أعمال 1
| اَلْكَلَامُ ٱلْأَوَّلُ أَنْشَأْتُهُ يَا ثَاوُفِيلُسُ، عَنْ جَمِيعِ مَا ٱبْتَدَأَ يَسُوعُ يَفْعَلُهُ وَيُعَلِّمُ بِهِ، | ١ 1 |
ಹೇ ಥಿಯಫಿಲ, ಯೀಶುಃ ಸ್ವಮನೋನೀತಾನ್ ಪ್ರೇರಿತಾನ್ ಪವಿತ್ರೇಣಾತ್ಮನಾ ಸಮಾದಿಶ್ಯ ಯಸ್ಮಿನ್ ದಿನೇ ಸ್ವರ್ಗಮಾರೋಹತ್ ಯಾಂ ಯಾಂ ಕ್ರಿಯಾಮಕರೋತ್ ಯದ್ಯದ್ ಉಪಾದಿಶಚ್ಚ ತಾನಿ ಸರ್ವ್ವಾಣಿ ಪೂರ್ವ್ವಂ ಮಯಾ ಲಿಖಿತಾನಿ|
| إِلَى ٱلْيَوْمِ ٱلَّذِي ٱرْتَفَعَ فِيهِ، بَعْدَ مَا أَوْصَى بِٱلرُّوحِ ٱلْقُدُسِ ٱلرُّسُلَ ٱلَّذِينَ ٱخْتَارَهُمْ. | ٢ 2 |
ಸ ಸ್ವನಿಧನದುಃಖಭೋಗಾತ್ ಪರಮ್ ಅನೇಕಪ್ರತ್ಯಯಕ್ಷಪ್ರಮಾಣೌಃ ಸ್ವಂ ಸಜೀವಂ ದರ್ಶಯಿತ್ವಾ
| اَلَّذِينَ أَرَاهُمْ أَيْضًا نَفْسَهُ حَيًّا بِبَرَاهِينَ كَثِيرَةٍ، بَعْدَ مَا تَأَلَّمَ، وَهُوَ يَظْهَرُ لَهُمْ أَرْبَعِينَ يَوْمًا، وَيَتَكَلَّمُ عَنِ ٱلْأُمُورِ ٱلْمُخْتَصَّةِ بِمَلَكُوتِ ٱللهِ. | ٣ 3 |
ಚತ್ವಾರಿಂಶದ್ದಿನಾನಿ ಯಾವತ್ ತೇಭ್ಯಃ ಪ್ರೇರಿತೇಭ್ಯೋ ದರ್ಶನಂ ದತ್ತ್ವೇಶ್ವರೀಯರಾಜ್ಯಸ್ಯ ವರ್ಣನಮ ಅಕರೋತ್|
| وَفِيمَا هُوَ مُجْتَمِعٌ مَعَهُمْ أَوْصَاهُمْ أَنْ لَا يَبْرَحُوا مِنْ أُورُشَلِيمَ، بَلْ يَنْتَظِرُوا «مَوْعِدَ ٱلْآبِ ٱلَّذِي سَمِعْتُمُوهُ مِنِّي، | ٤ 4 |
ಅನನ್ತರಂ ತೇಷಾಂ ಸಭಾಂ ಕೃತ್ವಾ ಇತ್ಯಾಜ್ಞಾಪಯತ್, ಯೂಯಂ ಯಿರೂಶಾಲಮೋಽನ್ಯತ್ರ ಗಮನಮಕೃತ್ವಾ ಯಸ್ತಿನ್ ಪಿತ್ರಾಙ್ಗೀಕೃತೇ ಮಮ ವದನಾತ್ ಕಥಾ ಅಶೃಣುತ ತತ್ಪ್ರಾಪ್ತಿಮ್ ಅಪೇಕ್ಷ್ಯ ತಿಷ್ಠತ|
| لِأَنَّ يُوحَنَّا عَمَّدَ بِٱلْمَاءِ، وَأَمَّا أَنْتُمْ فَسَتَتَعَمَّدُونَ بِٱلرُّوحِ ٱلْقُدُسِ، لَيْسَ بَعْدَ هَذِهِ ٱلْأَيَّامِ بِكَثِيرٍ». | ٥ 5 |
