं तैन 12 यहूदी गोत्रां केरे विश्वासी लोकन ज़ैना तितर बितर भोइतां सारे दुनियाई मां रातन, तैन जो नमस्कार लिखताईं।
| اِحْسِبُوهُ كُلَّ فَرَحٍ يَا إِخْوَتِي حِينَمَا تَقَعُونَ فِي تَجَارِبَ مُتَنَوِّعَةٍ، | ٢ 2 |
हे मेरे ढ्लाव ते बेइनव, ज़ैखन तुसन पुड़ अलग-अलग किसमां केरि अज़मैइशां एज्जन, त एस खुशारी गल समझ़ा,
| عَالِمِينَ أَنَّ ٱمْتِحَانَ إِيمَانِكُمْ يُنْشِئُ صَبْرًا. | ٣ 3 |
किजोकि तुस ज़ानतथ, तुश्शे विश्वासेरे परखे गाने सेइं इन साबत भोते, कि तुस हेजू तगर भी परमेशरे पुड़ भरोसो रखतथ, ते तुस मुशकलन सबरी सेइं झ़ल्लेले।
| وَأَمَّا ٱلصَّبْرُ فَلْيَكُنْ لَهُ عَمَلٌ تَامٌّ، لِكَيْ تَكُونُوا تَامِّينَ وَكَامِلِينَ غَيْرَ نَاقِصِينَ فِي شَيْءٍ. | ٤ 4 |
पन मुशकलन मां सबर केरनि शिख्खा, कि तुस आत्मिकता मां मज़बूत ते सिद्ध भोते गाथ, ते तुसन मां कोन्ची रोड़ी गल्लरी घटी न भोए।
| وَإِنَّمَا إِنْ كَانَ أَحَدُكُمْ تُعْوِزُهُ حِكْمَةٌ، فَلْيَطْلُبْ مِنَ ٱللهِ ٱلَّذِي يُعْطِي ٱلْجَمِيعَ بِسَخَاءٍ وَلَا يُعَيِّرُ، فَسَيُعْطَى لَهُ. | ٥ 5 |
पन अगर तुसन मरां कोन्ची अक्लारी घटी भोए, त तै परमेशरे करां मग्गे, ज़ै बगैर दोष लेइतां सेब्भन खुशी सेइं देते, त मगने बाले दित्ती गाली।
| وَلَكِنْ لِيَطْلُبْ بِإِيمَانٍ غَيْرَ مُرْتَابٍ ٱلْبَتَّةَ، لِأَنَّ ٱلْمُرْتَابَ يُشْبِهُ مَوْجًا مِنَ ٱلْبَحْرِ تَخْبِطُهُ ٱلرِّيحُ وَتَدْفَعُهُ. | ٦ 6 |
पन विश्वासे सेइं मग्गे, ते शक न केरे। किजोकि शक केरनेबालो समुन्द्रेरी छ़ेल्ली केरो ज़ेरोए, ज़ैना हवाई सेइं च़ेलतिन ते उछ़ड़तिन।
| فَلَا يَظُنَّ ذَلِكَ ٱلْإِنْسَانُ أَنَّهُ يَنَالُ شَيْئًا مِنْ عِنْدِ ٱلرَّبِّ. | ٧ 7 |
एरो मैन्हु इन न समझ़े, कि मीं प्रभु करां किछ मैलेलू।
| رَجُلٌ ذُو رَأْيَيْنِ هُوَ مُتَقَلْقِلٌ فِي جَمِيعِ طُرُقِهِ. | ٨ 8 |
ई मैन्हु दूमन्नोए ते एपनी सैरी गल्लन मां चंचल आए।
| وَلْيَفْتَخِرِ ٱلْأَخُ ٱلْمُتَّضِعُ بِٱرْتِفَاعِهِ، | ٩ 9 |
गरीब विश्वासी ढ्ला खुश भोए, किजोकि परमेशरे तैसेरी आदर कियोरीए।
| وَأَمَّا ٱلْغَنِيُّ فَبِٱتِّضَاعِهِ، لِأَنَّهُ كَزَهْرِ ٱلْعُشْبِ يَزُولُ. | ١٠ 10 |
ते धनी विश्वासी अपने घटिया हालती पुड़ खुश भोए, किजोकि घासेरे फूड़ोवेंरो ज़ेरो मिटी गातो।
| لِأَنَّ ٱلشَّمْسَ أَشْرَقَتْ بِٱلْحَرِّ، فَيَبَّسَتِ ٱلْعُشْبَ، فَسَقَطَ زَهْرُهُ وَفَنِيَ جَمَالُ مَنْظَرِهِ. هَكَذَا يَذْبُلُ ٱلْغَنِيُّ أَيْضًا فِي طُرُقِهِ. | ١١ 11 |
