عِبرانِيّين 9

١ 1 ثُمَّ ٱلْعَهْدُ ٱلْأَوَّلُ كَانَ لَهُ أَيْضًا فَرَائِضُ خِدْمَةٍ وَٱلْقُدْسُ ٱلْعَالَمِيُّ،

ਸ ਪ੍ਰਥਮੋ ਨਿਯਮ ਆਰਾਧਨਾਯਾ ਵਿਵਿਧਰੀਤਿਭਿਰੈਹਿਕਪਵਿਤ੍ਰਸ੍ਥਾਨੇਨ ਚ ਵਿਸ਼ਿਸ਼਼੍ਟ ਆਸੀਤ੍|

٢ 2 لِأَنَّهُ نُصِبَ ٱلْمَسْكَنُ ٱلْأَوَّلُ ٱلَّذِي يُقَالُ لَهُ: «ٱلْقُدْسُ»، ٱلَّذِي كَانَ فِيهِ ٱلْمَنَارَةُ وَٱلْمَائِدَةُ وَخُبْزُ ٱلتَّقْدِمَةِ.

ਯਤੋ ਦੂਸ਼਼੍ਯਮੇਕੰ ਨਿਰਮੀਯਤ ਤਸ੍ਯ ਪ੍ਰਥਮਕੋਸ਼਼੍ਠਸ੍ਯ ਨਾਮ ਪਵਿਤ੍ਰਸ੍ਥਾਨਮਿਤ੍ਯਾਸੀਤ੍ ਤਤ੍ਰ ਦੀਪਵ੍ਰੁʼਕ੍ਸ਼਼ੋ ਭੋਜਨਾਸਨੰ ਦਰ੍ਸ਼ਨੀਯਪੂਪਾਨਾਂ ਸ਼੍ਰੇਣੀ ਚਾਸੀਤ੍|

٣ 3 وَوَرَاءَ ٱلْحِجَابِ ٱلثَّانِي ٱلْمَسْكَنُ ٱلَّذِي يُقَالُ لَهُ: «قُدْسُ ٱلْأَقْدَاسِ»،

ਤਤ੍ਪਸ਼੍ਚਾਦ੍ ਦ੍ਵਿਤੀਯਾਯਾਸ੍ਤਿਰਸ਼਼੍ਕਰਿਣ੍ਯਾ ਅਭ੍ਯਨ੍ਤਰੇ (ਅ)ਤਿਪਵਿਤ੍ਰਸ੍ਥਾਨਮਿਤਿਨਾਮਕੰ ਕੋਸ਼਼੍ਠਮਾਸੀਤ੍,

٤ 4 فِيهِ مِبْخَرَةٌ مِنْ ذَهَبٍ، وَتَابُوتُ ٱلْعَهْدِ مُغَشًّى مِنْ كُلِّ جِهَةٍ بِٱلذَّهَبِ، ٱلَّذِي فِيهِ قِسْطٌ مِنْ ذَهَبٍ فِيهِ ٱلْمَنُّ، وَعَصَا هَارُونَ ٱلَّتِي أَفْرَخَتْ، وَلَوْحَا ٱلْعَهْدِ.

ਤਤ੍ਰ ਚ ਸੁਵਰ੍ਣਮਯੋ ਧੂਪਾਧਾਰਃ ਪਰਿਤਃ ਸੁਵਰ੍ਣਮਣ੍ਡਿਤਾ ਨਿਯਮਮਞ੍ਜੂਸ਼਼ਾ ਚਾਸੀਤ੍ ਤਨ੍ਮਧ੍ਯੇ ਮਾੰਨਾਯਾਃ ਸੁਵਰ੍ਣਘਟੋ ਹਾਰੋਣਸ੍ਯ ਮਞ੍ਜਰਿਤਦਣ੍ਡਸ੍ਤਕ੍ਸ਼਼ਿਤੌ ਨਿਯਮਪ੍ਰਸ੍ਤਰੌ,

٥ 5 وَفَوْقَهُ كَرُوبَا ٱلْمَجْدِ مُظَلِّلَيْنِ ٱلْغِطَاءَ. أَشْيَاءُ لَيْسَ لَنَا ٱلْآنَ أَنْ نَتَكَلَّمَ عَنْهَا بِٱلتَّفْصِيلِ.

