< عِبرانِيّين 12 >

لِذَلِكَ نَحْنُ أَيْضًا إِذْ لَنَا سَحَابَةٌ مِنَ ٱلشُّهُودِ مِقْدَارُ هَذِهِ مُحِيطَةٌ بِنَا، لِنَطْرَحْ كُلَّ ثِقْلٍ، وَٱلْخَطِيَّةَ ٱلْمُحِيطَةَ بِنَا بِسُهُولَةٍ، وَلْنُحَاضِرْ بِٱلصَّبْرِ فِي ٱلْجِهَادِ ٱلْمَوْضُوعِ أَمَامَنَا، ١ 1
एल्हेरेलेइ ज़ैखन गवाहां केरे एत्रो बड्डो घाने असां घेरोरेम, त अस भी सैरी रकावटां ते तैस पापे दूर केरम ज़ै असन उलझाते, ते तैस दौड़ी ज़ै असेईं दौवड़नीए बल्हे सेइं दौवड़म।
نَاظِرِينَ إِلَى رَئِيسِ ٱلْإِيمَانِ وَمُكَمِّلِهِ يَسُوعَ، ٱلَّذِي مِنْ أَجْلِ ٱلسُّرُورِ ٱلْمَوْضُوعِ أَمَامَهُ، ٱحْتَمَلَ ٱلصَّلِيبَ مُسْتَهِينًا بِٱلْخِزْيِ، فَجَلَسَ فِي يَمِينِ عَرْشِ ٱللهِ. ٢ 2
एज्जा अस विश्वासे मां पवित्र केरनेबाले यीशु पुड़ नज़र रखम, ज़ैनी तैस खुशारे लेइ ज़ै तैसेरी नज़री मां थियो, बेइज़तरी परवाह न की, बल्के क्रूसेरो दुख झ़ैल्लो ते परमेशरेरे तखतेरे देइने पासे गेइतां बिश्शो।
فَتَفَكَّرُوا فِي ٱلَّذِي ٱحْتَمَلَ مِنَ ٱلْخُطَاةِ مُقَاوَمَةً لِنَفْسِهِ مِثْلَ هَذِهِ لِئَلَّا تَكِلُّوا وَتَخُورُوا فِي نُفُوسِكُمْ. ٣ 3
तुस एस गल्ली पुड़ खियाल केरा, कि अपने खलाफत केरनेबाले ज़ैनी पैपी केरि तरफां केत्रो दुख झ़ैलो, ताके बेदिल भोइतां हिम्मत न हैरी।
لَمْ تُقَاوِمُوا بَعْدُ حَتَّى ٱلدَّمِ مُجَاهِدِينَ ضِدَّ ٱلْخَطِيَّةِ، ٤ 4
तुसेईं पापे सेइं लड़ते-लड़ते हेजू तगर एत्रो मुकाबलो नईं कियोरो कि तुसेईं अपनो खून बगावरो भोए।
وَقَدْ نَسِيتُمُ ٱلْوَعْظَ ٱلَّذِي يُخَاطِبُكُمْ كَبَنِينَ: «يَا ٱبْنِي، لَا تَحْتَقِرْ تَأْدِيبَ ٱلرَّبِّ، وَلَا تَخُرْ إِذَا وَبَّخَكَ. ٥ 5
ते तुसेईं तैन समझ़ानू बिसरी छ़ड्डू, कि ज़ैस मां तुसन जो मट्ठां ज़ोवं, “कि हे मेरे बच्चव परमेशरेरे हुक्मे एरे न समझ़ा। ते ज़ैखन प्रभु तीं झ़िड़के त शारनेरे ज़ेरे मैसूस न केर।
لِأَنَّ ٱلَّذِي يُحِبُّهُ ٱلرَّبُّ يُؤَدِّبُهُ، وَيَجْلِدُ كُلَّ ٱبْنٍ يَقْبَلُهُ». ٦ 6
किजोकि ज़ैस सेइं परमेशर प्यार केरते तैस झ़िड़ते भी, ते ज़ैस तै अपनू मट्ठू बनाते तैस सोटेईं भी बाते।”
إِنْ كُنْتُمْ تَحْتَمِلُونَ ٱلتَّأْدِيبَ يُعَامِلُكُمُ ٱللهُ كَٱلْبَنِينَ. فَأَيُّ ٱبْنٍ لَا يُؤَدِّبُهُ أَبُوهُ؟ ٧ 7
ए हदैइत तुश्शे समझ़नेरे लेइए, एस बल्हे सेइं बरदाशत केरा, परमेशर तुसन अपना मट्ठां सेमझ़तां बर्ताव केरते, किजोकि तैन कौन ज़ेरू मट्ठूए ज़ैस तैसेरो बाजी समझ़ाए नन्ना?
