أفَسُس 4

١ 1 فَأَطْلُبُ إِلَيْكُمْ، أَنَا ٱلْأَسِيرَ فِي ٱلرَّبِّ: أَنْ تَسْلُكُوا كَمَا يَحِقُّ لِلدَّعْوَةِ ٱلَّتِي دُعِيتُمْ بِهَا.

ਅਤੋ ਬਨ੍ਦਿਰਹੰ ਪ੍ਰਭੋ ਰ੍ਨਾਮ੍ਨਾ ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਨ੍ ਵਿਨਯੇ ਯੂਯੰ ਯੇਨਾਹ੍ਵਾਨੇਨਾਹੂਤਾਸ੍ਤਦੁਪਯੁਕ੍ਤਰੂਪੇਣ

٢ 2 بِكُلِّ تَوَاضُعٍ وَوَدَاعَةٍ وَبِطُولِ أَنَاةٍ، مُحْتَمِلِينَ بَعْضُكُمْ بَعْضًا فِي ٱلْمَحَبَّةِ.

ਸਰ੍ੱਵਥਾ ਨਮ੍ਰਤਾਂ ਮ੍ਰੁʼਦੁਤਾਂ ਤਿਤਿਕ੍ਸ਼਼ਾਂ ਪਰਸ੍ਪਰੰ ਪ੍ਰਮ੍ਨਾ ਸਹਿਸ਼਼੍ਣੁਤਾਞ੍ਚਾਚਰਤ|

٣ 3 مُجْتَهِدِينَ أَنْ تَحْفَظُوا وَحْدَانِيَّةَ ٱلرُّوحِ بِرِبَاطِ ٱلسَّلَامِ.

ਪ੍ਰਣਯਬਨ੍ਧਨੇਨ ਚਾਤ੍ਮਨ ਏਕ੍ਯੰ ਰਕ੍ਸ਼਼ਿਤੁੰ ਯਤਧ੍ਵੰ|

٤ 4 جَسَدٌ وَاحِدٌ، وَرُوحٌ وَاحِدٌ، كَمَا دُعِيتُمْ أَيْضًا فِي رَجَاءِ دَعْوَتِكُمُ ٱلْوَاحِدِ.

ਯੂਯਮ੍ ਏਕਸ਼ਰੀਰਾ ਏਕਾਤ੍ਮਾਨਸ਼੍ਚ ਤਦ੍ਵਦ੍ ਆਹ੍ਵਾਨੇਨ ਯੂਯਮ੍ ਏਕਪ੍ਰਤ੍ਯਾਸ਼ਾਪ੍ਰਾਪ੍ਤਯੇ ਸਮਾਹੂਤਾਃ|

٥ 5 رَبٌّ وَاحِدٌ، إِيمَانٌ وَاحِدٌ، مَعْمُودِيَّةٌ وَاحِدَةٌ،

ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਕਮ੍ ਏਕਃ ਪ੍ਰਭੁਰੇਕੋ ਵਿਸ਼੍ਵਾਸ ਏਕੰ ਮੱਜਨੰ, ਸਰ੍ੱਵੇਸ਼਼ਾਂ ਤਾਤਃ

٦ 6 إِلَهٌ وَآبٌ وَاحِدٌ لِلْكُلِّ، ٱلَّذِي عَلَى ٱلْكُلِّ وَبِٱلْكُلِّ وَفِي كُلِّكُمْ.

ਸਰ੍ੱਵੋਪਰਿਸ੍ਥਃ ਸਰ੍ੱਵਵ੍ਯਾਪੀ ਸਰ੍ੱਵੇਸ਼਼ਾਂ ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਕੰ ਮਧ੍ਯਵਰ੍ੱਤੀ ਚੈਕ ਈਸ਼੍ਵਰ ਆਸ੍ਤੇ|

٧ 7 وَلَكِنْ لِكُلِّ وَاحِدٍ مِنَّا أُعْطِيَتِ ٱلنِّعْمَةُ حَسَبَ قِيَاسِ هِبَةِ ٱلْمَسِيحِ.

ਕਿਨ੍ਤੁ ਖ੍ਰੀਸ਼਼੍ਟਸ੍ਯ ਦਾਨਪਰਿਮਾਣਾਨੁਸਾਰਾਦ੍ ਅਸ੍ਮਾਕਮ੍ ਏਕੈਕਸ੍ਮੈ ਵਿਸ਼ੇਸ਼਼ੋ ਵਰੋ(ਅ)ਦਾਯਿ|

٨ 8 لِذَلِكَ يَقُولُ: «إِذْ صَعِدَ إِلَى ٱلْعَلَاءِ سَبَى سَبْيًا وَأَعْطَى ٱلنَّاسَ عَطَايَا».