दिहाड़ो निसते बड़ी धुप पेतीए, ते घासे शुकाते, ते तैसेरू फूड़ोंव झ़ैड़ी गाते, ते तैसेरी शोभा गाती रहतीए; तेन्च़रे दौलतमन्द ढ्ला भी अपने कम्मन मां मैरी गानेन।
| طُوبَى لِلرَّجُلِ ٱلَّذِي يَحْتَمِلُ ٱلتَّجْرِبَةَ، لِأَنَّهُ إِذَا تَزَكَّى يَنَالُ «إِكْلِيلَ ٱلْحَيَاةِ» ٱلَّذِي وَعَدَ بِهِ ٱلرَّبُّ لِلَّذِينَ يُحِبُّونَهُ. | ١٢ 12 |
धने तै मैन्हु, ज़ै अज़मैइशी मां मज़बूत रहते; किजोकि तै अपनो विश्वास साबत केरतां ज़िन्दगरू तैन इनाम हासिल केरेलो, ज़ेसेरो वादो प्रभुए तैन सेइं कियोरोए, ज़ैना तैस सेइं प्यार केरतन।
| لَا يَقُلْ أَحَدٌ إِذَا جُرِّبَ: «إِنِّي أُجَرَّبُ مِنْ قِبَلِ ٱللهِ»، لِأَنَّ ٱللهَ غَيْرُ مُجَرَّبٍ بِٱلشُّرُورِ، وَهُوَلَا يُجَرِّبُ أَحَدًا. | ١٣ 13 |
ज़ैखन कोन्चेरी अज़मैइश भोए, त तै इन न ज़ोए, कि मेरी अज़मैइश परमेशरेरी तरफां भोतीए। न बुरी गल्लन सेइं परमेशरेरी अज़मैइश भोइ बटतीए, ते न तै बुरी गल्लन सेइं केन्चेरी अज़मैइश केरते।
| وَلَكِنَّ كُلَّ وَاحِدٍ يُجَرَّبُ إِذَا ٱنْجَذَبَ وَٱنْخَدَعَ مِنْ شَهْوَتِهِ. | ١٤ 14 |
पन हर कोई अपने खुवैइशन मां खिचोइतां, ते फेसतां अज़मैइशी मां गाते।
| ثُمَّ ٱلشَّهْوَةُ إِذَا حَبِلَتْ تَلِدُ خَطِيَّةً، وَٱلْخَطِيَّةُ إِذَا كَمَلَتْ تُنْتِجُ مَوْتًا. | ١٥ 15 |
ते फिरी बुरू केरनेरी खुवैइशरो नितीजो ई भोते, कि मैन्हु बुरी चीज़ां केरतन, ते आखरी मां तैन हमेशारी सज़ा मैलतीए।
| لَا تَضِلُّوا يَا إِخْوَتِي ٱلْأَحِبَّاءَ. | ١٦ 16 |
हे मेरे ट्लारे ढ्लाव ते बेइनव, धोखो न खाथ।
| كُلُّ عَطِيَّةٍ صَالِحَةٍ وَكُلُّ مَوْهِبَةٍ تَامَّةٍ هِيَ مِنْ فَوْقُ، نَازِلَةٌ مِنْ عِنْدِ أَبِي ٱلْأَنْوَارِ، ٱلَّذِي لَيْسَ عِنْدَهُ تَغْيِيرٌ وَلَا ظِلُّ دَوَرَانٍ. | ١٧ 17 |
किजोकि हर रोड़ू वरदान, ते हर रोड़ू दान इश्शे बाजी परमेशरेरे तरफां आए, ज़ैनी सैरी लोआं (यानी दिहाड़ी चाँदनी, तारे) बनेइं। परमेशर हमेशा अक्कां ज़ेरो आए, तै छावरो ज़ेरो न बेदलो।
| شَاءَ فَوَلَدَنَا بِكَلِمَةِ ٱلْحَقِّ لِكَيْ نَكُونَ بَاكُورَةً مِنْ خَلَائِقِهِ. | ١٨ 18 |
तैने अपने मेर्ज़ी सेइं असन सच़्च़ेरे वचने ज़िरिये सेइं नव्वीं ज़िन्दगी दित्ती, ताके अस तैसेरी सच़नाईं मरां फसलारे ज़ेरे पेइले फल भोम।
| إِذًا يَا إِخْوَتِي ٱلْأَحِبَّاءَ، لِيَكُنْ كُلُّ إِنْسَانٍ مُسْرِعًا فِي ٱلِٱسْتِمَاعِ، مُبْطِئًا فِي ٱلتَّكَلُّمِ، مُبْطِئًا فِي ٱلْغَضَبِ، | ١٩ 19 |
