< عِبرانِيّين 2 >

لِذَلِكَ يَجِبُ أَنْ نَتَنَبَّهَ أَكْثَرَ إِلَى مَا سَمِعْنَا لِئَلَّا نَفُوتَهُ، ١ 1
ଏ଼ଦାଆଁତାକି, ମା଼ର ୱେଞ୍ଜାମାନି କାତାତି ହା଼ରେକା ୱେଞ୍ଜାଲି ମ଼ନ ହୀନାୟି ମାନେ, ଆ଼ଆତିଁ ମା଼ର ଏଚେ଼ତା ଜିରୁ ବାଣ୍‌ମ୍ବି ଆ଼ଆୟି ।
لِأَنَّهُ إِنْ كَانَتِ ٱلْكَلِمَةُ ٱلَّتِي تَكَلَّمَ بِهَا مَلَائِكَةٌ قَدْ صَارَتْ ثَابِتَةً، وَكُلُّ تَعَدٍّ وَمَعْصِيَةٍ نَالَ مُجَازَاةً عَادِلَةً، ٢ 2
ଇଚିହିଁ ନ଼କେଏ ଲାକପୂରୁତି ଦୂତୁୟାଁ ତା଼ଣାଟି ଏଲେଇଞ୍ଜା ମାନେସି, ଏ଼ଦି ସାତା ଇଞ୍ଜିଁ ତୀରିଆ଼ହାଁ ମାନେ, ଅ଼ଡ଼େ ଆମ୍ବାଆରି କାତା ଆହ୍‌ଆନା ମା଼ନୱି ଆ଼ହାହିଲଅରି, ଏ଼ୱାରି ତା଼ମ୍ବୁ ବେଟାଆ଼ନି ଡଣ୍ତ ବେଟାଆ଼ହାମାନେରି ।
فَكَيْفَ نَنْجُو نَحْنُ إِنْ أَهْمَلْنَا خَلَاصًا هَذَا مِقْدَارُهُ؟ قَدِ ٱبْتَدَأَ ٱلرَّبُّ بِٱلتَّكَلُّمِ بِهِ، ثُمَّ تَثَبَّتَ لَنَا مِنَ ٱلَّذِينَ سَمِعُوا، ٣ 3
ଆତିହିଁ ଇଲେତି ଗେଲ୍‌ପିନାଣିଇଁ ହେଲା କିତିହିଁ ମା଼ର ଏ଼ନିକିଁ ଗେଲ୍‌ହିନାୟି? ଏ଼ଦି ନ଼କେଏ ପ୍ରବୁ ତା଼ଣାଟି ୱେସ୍‌ପି ଆ଼ହାଁ ୱେଞ୍ଜାମାନି ଲ଼କୁ ତା଼ଣାଟି ମା଼ ତା଼ଣା ୱେସ୍‌ପିଆ଼ହାମାନାୟି ସାତା ଆ଼ହାମାନେ;
شَاهِدًا ٱللهُ مَعَهُمْ بِآيَاتٍ وَعَجَائِبَ وَقُوَّاتٍ مُتَنَوِّعَةٍ وَمَوَاهِبِ ٱلرُّوحِ ٱلْقُدُسِ، حَسَبَ إِرَادَتِهِ. ٤ 4
ଏ଼ଦାଆଁତାକି ମାହାପୂରୁ ଜିକେଏ ତାନି ମ଼ନତଲେ ହା଼ରେକା ସିନାୟାଁ ଅ଼ଡ଼େ କାବାଆ଼ନି କାମାୟାଁ ଇଞ୍ଜାଁ, ବାଡ଼୍‌ୟୁଗାଟି କାମାୟାଁ ଅ଼ଡ଼େ ସୁଦୁଜୀୱୁତି ଏଟ୍‌କା ଏଟ୍‌କାତି ଦା଼ନା ହୀହାନା ସା଼କି ହୀହାମାନେସି ।
فَإِنَّهُ لِمَلَائِكَةٍ لَمْ يُخْضِعِ ٱلْعَالَمَ ٱلْعَتِيدَ ٱلَّذِي نَتَكَلَّمُ عَنْهُ. ٥ 5
