عِبرانِيّين 7

١ 1 لِأَنَّ مَلْكِي صَادَقَ هَذَا، مَلِكَ سَالِيمَ، كَاهِنَ ٱللهِ ٱلْعَلِيِّ، ٱلَّذِي ٱسْتَقْبَلَ إِبْرَاهِيمَ رَاجِعًا مِنْ كَسْرَةِ ٱلْمُلُوكِ وَبَارَكَهُ،

ਸ਼ਾਲਮਸ੍ਯ ਰਾਜਾ ਸਰ੍ੱਵੋਪਰਿਸ੍ਥਸ੍ਯੇਸ਼੍ਵਰਸ੍ਯ ਯਾਜਕਸ਼੍ਚ ਸਨ੍ ਯੋ ਨ੍ਰੁʼਪਤੀਨਾਂ ਮਾਰਣਾਤ੍ ਪ੍ਰਤ੍ਯਾਗਤਮ੍ ਇਬ੍ਰਾਹੀਮੰ ਸਾਕ੍ਸ਼਼ਾਤ੍ਕ੍ਰੁʼਤ੍ਯਾਸ਼ਿਸ਼਼ੰ ਗਦਿਤਵਾਨ੍,

٢ 2 ٱلَّذِي قَسَمَ لَهُ إِبْرَاهِيمُ عُشْرًا مِنْ كُلِّ شَيْءٍ. ٱلْمُتَرْجَمَ أَوَّلًا «مَلِكَ ٱلْبِرِّ»، ثُمَّ أَيْضًا «مَلِكَ سَالِيمَ» أَيْ «مَلِكَ ٱلسَّلَامِ»

ਯਸ੍ਮੈ ਚੇਬ੍ਰਾਹੀਮ੍ ਸਰ੍ੱਵਦ੍ਰਵ੍ਯਾਣਾਂ ਦਸ਼ਮਾਂਸ਼ੰ ਦੱਤਵਾਨ੍ ਸ ਮਲ੍ਕੀਸ਼਼ੇਦਕ੍ ਸ੍ਵਨਾਮ੍ਨੋ(ਅ)ਰ੍ਥੇਨ ਪ੍ਰਥਮਤੋ ਧਰ੍ੰਮਰਾਜਃ ਪਸ਼੍ਚਾਤ੍ ਸ਼ਾਲਮਸ੍ਯ ਰਾਜਾਰ੍ਥਤਃ ਸ਼ਾਨ੍ਤਿਰਾਜੋ ਭਵਤਿ|

٣ 3 بِلَا أَبٍ، بِلَا أُمٍّ، بِلَا نَسَبٍ. لَا بَدَاءَةَ أَيَّامٍ لَهُ وَلَا نِهَايَةَ حَيَاةٍ، بَلْ هُوَ مُشَبَّهٌ بِٱبْنِ ٱللهِ. هَذَا يَبْقَى كَاهِنًا إِلَى ٱلْأَبَدِ.

ਅਪਰੰ ਤਸ੍ਯ ਪਿਤਾ ਮਾਤਾ ਵੰਸ਼ਸ੍ਯ ਨਿਰ੍ਣਯ ਆਯੁਸ਼਼ ਆਰਮ੍ਭੋ ਜੀਵਨਸ੍ਯ ਸ਼ੇਸ਼਼ਸ਼੍ਚੈਤੇਸ਼਼ਾਮ੍ ਅਭਾਵੋ ਭਵਤਿ, ਇੱਥੰ ਸ ਈਸ਼੍ਵਰਪੁਤ੍ਰਸ੍ਯ ਸਦ੍ਰੁʼਸ਼ੀਕ੍ਰੁʼਤਃ, ਸ ਤ੍ਵਨਨ੍ਤਕਾਲੰ ਯਾਵਦ੍ ਯਾਜਕਸ੍ਤਿਸ਼਼੍ਠਤਿ|

٤ 4 ثُمَّ ٱنْظُرُوا مَا أَعْظَمَ هَذَا ٱلَّذِي أَعْطَاهُ إِبْرَاهِيمُ رَئِيسُ ٱلْآبَاءِ، عُشْرًا أَيْضًا مِنْ رَأْسِ ٱلْغَنَائِمِ!

