عِبرانِيّين 10

١ 1 لِأَنَّ ٱلنَّامُوسَ، إِذْ لَهُ ظِلُّ ٱلْخَيْرَاتِ ٱلْعَتِيدَةِ لَا نَفْسُ صُورَةِ ٱلْأَشْيَاءِ، لَا يَقْدِرُ أَبَدًا بِنَفْسِ ٱلذَّبَائِحِ كُلَّ سَنَةٍ، ٱلَّتِي يُقَدِّمُونَهَا عَلَى ٱلدَّوَامِ، أَنْ يُكَمِّلَ ٱلَّذِينَ يَتَقَدَّمُونَ.

मूसेरो कानून एजने बैली रोड़ी चीज़ां केरो सिर्फ अक सैयोए, न कि असली रूपे। एल्हेरेलेइ एक्की किसमेरां बलिदानां ज़ैना हर साल च़ाढ़ां गातन, तैना परमेशरे कां एजने बालन कधे भी सिद्ध न केरि सखन।

٢ 2 وَإِلَّا، أَفَمَا زَالَتْ تُقَدَّمُ؟ مِنْ أَجْلِ أَنَّ ٱلْخَادِمِينَ، وَهُمْ مُطَهَّرُونَ مَرَّةً، لَا يَكُونُ لَهُمْ أَيْضًا ضَمِيرُ خَطَايَا.

अगर केरि सखेथां, त कुन तैन केरू च़ाढ़नू बंद न भोथू? एल्हेरेलेइ अगर आराधना केरनेबाले एक्की बारे हमेशारे लेइ पवित्र भोइ गाथे, त तैन केरो ज़मीर तैन पापी न बनाथो।

٣ 3 لَكِنْ فِيهَا كُلَّ سَنَةٍ ذِكْرُ خَطَايَا.

पन तैना बलिदानां तैन लोकन हर साल याद करातन कि तैना पापिन।

٤ 4 لِأَنَّهُ لَا يُمْكِنُ أَنَّ دَمَ ثِيرَانٍ وَتُيُوسٍ يَرْفَعُ خَطَايَا.

किजोकि मुमकिन नईं, कि दांतां केरो ते थावां केरो खून पापे दूर केरि सके।

٥ 5 لِذَلِكَ عِنْدَ دُخُولِهِ إِلَى ٱلْعَالَمِ يَقُولُ: «ذَبِيحَةً وَقُرْبَانًا لَمْ تُرِدْ، وَلَكِنْ هَيَّأْتَ لِي جَسَدًا.

एल्हेरेलेइ ज़ैखन मसीह दुनियाई मां ओरो थियो, त तैनी परमेशर सेइं ज़ोरू थियूं, “तीं बलिदान ते च़ढ़तल न चाई, बल्के तीं मेरे लेइ अक जान तियार की।

٦ 6 بِمُحْرَقَاتٍ وَذَبَائِحَ لِلْخَطِيَّةِ لَمْ تُسَرَّ.

तू न भस्म भोनेबाले बलिदाने सेइं, ते न पापेरे बलिदाने सेइं खुश भोव।”

٧ 7 ثُمَّ قُلْتُ: هَأَنَذَا أَجِيءُ. فِي دَرْجِ ٱلْكِتَابِ مَكْتُوبٌ عَنِّي، لِأَفْعَلَ مَشِيئَتَكَ يَا ٱللهُ».

तैखन मसीहे ज़ोवं, “हे परमेशर, हेर, अवं तेरी इच्छा पूरी केरनेरे लेइ ओरोईं, ज़ेन्च़रे मेरे बारे मां पवित्रशास्त्रे मां लिखोरूए।”

٨ 8 إِذْ يَقُولُ آنِفًا: «إِنَّكَ ذَبِيحَةً وَقُرْبَانًا وَمُحْرَقَاتٍ وَذَبَائِحَ لِلْخَطِيَّةِ لَمْ تُرِدْ وَلَا سُرِرْتَ بِهَا». ٱلَّتِي تُقَدَّمُ حَسَبَ ٱلنَّامُوسِ.