ମାହାପୂରୁ ଆମିନି ପୁଃନି ଦାର୍‌ତିତି ଗା଼ଡ଼ି କିନେସି, ଅ଼ଡ଼େ ଆମିନି ଦାର୍‌ତିତି କାତା ମା଼ମ୍ବୁ ୱେସିମାଞ୍ଜାନମି, ଏ଼ଦାନି ଅଦିକାରା କିହାଲି ଏ଼ୱାସି ଲାକପୂରୁତି ଦୂତୁୟାଁ କେୟୁତା ହେର୍‌ପା ହିଲଅସି ।
لَكِنْ شَهِدَ وَاحِدٌ فِي مَوْضِعٍ قَائِلًا: «مَا هُوَ ٱلْإِنْسَانُ حَتَّى تَذْكُرَهُ؟ أَوِ ٱبْنُ ٱلْإِنْسَانِ حَتَّى تَفْتَقِدَهُ؟ ٦ 6
ସାମା ରଅସି ର଼ ଟା଼ୟୁତା ସା଼କି ହୀହାମାନେସି; “ଏ଼ ମାହାପୂରୁ, ମାଣ୍‌ସି ଆମ୍ବାଆସି, ନୀନୁ ଏ଼ୱାଣାଇଁ ଅଣ୍‌ପିମାଞ୍ଜି? ମାଣ୍‌ସି ମୀର୍‌ଏସି ଆମ୍ବାଆସି ନୀନୁ ଏ଼ୱାଣି ଜାତ୍‌ନୁ ଅ଼ହିମାଞ୍ଜି?
وَضَعْتَهُ قَلِيلًا عَنِ ٱلْمَلَائِكَةِ. بِمَجْدٍ وَكَرَامَةٍ كَلَّلْتَهُ، وَأَقَمْتَهُ عَلَى أَعْمَالِ يَدَيْكَ. ٧ 7
ନୀନୁ ଏ଼ୱାଣାଇଁ ଲାକପୂରୁତି ଦୂତୁୟାଁ କିହାଁ ରଚାଣି ଊଣା କିହାମାଞ୍ଜି; ନୀନୁ ଏ଼ୱାଣାଇଁ ଗାୱୁରମି ଅ଼ଡ଼େ ମା଼ନିତି ଟ଼ପେରି ତୁର୍‌ୱି କିହାମାଞ୍ଜି,
أَخْضَعْتَ كُلَّ شَيْءٍ تَحْتَ قَدَمَيْهِ». لِأَنَّهُ إِذْ أَخْضَعَ ٱلْكُلَّ لَهُ لَمْ يَتْرُكْ شَيْئًا غَيْرَ خَاضِعٍ لَهُ. عَلَى أَنَّنَا ٱلْآنَ لَسْنَا نَرَى ٱلْكُلَّ بَعْدُ مُخْضَعًا لَهُ. ٨ 8
ନୀନୁ ବାରେ ଏ଼ୱାଣି କଡାୟାଁ ଡ଼଼ଇ ଇଟାମାଞ୍ଜି ।” ସାତେଏ ମାହାପୂରୁ “ବାରେତି” ଇଚିହିଁ ଏ଼ନାଆଁୱା ପିହ୍‌ଆନା ବାରେତି ତାନି କଡାଁ ଡ଼଼ଇ ଇଟାମାନେସି; ଆ଼ତିଜିକେଏ ମା଼ର ନୀଏଁ ପାତେକା ବାରେ ତାନି ଡ଼଼ଇ ଆ଼ହାମାନାଣି ମେସି ହିଲାଆୟି ସାତା ।
وَلَكِنَّ ٱلَّذِي وُضِعَ قَلِيلًا عَنِ ٱلْمَلَائِكَةِ، يَسُوعَ، نَرَاهُ مُكَلَّلًا بِٱلْمَجْدِ وَٱلْكَرَامَةِ، مِنْ أَجْلِ أَلَمِ ٱلْمَوْتِ، لِكَيْ يَذُوقَ بِنِعْمَةِ ٱللهِ ٱلْمَوْتَ لِأَجْلِ كُلِّ وَاحِدٍ. ٩ 9