मेरे ट्लारे ढ्लाव ते बेइनव, ई गल तुस ज़ानतथ, एल्हेरेलेइ हर कोई मैन्हु शुन्नेरे लेइ हुशार ते ज़ोने मां पत्रोवं भोए, ते सरकी मां ढिल्लो भोए।
| لِأَنَّ غَضَبَ ٱلْإِنْسَانِ لَا يَصْنَعُ بِرَّ ٱللهِ. | ٢٠ 20 |
किजोकि ज़ैखन मैन्हु सरकी मां भोए त तै धार्मिकतारू कम न केरि बटे ज़ैस सेइं परमेशर खुश भोए।
| لِذَلِكَ ٱطْرَحُوا كُلَّ نَجَاسَةٍ وَكَثْرَةَ شَرٍّ، فَٱقْبَلُوا بِوَدَاعَةٍ ٱلْكَلِمَةَ ٱلْمَغْرُوسَةَ ٱلْقَادِرَةَ أَنْ تُخَلِّصَ نُفُوسَكُمْ. | ٢١ 21 |
एल्हेरेलेइ सारी गंदगी ते दुष्ट दूर केरतां, तैन परमेशरेरू वचन नेरमी सेइं कबूल केरे, ज़ैन दिले मां छ़ड्डू जेव, ज़ैन तुश्शे प्राणन मुक्ति देइ बटते।
| وَلَكِنْ كُونُوا عَامِلِينَ بِٱلْكَلِمَةِ، لَا سَامِعِينَ فَقَطْ خَادِعِينَ نُفُوسَكُمْ. | ٢٢ 22 |
पन परमेशरेरे वचने पुड़ च़लनेबाला बना, ते सिर्फ शुन्ने बाले नईं, ज़ैना अपने आपे धोखो देतन।
| لِأَنَّهُ إِنْ كَانَ أَحَدٌ سَامِعًا لِلْكَلِمَةِ وَلَيْسَ عَامِلًا، فَذَاكَ يُشْبِهُ رَجُلًا نَاظِرًا وَجْهَ خِلْقَتِهِ فِي مِرْآةٍ، | ٢٣ 23 |
किजोकि ज़ै परमेशरेरू वचन शुन्ने बालो भोए, ते तैस पुड़ च़लने बालो न भोए, त तै तैस मैनेरो ज़ेरोए, ज़ै अपनू तुतर शीशे मां हेरते।
| فَإِنَّهُ نَظَرَ ذَاتَهُ وَمَضَى، وَلِلْوَقْتِ نَسِيَ مَا هُوَ. | ٢٤ 24 |
ते तै अपनो आप हेरतां च़लो गाते, ते तैखने बिसरते कि अवं केरो थियो।
| وَلَكِنْ مَنِ ٱطَّلَعَ عَلَى ٱلنَّامُوسِ ٱلْكَامِلِ - نَامُوسِ ٱلْحُرِّيَّةِ - وَثَبَتَ، وَصَارَ لَيْسَ سَامِعًا نَاسِيًا بَلْ عَامِلًا بِٱلْكَلِمَةِ، فَهَذَا يَكُونُ مَغْبُوطًا فِي عَمَلِهِ. | ٢٥ 25 |
पन ज़ै मैन्हु कानूने ध्यान सेइं पढ़ते, ज़ै पूरे तरीके सेइं असन आज़ादी देते, सिर्फ शुने न पन तेन्च़रे कम केरते, तै अपने कम्मे मां बरकत हासिल केरेलो।
| إِنْ كَانَ أَحَدٌ فِيكُمْ يَظُنُّ أَنَّهُ دَيِّنٌ، وَهُوَ لَيْسَ يُلْجِمُ لِسَانَهُ، بَلْ يَخْدَعُ قَلْبَهُ، فَدِيَانَةُ هَذَا بَاطِلَةٌ. | ٢٦ 26 |
अगर कोई अपनो आप भक्त समझ़े, ते अपनि ज़िभी कैबू मां न रख्खे, तै अपने आपे धोखो देते, ते तैसेरी भक्ति बेफैइदी आए।
| اَلدِّيَانَةُ ٱلطَّاهِرَةُ ٱلنَّقِيَّةُ عِنْدَ ٱللهِ ٱلْآبِ هِيَ هَذِهِ: ٱفْتِقَادُ ٱلْيَتَامَى وَٱلْأَرَامِلِ فِي ضِيقَتِهِمْ، وَحِفْظُ ٱلْإِنْسَانِ نَفْسَهُ بِلَا دَنَسٍ مِنَ ٱلْعَالَمِ. | ٢٧ 27 |
इश्शे बाजी परमेशरेरे नेड़े शुद्ध ते रोड़ी भक्ति ई आए, कि बे सहारां ते विधवां केरे मुसीबती मां खबर नी गाए, ते अपनो आप दुनियारे बुरे सुभावेरे अस्सरे करां दूर रखम।