ਯਥਾ ਲਿਖਿਤਮ੍ ਆਸ੍ਤੇ, "ਊਰ੍ੱਧ੍ਵਮ੍ ਆਰੁਹ੍ਯ ਜੇਤ੍ਰੁʼਨ੍ ਸ ਵਿਜਿਤ੍ਯ ਬਨ੍ਦਿਨੋ(ਅ)ਕਰੋਤ੍| ਤਤਃ ਸ ਮਨੁਜੇਭ੍ਯੋ(ਅ)ਪਿ ਸ੍ਵੀਯਾਨ੍ ਵ੍ਯਸ਼੍ਰਾਣਯਦ੍ ਵਰਾਨ੍|| "

٩ 9 وَأَمَّا أَنَّهُ «صَعِدَ»، فَمَا هُوَ إِلَّا إِنَّهُ نَزَلَ أَيْضًا أَوَّلًا إِلَى أَقْسَامِ ٱلْأَرْضِ ٱلسُّفْلَى.

ਊਰ੍ੱਧ੍ਵਮ੍ ਆਰੁਹ੍ਯੇਤਿਵਾਕ੍ਯਸ੍ਯਾਯਮਰ੍ਥਃ ਸ ਪੂਰ੍ੱਵੰ ਪ੍ਰੁʼਥਿਵੀਰੂਪੰ ਸਰ੍ੱਵਾਧਃਸ੍ਥਿਤੰ ਸ੍ਥਾਨਮ੍ ਅਵਤੀਰ੍ਣਵਾਨ੍;

١٠ 10 اَلَّذِي نَزَلَ هُوَ ٱلَّذِي صَعِدَ أَيْضًا فَوْقَ جَمِيعِ ٱلسَّمَاوَاتِ، لِكَيْ يَمْلَأَ ٱلْكُلَّ.

ਯਸ਼੍ਚਾਵਤੀਰ੍ਣਵਾਨ੍ ਸ ਏਵ ਸ੍ਵਰ੍ਗਾਣਾਮ੍ ਉਪਰ੍ੱਯੁਪਰ੍ੱਯਾਰੂਢਵਾਨ੍ ਯਤਃ ਸਰ੍ੱਵਾਣਿ ਤੇਨ ਪੂਰਯਿਤਵ੍ਯਾਨਿ|

١١ 11 وَهُوَ أَعْطَى ٱلْبَعْضَ أَنْ يَكُونُوا رُسُلًا، وَٱلْبَعْضَ أَنْبِيَاءَ، وَٱلْبَعْضَ مُبَشِّرِينَ، وَٱلْبَعْضَ رُعَاةً وَمُعَلِّمِينَ،

ਸ ਏਵ ਚ ਕਾਂਸ਼੍ਚਨ ਪ੍ਰੇਰਿਤਾਨ੍ ਅਪਰਾਨ੍ ਭਵਿਸ਼਼੍ਯਦ੍ਵਾਦਿਨੋ(ਅ)ਪਰਾਨ੍ ਸੁਸੰਵਾਦਪ੍ਰਚਾਰਕਾਨ੍ ਅਪਰਾਨ੍ ਪਾਲਕਾਨ੍ ਉਪਦੇਸ਼ਕਾਂਸ਼੍ਚ ਨਿਯੁਕ੍ਤਵਾਨ੍|

١٢ 12 لِأَجْلِ تَكْمِيلِ ٱلْقِدِّيسِينَ لِعَمَلِ ٱلْخِدْمَةِ، لِبُنْيَانِ جَسَدِ ٱلْمَسِيحِ،

ਯਾਵਦ੍ ਵਯੰ ਸਰ੍ੱਵੇ ਵਿਸ਼੍ਵਾਸਸ੍ਯੇਸ਼੍ਵਰਪੁਤ੍ਰਵਿਸ਼਼ਯਕਸ੍ਯ ਤੱਤ੍ਵਜ੍ਞਾਨਸ੍ਯ ਚੈਕ੍ਯੰ ਸਮ੍ਪੂਰ੍ਣੰ ਪੁਰੁਸ਼਼ਰ੍ਥਞ੍ਚਾਰ੍ਥਤਃ ਖ੍ਰੀਸ਼਼੍ਟਸ੍ਯ ਸਮ੍ਪੂਰ੍ਣਪਰਿਮਾਣਸ੍ਯ ਸਮੰ ਪਰਿਮਾਣੰ ਨ ਪ੍ਰਾਪ੍ਨੁਮਸ੍ਤਾਵਤ੍