ମା଼ର ମେସିମାନାୟି ଲାକପୂରୁତି ଦୂତୁୟାଁ କିହାଁ “ଇଚାନି ଊଣା” କିୱିଆ଼ହା ମାଚେସି, ଏ଼ୱାଣାଇଁ ଇଚିହିଁ ଜୀସୁଇଁ ହା଼କିତି ଦୁକୁ ବେଟା ଆ଼ହାମାନାକି ଗାୱୁରମି ଅ଼ଡ଼େ ମା଼ନିତି ଟ଼ପେରି ତୁର୍‌ହା ମାନାଣି ମେସିମାନାୟି, ଏ଼ନିକିଁ ମାହାପୂରୁତି କାର୍ମାଟି ବାରେ ମାଣ୍‌ସିୟାଁ ତାକି ଏ଼ୱାସି ହା଼କିତି ୱାଣ୍ତା ମାନେସି ।
لِأَنَّهُ لَاقَ بِذَاكَ ٱلَّذِي مِنْ أَجْلِهِ ٱلْكُلُّ وَبِهِ ٱلْكُلُّ، وَهُوَ آتٍ بِأَبْنَاءٍ كَثِيرِينَ إِلَى ٱلْمَجْدِ، أَنْ يُكَمِّلَ رَئِيسَ خَلَاصِهِمْ بِٱلْآلَامِ. ١٠ 10
୧୦ଇଚିହିଁ ଆମ୍ବାଆରି ତାକି ଇଞ୍ଜାଁ ଆମିନି ଗାଟାଣା ତା଼ଣାଟି ବାରେ ଗା଼ଡ଼ି ଆ଼ହାମାନେ, ହା଼ରେକା ମୀର୍‌କାଣି ଜୀସୁତି ଗାୱୁରମି ପା଼ଣ୍‌ପି କିହାଲି, ଜୀସୁ ଦୁକୁ କସ୍ତ ବେଟାଆ଼ହାନା ଏ଼ୱାରାଇଁ ଗେଲ୍‌ପିନି ଜିରୁତା ଅ଼ନେସି ।
لِأَنَّ ٱلْمُقَدِّسَ وَٱلْمُقَدَّسِينَ جَمِيعَهُمْ مِنْ وَاحِدٍ، فَلِهَذَا ٱلسَّبَبِ لَا يَسْتَحِي أَنْ يَدْعُوَهُمْ إِخْوَةً، ١١ 11
୧୧ଆମ୍ବାଆସି ପା଼ପୁଟି ସୁଦୁ କିନେସି ଅ଼ଡ଼େ ଆମ୍ବାଆରି ସୁଦୁ ଆ଼ନେରି, ଏ଼ୱାରି ବାରେ ରଣ୍ତିଏ ତାଞ୍ଜିତି ମୀର୍‌କା; ଏ଼ଦାଆଁତାକି ଏ଼ୱାରାଇଁ ଜୀସୁ ତାୟି ତାଙ୍ଗି ଇଞ୍ଜାଲି ଲାଜା ଆ଼ଅସି,
قَائِلًا: «أُخَبِّرُ بِٱسْمِكَ إِخْوَتِي، وَفِي وَسَطِ ٱلْكَنِيسَةِ أُسَبِّحُكَ». ١٢ 12
୧୨ଏ଼ୱାସି ମାହାପୂରୁଇଁ ଏଲେଇଞ୍ଜି ମାନେସି, “ନା଼ନୁ ନା଼ ତାୟି ତାଙ୍ଗିସ୍କା ନ଼କିତା ନୀ ବାରେ କାମା ୱେ଼କ୍‌ଇଁ, ବାରେ କୁଲମି ନ଼କିତା ନୀ ଜହରା ପା଼ଚୁ ପା଼ଚିଇଁ ।”
وَأَيْضًا: «أَنَا أَكُونُ مُتَوَكِّلًا عَلَيْهِ». وَأَيْضًا: «هَا أَنَا وَٱلْأَوْلَادُ ٱلَّذِينَ أَعْطَانِيهِمِ ٱللهُ». ١٣ 13
୧୩ଅ଼ଡ଼େ ୱେଣ୍ତେ ଏଲେଇଞ୍ଜି ମାନେସି, “ନା଼ନୁ ଏ଼ୱାଣି ତା଼ଣା ନା଼ ନାମୁ ତୀରି କିଇଁ ।” ଅ଼ଡ଼େ ସିନିକିଦୁ “ମାହାପୂରୁ ନାଙ୍ଗେ ହୀହାମାଞ୍ଜାନି ମୀର୍‌କା ମା଼ସ୍‌କା ନା଼ ତଲେ ମାନେରି ।”