पेइले त तै ज़ोते, न तीं कोई बलिदान ते न कोई च़ढ़तल चाई, ते न भस्म भोनेबालू बलिदान ते न पापेरू बलिदान चाव, ते न तैन सेइं तू खुशी भोव, हालांकी एना बलिदानां मूसेरे कानूनेरे मुताबिक दित्तां गातन।

٩ 9 ثُمَّ قَالَ: «هَأَنَذَا أَجِيءُ لِأَفْعَلَ مَشِيئَتَكَ يَا ٱللهُ». يَنْزِعُ ٱلْأَوَّلَ لِكَيْ يُثَبِّتَ ٱلثَّانِيَ.

फिरी तै एन ज़ोते, “हेर, अवं तेरी मर्ज़ी पूरी केरनेरे लेइ ओरोईं,” एन्च़रे तै पेइले सारे बलिदान्न हटाते ताके तैन केरे ठैरी मसीहेरे बलिदाने रख्खे।

١٠ 10 فَبِهَذِهِ ٱلْمَشِيئَةِ نَحْنُ مُقَدَّسُونَ بِتَقْدِيمِ جَسَدِ يَسُوعَ ٱلْمَسِيحِ مَرَّةً وَاحِدَةً.

परमेशरेरी मर्ज़ी ई थी, कि यीशु मसीहेरे जिसम एक्की बार बलिदान भोने सेइं अस हमेशारे लेइ पवित्र भोम।

١١ 11 وَكُلُّ كَاهِنٍ يَقُومُ كُلَّ يَوْمٍ يَخْدِمُ وَيُقَدِّمُ مِرَارًا كَثِيرَةً تِلْكَ ٱلذَّبَائِحَ عَيْنَهَا، ٱلَّتِي لَا تَسْتَطِيعُ ٱلْبَتَّةَ أَنْ تَنْزِعَ ٱلْخَطِيَّةَ.

पेइले करारेरे मुताबिक हर याजक बलिदान केरनेरे ठैरी खड़े भोइतां रोज़ सेवा केरतन, ते एक्की किसमेरां बलिदानां बार-बार च़ाढ़तन, ज़ैना पापे कधी भी दूर न केरि सखन।

١٢ 12 وَأَمَّا هَذَا فَبَعْدَمَا قَدَّمَ عَنِ ٱلْخَطَايَا ذَبِيحَةً وَاحِدَةً، جَلَسَ إِلَى ٱلْأَبَدِ عَنْ يَمِينِ ٱللهِ،

पन मसीह ज़ै इश्शो महायाजके, इश्शे पापां केरे लेइ एक्की बार बलिदान भोइतां परमेशरेरे देइने पासे गेइतां बिश्शी जेव।

١٣ 13 مُنْتَظِرًا بَعْدَ ذَلِكَ حَتَّى تُوضَعَ أَعْدَاؤُهُ مَوْطِئًا لِقَدَمَيْهِ.

तैड़ी तै तैस वक्तेरो इंतज़ार केरने लोरोए, कि परमेशर तैसेरे दुश्मन पूरे तरीके सेइं हाराए।

١٤ 14 لِأَنَّهُ بِقُرْبَانٍ وَاحِدٍ قَدْ أَكْمَلَ إِلَى ٱلْأَبَدِ ٱلْمُقَدَّسِينَ.

तैनी एक्की बलिदाने सेइं ज़ैना लोक पवित्र कियोरेन, तैना हमेशारे लेइ सिद्ध कियोरेन।

١٥ 15 وَيَشْهَدُ لَنَا ٱلرُّوحُ ٱلْقُدُسُ أَيْضًا. لِأَنَّهُ بَعْدَمَا قَالَ سَابِقًا:

पवित्र आत्मा भी एस गल्लरी गवाही देते। पेइलू त एन ज़ोते कि

١٦ 16 «هَذَا هُوَ ٱلْعَهْدُ ٱلَّذِي أَعْهَدُهُ مَعَهُمْ بَعْدَ تِلْكَ ٱلْأَيَّامِ، يَقُولُ ٱلرَّبُّ، أَجْعَلُ نَوَامِيسِي فِي قُلُوبِهِمْ وَأَكْتُبُهَا فِي أَذْهَانِهِمْ،

“प्रभु ज़ोते, कि ज़ै करार अवं तैन दिहैड़ना बाद अपने लोकन सेइं केरेलो तै ईए, अवं अपने कानून तैन केरे मन्न मां छ़डेलो ते तैन केरे दिलन मां लिखेलो।”

١٧ 17 وَلَنْ أَذْكُرَ خَطَايَاهُمْ وَتَعَدِّيَاتِهِمْ فِي مَا بَعْدُ».

