عِبرانِيّين 5
| لِأَنَّ كُلَّ رَئِيسِ كَهَنَةٍ مَأْخُوذٍ مِنَ ٱلنَّاسِ يُقَامُ لِأَجْلِ ٱلنَّاسِ فِي مَا لِلهِ،لِكَيْ يُقَدِّمَ قَرَابِينَ وَذَبَائِحَ عَنِ ٱلْخَطَايَا، | ١ 1 |
हर एक प्रदान पुरोईत मांणूआ बीचा ते लया जाओआ और मांणूआ खेई तिना गल्ला रे बारे रे जो परमेशरो ते रिश्ता राखोईया, ठराया जाओआ कि पेंट और पाप बलि चढ़ाया करो।
| قَادِرًا أَنْ يَتَرَفَّقَ بِٱلْجُهَّالِ وَٱلضَّالِّينَ، إِذْ هُوَ أَيْضًا مُحَاطٌ بِٱلضَّعْفِ. | ٢ 2 |
कऊँकि से आपू बी कमजोरिया ते किरे राए, तेबेई से अज्ञानिया साथे और पूले-पटकेया साथे नरमाईया ते व्यवहार करी सकोआ।
| وَلِهَذَا ٱلضَّعْفِ يَلْتَزِمُ أَنَّهُ كَمَا يُقَدِّمُ عَنِ ٱلْخَطَايَا لِأَجْلِ ٱلشَّعْبِ هَكَذَا أَيْضًا لِأَجْلِ نَفْسِهِ. | ٣ 3 |
प्रदान पुरोईत ऊणे रे नाते तेसखे ये जरूरी ए कि जेड़ा लोका खे, तेड़ा ई आपू खे बी पाप बलि चढ़ाया करो।
| وَلَا يَأْخُذُ أَحَدٌ هَذِهِ ٱلْوَظِيفَةَ بِنَفْسِهِ، بَلِ ٱلْمَدْعُوُّ مِنَ ٱللهِ، كَمَا هَارُونُ أَيْضًا. | ٤ 4 |
ये आदरो रा पद कोई आपणे आपू ते नि लंदा, जदुओ तक हारूणो जेड़ा परमेशरो री तरफा ते नि ठराया जाओ।
| كَذَلِكَ ٱلْمَسِيحُ أَيْضًا لَمْ يُمَجِّدْ نَفْسَهُ لِيَصِيرَ رَئِيسَ كَهَنَةٍ، بَلِ ٱلَّذِي قَالَ لَهُ: «أَنْتَ ٱبْنِي، أَنَا ٱلْيَوْمَ وَلَدْتُكَ». | ٥ 5 |
तिंयाँ ई मसीहे बी प्रदान पुरोईत बणने री बढ़ाई आपणे आपू ते नि लयी, पर तेसखे तिने ई दित्ती, जिने तेसखे बोलेया था, “तूँ मेरा पुत्र ए, आज आँऊ ए एलान करूँआ कि आँऊ तेरा पिता ए”
| كَمَا يَقُولُ أَيْضًا فِي مَوْضِعٍ آخَرَ: «أَنْتَ كَاهِنٌ إِلَى ٱلْأَبَدِ عَلَى رُتْبَةِ مَلْكِي صَادَقَ». (aiōn g165) | ٦ 6 |
ईंयां ई से दूजी जगा रे बी बोलोआ, “तूँ मलिकिसिदको रिया रीतिया पाँदे सदा खे पुरोईत ए।” (aiōn g165)
| ٱلَّذِي - فِي أَيَّامِ جَسَدِهِ- إِذْ قَدَّمَ بِصُرَاخٍ شَدِيدٍ وَدُمُوعٍ طَلِبَاتٍ وَتَضَرُّعَاتٍ لِلْقَادِرِ أَنْ يُخَلِّصَهُ مِنَ ٱلْمَوْتِ، وَسُمِعَ لَهُ مِنْ أَجْلِ تَقْوَاهُ، | ٧ 7 |