ਅਤਏਵਾਸ੍ਮਾਕੰ ਪੂਰ੍ੱਵਪੁਰੁਸ਼਼ ਇਬ੍ਰਾਹੀਮ੍ ਯਸ੍ਮੈ ਲੁਠਿਤਦ੍ਰਵ੍ਯਾਣਾਂ ਦਸ਼ਮਾਂਸ਼ੰ ਦੱਤਵਾਨ੍ ਸ ਕੀਦ੍ਰੁʼਕ੍ ਮਹਾਨ੍ ਤਦ੍ ਆਲੋਚਯਤ|

٥ 5 وَأَمَّا ٱلَّذِينَ هُمْ مِنْ بَنِي لَاوِي، ٱلَّذِينَ يَأْخُذُونَ ٱلْكَهَنُوتَ، فَلَهُمْ وَصِيَّةٌ أَنْ يُعَشِّرُوا ٱلشَّعْبَ بِمُقْتَضَى ٱلنَّامُوسِ، أَيْ إِخْوَتَهُمْ، مَعَ أَنَّهُمْ قَدْ خَرَجُوا مِنْ صُلْبِ إِبْرَاهِيمَ.

ਯਾਜਕਤ੍ਵਪ੍ਰਾਪ੍ਤਾ ਲੇਵੇਃ ਸਨ੍ਤਾਨਾ ਵ੍ਯਵਸ੍ਥਾਨੁਸਾਰੇਣ ਲੋਕੇਭ੍ਯੋ(ਅ)ਰ੍ਥਤ ਇਬ੍ਰਾਹੀਮੋ ਜਾਤੇਭ੍ਯਃ ਸ੍ਵੀਯਭ੍ਰਾਤ੍ਰੁʼਭ੍ਯੋ ਦਸ਼ਮਾਂਸ਼ਗ੍ਰਹਣਸ੍ਯਾਦੇਸ਼ੰ ਲਬ੍ਧਵਨ੍ਤਃ|

٦ 6 وَلَكِنَّ ٱلَّذِي لَيْسَ لَهُ نَسَبٌ مِنْهُمْ قَدْ عَشَّرَ إِبْرَاهِيمَ، وَبَارَكَ ٱلَّذِي لَهُ ٱلْمَوَاعِيدُ!

ਕਿਨ੍ਤ੍ਵਸੌ ਯਦ੍ਯਪਿ ਤੇਸ਼਼ਾਂ ਵੰਸ਼ਾਤ੍ ਨੋਤ੍ਪੰਨਸ੍ਤਥਾਪੀਬ੍ਰਾਹੀਮੋ ਦਸ਼ਮਾਂਸ਼ੰ ਗ੍ਰੁʼਹੀਤਵਾਨ੍ ਪ੍ਰਤਿਜ੍ਞਾਨਾਮ੍ ਅਧਿਕਾਰਿਣਮ੍ ਆਸ਼ਿਸ਼਼ੰ ਗਦਿਤਵਾਂਸ਼੍ਚ|

٧ 7 وَبِدُونِ كُلِّ مُشَاجَرَةٍ: ٱلْأَصْغَرُ يُبَارَكُ مِنَ ٱلْأَكْبَرِ،

ਅਪਰੰ ਯਃ ਸ਼੍ਰੇਯਾਨ੍ ਸ ਕ੍ਸ਼਼ੁਦ੍ਰਤਰਾਯਾਸ਼ਿਸ਼਼ੰ ਦਦਾਤੀਤ੍ਯਤ੍ਰ ਕੋ(ਅ)ਪਿ ਸਨ੍ਦੇਹੋ ਨਾਸ੍ਤਿ|

٨ 8 وَهُنَا أُنَاسٌ مَائِتُونَ يَأْخُذُونَ عُشْرًا، وَأَمَّا هُنَاكَ فَٱلْمَشْهُودُ لَهُ بِأَنَّهُ حَيٌّ.

