< أعمال 25 >
فَلَمَّا قَدِمَ فَسْتُوسُ إِلَى ٱلْوِلَايَةِ صَعِدَ بَعْدَ ثَلَاثَةِ أَيَّامٍ مِنْ قَيْصَرِيَّةَ إِلَى أُورُشَلِيمَ. | ١ 1 |
फेस्तुस यहूदिया प्रदेशो रे राज्यपालो रा काम सम्बाल़ने ते तीन दिन बाद कैसरिया नगरो ते यरूशलेमो खे गया।
فَعَرَضَ لَهُ رَئِيسُ ٱلْكَهَنَةِ وَوُجُوهُ ٱلْيَهُودِ ضِدَّ بُولُسَ، وَٱلْتَمَسُوا مِنْهُ | ٢ 2 |
तेबे बड़े पुरोईत और यहूदी अगुवे तेस सामणे पौलुसो पाँदे आरोप लगाए।
طَالِبِينَ عَلَيْهِ مِنَّةً، أَنْ يَسْتَحْضِرَهُ إِلَى أُورُشَلِيمَ، وَهُمْ صَانِعُونَ كَمِينًا لِيَقْتُلُوهُ فِي ٱلطَّرِيقِ. | ٣ 3 |
तिने फेस्तुसो ते बिनती कित्ती कि से पौलुसे खे यरूशलेमो खे बुलाणे री कृपा करो, कऊँकि सेयो पौलुसो खे बाटा रेई काणे री ताका रे थे।
فَأَجَابَ فَسْتُوسُ أَنْ يُحْرَسَ بُولُسُ فِي قَيْصَرِيَّةَ، وَأَنَّهُ هُوَ مُزْمِعٌ أَنْ يَنْطَلِقَ عَاجِلًا. | ٤ 4 |
फेस्तुसे बोलेया, “पौलुस कैसरिया रे पईरे रे ए और मां आपू तेती चट ई जाणा।”
وَقَالَ: «فَلْيَنْزِلْ مَعِي ٱلَّذِينَ هُمْ بَيْنَكُمْ مُقْتَدِرُونَ. وَإِنْ كَانَ فِي هَذَا ٱلرَّجُلِ شَيْءٌ فَلْيَشْتَكُوا عَلَيْهِ». | ٥ 5 |
फेर बोलेया, “जो तुसा बीचे अक्क राखोए, सेयो बी साथे चलो और जे इने मांणूए कुछ बुरा काम करी राखेया, तो तेस पाँदे दोष लगाओ।”
وَبَعْدَ مَا صَرَفَ عِنْدَهُمْ أَكْثَرَ مِنْ عَشَرَةِ أَيَّامٍ ٱنْحَدَرَ إِلَى قَيْصَرِيَّةَ. وَفِي ٱلْغَدِ جَلَسَ عَلَى كُرْسِيِّ ٱلْوِلَايَةِ وَأَمَرَ أَنْ يُؤْتَى بِبُولُسَ. | ٦ 6 |
फेस्तुस यरूशलेमो रे तिना बीचे कोई आठ-दस दिन रई की कैसरिया नगरो खे गया और दूजे दिने न्याय आसणो पाँदे बैठी की पौलुसो खे ल्याऊणे री आज्ञा दित्ती।
فَلَمَّا حَضَرَ، وَقَفَ حَوْلَهُ ٱلْيَهُودُ ٱلَّذِينَ كَانُوا قَدِ ٱنْحَدَرُوا مِنْ أُورُشَلِيمَ، وَقَدَّمُوا عَلَى بُولُسَ دَعَاوِيَ كَثِيرَةً وَثَقِيلَةً لَمْ يَقْدِرُوا أَنْ يُبَرْهِنُوهَا. | ٧ 7 |
जेबे से आया, तेबे जो यहूदी अगुवे यरूशलेमो ते आयी रे थे, तिने नेड़े-तेड़े खड़ी की तेस पाँदे बऊत सारे दोष लगाए, जिना रा तिना गे कोई सबूत नि था।
إِذْ كَانَ هُوَ يَحْتَجُّ: «أَنِّي مَا أَخْطَأْتُ بِشَيْءٍ، لَا إِلَى نَامُوسِ ٱلْيَهُودِ وَلَا إِلَى ٱلْهَيْكَلِ وَلَا إِلَى قَيْصَرَ». | ٨ 8 |
पर पौलुसे जवाब दित्तेया, “मैं ना तो यहूदिया रा बिधानो रा, ना ई मन्दरो रा और ना ई कैसरो रे खलाफ कुछ अपराध करी राखेया।”
وَلَكِنَّ فَسْتُوسَ إِذْ كَانَ يُرِيدُ أَنْ يُودِعَ ٱلْيَهُودَ مِنَّةً، أَجَابَ بُولُسَ قَائِلًا: «أَتَشَاءُ أَنْ تَصْعَدَ إِلَى أُورُشَلِيمَ لِتُحَاكَمَ هُنَاكَ لَدَيَّ مِنْ جِهَةِ هَذِهِ ٱلْأُمُورِ؟». | ٩ 9 |
तेबे फेस्तुसे यहूदिया खे खुश करने री इच्छा ते पौलुसो ते पूछेया, “क्या तूँ यरूशलेमो खे जाणा चाएया और तेती मां सामणे तेरे एस मुकद्दमे रा न्याय कित्तेया जाणा?”