١٣ 13 إِلَى أَنْ نَنْتَهِيَ جَمِيعُنَا إِلَى وَحْدَانِيَّةِ ٱلْإِيمَانِ وَمَعْرِفَةِ ٱبْنِ ٱللهِ. إِلَى إِنْسَانٍ كَامِلٍ. إِلَى قِيَاسِ قَامَةِ مِلْءِ ٱلْمَسِيحِ.

ਸ ਪਰਿਚਰ੍ੱਯਾਕਰ੍ੰਮਸਾਧਨਾਯ ਖ੍ਰੀਸ਼਼੍ਟਸ੍ਯ ਸ਼ਰੀਰਸ੍ਯ ਨਿਸ਼਼੍ਠਾਯੈ ਚ ਪਵਿਤ੍ਰਲੋਕਾਨਾਂ ਸਿੱਧਤਾਯਾਸ੍ਤਾਦ੍ਰੁʼਸ਼ਮ੍ ਉਪਾਯੰ ਨਿਸ਼੍ਚਿਤਵਾਨ੍|

١٤ 14 كَيْ لَا نَكُونَ فِي مَا بَعْدُ أَطْفَالًا مُضْطَرِبِينَ وَمَحْمُولِينَ بِكُلِّ رِيحِ تَعْلِيمٍ، بِحِيلَةِ ٱلنَّاسِ، بِمَكْرٍ إِلَى مَكِيدَةِ ٱلضَّلَالِ.

ਅਤਏਵ ਮਾਨੁਸ਼਼ਾਣਾਂ ਚਾਤੁਰੀਤੋ ਭ੍ਰਮਕਧੂਰ੍ੱਤਤਾਯਾਸ਼੍ਛਲਾੱਚ ਜਾਤੇਨ ਸਰ੍ੱਵੇਣ ਸ਼ਿਕ੍ਸ਼਼ਾਵਾਯੁਨਾ ਵਯੰ ਯਦ੍ ਬਾਲਕਾ ਇਵ ਦੋਲਾਯਮਾਨਾ ਨ ਭ੍ਰਾਮ੍ਯਾਮ ਇਤ੍ਯਸ੍ਮਾਭਿ ਰ੍ਯਤਿਤਵ੍ਯੰ,

١٥ 15 بَلْ صَادِقِينَ فِي ٱلْمَحَبَّةِ، نَنْمُو فِي كُلِّ شَيْءٍ إِلَى ذَاكَ ٱلَّذِي هُوَ ٱلرَّأْسُ: ٱلْمَسِيحُ،

ਪ੍ਰੇਮ੍ਨਾ ਸਤ੍ਯਤਾਮ੍ ਆਚਰਦ੍ਭਿਃ ਸਰ੍ੱਵਵਿਸ਼਼ਯੇ ਖ੍ਰੀਸ਼਼੍ਟਮ੍ ਉੱਦਿਸ਼੍ਯ ਵਰ੍ੱਧਿਤਵ੍ਯਞ੍ਚ, ਯਤਃ ਸ ਮੂਰ੍ੱਧਾ,

١٦ 16 ٱلَّذِي مِنْهُ كُلُّ ٱلْجَسَدِ مُرَكَّبًا مَعًا، وَمُقْتَرِنًا بِمُؤَازَرَةِ كُلِّ مَفْصِلٍ، حَسَبَ عَمَلٍ، عَلَى قِيَاسِ كُلِّ جُزْءٍ، يُحَصِّلُ نُمُوَّ ٱلْجَسَدِ لِبُنْيَانِهِ فِي ٱلْمَحَبَّةِ.