ਅਪਰਮ੍ ਇਦਾਨੀਂ ਯੇ ਦਸ਼ਮਾਂਸ਼ੰ ਗ੍ਰੁʼਹ੍ਲਨ੍ਤਿ ਤੇ ਮ੍ਰੁʼਤ੍ਯੋਰਧੀਨਾ ਮਾਨਵਾਃ ਕਿਨ੍ਤੁ ਤਦਾਨੀਂ ਯੋ ਗ੍ਰੁʼਹੀਤਵਾਨ੍ ਸ ਜੀਵਤੀਤਿਪ੍ਰਮਾਣਪ੍ਰਾਪ੍ਤਃ|

٩ 9 حَتَّى أَقُولُ كَلِمَةً: إِنَّ لَاوِي أَيْضًا ٱلْآخِذَ ٱلْأَعْشَارَ قَدْ عُشِّرَ بِإِبْرَاهِيمَ.

ਅਪਰੰ ਦਸ਼ਮਾਂਸ਼ਗ੍ਰਾਹੀ ਲੇਵਿਰਪੀਬ੍ਰਾਹੀਮ੍ਦ੍ਵਾਰਾ ਦਸ਼ਮਾਂਸ਼ੰ ਦੱਤਵਾਨ੍ ਏਤਦਪਿ ਕਥਯਿਤੁੰ ਸ਼ਕ੍ਯਤੇ|

١٠ 10 لِأَنَّهُ كَانَ بَعْدُ فِي صُلْبِ أَبِيهِ حِينَ ٱسْتَقْبَلَهُ مَلْكِي صَادَقَ.

ਯਤੋ ਯਦਾ ਮਲ੍ਕੀਸ਼਼ੇਦਕ੍ ਤਸ੍ਯ ਪਿਤਰੰ ਸਾਕ੍ਸ਼਼ਾਤ੍ ਕ੍ਰੁʼਤਵਾਨ੍ ਤਦਾਨੀਂ ਸ ਲੇਵਿਃ ਪਿਤੁਰੁਰਸ੍ਯਾਸੀਤ੍|

١١ 11 فَلَوْ كَانَ بِٱلْكَهَنُوتِ ٱللَّاوِيِّ كَمَالٌ - إِذِ ٱلشَّعْبُ أَخَذَ ٱلنَّامُوسَ عَلَيْهِ - مَاذَا كَانَتِ ٱلْحَاجَةُ بَعْدُ إِلَى أَنْ يَقُومَ كَاهِنٌ آخَرُ عَلَى رُتْبَةِ مَلْكِي صَادَقَ؟ وَلَا يُقَالُ عَلَى رُتْبَةِ هَارُونَ.

ਅਪਰੰ ਯਸ੍ਯ ਸਮ੍ਬਨ੍ਧੇ ਲੋਕਾ ਵ੍ਯਵਸ੍ਥਾਂ ਲਬ੍ਧਵਨ੍ਤਸ੍ਤੇਨ ਲੇਵੀਯਯਾਜਕਵਰ੍ਗੇਣ ਯਦਿ ਸਿੱਧਿਃ ਸਮਭਵਿਸ਼਼੍ਯਤ੍ ਤਰ੍ਹਿ ਹਾਰੋਣਸ੍ਯ ਸ਼੍ਰੇਣ੍ਯਾ ਮਧ੍ਯਾਦ੍ ਯਾਜਕੰ ਨ ਨਿਰੂਪ੍ਯੇਸ਼੍ਵਰੇਣ ਮਲ੍ਕੀਸ਼਼ੇਦਕਃ ਸ਼੍ਰੇਣ੍ਯਾ ਮਧ੍ਯਾਦ੍ ਅਪਰਸ੍ਯੈਕਸ੍ਯ ਯਾਜਕਸ੍ਯੋੱਥਾਪਨੰ ਕੁਤ ਆਵਸ਼੍ਯਕਮ੍ ਅਭਵਿਸ਼਼੍ਯਤ੍?