ਤਦੁਪਰਿ ਚ ਕਰੁਣਾਸਨੇ ਛਾਯਾਕਾਰਿਣੌ ਤੇਜੋਮਯੌ ਕਿਰੂਬਾਵਾਸ੍ਤਾਮ੍, ਏਤੇਸ਼਼ਾਂ ਵਿਸ਼ੇਸ਼਼ਵ੍ਰੁʼੱਤਾਨ੍ਤਕਥਨਾਯ ਨਾਯੰ ਸਮਯਃ|

٦ 6 ثُمَّ إِذْ صَارَتْ هَذِهِ مُهَيَّأَةً هَكَذَا، يَدْخُلُ ٱلْكَهَنَةُ إِلَى ٱلْمَسْكَنِ ٱلْأَوَّلِ كُلَّ حِينٍ، صَانِعِينَ ٱلْخِدْمَةَ.

ਏਤੇਸ਼਼੍ਵੀਦ੍ਰੁʼਕ੍ ਨਿਰ੍ੰਮਿਤੇਸ਼਼ੁ ਯਾਜਕਾ ਈਸ਼੍ਵਰਸੇਵਾਮ੍ ਅਨੁਤਿਸ਼਼੍ਠਨਤੋ ਦੂਸ਼਼੍ਯਸ੍ਯ ਪ੍ਰਥਮਕੋਸ਼਼੍ਠੰ ਨਿਤ੍ਯੰ ਪ੍ਰਵਿਸ਼ਨ੍ਤਿ|

٧ 7 وَأَمَّا إِلَى ٱلثَّانِي فَرَئِيسُ ٱلْكَهَنَةِ فَقَطْ مَرَّةً فِي ٱلسَّنَةِ، لَيْسَ بِلَا دَمٍ يُقَدِّمُهُ عَنْ نَفْسِهِ وَعَنْ جَهَالَاتِ ٱلشَّعْبِ،

ਕਿਨ੍ਤੁ ਦ੍ਵਿਤੀਯੰ ਕੋਸ਼਼੍ਠੰ ਪ੍ਰਤਿਵਰ੍ਸ਼਼ਮ੍ ਏਕਕ੍ਰੁʼਤ੍ਵ ਏਕਾਕਿਨਾ ਮਹਾਯਾਜਕੇਨ ਪ੍ਰਵਿਸ਼੍ਯਤੇ ਕਿਨ੍ਤ੍ਵਾਤ੍ਮਨਿਮਿੱਤੰ ਲੋਕਾਨਾਮ੍ ਅਜ੍ਞਾਨਕ੍ਰੁʼਤਪਾਪਾਨਾਞ੍ਚ ਨਿਮਿੱਤਮ੍ ਉਤ੍ਸਰ੍ੱਜਨੀਯੰ ਰੁਧਿਰਮ੍ ਅਨਾਦਾਯ ਤੇਨ ਨ ਪ੍ਰਵਿਸ਼੍ਯਤੇ|

٨ 8 مُعْلِنًا ٱلرُّوحُ ٱلْقُدُسُ بِهَذَا أَنَّ طَرِيقَ ٱلْأَقْدَاسِ لَمْ يُظْهَرْ بَعْدُ، مَا دَامَ ٱلْمَسْكَنُ ٱلْأَوَّلُ لَهُ إِقَامَةٌ،

ਇਤ੍ਯਨੇਨ ਪਵਿਤ੍ਰ ਆਤ੍ਮਾ ਯਤ੍ ਜ੍ਞਾਪਯਤਿ ਤਦਿਦੰ ਤਤ੍ ਪ੍ਰਥਮੰ ਦੂਸ਼਼੍ਯੰ ਯਾਵਤ੍ ਤਿਸ਼਼੍ਠਤਿ ਤਾਵਤ੍ ਮਹਾਪਵਿਤ੍ਰਸ੍ਥਾਨਗਾਮੀ ਪਨ੍ਥਾ ਅਪ੍ਰਕਾਸ਼ਿਤਸ੍ਤਿਸ਼਼੍ਠਤਿ|