ਤਸ੍ਮਾੱਚੈਕੈਕਸ੍ਯਾਙ੍ਗਸ੍ਯ ਸ੍ਵਸ੍ਵਪਰਿਮਾਣਾਨੁਸਾਰੇਣ ਸਾਹਾੱਯਕਰਣਾਦ੍ ਉਪਕਾਰਕੈਃ ਸਰ੍ੱਵੈਃ ਸਨ੍ਧਿਭਿਃ ਕ੍ਰੁʼਤ੍ਸ੍ਨਸ੍ਯ ਸ਼ਰੀਰਸ੍ਯ ਸੰਯੋਗੇ ਸੰਮਿਲਨੇ ਚ ਜਾਤੇ ਪ੍ਰੇਮ੍ਨਾ ਨਿਸ਼਼੍ਠਾਂ ਲਭਮਾਨੰ ਕ੍ਰੁʼਤ੍ਸ੍ਨੰ ਸ਼ਰੀਰੰ ਵ੍ਰੁʼੱਧਿੰ ਪ੍ਰਾਪ੍ਨੋਤਿ|

١٧ 17 فَأَقُولُ هَذَا وَأَشْهَدُ فِي ٱلرَّبِّ: أَنْ لَا تَسْلُكُوا فِي مَا بَعْدُ كَمَا يَسْلُكُ سَائِرُ ٱلْأُمَمِ أَيْضًا بِبُطْلِ ذِهْنِهِمْ،

ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਨ੍ ਅਹੰ ਪ੍ਰਭੁਨੇਦੰ ਬ੍ਰਵੀਮ੍ਯਾਦਿਸ਼ਾਮਿ ਚ, ਅਨ੍ਯੇ ਭਿੰਨਜਾਤੀਯਾ ਇਵ ਯੂਯੰ ਪੂਨ ਰ੍ਮਾਚਰਤ|

١٨ 18 إِذْ هُمْ مُظْلِمُو ٱلْفِكْرِ، وَمُتَجَنِّبُونَ عَنْ حَيَاةِ ٱللهِ لِسَبَبِ ٱلْجَهْلِ ٱلَّذِي فِيهِمْ بِسَبَبِ غِلَاظَةِ قُلُوبِهِمْ.

ਯਤਸ੍ਤੇ ਸ੍ਵਮਨੋਮਾਯਾਮ੍ ਆਚਰਨ੍ਤ੍ਯਾਨ੍ਤਰਿਕਾਜ੍ਞਾਨਾਤ੍ ਮਾਨਸਿਕਕਾਠਿਨ੍ਯਾੱਚ ਤਿਮਿਰਾਵ੍ਰੁʼਤਬੁੱਧਯ ਈਸ਼੍ਵਰੀਯਜੀਵਨਸ੍ਯ ਬਗੀਰ੍ਭੂਤਾਸ਼੍ਚ ਭਵਨ੍ਤਿ,

١٩ 19 اَلَّذِينَ -إِذْ هُمْ قَدْ فَقَدُوا ٱلْحِسَّ- أَسْلَمُوا نُفُوسَهُمْ لِلدَّعَارَةِ لِيَعْمَلُوا كُلَّ نَجَاسَةٍ فِي ٱلطَّمَعِ.

ਸ੍ਵਾਨ੍ ਚੈਤਨ੍ਯਸ਼ੂਨ੍ਯਾਨ੍ ਕ੍ਰੁʼਤ੍ਵਾ ਚ ਲੋਭੇਨ ਸਰ੍ੱਵਵਿਧਾਸ਼ੌਚਾਚਰਣਾਯ ਲਮ੍ਪਟਤਾਯਾਂ ਸ੍ਵਾਨ੍ ਸਮਰ੍ਪਿਤਵਨ੍ਤਃ|

٢٠ 20 وَأَمَّا أَنْتُمْ فَلَمْ تَتَعَلَّمُوا ٱلْمَسِيحَ هَكَذَا،

ਕਿਨ੍ਤੁ ਯੂਯੰ ਖ੍ਰੀਸ਼਼੍ਟੰ ਨ ਤਾਦ੍ਰੁʼਸ਼ੰ ਪਰਿਚਿਤਵਨ੍ਤਃ,

٢١ 21 إِنْ كُنْتُمْ قَدْ سَمِعْتُمُوهُ وَعُلِّمْتُمْ فِيهِ كَمَا هُوَ حَقٌّ فِي يَسُوعَ،

ਯਤੋ ਯੂਯੰ ਤੰ ਸ਼੍ਰੁਤਵਨ੍ਤੋ ਯਾ ਸਤ੍ਯਾ ਸ਼ਿਕ੍ਸ਼਼ਾ ਯੀਸ਼ੁਤੋ ਲਭ੍ਯਾ ਤਦਨੁਸਾਰਾਤ੍ ਤਦੀਯੋਪਦੇਸ਼ੰ ਪ੍ਰਾਪ੍ਤਵਨ੍ਤਸ਼੍ਚੇਤਿ ਮਨ੍ਯੇ|