١٢ 12 لِأَنَّهُ إِنْ تَغَيَّرَ ٱلْكَهَنُوتُ، فَبِالضَّرُورَةِ يَصِيرُ تَغَيُّرٌ لِلنَّامُوسِ أَيْضًا.

ਯਤੋ ਯਾਜਕਵਰ੍ਗਸ੍ਯ ਵਿਨਿਮਯੇਨ ਸੁਤਰਾਂ ਵ੍ਯਵਸ੍ਥਾਯਾ ਅਪਿ ਵਿਨਿਮਯੋ ਜਾਯਤੇ|

١٣ 13 لِأَنَّ ٱلَّذِي يُقَالُ عَنْهُ هَذَا كَانَ شَرِيكًا فِي سِبْطٍ آخَرَ لَمْ يُلَازِمْ أَحَدٌ مِنْهُ ٱلْمَذْبَحَ.

ਅਪਰਞ੍ਚ ਤਦ੍ ਵਾਕ੍ਯੰ ਯਸ੍ਯੋੱਦੇਸ਼੍ਯੰ ਸੋ(ਅ)ਪਰੇਣ ਵੰਸ਼ੇਨ ਸੰਯੁਕ੍ਤਾ(ਅ)ਸ੍ਤਿ ਤਸ੍ਯ ਵੰਸ਼ਸ੍ਯ ਚ ਕੋ(ਅ)ਪਿ ਕਦਾਪਿ ਵੇਦ੍ਯਾਃ ਕਰ੍ੰਮ ਨ ਕ੍ਰੁʼਤਵਾਨ੍|

١٤ 14 فَإِنَّهُ وَاضِحٌ أَنَّ رَبَّنَا قَدْ طَلَعَ مِنْ سِبْطِ يَهُوذَا، ٱلَّذِي لَمْ يَتَكَلَّمْ عَنْهُ مُوسَى شَيْئًا مِنْ جِهَةِ ٱلْكَهَنُوتِ.

ਵਸ੍ਤੁਤਸ੍ਤੁ ਯੰ ਵੰਸ਼ਮਧਿ ਮੂਸਾ ਯਾਜਕਤ੍ਵਸ੍ਯੈਕਾਂ ਕਥਾਮਪਿ ਨ ਕਥਿਤਵਾਨ੍ ਤਸ੍ਮਿਨ੍ ਯਿਹੂਦਾਵੰਸ਼ੇ(ਅ)ਸ੍ਮਾਕੰ ਪ੍ਰਭੁ ਰ੍ਜਨ੍ਮ ਗ੍ਰੁʼਹੀਤਵਾਨ੍ ਇਤਿ ਸੁਸ੍ਪਸ਼਼੍ਟੰ|

١٥ 15 وَذَلِكَ أَكْثَرُ وُضُوحًا أَيْضًا إِنْ كَانَ عَلَى شِبْهِ مَلْكِي صَادَقَ يَقُومُ كَاهِنٌ آخَرُ،

ਤਸ੍ਯ ਸ੍ਪਸ਼਼੍ਟਤਰਮ੍ ਅਪਰੰ ਪ੍ਰਮਾਣਮਿਦੰ ਯਤ੍ ਮਲ੍ਕੀਸ਼਼ੇਦਕਃ ਸਾਦ੍ਰੁʼਸ਼੍ਯਵਤਾਪਰੇਣ ਤਾਦ੍ਰੁʼਸ਼ੇਨ ਯਾਜਕੇਨੋਦੇਤਵ੍ਯੰ,

١٦ 16 قَدْ صَارَ لَيْسَ بِحَسَبِ نَامُوسِ وَصِيَّةٍ جَسَدِيَّةٍ، بَلْ بِحَسَبِ قُوَّةِ حَيَاةٍ لَا تَزُولُ.