ते फिरी एन भी ज़ोते कि, “अवं तैन केरे पाप ते बुरां कम्मां माफ़ केरेलो, ते फिरी कधी याद न केरेलो।”

١٨ 18 وَإِنَّمَا حَيْثُ تَكُونُ مَغْفِرَةٌ لِهَذِهِ لَا يَكُونُ بَعْدُ قُرْبَانٌ عَنِ ٱلْخَطِيَّةِ.

बस्सा, ज़ैखन तैन केरे पापां केरि माफ़ी भोइजेइ, त फिरी पापां केरे लेइ बलिदानेरी ज़रूरत नईं।

١٩ 19 فَإِذْ لَنَا أَيُّهَا ٱلْإِخْوَةُ ثِقَةٌ بِٱلدُّخُولِ إِلَى «ٱلْأَقْدَاسِ» بِدَمِ يَسُوعَ،

एल्हेरेलेइ ढ्लाव ते बेइनव, असन यीशुएरे खूनेरे ज़िरिये सेइं मन्दरेरे परमपवित्र ठारी मां दाखल भोनेरी दिलेरी भोरीए।

٢٠ 20 طَرِيقًا كَرَّسَهُ لَنَا حَدِيثًا حَيًّا، بِٱلْحِجَابِ، أَيْ جَسَدِهِ،

यीशुए इश्शे लेइ अक नव्वीं ते ज़िन्दगी देनेबाली बत खोलरोरीए, ज़ै तैनी पड़दे मां यानी अपने जिसमे मां मौतरे ज़िरिये इश्शे लेइ बनाई।

٢١ 21 وَكَاهِنٌ عَظِيمٌ عَلَى بَيْتِ ٱللهِ،

ते एल्हेरेलेइ इश्शो एत्रो महान याजक ज़ै परमेशरेरे घरेरो मुखतियारे।

٢٢ 22 لِنَتَقَدَّمْ بِقَلْبٍ صَادِقٍ فِي يَقِينِ ٱلْإِيمَانِ، مَرْشُوشَةً قُلُوبُنَا مِنْ ضَمِيرٍ شِرِّيرٍ، وَمُغْتَسِلَةً أَجْسَادُنَا بِمَاءٍ نَقِيٍّ.

त एज्जा अस सच़्च़े दिले सेइं ते पूरे विश्वासे सेइं, ते एरो ज़मीर ज़ै खूनेरे तेप्पेइं सेइं पापेरे एसासे करां पवित्र कियोरे, ते एरो जिसम नेइतां ज़ै साफ पैनी सेइं धोवरोए, परमेशरे कां नेम।

٢٣ 23 لِنَتَمَسَّكْ بِإِقْرَارِ ٱلرَّجَاءِ رَاسِخًا، لِأَنَّ ٱلَّذِي وَعَدَ هُوَ أَمِينٌ.

ते अस एपनी उमीदरो इकरार रोड़ेच़ारे ट्लेइतां रखम, किजोकि ज़ैनी असन सेइं वादो कियोरोए तै सच़्च़ोए।

٢٤ 24 وَلْنُلَاحِظْ بَعْضُنَا بَعْضًا لِلتَّحْرِيضِ عَلَى ٱلْمَحَبَّةِ وَٱلْأَعْمَالِ ٱلْحَسَنَةِ،

ते असेईं इस गल्लारू ध्यान लोड़े रखोरू कि अस केन्च़रे प्यार ते रोड़ां कम्मां केरे लेइ एक्की होरेरी हिम्मत बधाम।