٢٢ 22 أَنْ تَخْلَعُوا مِنْ جِهَةِ ٱلتَّصَرُّفِ ٱلسَّابِقِ ٱلْإِنْسَانَ ٱلْعَتِيقَ ٱلْفَاسِدَ بِحَسَبِ شَهَوَاتِ ٱلْغُرُورِ،

ਤਸ੍ਮਾਤ੍ ਪੂਰ੍ੱਵਕਾਲਿਕਾਚਾਰਕਾਰੀ ਯਃ ਪੁਰਾਤਨਪੁਰੁਸ਼਼ੋ ਮਾਯਾਭਿਲਾਸ਼਼ੈ ਰ੍ਨਸ਼੍ਯਤਿ ਤੰ ਤ੍ਯਕ੍ਤ੍ਵਾ ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਭਿ ਰ੍ਮਾਨਸਿਕਭਾਵੋ ਨੂਤਨੀਕਰ੍ੱਤਵ੍ਯਃ,

٢٣ 23 وَتَتَجَدَّدُوا بِرُوحِ ذِهْنِكُمْ،

ਯੋ ਨਵਪੁਰੁਸ਼਼ ਈਸ਼੍ਵਰਾਨੁਰੂਪੇਣ ਪੁਣ੍ਯੇਨ ਸਤ੍ਯਤਾਸਹਿਤੇਨ

٢٤ 24 وَتَلْبَسُوا ٱلْإِنْسَانَ ٱلْجَدِيدَ ٱلْمَخْلُوقَ بِحَسَبِ ٱللهِ فِي ٱلْبِرِّ وَقَدَاسَةِ ٱلْحَقِّ.

ਧਾਰ੍ੰਮਿਕਤ੍ਵੇਨ ਚ ਸ੍ਰੁʼਸ਼਼੍ਟਃ ਸ ਏਵ ਪਰਿਧਾਤਵ੍ਯਸ਼੍ਚ|

٢٥ 25 لِذَلِكَ ٱطْرَحُوا عَنْكُمُ ٱلْكَذِبَ، وَتَكَلَّمُوا بِٱلصِّدْقِ كُلُّ وَاحِدٍ مَعَ قَرِيبِهِ، لِأَنَّنَا بَعْضَنَا أَعْضَاءُ ٱلْبَعْضِ.

ਅਤੋ ਯੂਯੰ ਸਰ੍ੱਵੇ ਮਿਥ੍ਯਾਕਥਨੰ ਪਰਿਤ੍ਯਜ੍ਯ ਸਮੀਪਵਾਸਿਭਿਃ ਸਹ ਸਤ੍ਯਾਲਾਪੰ ਕੁਰੁਤ ਯਤੋ ਵਯੰ ਪਰਸ੍ਪਰਮ੍ ਅਙ੍ਗਪ੍ਰਤ੍ਯਙ੍ਗਾ ਭਵਾਮਃ|

٢٦ 26 اِغْضَبُوا وَلَا تُخْطِئُوا. لَا تَغْرُبِ ٱلشَّمْسُ عَلَى غَيْظِكُمْ،

ਅਪਰੰ ਕ੍ਰੋਧੇ ਜਾਤੇ ਪਾਪੰ ਮਾ ਕੁਰੁਧ੍ਵਮ੍, ਅਸ਼ਾਨ੍ਤੇ ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਕੰ ਰੋਸ਼਼ੇਸੂਰ੍ੱਯੋ(ਅ)ਸ੍ਤੰ ਨ ਗੱਛਤੁ|

٢٧ 27 وَلَا تُعْطُوا إِبْلِيسَ مَكَانًا.

ਅਪਰੰ ਸ਼ਯਤਾਨੇ ਸ੍ਥਾਨੰ ਮਾ ਦੱਤ|

٢٨ 28 لَا يَسْرِقِ ٱلسَّارِقُ فِي مَا بَعْدُ، بَلْ بِٱلْحَرِيِّ يَتْعَبُ عَامِلًا ٱلصَّالِحَ بِيَدَيْهِ، لِيَكُونَ لَهُ أَنْ يُعْطِيَ مَنْ لَهُ ٱحْتِيَاجٌ.