وَلَكِنْ إِنْ كُنْتُمْ بِلَا تَأْدِيبٍ، قَدْ صَارَ ٱلْجَمِيعُ شُرَكَاءَ فِيهِ، فَأَنْتُمْ نُغُولٌ لَا بَنُونَ. ٨ 8
पन अगर तुसन सुधारे न गाथ ज़ैस शामिल त तुस न गैर औलाद भोनेथ न की अपना मट्ठां।
ثُمَّ قَدْ كَانَ لَنَا آبَاءُ أَجْسَادِنَا مُؤَدِّبِينَ، وَكُنَّا نَهَابُهُمْ. أَفَلَا نَخْضَعُ بِٱلْأَوْلَى جِدًّا لِأَبِي ٱلْأَرْوَاحِ، فَنَحْيَا؟ ٩ 9
एसेरे अलावा ज़ैखन इश्शे जिसमानी बाजी सुधारते रहते थिये ते अस तैन केरि इज़्ज़त केरते राए, त कुन आत्मां केरो बाजी यानी परमेशरेरी जादे इज़्ज़त न केरम ताके ज़ींते राम।
لِأَنَّ أُولَئِكَ أَدَّبُونَا أَيَّامًا قَلِيلَةً حَسَبَ ٱسْتِحْسَانِهِمْ، وَأَمَّا هَذَا فَلِأَجْلِ ٱلْمَنْفَعَةِ، لِكَيْ نَشْتَرِكَ فِي قَدَاسَتِهِ. ١٠ 10
इश्शे जिसमानी बाजी त थोड़े दिहाड़ां केरे लेइ एपनी समझ़रे मुताबिक असन सुधारते रहते थिये, पन परमेशर इश्शे फैइदेरे लेइ असन सुधारते ताके असां तैसेरी पवित्रतैई मां शामिल भोंम।
وَلَكِنَّ كُلَّ تَأْدِيبٍ فِي ٱلْحَاضِرِ لَا يُرَى أَنَّهُ لِلْفَرَحِ بَلْ لِلْحَزَنِ. وَأَمَّا أَخِيرًا فَيُعْطِي ٱلَّذِينَ يَتَدَرَّبُونَ بِهِ ثَمَرَ بِرٍّ لِلسَّلَامِ. ١١ 11
एसमां शक नईं कि ज़ैखन केन्ची हदैइत की गाचे त तै खुशी नईं, बल्के बड़ू बुरू बुझ़ते, पन ज़ैखन तै बले-बले पक्को भोइ गाते त तैस बादे मां धर्मी बेनतां चेंनरो फल मैलते।
لِذَلِكَ قَوِّمُوا ٱلْأَيَادِيَ ٱلْمُسْتَرْخِيَةَ وَٱلرُّكَبَ ٱلْمُخَلَّعَةَ، ١٢ 12
बस्सा एपनी कमज़ोर पैखड़न ते कमज़ोर ज़ैन्धु मज़बूत केरा।
وَٱصْنَعُوا لِأَرْجُلِكُمْ مَسَالِكَ مُسْتَقِيمَةً، لِكَيْ لَا يَعْتَسِفَ ٱلْأَعْرَجُ، بَلْ بِٱلْحَرِيِّ يُشْفَى. ١٣ 13
ते अपने पावन सिधी बत्तां च़लाथ ताके टोंटे टेपलोए न ते तैना बेझ़ोन।
اِتْبَعُوا ٱلسَّلَامَ مَعَ ٱلْجَمِيعِ، وَٱلْقَدَاسَةَ ٱلَّتِي بِدُونِهَا لَنْ يَرَى أَحَدٌ ٱلرَّبَّ، ١٤ 14
सेब्भन सेइं मेल मिलापे सेइं राथ, ते तै पवित्रताई हासिल केरनेरी हर वक्त कोशिश केरा ज़ेसेरे बगैर कोई प्रभु न लेई सके।
مُلَاحِظِينَ لِئَلَّا يَخِيبَ أَحَدٌ مِنْ نِعْمَةِ ٱللهِ. لِئَلَّا يَطْلُعَ أَصْلُ مَرَارَةٍ وَيَصْنَعَ ٱنْزِعَاجًا، فَيَتَنَجَّسَ بِهِ كَثِيرُونَ. ١٥ 15
खबरदार एरू न भोए कि कोई मैन्हु परमेशरेरे अनुग्रह करां रेइ गाए, एरू न भोए कि कोई ट्लिठू ज़ील लग्गे ते तुसन परेशान केरे ते होरे लोक भी भिटे भोइ गान।