ಯೋಹನ್ ಜಲೇ ಮಜ್ಜಿತಾವಾನ್ ಕಿನ್ತ್ವಲ್ಪದಿನಮಧ್ಯೇ ಯೂಯಂ ಪವಿತ್ರ ಆತ್ಮನಿ ಮಜ್ಜಿತಾ ಭವಿಷ್ಯಥ|
| أَمَّا هُمُ ٱلْمُجْتَمِعُونَ فَسَأَلُوهُ قَائِلِينَ: «يَارَبُّ، هَلْ فِي هَذَا ٱلْوَقْتِ تَرُدُّ ٱلْمُلْكَ إِلَى إِسْرَائِيلَ؟». | ٦ 6 |
ಪಶ್ಚಾತ್ ತೇ ಸರ್ವ್ವೇ ಮಿಲಿತ್ವಾ ತಮ್ ಅಪೃಚ್ಛನ್ ಹೇ ಪ್ರಭೋ ಭವಾನ್ ಕಿಮಿದಾನೀಂ ಪುನರಪಿ ರಾಜ್ಯಮ್ ಇಸ್ರಾಯೇಲೀಯಲೋಕಾನಾಂ ಕರೇಷು ಸಮರ್ಪಯಿಷ್ಯತಿ?
| فَقَالَ لَهُمْ: «لَيْسَ لَكُمْ أَنْ تَعْرِفُوا ٱلْأَزْمِنَةَ وَٱلْأَوْقَاتَ ٱلَّتِي جَعَلَهَا ٱلْآبُ فِي سُلْطَانِهِ، | ٧ 7 |
ತತಃ ಸೋವದತ್ ಯಾನ್ ಸರ್ವ್ವಾನ್ ಕಾಲಾನ್ ಸಮಯಾಂಶ್ಚ ಪಿತಾ ಸ್ವವಶೇಽಸ್ಥಾಪಯತ್ ತಾನ್ ಜ್ಞಾತೃಂ ಯುಷ್ಮಾಕಮ್ ಅಧಿಕಾರೋ ನ ಜಾಯತೇ|
| لَكِنَّكُمْ سَتَنَالُونَ قُوَّةً مَتَى حَلَّ ٱلرُّوحُ ٱلْقُدُسُ عَلَيْكُمْ، وَتَكُونُونَ لِي شُهُودًا فِي أُورُشَلِيمَ وَفِي كُلِّ ٱلْيَهُودِيَّةِ وَٱلسَّامِرَةِ وَإِلَى أَقْصَى ٱلْأَرْضِ». | ٨ 8 |
ಕಿನ್ತು ಯುಷ್ಮಾಸು ಪವಿತ್ರಸ್ಯಾತ್ಮನ ಆವಿರ್ಭಾವೇ ಸತಿ ಯೂಯಂ ಶಕ್ತಿಂ ಪ್ರಾಪ್ಯ ಯಿರೂಶಾಲಮಿ ಸಮಸ್ತಯಿಹೂದಾಶೋಮಿರೋಣದೇಶಯೋಃ ಪೃಥಿವ್ಯಾಃ ಸೀಮಾಂ ಯಾವದ್ ಯಾವನ್ತೋ ದೇಶಾಸ್ತೇಷು ಯರ್ವ್ವೇಷು ಚ ಮಯಿ ಸಾಕ್ಷ್ಯಂ ದಾಸ್ಯಥ|
| وَلَمَّا قَالَ هَذَا ٱرْتَفَعَ وَهُمْ يَنْظُرُونَ. وَأَخَذَتْهُ سَحَابَةٌ عَنْ أَعْيُنِهِمْ. | ٩ 9 |
ಇತಿ ವಾಕ್ಯಮುಕ್ತ್ವಾ ಸ ತೇಷಾಂ ಸಮಕ್ಷಂ ಸ್ವರ್ಗಂ ನೀತೋಽಭವತ್, ತತೋ ಮೇಘಮಾರುಹ್ಯ ತೇಷಾಂ ದೃಷ್ಟೇರಗೋಚರೋಽಭವತ್|