ਚੋਰਃ ਪੁਨਸ਼੍ਚੈਰ੍ੱਯੰ ਨ ਕਰੋਤੁ ਕਿਨ੍ਤੁ ਦੀਨਾਯ ਦਾਨੇ ਸਾਮਰ੍ਥ੍ਯੰ ਯੱਜਾਯਤੇ ਤਦਰ੍ਥੰ ਸ੍ਵਕਰਾਭ੍ਯਾਂ ਸਦ੍ਵ੍ਰੁʼੱਤ੍ਯਾ ਪਰਿਸ਼੍ਰਮੰ ਕਰੋਤੁ|

٢٩ 29 لَا تَخْرُجْ كَلِمَةٌ رَدِيَّةٌ مِنْ أَفْوَاهِكُمْ، بَلْ كُلُّ مَا كَانَ صَالِحًا لِلْبُنْيَانِ حَسَبَ ٱلْحَاجَةِ، كَيْ يُعْطِيَ نِعْمَةً لِلسَّامِعِينَ.

ਅਪਰੰ ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਕੰ ਵਦਨੇਭ੍ਯਃ ਕੋ(ਅ)ਪਿ ਕਦਾਲਾਪੋ ਨ ਨਿਰ੍ਗੱਛਤੁ, ਕਿਨ੍ਤੁ ਯੇਨ ਸ਼੍ਰੋਤੁਰੁਪਕਾਰੋ ਜਾਯਤੇ ਤਾਦ੍ਰੁʼਸ਼ਃ ਪ੍ਰਯੋਜਨੀਯਨਿਸ਼਼੍ਠਾਯੈ ਫਲਦਾਯਕ ਆਲਾਪੋ ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਕੰ ਭਵਤੁ|

٣٠ 30 وَلَا تُحْزِنُوا رُوحَ ٱللهِ ٱلْقُدُّوسَ ٱلَّذِي بِهِ خُتِمْتُمْ لِيَوْمِ ٱلْفِدَاءِ.

ਅਪਰਞ੍ਚ ਯੂਯੰ ਮੁਕ੍ਤਿਦਿਨਪਰ੍ੱਯਨ੍ਤਮ੍ ਈਸ਼੍ਵਰਸ੍ਯ ਯੇਨ ਪਵਿਤ੍ਰੇਣਾਤ੍ਮਨਾ ਮੁਦ੍ਰਯਾਙ੍ਕਿਤਾ ਅਭਵਤ ਤੰ ਸ਼ੋਕਾਨ੍ਵਿਤੰ ਮਾ ਕੁਰੁਤ|

٣١ 31 لِيُرْفَعْ مِنْ بَيْنِكُمْ كُلُّ مَرَارَةٍ وَسَخَطٍ وَغَضَبٍ وَصِيَاحٍ وَتَجْدِيفٍ مَعَ كُلِّ خُبْثٍ.

ਅਪਰੰ ਕਟੁਵਾਕ੍ਯੰ ਰੋਸ਼਼ਃ ਕੋਸ਼਼ਃ ਕਲਹੋ ਨਿਨ੍ਦਾ ਸਰ੍ੱਵਵਿਧਦ੍ਵੇਸ਼਼ਸ਼੍ਚੈਤਾਨਿ ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਕੰ ਮਧ੍ਯਾਦ੍ ਦੂਰੀਭਵਨ੍ਤੁ|

٣٢ 32 وَكُونُوا لُطَفَاءَ بَعْضُكُمْ نَحْوَ بَعْضٍ، شَفُوقِينَ، مُتَسَامِحِينَ كَمَا سَامَحَكُمُ ٱللهُ أَيْضًا فِي ٱلْمَسِيحِ.

ਯੂਯੰ ਪਰਸ੍ਪਰੰ ਹਿਤੈਸ਼਼ਿਣਃ ਕੋਮਲਾਨ੍ਤਃਕਰਣਾਸ਼੍ਚ ਭਵਤ| ਅਪਰਮ੍ ਈਸ਼੍ਵਰਃ ਖ੍ਰੀਸ਼਼੍ਟੇਨ ਯਦ੍ਵਦ੍ ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਕੰ ਦੋਸ਼਼ਾਨ੍ ਕ੍ਸ਼਼ਮਿਤਵਾਨ੍ ਤਦ੍ਵਦ੍ ਯੂਯਮਪਿ ਪਰਸ੍ਪਰੰ ਕ੍ਸ਼਼ਮਧ੍ਵੰ|