ਯਸ੍ਯ ਨਿਰੂਪਣੰ ਸ਼ਰੀਰਸਮ੍ਬਨ੍ਧੀਯਵਿਧਿਯੁਕ੍ਤਯਾ ਵ੍ਯਵਸ੍ਥਾਯਾ ਨ ਭਵਤਿ ਕਿਨ੍ਤ੍ਵਕ੍ਸ਼਼ਯਜੀਵਨਯੁਕ੍ਤਯਾ ਸ਼ਕ੍ਤ੍ਯਾ ਭਵਤਿ|

١٧ 17 لِأَنَّهُ يَشْهَدُ أَنَّكَ: «كَاهِنٌ إِلَى ٱلْأَبَدِ عَلَى رُتْبَةِ مَلْكِي صَادَقَ». (aiōn g165)

ਯਤ ਈਸ਼੍ਵਰ ਇਦੰ ਸਾਕ੍ਸ਼਼੍ਯੰ ਦੱਤਵਾਨ੍, ਯਥਾ, "ਤ੍ਵੰ ਮਕ੍ਲੀਸ਼਼ੇਦਕਃ ਸ਼੍ਰੇਣ੍ਯਾਂ ਯਾਜਕੋ(ਅ)ਸਿ ਸਦਾਤਨਃ| " (aiōn g165)

١٨ 18 فَإِنَّهُ يَصِيرُ إِبْطَالُ ٱلْوَصِيَّةِ ٱلسَّابِقَةِ مِنْ أَجْلِ ضَعْفِهَا وَعَدَمِ نَفْعِهَا،

ਅਨੇਨਾਗ੍ਰਵਰ੍ੱਤਿਨੋ ਵਿਧੇ ਦੁਰ੍ੱਬਲਤਾਯਾ ਨਿਸ਼਼੍ਫਲਤਾਯਾਸ਼੍ਚ ਹੇਤੋਰਰ੍ਥਤੋ ਵ੍ਯਵਸ੍ਥਯਾ ਕਿਮਪਿ ਸਿੱਧੰ ਨ ਜਾਤਮਿਤਿਹੇਤੋਸ੍ਤਸ੍ਯ ਲੋਪੋ ਭਵਤਿ|

١٩ 19 إِذِ ٱلنَّامُوسُ لَمْ يُكَمِّلْ شَيْئًا. وَلَكِنْ يَصِيرُ إِدْخَالُ رَجَاءٍ أَفْضَلَ بِهِ نَقْتَرِبُ إِلَى ٱللهِ.

ਯਯਾ ਚ ਵਯਮ੍ ਈਸ਼੍ਵਰਸ੍ਯ ਨਿਕਟਵਰ੍ੱਤਿਨੋ ਭਵਾਮ ਏਤਾਦ੍ਰੁʼਸ਼ੀ ਸ਼੍ਰੇਸ਼਼੍ਠਪ੍ਰਤ੍ਯਾਸ਼ਾ ਸੰਸ੍ਥਾਪ੍ਯਤੇ|

٢٠ 20 وَعَلَى قَدْرِ مَا إِنَّهُ لَيْسَ بِدُونِ قَسَمٍ،

ਅਪਰੰ ਯੀਸ਼ੁਃ ਸ਼ਪਥੰ ਵਿਨਾ ਨ ਨਿਯੁਕ੍ਤਸ੍ਤਸ੍ਮਾਦਪਿ ਸ ਸ਼੍ਰੇਸ਼਼੍ਠਨਿਯਮਸ੍ਯ ਮਧ੍ਯਸ੍ਥੋ ਜਾਤਃ|

٢١ 21 لِأَنَّ أُولَئِكَ بِدُونِ قَسَمٍ قَدْ صَارُوا كَهَنَةً، وَأَمَّا هَذَا فَبِقَسَمٍ مِنَ ٱلْقَائِلِ لَهُ: «أَقْسَمَ ٱلرَّبُّ وَلَنْ يَنْدَمَ، أَنْتَ كَاهِنٌ إِلَى ٱلْأَبَدِ عَلَى رُتْبَةِ مَلْكِي صَادَقَ». (aiōn g165)