٩ 9 ٱلَّذِي هُوَ رَمْزٌ لِلْوَقْتِ ٱلْحَاضِرِ، ٱلَّذِي فِيهِ تُقَدَّمُ قَرَابِينُ وَذَبَائِحُ، لَا يُمْكِنُ مِنْ جِهَةِ ٱلضَّمِيرِ أَنْ تُكَمِّلَ ٱلَّذِي يَخْدِمُ،

ਤੱਚ ਦੂਸ਼਼੍ਯੰ ਵਰ੍ੱਤਮਾਨਸਮਯਸ੍ਯ ਦ੍ਰੁʼਸ਼਼੍ਟਾਨ੍ਤਃ, ਯਤੋ ਹੇਤੋਃ ਸਾਮ੍ਪ੍ਰਤੰ ਸੰਸ਼ੋਧਨਕਾਲੰ ਯਾਵਦ੍ ਯੰਨਿਰੂਪਿਤੰ ਤਦਨੁਸਾਰਾਤ੍ ਸੇਵਾਕਾਰਿਣੋ ਮਾਨਸਿਕਸਿੱਧਿਕਰਣੇ(ਅ)ਸਮਰ੍ਥਾਭਿਃ

١٠ 10 وَهِيَ قَائِمَةٌ بِأَطْعِمَةٍ وَأَشْرِبَةٍ وَغَسَلَاتٍ مُخْتَلِفَةٍ وَفَرَائِضَ جَسَدِيَّةٍ فَقَطْ، مَوْضُوعَةٍ إِلَى وَقْتِ ٱلْإِصْلَاحِ.

ਕੇਵਲੰ ਖਾਦ੍ਯਪੇਯੇਸ਼਼ੁ ਵਿਵਿਧਮੱਜਨੇਸ਼਼ੁ ਚ ਸ਼ਾਰੀਰਿਕਰੀਤਿਭਿ ਰ੍ਯੁਕ੍ਤਾਨਿ ਨੈਵੇਦ੍ਯਾਨਿ ਬਲਿਦਾਨਾਨਿ ਚ ਭਵਨ੍ਤਿ|

١١ 11 وَأَمَّا ٱلْمَسِيحُ، وَهُوَ قَدْ جَاءَ رَئِيسَ كَهَنَةٍ لِلْخَيْرَاتِ ٱلْعَتِيدَةِ، فَبِٱلْمَسْكَنِ ٱلْأَعْظَمِ وَٱلْأَكْمَلِ، غَيْرِ ٱلْمَصْنُوعِ بِيَدٍ، أَيِ ٱلَّذِي لَيْسَ مِنْ هَذِهِ ٱلْخَلِيقَةِ،

ਅਪਰੰ ਭਾਵਿਮਙ੍ਗਲਾਨਾਂ ਮਹਾਯਾਜਕਃ ਖ੍ਰੀਸ਼਼੍ਟ ਉਪਸ੍ਥਾਯਾਹਸ੍ਤਨਿਰ੍ੰਮਿਤੇਨਾਰ੍ਥਤ ਏਤਤ੍ਸ੍ਰੁʼਸ਼਼੍ਟੇ ਰ੍ਬਹਿਰ੍ਭੂਤੇਨ ਸ਼੍ਰੇਸ਼਼੍ਠੇਨ ਸਿੱਧੇਨ ਚ ਦੂਸ਼਼੍ਯੇਣ ਗਤ੍ਵਾ

١٢ 12 وَلَيْسَ بِدَمِ تُيُوسٍ وَعُجُولٍ، بَلْ بِدَمِ نَفْسِهِ، دَخَلَ مَرَّةً وَاحِدَةً إِلَى ٱلْأَقْدَاسِ، فَوَجَدَ فِدَاءً أَبَدِيًّا. (aiōnios g166)

ਛਾਗਾਨਾਂ ਗੋਵਤ੍ਸਾਨਾਂ ਵਾ ਰੁਧਿਰਮ੍ ਅਨਾਦਾਯ ਸ੍ਵੀਯਰੁਧਿਰਮ੍ ਆਦਾਯੈਕਕ੍ਰੁʼਤ੍ਵ ਏਵ ਮਹਾਪਵਿਤ੍ਰਸ੍ਥਾਨੰ ਪ੍ਰਵਿਸ਼੍ਯਾਨਨ੍ਤਕਾਲਿਕਾਂ ਮੁਕ੍ਤਿੰ ਪ੍ਰਾਪ੍ਤਵਾਨ੍| (aiōnios g166)