| وَفِيمَا كَانُوا يَشْخَصُونَ إِلَى ٱلسَّمَاءِ وَهُوَ مُنْطَلِقٌ، إِذَا رَجُلَانِ قَدْ وَقَفَا بِهِمْ بِلِبَاسٍ أَبْيَضَ، | ١٠ 10 |
ಯಸ್ಮಿನ್ ಸಮಯೇ ತೇ ವಿಹಾಯಸಂ ಪ್ರತ್ಯನನ್ಯದೃಷ್ಟ್ಯಾ ತಸ್ಯ ತಾದೃಶಮ್ ಊರ್ದ್ವ್ವಗಮನಮ್ ಅಪಶ್ಯನ್ ತಸ್ಮಿನ್ನೇವ ಸಮಯೇ ಶುಕ್ಲವಸ್ತ್ರೌ ದ್ವೌ ಜನೌ ತೇಷಾಂ ಸನ್ನಿಧೌ ದಣ್ಡಾಯಮಾನೌ ಕಥಿತವನ್ತೌ,
| وَقَالَا: «أَيُّهَا ٱلرِّجَالُ ٱلْجَلِيلِيُّونَ، مَا بَالُكُمْ وَاقِفِينَ تَنْظُرُونَ إِلَى ٱلسَّمَاءِ؟ إِنَّ يَسُوعَ هَذَا ٱلَّذِي ٱرْتَفَعَ عَنْكُمْ إِلَى ٱلسَّمَاءِ سَيَأْتِي هَكَذَا كَمَا رَأَيْتُمُوهُ مُنْطَلِقًا إِلَى ٱلسَّمَاءِ». | ١١ 11 |
ಹೇ ಗಾಲೀಲೀಯಲೋಕಾ ಯೂಯಂ ಕಿಮರ್ಥಂ ಗಗಣಂ ಪ್ರತಿ ನಿರೀಕ್ಷ್ಯ ದಣ್ಡಾಯಮಾನಾಸ್ತಿಷ್ಠಥ? ಯುಷ್ಮಾಕಂ ಸಮೀಪಾತ್ ಸ್ವರ್ಗಂ ನೀತೋ ಯೋ ಯೀಶುಸ್ತಂ ಯೂಯಂ ಯಥಾ ಸ್ವರ್ಗಮ್ ಆರೋಹನ್ತಮ್ ಅದರ್ಶಮ್ ತಥಾ ಸ ಪುನಶ್ಚಾಗಮಿಷ್ಯತಿ|
| حِينَئِذٍ رَجَعُوا إِلَى أُورُشَلِيمَ مِنَ ٱلْجَبَلِ ٱلَّذِي يُدْعَى جَبَلَ ٱلزَّيْتُونِ، ٱلَّذِي هُوَ بِٱلْقُرْبِ مِنْ أُورُشَلِيمَ عَلَى سَفَرِ سَبْتٍ. | ١٢ 12 |
ತತಃ ಪರಂ ತೇ ಜೈತುನನಾಮ್ನಃ ಪರ್ವ್ವತಾದ್ ವಿಶ್ರಾಮವಾರಸ್ಯ ಪಥಃ ಪರಿಮಾಣಮ್ ಅರ್ಥಾತ್ ಪ್ರಾಯೇಣಾರ್ದ್ಧಕ್ರೋಶಂ ದುರಸ್ಥಂ ಯಿರೂಶಾಲಮ್ನಗರಂ ಪರಾವೃತ್ಯಾಗಚ್ಛನ್|
| وَلَمَّا دَخَلُوا صَعِدُوا إِلَى ٱلْعِلِّيَّةِ ٱلَّتِي كَانُوا يُقِيمُونَ فِيهَا: بُطْرُسُ وَيَعْقُوبُ وَيُوحَنَّا وَأَنْدَرَاوُسُ وَفِيلُبُّسُ وَتُومَا وَبَرْثُولَمَاوُسُ وَمَتَّى وَيَعْقُوبُ بْنُ حَلْفَى وَسِمْعَانُ ٱلْغَيُورُ وَيَهُوذَا أَخُو يَعْقُوبَ. | ١٣ 13 |