٢٥ 25 غَيْرَ تَارِكِينَ ٱجْتِمَاعَنَا كَمَا لِقَوْمٍ عَادَةٌ، بَلْ وَاعِظِينَ بَعْضُنَا بَعْضًا، وَبِٱلْأَكْثَرِ عَلَى قَدْرِ مَا تَرَوْنَ ٱلْيَوْمَ يَقْرُبُ،

ते एक्की ठैरी अकोट्ठू भोनू न शारम, ज़ेन्च़रे होरे लोक केरतन बल्के अस एक्की होरि हिम्मत देथ, तुस ज़ैस हिसाबे सेइं परमेशरे दुबारे एजनेरी दिहैड़ी नेड़ोंते लातथ तैस्से हिसाबे सेइं जादे एन गल्लन पुड़ च़लते भी राथ।

٢٦ 26 فَإِنَّهُ إِنْ أَخْطَأْنَا بِٱخْتِيَارِنَا بَعْدَمَا أَخَذْنَا مَعْرِفَةَ ٱلْحَقِّ، لَا تَبْقَى بَعْدُ ذَبِيحَةٌ عَنِ ٱلْخَطَايَا،

किजोकि अगर अस सच़ पिशानेरां बाद, ज़ैंनी बुझ़तां पाप केरम त पापां केरे लेइ कोई बलिदान बाकी नईं रावरू।

٢٧ 27 بَلْ قُبُولُ دَيْنُونَةٍ مُخِيفٌ، وَغَيْرَةُ نَارٍ عَتِيدَةٍ أَنْ تَأْكُلَ ٱلْمُضَادِّينَ.

हाँ, परमेशरेरे इन्साफ ते भयानक अग ज़ै परमेशरेरे दुश्मन्न भस्म केरेली तै बाकी आए।

٢٨ 28 مَنْ خَالَفَ نَامُوسَ مُوسَى فَعَلَى شَاهِدَيْنِ أَوْ ثَلَاثَةِ شُهُودٍ يَمُوتُ بِدُونِ رَأْفَةٍ.

ज़ैखन मूसेरे कानून न मन्नेबाले, दूई या ट्लाई मैन्हु केरे गवाही देने सेइं तैस मैन्हु बगैर दया केरतां मौतरी सज़ा दित्ती गातीए।

٢٩ 29 فَكَمْ عِقَابًا أَشَرَّ تَظُنُّونَ أَنَّهُ يُحْسَبُ مُسْتَحِقًّا مَنْ دَاسَ ٱبْنَ ٱللهِ، وَحَسِبَ دَمَ ٱلْعَهْدِ ٱلَّذِي قُدِّسَ بِهِ دَنِسًا، وَٱزْدَرَى بِرُوحِ ٱلنِّعْمَةِ؟

त तै मैन्हु केत्री सज़ारो लैईक भोलो, ज़ैनी परमेशरेरे मट्ठू पावन हैठ ढ्लेन्च़ू, ते करारेरो खून ज़ैस सेइं तै पवित्र ठहरावरो थियो, तै अपवित्र समझ़ो। ते पवित्र आत्मारी बेइज़ती की, ज़ेसेरे ज़िरिये असन अनुग्रह मैलते।

٣٠ 30 فَإِنَّنَا نَعْرِفُ ٱلَّذِي قَالَ: «لِيَ ٱلِٱنْتِقَامُ، أَنَا أُجَازِي، يَقُولُ ٱلرَّبُّ». وَأَيْضًا: «ٱلرَّبُّ يَدِينُ شَعْبَهُ».

किजोकि अस ज़ानतम, तैनी ज़ोरू थियूं, “बदलो घिन्नो मेरू कम्मे, अवं एप्पू बदलो देइलो।” ते फिरी तैनी एन भी ज़ोवं, “प्रभु अपने लोकां केरि इन्साफ केरेलो।”

٣١ 31 مُخِيفٌ هُوَ ٱلْوُقُوعُ فِي يَدَيِ ٱللهِ ٱلْحَيِّ!

ज़ींते परमेशरेरे हथ्थन मां गानू बड़ी खतरनाक गल्ले।

٣٢ 32 وَلَكِنْ تَذَكَّرُوا ٱلْأَيَّامَ ٱلسَّالِفَةَ ٱلَّتِي فِيهَا بَعْدَمَا أُنِرْتُمْ صَبَرْتُمْ عَلَى مُجَاهَدَةِ آلَامٍ كَثِيرَةٍ.