١٣ 13 لِأَنَّهُ إِنْ كَانَ دَمُ ثِيرَانٍ وَتُيُوسٍ وَرَمَادُ عِجْلَةٍ مَرْشُوشٌ عَلَى ٱلْمُنَجَّسِينَ، يُقَدِّسُ إِلَى طَهَارَةِ ٱلْجَسَدِ،

ਵ੍ਰੁʼਸ਼਼ਛਾਗਾਨਾਂ ਰੁਧਿਰੇਣ ਗਵੀਭਸ੍ਮਨਃ ਪ੍ਰਕ੍ਸ਼਼ੇਪੇਣ ਚ ਯਦ੍ਯਸ਼ੁਚਿਲੋਕਾਃ ਸ਼ਾਰੀਰਿਸ਼ੁਚਿਤ੍ਵਾਯ ਪੂਯਨ੍ਤੇ,

١٤ 14 فَكَمْ بِٱلْحَرِيِّ يَكُونُ دَمُ ٱلْمَسِيحِ، ٱلَّذِي بِرُوحٍ أَزَلِيٍّ قَدَّمَ نَفْسَهُ لِلهِ بِلَا عَيْبٍ، يُطَهِّرُ ضَمَائِرَكُمْ مِنْ أَعْمَالٍ مَيِّتَةٍ لِتَخْدِمُوا ٱللهَ ٱلْحَيَّ! (aiōnios g166)

ਤਰ੍ਹਿ ਕਿੰ ਮਨ੍ਯਧ੍ਵੇ ਯਃ ਸਦਾਤਨੇਨਾਤ੍ਮਨਾ ਨਿਸ਼਼੍ਕਲਙ੍ਕਬਲਿਮਿਵ ਸ੍ਵਮੇਵੇਸ਼੍ਵਰਾਯ ਦੱਤਵਾਨ੍, ਤਸ੍ਯ ਖ੍ਰੀਸ਼਼੍ਟਸ੍ਯ ਰੁਧਿਰੇਣ ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਕੰ ਮਨਾਂਸ੍ਯਮਰੇਸ਼੍ਵਰਸ੍ਯ ਸੇਵਾਯੈ ਕਿੰ ਮ੍ਰੁʼਤ੍ਯੁਜਨਕੇਭ੍ਯਃ ਕਰ੍ੰਮਭ੍ਯੋ ਨ ਪਵਿਤ੍ਰੀਕਾਰਿਸ਼਼੍ਯਨ੍ਤੇ? (aiōnios g166)

١٥ 15 وَلِأَجْلِ هَذَا هُوَ وَسِيطُ عَهْدٍ جَدِيدٍ، لِكَيْ يَكُونَ ٱلْمَدْعُوُّونَ - إِذْ صَارَ مَوْتٌ لِفِدَاءِ ٱلتَّعَدِّيَاتِ ٱلَّتِي فِي ٱلْعَهْدِ ٱلْأَوَّلِ - يَنَالُونَ وَعْدَ ٱلْمِيرَاثِ ٱلْأَبَدِيِّ. (aiōnios g166)

ਸ ਨੂਤਨਨਿਯਮਸ੍ਯ ਮਧ੍ਯਸ੍ਥੋ(ਅ)ਭਵਤ੍ ਤਸ੍ਯਾਭਿਪ੍ਰਾਯੋ(ਅ)ਯੰ ਯਤ੍ ਪ੍ਰਥਮਨਿਯਮਲਙ੍ਘਨਰੂਪਪਾਪੇਭ੍ਯੋ ਮ੍ਰੁʼਤ੍ਯੁਨਾ ਮੁਕ੍ਤੌ ਜਾਤਾਯਾਮ੍ ਆਹੂਤਲੋਕਾ ਅਨਨ੍ਤਕਾਲੀਯਸਮ੍ਪਦਃ ਪ੍ਰਤਿਜ੍ਞਾਫਲੰ ਲਭੇਰਨ੍| (aiōnios g166)

١٦ 16 لِأَنَّهُ حَيْثُ تُوجَدُ وَصِيَّةٌ، يَلْزَمُ بَيَانُ مَوْتِ ٱلْمُوصِي.