ನಗರಂ ಪ್ರವಿಶ್ಯ ಪಿತರೋ ಯಾಕೂಬ್ ಯೋಹನ್ ಆನ್ದ್ರಿಯಃ ಫಿಲಿಪಃ ಥೋಮಾ ಬರ್ಥಜಮಯೋ ಮಥಿರಾಲ್ಫೀಯಪುತ್ರೋ ಯಾಕೂಬ್ ಉದ್ಯೋಗಾ ಶಿಮೋನ್ ಯಾಕೂಬೋ ಭ್ರಾತಾ ಯಿಹೂದಾ ಏತೇ ಸರ್ವ್ವೇ ಯತ್ರ ಸ್ಥಾನೇ ಪ್ರವಸನ್ತಿ ತಸ್ಮಿನ್ ಉಪರಿತನಪ್ರಕೋಷ್ಠೇ ಪ್ರಾವಿಶನ್|
| هَؤُلَاءِ كُلُّهُمْ كَانُوا يُواظِبُونَ بِنَفْسٍ وَاحِدَةٍ عَلَى ٱلصَّلَاةِ وَٱلطِّلْبَةِ، مَعَ ٱلنِّسَاءِ، وَمَرْيَمَ أُمِّ يَسُوعَ، وَمَعَ إِخْوَتِهِ. | ١٤ 14 |
ಪಶ್ಚಾದ್ ಇಮೇ ಕಿಯತ್ಯಃ ಸ್ತ್ರಿಯಶ್ಚ ಯೀಶೋ ರ್ಮಾತಾ ಮರಿಯಮ್ ತಸ್ಯ ಭ್ರಾತರಶ್ಚೈತೇ ಸರ್ವ್ವ ಏಕಚಿತ್ತೀಭೂತ ಸತತಂ ವಿನಯೇನ ವಿನಯೇನ ಪ್ರಾರ್ಥಯನ್ತ|
| وَفِي تِلْكَ ٱلْأَيَّامِ قَامَ بُطْرُسُ فِي وَسْطِ ٱلتَّلَامِيذِ، وَكَانَ عِدَّةُ أَسْمَاءٍ مَعًا نَحْوَ مِئَةٍ وَعِشْرِينَ. فَقَالَ: | ١٥ 15 |
ತಸ್ಮಿನ್ ಸಮಯೇ ತತ್ರ ಸ್ಥಾನೇ ಸಾಕಲ್ಯೇನ ವಿಂಶತ್ಯಧಿಕಶತಂ ಶಿಷ್ಯಾ ಆಸನ್| ತತಃ ಪಿತರಸ್ತೇಷಾಂ ಮಧ್ಯೇ ತಿಷ್ಠನ್ ಉಕ್ತವಾನ್
| «أَيُّهَا ٱلرِّجَالُ ٱلْإِخْوَةُ، كَانَ يَنْبَغِي أَنْ يَتِمَّ هَذَا ٱلْمَكْتُوبُ ٱلَّذِي سَبَقَ ٱلرُّوحُ ٱلْقُدُسُ فَقَالَهُ بِفَمِ دَاوُدَ، عَنْ يَهُوذَا ٱلَّذِي صَارَ دَلِيلًا لِلَّذِينَ قَبَضُوا عَلَى يَسُوعَ، | ١٦ 16 |
ಹೇ ಭ್ರಾತೃಗಣ ಯೀಶುಧಾರಿಣಾಂ ಲೋಕಾನಾಂ ಪಥದರ್ಶಕೋ ಯೋ ಯಿಹೂದಾಸ್ತಸ್ಮಿನ್ ದಾಯೂದಾ ಪವಿತ್ರ ಆತ್ಮಾ ಯಾಂ ಕಥಾಂ ಕಥಯಾಮಾಸ ತಸ್ಯಾಃ ಪ್ರತ್ಯಕ್ಷೀಭವನಸ್ಯಾವಶ್ಯಕತ್ವಮ್ ಆಸೀತ್|
| إِذْ كَانَ مَعْدُودًا بَيْنَنَا وَصَارَ لَهُ نَصِيبٌ فِي هَذِهِ ٱلْخِدْمَةِ. | ١٧ 17 |