पन तैना पेइले दिहाड़े याद केरा, ज़ैखन तुसन मसीह पिशानेरी लौ मैल्ली, ते तैसेरे बाद तुसेईं बेड़ि मुशकलातां केरो दैटतां मुकाबलोइ कियो।

٣٣ 33 مِنْ جِهَةٍ مَشْهُورِينَ بِتَعْيِيرَاتٍ وَضِيقَاتٍ، وَمِنْ جِهَةٍ صَائِرِينَ شُرَكَاءَ ٱلَّذِينَ تُصُرِّفَ فِيهِمْ هَكَذَا.

यानी कधे त तुस लोकां केरे तुहीन केरने सेइं ते मुसीबती सेइं तुस तमाशो बने, ते कधी तुसेईं होरे मुसीबत बरदाशत केरते लाए ते तुसेईं तैन केरू साथ दित्तू।

٣٤ 34 لِأَنَّكُمْ رَثَيْتُمْ لِقُيُودِي أَيْضًا، وَقَبِلْتُمْ سَلْبَ أَمْوَالِكُمْ بِفَرَحٍ، عَالِمِينَ فِي أَنْفُسِكُمْ أَنَّ لَكُمْ مَالًا أَفْضَلَ فِي ٱلسَّمَاوَاتِ وَبَاقِيًا.

किजोकि तुसेईं कैदन सेइं हमदरदी की, ते अपनो माल भी लुट्टानो खुशी सेइं कबूल कियो। किजोकि तुस ज़ानते थिये कि अक बड़ी बड्डी खास मलकियत तुसन कां आए ज़ै हमेशारे लेई आए।

٣٥ 35 فَلَا تَطْرَحُوا ثِقَتَكُمُ ٱلَّتِي لَهَا مُجَازَاةٌ عَظِيمَةٌ.

एल्हेरेलेइ तुस हिम्मत न हरा, किजोकि तैसेरो फल बड़ो बड्डोए।

٣٦ 36 لِأَنَّكُمْ تَحْتَاجُونَ إِلَى ٱلصَّبْرِ، حَتَّى إِذَا صَنَعْتُمْ مَشِيئَةَ ٱللهِ تَنَالُونَ ٱلْمَوْعِدَ.

तुसेईं बेड़ि सब्री सेइं कम कियेरू लोड़ते, ताके तुस परमेशरेरी मर्ज़ी पूरी केरतां तै चीज़ हासिल केरि सखथ ज़ेसेरो तैनी वादो कियोरोए।

٣٧ 37 لِأَنَّهُ بَعْدَ قَلِيلٍ جِدًّا «سَيَأْتِي ٱلْآتِي وَلَا يُبْطِئُ.

किजोकि ज़ेन्च़रे पवित्रशास्त्रे मां लिखोरू आए, “हुनी थोड़ु च़िर बाकी आए, कि एजनेबालो एज्जेलो ते च़िर न लाएलो।

٣٨ 38 أَمَّا ٱلْبَارُّ فَبِٱلْإِيمَانِ يَحْيَا، وَإِنِ ٱرْتَدَّ لَا تُسَرُّ بِهِ نَفْسِي».

पन मेरे धर्मी लोक मीं पुड़ विश्वासे रखने सेइं ज़ींते राले, अगर तैना मीं पुड़ विश्वास केरने करां पत्रोवं हटन त मेरो दिल तैन पुड़ खुश न भोलो।”

٣٩ 39 وَأَمَّا نَحْنُ فَلَسْنَا مِنَ ٱلِٱرْتِدَادِ لِلْهَلَاكِ، بَلْ مِنَ ٱلْإِيمَانِ لِٱقْتِنَاءِ ٱلنَّفْسِ.

पन अस हटने बाले नईं, कि परमेशरे पुड़ विश्वास केरने करां पत्रोवं हटम ते नाश भोम, बल्के अस विश्वास केरनेबाले आम, ताके इश्शे प्राण बच़ाए गान।