ਯਤ੍ਰ ਨਿਯਮੋ ਭਵਤਿ ਤਤ੍ਰ ਨਿਯਮਸਾਧਕਸ੍ਯ ਬਲੇ ਰ੍ਮ੍ਰੁʼਤ੍ਯੁਨਾ ਭਵਿਤਵ੍ਯੰ|

١٧ 17 لِأَنَّ ٱلْوَصِيَّةَ ثَابِتَةٌ عَلَى ٱلْمَوْتَى، إِذْ لَا قُوَّةَ لَهَا ٱلْبَتَّةَ مَا دَامَ ٱلْمُوصِي حَيًّا.

ਯਤੋ ਹਤੇਨ ਬਲਿਨਾ ਨਿਯਮਃ ਸ੍ਥਿਰੀਭਵਤਿ ਕਿਨ੍ਤੁ ਨਿਯਮਸਾਧਕੋ ਬਲਿ ਰ੍ਯਾਵਤ੍ ਜੀਵਤਿ ਤਾਵਤ੍ ਨਿਯਮੋ ਨਿਰਰ੍ਥਕਸ੍ਤਿਸ਼਼੍ਠਤਿ|

١٨ 18 فَمِنْ ثَمَّ ٱلْأَوَّلُ أَيْضًا لَمْ يُكَرَّسْ بِلَا دَمٍ،

ਤਸ੍ਮਾਤ੍ ਸ ਪੂਰ੍ੱਵਨਿਯਮੋ(ਅ)ਪਿ ਰੁਧਿਰਪਾਤੰ ਵਿਨਾ ਨ ਸਾਧਿਤਃ|

١٩ 19 لِأَنَّ مُوسَى بَعْدَمَا كَلَّمَ جَمِيعَ ٱلشَّعْبِ بِكُلِّ وَصِيَّةٍ بِحَسَبِ ٱلنَّامُوسِ، أَخَذَ دَمَ ٱلْعُجُولِ وَٱلتُّيُوسِ، مَعَ مَاءٍ وَصُوفًا قِرْمِزِيًّا وَزُوفَا، وَرَشَّ ٱلْكِتَابَ نَفْسَهُ وَجَمِيعَ ٱلشَّعْبِ،

ਫਲਤਃ ਸਰ੍ੱਵਲੋਕਾਨ੍ ਪ੍ਰਤਿ ਵ੍ਯਵਸ੍ਥਾਨੁਸਾਰੇਣ ਸਰ੍ੱਵਾ ਆਜ੍ਞਾਃ ਕਥਯਿਤ੍ਵਾ ਮੂਸਾ ਜਲੇਨ ਸਿਨ੍ਦੂਰਵਰ੍ਣਲੋਮ੍ਨਾ ਏਸ਼਼ੋਵਤ੍ਰੁʼਣੇਨ ਚ ਸਾਰ੍ੱਧੰ ਗੋਵਤ੍ਸਾਨਾਂ ਛਾਗਾਨਾਞ੍ਚ ਰੁਧਿਰੰ ਗ੍ਰੁʼਹੀਤ੍ਵਾ ਗ੍ਰਨ੍ਥੇ ਸਰ੍ੱਵਲੋਕੇਸ਼਼ੁ ਚ ਪ੍ਰਕ੍ਸ਼਼ਿਪ੍ਯ ਬਭਾਸ਼਼ੇ,

٢٠ 20 قَائِلًا: «هَذَا هُوَ دَمُ ٱلْعَهْدِ ٱلَّذِي أَوْصَاكُمُ ٱللهُ بِهِ».

ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਨ੍ ਅਧੀਸ਼੍ਵਰੋ ਯੰ ਨਿਯਮੰ ਨਿਰੂਪਿਤਵਾਨ੍ ਤਸ੍ਯ ਰੁਧਿਰਮੇਤਤ੍|

٢١ 21 وَٱلْمَسْكَنَ أَيْضًا وَجَمِيعَ آنِيَةِ ٱلْخِدْمَةِ رَشَّهَا كَذَلِكَ بِٱلدَّمِ.