ಸ ಜನೋಽಸ್ಮಾಕಂ ಮಧ್ಯವರ್ತ್ತೀ ಸನ್ ಅಸ್ಯಾಃ ಸೇವಾಯಾ ಅಂಶಮ್ ಅಲಭತ|
| فَإِنَّ هَذَا ٱقْتَنَى حَقْلًا مِنْ أُجْرَةِ ٱلظُّلْمِ، وَإِذْ سَقَطَ عَلَى وَجْهِهِ ٱنْشَقَّ مِنَ ٱلْوَسْطِ، فَٱنْسَكَبَتْ أَحْشَاؤُهُ كُلُّهَا. | ١٨ 18 |
ತದನನ್ತರಂ ಕುಕರ್ಮ್ಮಣಾ ಲಬ್ಧಂ ಯನ್ಮೂಲ್ಯಂ ತೇನ ಕ್ಷೇತ್ರಮೇಕಂ ಕ್ರೀತಮ್ ಅಪರಂ ತಸ್ಮಿನ್ ಅಧೋಮುಖೇ ಭೃಮೌ ಪತಿತೇ ಸತಿ ತಸ್ಯೋದರಸ್ಯ ವಿದೀರ್ಣತ್ವಾತ್ ಸರ್ವ್ವಾ ನಾಡ್ಯೋ ನಿರಗಚ್ಛನ್|
| وَصَارَ ذَلِكَ مَعْلُومًا عِنْدَ جَمِيعِ سُكَّانِ أُورُشَلِيمَ، حَتَّى دُعِيَ ذَلِكَ ٱلْحَقْلُ فِي لُغَتِهِمْ «حَقَلْ دَمَا» أَيْ: حَقْلَ دَمٍ. | ١٩ 19 |
ಏತಾಂ ಕಥಾಂ ಯಿರೂಶಾಲಮ್ನಿವಾಸಿನಃ ಸರ್ವ್ವೇ ಲೋಕಾ ವಿದಾನ್ತಿ; ತೇಷಾಂ ನಿಜಭಾಷಯಾ ತತ್ಕ್ಷೇತ್ರಞ್ಚ ಹಕಲ್ದಾಮಾ, ಅರ್ಥಾತ್ ರಕ್ತಕ್ಷೇತ್ರಮಿತಿ ವಿಖ್ಯಾತಮಾಸ್ತೇ|
| لِأَنَّهُ مَكْتُوبٌ فِي سِفْرِ ٱلْمَزَامِيرِ: لِتَصِرْ دَارُهُ خَرَابًا وَلَا يَكُنْ فِيهَا سَاكِنٌ. وَلْيَأْخُذْ وَظِيفَتَهُ آخَرُ. | ٢٠ 20 |
ಅನ್ಯಚ್ಚ, ನಿಕೇತನಂ ತದೀಯನ್ತು ಶುನ್ಯಮೇವ ಭವಿಷ್ಯತಿ| ತಸ್ಯ ದೂಷ್ಯೇ ನಿವಾಸಾರ್ಥಂ ಕೋಪಿ ಸ್ಥಾಸ್ಯತಿ ನೈವ ಹಿ| ಅನ್ಯ ಏವ ಜನಸ್ತಸ್ಯ ಪದಂ ಸಂಪ್ರಾಪ್ಸ್ಯತಿ ಧ್ರುವಂ| ಇತ್ಥಂ ಗೀತಪುಸ್ತಕೇ ಲಿಖಿತಮಾಸ್ತೇ|
| فَيَنْبَغِي أَنَّ ٱلرِّجَالَ ٱلَّذِينَ ٱجْتَمَعُوا مَعَنَا كُلَّ ٱلزَّمَانِ ٱلَّذِي فِيهِ دَخَلَ إِلَيْنَا ٱلرَّبُّ يَسُوعُ وَخَرَجَ، | ٢١ 21 |
ಅತೋ ಯೋಹನೋ ಮಜ್ಜನಮ್ ಆರಭ್ಯಾಸ್ಮಾಕಂ ಸಮೀಪಾತ್ ಪ್ರಭೋ ರ್ಯೀಶೋಃ ಸ್ವರ್ಗಾರೋಹಣದಿನಂ ಯಾವತ್ ಸೋಸ್ಮಾಕಂ ಮಧ್ಯೇ ಯಾವನ್ತಿ ದಿನಾನಿ ಯಾಪಿತವಾನ್