لِئَلَّا يَكُونَ أَحَدٌ زَانِيًا أَوْ مُسْتَبِيحًا كَعِيسُو، ٱلَّذِي لِأَجْلِ أَكْلَةٍ وَاحِدَةٍ بَاعَ بَكُورِيَّتَهُ. ١٦ 16
ते न कोई मैन्हु तुसन मां बदमाशी केरनेबालो भोए, या एसावेरो ज़ेरो अधर्मी न बने, ज़ैनी एक्की बार रोट्टी खानेरे लेइ अपने बड्डे भोनेरू हक बेच़तां छ़डू।
فَإِنَّكُمْ تَعْلَمُونَ أَنَّهُ أَيْضًا بَعْدَ ذَلِكَ، لَمَّا أَرَادَ أَنْ يَرِثَ ٱلْبَرَكَةَ رُفِضَ، إِذْ لَمْ يَجِدْ لِلتَّوْبَةِ مَكَانًا، مَعَ أَنَّهُ طَلَبَهَا بِدُمُوعٍ. ١٧ 17
किजोकि तुस ज़ानतथ कि बादे मां ज़ैखन तैनी तै बरकत हासिल केरनेरी कोशिश की, त तैस न मैल्ली, तैस अपनि नियत बदलनेरो मौको न मैलो हालांकी तै लेरां देइ-देइ तैस तोपनेरी कोशिश केरतो राव।
لِأَنَّكُمْ لَمْ تَأْتُوا إِلَى جَبَلٍ مَلْمُوسٍ مُضْطَرِمٍ بِٱلنَّارِ، وَإِلَى ضَبَابٍ وَظَلَامٍ وَزَوْبَعَةٍ، ١٨ 18
तुस तैस पहाड़े कां नेड़े नईं ओरे, ज़ैस सेइं तुस हुरी सकते थिए, तैन पहाड़ अग्गी सेइं फुकोतू थियूं ते अंधगुबारी ते बड़ो तूफान थियो।
وَهُتَافِ بُوقٍ وَصَوْتِ كَلِمَاتٍ، ٱسْتَعْفَى ٱلَّذِينَ سَمِعُوهُ مِنْ أَنْ تُزَادَ لَهُمْ كَلِمَةٌ، ١٩ 19
तैड़ी नड़शिंगेरी शोर ते ज़ोने शुनाने बालेरी एरी आवाज़ शुनोती थी, कि ज़ैखन लोकेईं तै आवाज़ शुनी त मिनत केरने लगे, कि असन सेइं होरि गल्लां न केर।
لِأَنَّهُمْ لَمْ يَحْتَمِلُوا مَا أُمِرَ بِهِ: «وَإِنْ مَسَّتِ ٱلْجَبَلَ بَهِيمَةٌ، تُرْجَمُ أَوْ تُرْمَى بِسَهْمٍ». ٢٠ 20
एल्हेरेलेइ कि तैनेईं तै हुक्म बरदाशत न केरि बटो, “अगर कोई जानवर भी एस पहाड़े सेइं हुरेलो त तै घोड़ेईं बैइतां मारो गालो।”
وَكَانَ ٱلْمَنْظَرُ هَكَذَا مُخِيفًا حَتَّى قَالَ مُوسَى: «أَنَا مُرْتَعِبٌ وَمُرْتَعِدٌ». ٢١ 21
तै नज़ारो एत्रो खतरनाक थियो कि मूसे ज़ोवं, “अवं डरने ते थरकने लोरोईं।”
بَلْ قَدْ أَتَيْتُمْ إِلَى جَبَلِ صِهْيَوْنَ، وَإِلَى مَدِينَةِ ٱللهِ ٱلْحَيِّ، أُورُشَلِيمَ ٱلسَّمَاوِيَّةِ، وَإِلَى رَبَوَاتٍ هُمْ مَحْفِلُ مَلَائِكَةٍ، ٢٢ 22
बल्के तुस सिय्योनेरे पहाड़े ते ज़ींते परमेशरेरे नगर यानी स्वर्गेरे यरूशलेमे मां लखेइं स्वर्गदूतन कां खुशी मनाने ओरेथ।
وَكَنِيسَةُ أَبْكَارٍ مَكْتُوبِينَ فِي ٱلسَّمَاوَاتِ، وَإِلَى ٱللهِ دَيَّانِ ٱلْجَمِيعِ، وَإِلَى أَرْوَاحِ أَبْرَارٍ مُكَمَّلِينَ، ٢٣ 23