ਤਦ੍ਵਤ੍ ਸ ਦੂਸ਼਼੍ਯੇ(ਅ)ਪਿ ਸੇਵਾਰ੍ਥਕੇਸ਼਼ੁ ਸਰ੍ੱਵਪਾਤ੍ਰੇਸ਼਼ੁ ਚ ਰੁਧਿਰੰ ਪ੍ਰਕ੍ਸ਼਼ਿਪ੍ਤਵਾਨ੍|

٢٢ 22 وَكُلُّ شَيْءٍ تَقْرِيبًا يَتَطَهَّرُ حَسَبَ ٱلنَّامُوسِ بِٱلدَّمِ، وَبِدُونِ سَفْكِ دَمٍ لَا تَحْصُلُ مَغْفِرَةٌ!

ਅਪਰੰ ਵ੍ਯਵਸ੍ਥਾਨੁਸਾਰੇਣ ਪ੍ਰਾਯਸ਼ਃ ਸਰ੍ੱਵਾਣਿ ਰੁਧਿਰੇਣ ਪਰਿਸ਼਼੍ਕ੍ਰਿਯਨ੍ਤੇ ਰੁਧਿਰਪਾਤੰ ਵਿਨਾ ਪਾਪਮੋਚਨੰ ਨ ਭਵਤਿ ਚ|

٢٣ 23 فَكَانَ يَلْزَمُ أَنَّ أَمْثِلَةَ ٱلْأَشْيَاءِ ٱلَّتِي فِي ٱلسَّمَاوَاتِ تُطَهَّرُ بِهَذِهِ، وَأَمَّا ٱلسَّمَاوِيَّاتُ عَيْنُهَا، فَبِذَبَائِحَ أَفْضَلَ مِنْ هَذِهِ.

ਅਪਰੰ ਯਾਨਿ ਸ੍ਵਰ੍ਗੀਯਵਸ੍ਤੂਨਾਂ ਦ੍ਰੁʼਸ਼਼੍ਟਾਨ੍ਤਾਸ੍ਤੇਸ਼਼ਾਮ੍ ਏਤੈਃ ਪਾਵਨਮ੍ ਆਵਸ਼੍ਯਕਮ੍ ਆਸੀਤ੍ ਕਿਨ੍ਤੁ ਸਾਕ੍ਸ਼਼ਾਤ੍ ਸ੍ਵਰ੍ਗੀਯਵਸ੍ਤੂਨਾਮ੍ ਏਤੇਭ੍ਯਃ ਸ਼੍ਰੇਸ਼਼੍ਠੇ ਰ੍ਬਲਿਦਾਨੈਃ ਪਾਵਨਮਾਵਸ਼੍ਯਕੰ|

٢٤ 24 لِأَنَّ ٱلْمَسِيحَ لَمْ يَدْخُلْ إِلَى أَقْدَاسٍ مَصْنُوعَةٍ بِيَدٍ أَشْبَاهِ ٱلْحَقِيقِيَّةِ، بَلْ إِلَى ٱلسَّمَاءِ عَيْنِهَا، لِيَظْهَرَ ٱلْآنَ أَمَامَ وَجْهِ ٱللهِ لِأَجْلِنَا.

ਯਤਃ ਖ੍ਰੀਸ਼਼੍ਟਃ ਸਤ੍ਯਪਵਿਤ੍ਰਸ੍ਥਾਨਸ੍ਯ ਦ੍ਰੁʼਸ਼਼੍ਟਾਨ੍ਤਰੂਪੰ ਹਸ੍ਤਕ੍ਰੁʼਤੰ ਪਵਿਤ੍ਰਸ੍ਥਾਨੰ ਨ ਪ੍ਰਵਿਸ਼਼੍ਟਵਾਨ੍ ਕਿਨ੍ਤ੍ਵਸ੍ਮੰਨਿਮਿੱਤਮ੍ ਇਦਾਨੀਮ੍ ਈਸ਼੍ਵਰਸ੍ਯ ਸਾਕ੍ਸ਼਼ਾਦ੍ ਉਪਸ੍ਥਾਤੁੰ ਸ੍ਵਰ੍ਗਮੇਵ ਪ੍ਰਵਿਸ਼਼੍ਟਃ|

٢٥ 25 وَلَا لِيُقَدِّمَ نَفْسَهُ مِرَارًا كَثِيرَةً، كَمَا يَدْخُلُ رَئِيسُ ٱلْكَهَنَةِ إِلَى ٱلْأَقْدَاسِ كُلَّ سَنَةٍ بِدَمِ آخَرَ.