فَإِذْ قَدْ تَشَارَكَ ٱلْأَوْلَادُ فِي ٱللَّحْمِ وَٱلدَّمِ ٱشْتَرَكَ هُوَ أَيْضًا كَذَلِكَ فِيهِمَا، لِكَيْ يُبِيدَ بِٱلْمَوْتِ ذَاكَ ٱلَّذِي لَهُ سُلْطَانُ ٱلْمَوْتِ، أَيْ إِبْلِيسَ، ١٤ 14
୧୪ଏ଼ନାଆଁତାକି ଇଚିହିଁ ମୀର୍‌କା ଊଙ୍ଗା ଅ଼ଡ଼େ ନେତେରିତି ଆଙ୍ଗାତା ଆଣ୍ତାମାନାକି କ୍ରୀସ୍ତ ଜିକେଏ ଏଲେକିହିଁଏ ମାଣ୍‌ସି ୱା଼ଣା ଆ଼ତେସି, ଏ଼ନିକିଁ ତାନି ହା଼କିଟି ସୟତାନଇଁ ନା଼ସା କିନେସି; ଇଚିହିଁ ହା଼କି ସୟତାନତି ଅଦିକାରାତା ମାଚେ ।
وَيُعْتِقَ أُولَئِكَ ٱلَّذِينَ- خَوْفًا مِنَ ٱلْمَوْتِ- كَانُوا جَمِيعًا كُلَّ حَيَاتِهِمْ تَحْتَ ٱلْعُبُودِيَّةِ. ١٥ 15
୧୫ଇଞ୍ଜାଁ ହା଼କିତି ଆଜିତଲେ ଆମ୍ବାଆରି କା଼ଲେଏତାକି ହ଼ଲିୟାଙ୍ଗା ଆ଼ହାନା ଦସ୍‌ପି ଆ଼ହାମାଚେରି, ଏ଼ୱାସି ଏ଼ୱାରାଇଁ ଗେଲ୍‌ପିନେସି ।
لِأَنَّهُ حَقًّا لَيْسَ يُمْسِكُ ٱلْمَلَائِكَةَ، بَلْ يُمْسِكُ نَسْلَ إِبْرَاهِيمَ. ١٦ 16
୧୬ଇଚିହିଁ ଏ଼ୱାସି ସାତେଏ ଲାକପୂରୁତି ଦୂତୁୟାଁଣି ସା଼ୟେମି କିଆନା ଅବ୍ରାହାମତି ମୀର୍‌କାଣି ସା଼ୟେମି କିହିମାନେସି ।
مِنْ ثَمَّ كَانَ يَنْبَغِي أَنْ يُشْبِهَ إِخْوَتَهُ فِي كُلِّ شَيْءٍ، لِكَيْ يَكُونَ رَحِيمًا، وَرَئِيسَ كَهَنَةٍ أَمِينًا فِي مَا لِلهِ حَتَّى يُكَفِّرَ خَطَايَا ٱلشَّعْبِ. ١٧ 17
୧୭ଏ଼ଦାଆଁତାକି ଏ଼ୱାସି ବାରେ ୱାକିଟି ତାମି ତାୟିୟାଁ ଲେହେଁ ଆ଼ନାୟି ମାଚେ, ଏ଼ନିକିଁ ଏ଼ୱାସି ବାରେ ଲ଼କୁତି ପା଼ପୁତି ବାଦୁଲି ପୂଜା ହୀହାଲିତାକି ମାହାପୂରୁତି ସେ଼ବା କାମାତା ର଼ କାର୍ମାମେହ୍‌ନି ଅ଼ଡ଼େ ନାମୁତି କାଜା ପୂଜେରା ଆ଼ନେସି ।
لِأَنَّهُ فِي مَا هُوَ قَدْ تَأَلَّمَ مُجَرَّبًا يَقْدِرُ أَنْ يُعِينَ ٱلْمُجَرَّبِينَ. ١٨ 18
୧୮ଇଚିହିଁ ଏ଼ୱାସି ତା଼ନୁ ତାୟିପାରି କିୱି ଆ଼ହାଁ ଦୁକୁ ବେଟାଆ଼ହା ମାନାକି ତାୟିପାରି କିୱି ଆ଼ହିମାନି ଲ଼କୁଣି ସା଼ୟେମି ଆ଼ହାଲି ଆ଼ଡିମାନେସି ।

< عِبرانِيّين 2 >