| مُنْذُ مَعْمُودِيَّةِ يُوحَنَّا إِلَى ٱلْيَوْمِ ٱلَّذِي ٱرْتَفَعَ فِيهِ عَنَّا، يَصِيرُ وَاحِدٌ مِنْهُمْ شَاهِدًا مَعَنَا بِقِيَامَتِهِ». | ٢٢ 22 |
ತಾವನ್ತಿ ದಿನಾನಿ ಯೇ ಮಾನವಾ ಅಸ್ಮಾಭಿಃ ಸಾರ್ದ್ಧಂ ತಿಷ್ಠನ್ತಿ ತೇಷಾಮ್ ಏಕೇನ ಜನೇನಾಸ್ಮಾಭಿಃ ಸಾರ್ದ್ಧಂ ಯೀಶೋರುತ್ಥಾನೇ ಸಾಕ್ಷಿಣಾ ಭವಿತವ್ಯಂ|
| فَأَقَامُوا ٱثْنَيْنِ: يُوسُفَ ٱلَّذِي يُدْعَى بَارْسَابَا ٱلْمُلَقَّبَ يُوسْتُسَ، وَمَتِّيَاسَ. | ٢٣ 23 |
ಅತೋ ಯಸ್ಯ ರೂಢಿ ರ್ಯುಷ್ಟೋ ಯಂ ಬರ್ಶಬ್ಬೇತ್ಯುಕ್ತ್ವಾಹೂಯನ್ತಿ ಸ ಯೂಷಫ್ ಮತಥಿಶ್ಚ ದ್ವಾವೇತೌ ಪೃಥಕ್ ಕೃತ್ವಾ ತ ಈಶ್ವರಸ್ಯ ಸನ್ನಿಧೌ ಪ್ರಾರ್ಯ್ಯ ಕಥಿತವನ್ತಃ,
| وَصَلَّوْا قَائِلِينَ: «أَيُّهَا ٱلرَّبُّ ٱلْعَارِفُ قُلُوبَ ٱلْجَمِيعِ، عَيِّنْ أَنْتَ مِنْ هَذَيْنِ ٱلِٱثْنَيْنِ أَيًّا ٱخْتَرْتَهُ، | ٢٤ 24 |
ಹೇ ಸರ್ವ್ವಾನ್ತರ್ಯ್ಯಾಮಿನ್ ಪರಮೇಶ್ವರ, ಯಿಹೂದಾಃ ಸೇವನಪ್ರೇರಿತತ್ವಪದಚ್ಯುತಃ
| لِيَأْخُذَ قُرْعَةَ هَذِهِ ٱلْخِدْمَةِ وَٱلرِّسَالَةِ ٱلَّتِي تَعَدَّاهَا يَهُوذَا لِيَذْهَبَ إِلَى مَكَانِهِ». | ٢٥ 25 |
ಸನ್ ನಿಜಸ್ಥಾನಮ್ ಅಗಚ್ಛತ್, ತತ್ಪದಂ ಲಬ್ಧುಮ್ ಏನಯೋ ರ್ಜನಯೋ ರ್ಮಧ್ಯೇ ಭವತಾ ಕೋಽಭಿರುಚಿತಸ್ತದಸ್ಮಾನ್ ದರ್ಶ್ಯತಾಂ|
| ثُمَّ أَلْقَوْا قُرْعَتَهُمْ، فَوَقَعَتِ ٱلْقُرْعَةُ عَلَى مَتِّيَاسَ، فَحُسِبَ مَعَ ٱلْأَحَدَ عَشَرَ رَسُولًا. | ٢٦ 26 |
ತತೋ ಗುಟಿಕಾಪಾಟೇ ಕೃತೇ ಮತಥಿರ್ನಿರಚೀಯತ ತಸ್ಮಾತ್ ಸೋನ್ಯೇಷಾಮ್ ಏಕಾದಶಾನಾಂ ಪ್ರರಿತಾನಾಂ ಮಧ್ಯೇ ಗಣಿತೋಭವತ್|