ਯਥਾ ਚ ਮਹਾਯਾਜਕਃ ਪ੍ਰਤਿਵਰ੍ਸ਼਼ੰ ਪਰਸ਼ੋਣਿਤਮਾਦਾਯ ਮਹਾਪਵਿਤ੍ਰਸ੍ਥਾਨੰ ਪ੍ਰਵਿਸ਼ਤਿ ਤਥਾ ਖ੍ਰੀਸ਼਼੍ਟੇਨ ਪੁਨਃ ਪੁਨਰਾਤ੍ਮੋਤ੍ਸਰ੍ਗੋ ਨ ਕਰ੍ੱਤਵ੍ਯਃ,

٢٦ 26 فَإِذْ ذَاكَ كَانَ يَجِبُ أَنْ يَتَأَلَّمَ مِرَارًا كَثِيرَةً مُنْذُ تَأْسِيسِ ٱلْعَالَمِ، وَلَكِنَّهُ ٱلْآنَ قَدْ أُظْهِرَ مَرَّةً عِنْدَ ٱنْقِضَاءِ ٱلدُّهُورِ لِيُبْطِلَ ٱلْخَطِيَّةَ بِذَبِيحَةِ نَفْسِهِ. (aiōn g165)

ਕਰ੍ੱਤਵ੍ਯੇ ਸਤਿ ਜਗਤਃ ਸ੍ਰੁʼਸ਼਼੍ਟਿਕਾਲਮਾਰਭ੍ਯ ਬਹੁਵਾਰੰ ਤਸ੍ਯ ਮ੍ਰੁʼਤ੍ਯੁਭੋਗ ਆਵਸ਼੍ਯਕੋ(ਅ)ਭਵਤ੍; ਕਿਨ੍ਤ੍ਵਿਦਾਨੀਂ ਸ ਆਤ੍ਮੋਤ੍ਸਰ੍ਗੇਣ ਪਾਪਨਾਸ਼ਾਰ੍ਥਮ੍ ਏਕਕ੍ਰੁʼਤ੍ਵੋ ਜਗਤਃ ਸ਼ੇਸ਼਼ਕਾਲੇ ਪ੍ਰਚਕਾਸ਼ੇ| (aiōn g165)

٢٧ 27 وَكَمَا وُضِعَ لِلنَّاسِ أَنْ يَمُوتُوا مَرَّةً ثُمَّ بَعْدَ ذَلِكَ ٱلدَّيْنُونَةُ،

ਅਪਰੰ ਯਥਾ ਮਾਨੁਸ਼਼ਸ੍ਯੈਕਕ੍ਰੁʼਤ੍ਵੋ ਮਰਣੰ ਤਤ੍ ਪਸ਼੍ਚਾਦ੍ ਵਿਚਾਰੋ ਨਿਰੂਪਿਤੋ(ਅ)ਸ੍ਤਿ,

٢٨ 28 هَكَذَا ٱلْمَسِيحُ أَيْضًا، بَعْدَمَا قُدِّمَ مَرَّةً لِكَيْ يَحْمِلَ خَطَايَا كَثِيرِينَ، سَيَظْهَرُ ثَانِيَةً بِلَا خَطِيَّةٍ لِلْخَلَاصِ لِلَّذِينَ يَنْتَظِرُونَهُ.

ਤਦ੍ਵਤ੍ ਖ੍ਰੀਸ਼਼੍ਟੋ(ਅ)ਪਿ ਬਹੂਨਾਂ ਪਾਪਵਹਨਾਰ੍ਥੰ ਬਲਿਰੂਪੇਣੈਕਕ੍ਰੁʼਤ੍ਵ ਉਤ੍ਸਸ੍ਰੁʼਜੇ, ਅਪਰੰ ਦ੍ਵਿਤੀਯਵਾਰੰ ਪਾਪਾਦ੍ ਭਿੰਨਃ ਸਨ੍ ਯੇ ਤੰ ਪ੍ਰਤੀਕ੍ਸ਼਼ਨ੍ਤੇ ਤੇਸ਼਼ਾਂ ਪਰਿਤ੍ਰਾਣਾਰ੍ਥੰ ਦਰ੍ਸ਼ਨੰ ਦਾਸ੍ਯਤਿ|