यीशुए एते दुनिया रे रणे रे दिनो रे ऊच्चे शब्दो रे आक्का पाई-पाई की और आसू बाह्ई-बाह्ई की परमेशरो ते जो तेसखे मौता ते बचाई सको था, प्रार्थना और बिनती कित्ती और भक्तिया री बजअ ते तेसरी सुणी।
| مَعَ كَوْنِهِ ٱبْنًا تَعَلَّمَ ٱلطَّاعَةَ مِمَّا تَأَلَّمَ بِهِ. | ٨ 8 |
हालाँकि यीशु परमेशरो रा पुत्र था तेबे बी तिने दु: ख उठाई-ऊठाई की आज्ञा मानणी सीखी।
| وَإِذْ كُمِّلَ صَارَ لِجَمِيعِ ٱلَّذِينَ يُطِيعُونَهُ، سَبَبَ خَلَاصٍ أَبَدِيٍّ، (aiōnios g166) | ٩ 9 |
और सिद्ध बणी की, आपणे सबी आज्ञा मानणे वाल़ेया खे सदा कालो रे उद्धारो री बजअ ऊईगा। (aiōnios g166)
| مَدْعُوًّا مِنَ ٱللهِ رَئِيسَ كَهَنَةٍ عَلَى رُتْبَةِ مَلْكِي صَادَقَ. | ١٠ 10 |
तेसखे परमेशरो री तरफा ते मलिकिसिदको रिया रीतिया पाँदे प्रदान पुरोईतो रा पद मिलेया।
| اَلَّذِي مِنْ جِهَتِهِ ٱلْكَلَامُ كَثِيرٌ عِنْدَنَا، وَعَسِرُ ٱلتَّفْسِيرِ لِنَنْطِقَ بِهِ، إِذْ قَدْ صِرْتُمْ مُتَبَاطِئِي ٱلْمَسَامِعِ. | ١١ 11 |
इजी रे बारे रे आसा खे बऊत सारिया गल्ला बोलणिया, पर जिना रा समजयाणा बी कठण ए, कऊँकि तुसे ऊच्चा सुणने लगी गे रे।
| لِأَنَّكُمْ -إِذْ كَانَ يَنْبَغِي أَنْ تَكُونُوا مُعَلِّمِينَ لِسَبَبِ طُولِ ٱلزَّمَانِ- تَحْتَاجُونَ أَنْ يُعَلِّمَكُمْ أَحَدٌ مَا هِيَ أَرْكَانُ بَدَاءَةِ أَقْوَالِ ٱللهِ، وَصِرْتُمْ مُحْتَاجِينَ إِلَى ٱللَّبَنِ، لَا إِلَى طَعَامٍ قَوِيٍّ. | ١٢ 12 |
सच्ची एस बखतो तक तो तुसा खे शिक्षा देणे वाल़ा बणी जाणा चाईयो था। पर तुसा खे तो एबु बी केसी एड़े माणूंए री जी जरूरत ए जो तुसा खे परमेशरो री शिक्षा री शुरूओ री गल्ला फेर सिखाओ। तुसा खे तो बस एबु दूद ई चाईयो, अन्न नि।
| لِأَنَّ كُلَّ مَنْ يَتَنَاوَلُ ٱللَّبَنَ هُوَ عَدِيمُ ٱلْخِبْرَةِ فِي كَلَامِ ٱلْبِرِّ لِأَنَّهُ طِفْلٌ، | ١٣ 13 |
दूद पींदे बच्चे खे तो तर्मो री शिक्षा री पछयाण नि ऊँदी, कऊँकि से बाल़क ए।
| وَأَمَّا ٱلطَّعَامُ ٱلْقَوِيُّ فَلِلْبَالِغِينَ، ٱلَّذِينَ بِسَبَبِ ٱلتَّمَرُّنِ قَدْ صَارَتْ لَهُمُ ٱلْحَوَاسُّ مُدَرَّبَةً عَلَى ٱلتَّمْيِيزِ بَيْنَ ٱلْخَيْرِ وَٱلشَّرِّ. | ١٤ 14 |
पर अन्न स्याणेया खे ए, जिना री समज खरे-बुरे रे पेत करने रे पक्की ऊईगी री।