ਯਤਸ੍ਤੇ ਸ਼ਪਥੰ ਵਿਨਾ ਯਾਜਕਾ ਜਾਤਾਃ ਕਿਨ੍ਤ੍ਵਸੌ ਸ਼ਪਥੇਨ ਜਾਤਃ ਯਤਃ ਸ ਇਦਮੁਕ੍ਤਃ, ਯਥਾ,

٢٢ 22 عَلَى قَدْرِ ذَلِكَ، قَدْ صَارَ يَسُوعُ ضَامِنًا لِعَهْدٍ أَفْضَلَ.

"ਪਰਮੇਸ਼ ਇਦੰ ਸ਼ੇਪੇ ਨ ਚ ਤਸ੍ਮਾੰਨਿਵਰ੍ਤ੍ਸ੍ਯਤੇ| ਤ੍ਵੰ ਮਲ੍ਕੀਸ਼਼ੇਦਕਃ ਸ਼੍ਰੇਣ੍ਯਾਂ ਯਾਜਕੋ(ਅ)ਸਿ ਸਦਾਤਨਃ| " (aiōn g165)

٢٣ 23 وَأُولَئِكَ قَدْ صَارُوا كَهَنَةً كَثِيرِينَ مِنْ أَجْلِ مَنْعِهِمْ بِٱلْمَوْتِ عَنِ ٱلْبَقَاءِ،

ਤੇ ਚ ਬਹਵੋ ਯਾਜਕਾ ਅਭਵਨ੍ ਯਤਸ੍ਤੇ ਮ੍ਰੁʼਤ੍ਯੁਨਾ ਨਿਤ੍ਯਸ੍ਥਾਯਿਤ੍ਵਾਤ੍ ਨਿਵਾਰਿਤਾਃ,

٢٤ 24 وَأَمَّا هَذَا فَمِنْ أَجْلِ أَنَّهُ يَبْقَى إِلَى ٱلْأَبَدِ، لَهُ كَهَنُوتٌ لَا يَزُولُ. (aiōn g165)

ਕਿਨ੍ਤ੍ਵਸਾਵਨਨ੍ਤਕਾਲੰ ਯਾਵਤ੍ ਤਿਸ਼਼੍ਠਤਿ ਤਸ੍ਮਾਤ੍ ਤਸ੍ਯ ਯਾਜਕਤ੍ਵੰ ਨ ਪਰਿਵਰ੍ੱਤਨੀਯੰ| (aiōn g165)

٢٥ 25 فَمِنْ ثَمَّ يَقْدِرُ أَنْ يُخَلِّصَ أَيْضًا إِلَى ٱلتَّمَامِ ٱلَّذِينَ يَتَقَدَّمُونَ بِهِ إِلَى ٱللهِ، إِذْ هُوَ حَيٌّ فِي كُلِّ حِينٍ لِيَشْفَعَ فِيهِمْ.

ਤਤੋ ਹੇਤੋ ਰ੍ਯੇ ਮਾਨਵਾਸ੍ਤੇਨੇਸ਼੍ਵਰਸ੍ਯ ਸੰਨਿਧਿੰ ਗੱਛਨ੍ਤਿ ਤਾਨ੍ ਸ ਸ਼ੇਸ਼਼ੰ ਯਾਵਤ੍ ਪਰਿਤ੍ਰਾਤੁੰ ਸ਼ਕ੍ਨੋਤਿ ਯਤਸ੍ਤੇਸ਼਼ਾਂ ਕ੍ਰੁʼਤੇ ਪ੍ਰਾਰ੍ਥਨਾਂ ਕਰ੍ੱਤੁੰ ਸ ਸਤਤੰ ਜੀਵਤਿ|