ते तुस परमेशरेरी पेइले बच्चां केरि सभाई मां ते कलीसियाई मां ओरेथ, एना तैना लोकन ज़ैन केरां नव्वां स्वर्गे मां लिखोरेन, तुस इन्साफ केरनेबाले परमेशरे कां ओरेथ, ते धेरमी केरि आत्मन कां ओरेथ, यानी तैन कां ज़ैना सिद्ध कियोरेन।
وَإِلَى وَسِيطِ ٱلْعَهْدِ ٱلْجَدِيدِ، يَسُوعَ، وَإِلَى دَمِ رَشٍّ يَتَكَلَّمُ أَفْضَلَ مِنْ هَابِيلَ. ٢٤ 24
तुस नंव्वे करारे बिचवाई केरनेबाले यीशु ते तैसेरे छ़िड़कोरे खूने कां ओरेथ, ज़ै हाबिलेरे खूने करां रोड़ी गल्लां ज़ोते।
اُنْظُرُوا أَنْ لَا تَسْتَعْفُوا مِنَ ٱلْمُتَكَلِّمِ. لِأَنَّهُ إِنْ كَانَ أُولَئِكَ لَمْ يَنْجُوا إِذِ ٱسْتَعْفَوْا مِنَ ٱلْمُتَكَلِّمِ عَلَى ٱلْأَرْضِ، فَبِٱلْأَوْلَى جِدًّا لَا نَنْجُو نَحْنُ ٱلْمُرْتَدِّينَ عَنِ ٱلَّذِي مِنَ ٱلسَّمَاءِ! ٢٥ 25
खबरदार राथ, तुस परमेशर ज़ै तुसन सेइं गल्लां केरते तैसेरो इन्कार न केरथ, किजोकि ज़ैनेईं ज़मीनी पुड़ हदैइत केरनेबालेरो इन्कार कियो त तैना न बंच़े, त अगर अस स्वर्गे हदैइत केरनेबालेरो इन्कार केरमेले त केन्च़रे बंच़मेले?
ٱلَّذِي صَوْتُهُ زَعْزَعَ ٱلْأَرْضَ حِينَئِذٍ، وَأَمَّا ٱلْآنَ فَقَدْ وَعَدَ قَائِلًا: «إِنِّي مَرَّةً أَيْضًا أُزَلْزِلُ لَا ٱلْأَرْضَ فَقَطْ بَلِ ٱلسَّمَاءَ أَيْضًا». ٢٦ 26
तैखन तैसेरी आवाज़ी सेइं धरती हिली जेई पन तैनी ई वादो कियोरोए कि, “एक्की फेरे फिरी अवं सिर्फ ज़मीन नईं बल्के अम्बरे भी हिलेइलो।”
فَقَوْلُهُ: «مَرَّةً أَيْضًا»، يَدُلُّ عَلَى تَغْيِيرِ ٱلْأَشْيَاءِ ٱلْمُتَزَعْزِعَةِ كَمَصْنُوعَةٍ، لِكَيْ تَبْقَى ٱلَّتِي لَا تَتَزَعْزَعُ. ٢٧ 27
तैसेरू “एक्की फेरे फिरी” ज़ोने सेइं साफ पतो लगते की पैदा कियोरी चीज़ां ज़ैना हिलचन तैना खतम भोनिन ताके ज़ैना हिलन नन्ना तैना रैनिन।
لِذَلِكَ وَنَحْنُ قَابِلُونَ مَلَكُوتًا لَا يَتَزَعْزَعُ لِيَكُنْ عِنْدَنَا شُكْرٌ بِهِ نَخْدِمُ ٱللهَ خِدْمَةً مَرْضِيَّةً، بِخُشُوعٍ وَتَقْوَى. ٢٨ 28
ज़ैड़ी असन तैन राज़ मैलने लोरूए ज़ैन हिलनेरू नईं त एज्जा अस तैसेरू शुक्र केरम ते हिम्मत केरम कि, अस परमेशरेरी आराधना परमेशरेरे डरे सेइं केरि बटम ज़ैस सेइं तै खुश भोए।
لِأَنَّ «إِلَهَنَا نَارٌ آكِلَةٌ». ٢٩ 29
किजोकि इश्शो परमेशर भस्म केरनेबैली अगारो ज़ेरोए।

< عِبرانِيّين 12 >