٢٦ 26 لِأَنَّهُ كَانَ يَلِيقُ بِنَا رَئِيسُ كَهَنَةٍ مِثْلُ هَذَا، قُدُّوسٌ بِلَا شَرٍّ وَلَا دَنَسٍ، قَدِ ٱنْفَصَلَ عَنِ ٱلْخُطَاةِ وَصَارَ أَعْلَى مِنَ ٱلسَّمَاوَاتِ،

ਅਪਰਮ੍ ਅਸ੍ਮਾਕੰ ਤਾਦ੍ਰੁʼਸ਼ਮਹਾਯਾਜਕਸ੍ਯ ਪ੍ਰਯੋਜਨਮਾਸੀਦ੍ ਯਃ ਪਵਿਤ੍ਰੋ (ਅ)ਹਿੰਸਕੋ ਨਿਸ਼਼੍ਕਲਙ੍ਕਃ ਪਾਪਿਭ੍ਯੋ ਭਿੰਨਃ ਸ੍ਵਰ੍ਗਾਦਪ੍ਯੁੱਚੀਕ੍ਰੁʼਤਸ਼੍ਚ ਸ੍ਯਾਤ੍|

٢٧ 27 ٱلَّذِي لَيْسَ لَهُ ٱضْطِرَارٌ كُلَّ يَوْمٍ مِثْلُ رُؤَسَاءِ ٱلْكَهَنَةِ أَنْ يُقَدِّمَ ذَبَائِحَ أَوَّلًا عَنْ خَطَايَا نَفْسِهِ ثُمَّ عَنْ خَطَايَا ٱلشَّعْبِ، لِأَنَّهُ فَعَلَ هَذَا مَرَّةً وَاحِدَةً، إِذْ قَدَّمَ نَفْسَهُ.

ਅਪਰੰ ਮਹਾਯਾਜਕਾਨਾਂ ਯਥਾ ਤਥਾ ਤਸ੍ਯ ਪ੍ਰਤਿਦਿਨੰ ਪ੍ਰਥਮੰ ਸ੍ਵਪਾਪਾਨਾਂ ਕ੍ਰੁʼਤੇ ਤਤਃ ਪਰੰ ਲੋਕਾਨਾਂ ਪਾਪਾਨਾਂ ਕ੍ਰੁʼਤੇ ਬਲਿਦਾਨਸ੍ਯ ਪ੍ਰਯੋਜਨੰ ਨਾਸ੍ਤਿ ਯਤ ਆਤ੍ਮਬਲਿਦਾਨੰ ਕ੍ਰੁʼਤ੍ਵਾ ਤਦ੍ ਏਕਕ੍ਰੁʼਤ੍ਵਸ੍ਤੇਨ ਸਮ੍ਪਾਦਿਤੰ|

٢٨ 28 فَإِنَّ ٱلنَّامُوسَ يُقِيمُ أُنَاسًا بِهِمْ ضَعْفٌ رُؤَسَاءَ كَهَنَةٍ. وَأَمَّا كَلِمَةُ ٱلْقَسَمِ ٱلَّتِي بَعْدَ ٱلنَّامُوسِ فَتُقِيمُ ٱبْنًا مُكَمَّلًا إِلَى ٱلْأَبَدِ. (aiōn g165)

ਯਤੋ ਵ੍ਯਵਸ੍ਥਯਾ ਯੇ ਮਹਾਯਾਜਕਾ ਨਿਰੂਪ੍ਯਨ੍ਤੇ ਤੇ ਦੌਰ੍ੱਬਲ੍ਯਯੁਕ੍ਤਾ ਮਾਨਵਾਃ ਕਿਨ੍ਤੁ ਵ੍ਯਵਸ੍ਥਾਤਃ ਪਰੰ ਸ਼ਪਥਯੁਕ੍ਤੇਨ ਵਾਕ੍ਯੇਨ ਯੋ ਮਹਾਯਾਜਕੋ ਨਿਰੂਪਿਤਃ ਸੋ (ਅ)ਨਨ੍ਤਕਾਲਾਰ੍ਥੰ ਸਿੱਧਃ ਪੁਤ੍ਰ ਏਵ| (aiōn g165)