فَقَالَ بُولُسُ: «أَنَا وَاقِفٌ لَدَى كُرْسِيِّ وِلَايَةِ قَيْصَرَ حَيْثُ يَنْبَغِي أَنْ أُحَاكَمَ. أَنَا لَمْ أَظْلِمِ ٱلْيَهُودَ بِشَيْءٍ، كَمَا تَعْلَمُ أَنْتَ أَيْضًا جَيِّدًا. | ١٠ 10 |
पौलुसे बोलेया, “आऊँ कैसरो रे न्याय आसणो सामणे खड़ी रा, मेरे मुकद्दमे रा एथी न्याय ऊणा चाईयो, जेड़ा तूँ अच्छी तरअ ते जाणेया कि यहूदिया रा मैं कुछ बी अपराध निए कित्तेया रा।
لِأَنِّي إِنْ كُنْتُ آثِمًا، أَوْ صَنَعْتُ شَيْئًا يَسْتَحِقُّ ٱلْمَوْتَ، فَلَسْتُ أَسْتَعْفِي مِنَ ٱلْمَوْتِ. وَلَكِنْ إِنْ لَمْ يَكُنْ شَيْءٌ مِمَّا يَشْتَكِي عَلَيَّ بِهِ هَؤُلَاءِ، فَلَيْسَ أَحَدٌ يَسْتَطِيعُ أَنْ يُسَلِّمَنِي لَهُمْ. إِلَى قَيْصَرَ أَنَا رَافِعٌ دَعْوَايَ!». | ١١ 11 |
जे आऊँ अपराधी ए और काणे जोगा कुछ अपराधो रा काम करी राखेया, तो मरने ते नि मुकरदा। पर जिना गल्ला रा यो यहूदी अगुवे मां पाँदे दोष लगाणे लगी रे, जे तिना बीचा ते कोई गल्ल सच नि ऊई, तो कोई माखे तिना रे आथो रे नि देई सकदा। आऊँ कैसरो ते विनती करूँआ, सेई मेरा न्याय करो।”
حِينَئِذٍ تَكَلَّمَ فَسْتُوسُ مَعَ أَرْبَابِ ٱلْمَشُورَةِ، فَأَجَابَ: «إِلَى قَيْصَرَ رَفَعْتَ دَعْوَاكَ. إِلَى قَيْصَرَ تَذْهَبُ!». | ١٢ 12 |
तेबे फेस्तुसे मन्त्रिया री सभा साथे बात-चीत करी की बोलेया, “तैं कैसरो ते विनती करी राखी, तूँ कैसरो गे ई जाणा।”
وَبَعْدَمَا مَضَتْ أَيَّامٌ أَقْبَلَ أَغْرِيبَاسُ ٱلْمَلِكُ وَبَرْنِيكِي إِلَى قَيْصَرِيَّةَ لِيُسَلِّمَا عَلَى فَسْتُوسَ. | ١٣ 13 |
कुछ दिन बितणे ते बादो ते अग्रिप्पा राजा और तेसरी छोटी बईण बिरनिके कैसरिया रे आयी की फेस्तुसो खे मिले।
وَلَمَّا كَانَا يَصْرِفَانِ هُنَاكَ أَيَّامًا كَثِيرَةً، عَرَضَ فَسْتُوسُ عَلَى ٱلْمَلِكِ أَمْرَ بُولُسَ، قَائِلًا: «يُوجَدُ رَجُلٌ تَرَكَهُ فِيلِكْسُ أَسِيرًا، | ١٤ 14 |
तिना रे बऊत दिन तक तेती रणे ते बादो ते फेस्तुसे पौलुसो रे बारे रे राजे गे बताया कि एक मांणू ए, जेसखे फेलिक्स बन्दुआ छाडी गा रा।
وَعَرَضَ لِي عَنْهُ رُؤَسَاءُ ٱلْكَهَنَةِ وَمَشَايِخُ ٱلْيَهُودِ لَمَّا كُنْتُ فِي أُورُشَلِيمَ طَالِبِينَ حُكْمًا عَلَيْهِ. | ١٥ 15 |
जेबे आऊँ यरूशलेमो रे था, तेबे बड़े पुरोईत और यहूदिया रे बुजुर्गे तेस पाँदे आरोप लगाया और चाया कि तेसखे सजा मिलो।
فَأَجَبْتُهُمْ أَنْ لَيْسَ لِلرُّومَانِيِّينَ عَادَةٌ أَنْ يُسَلِّمُوا أَحَدًا لِلْمَوْتِ قَبْلَ أَنْ يَكُونَ ٱلْمَشْكُوُّ عَلَيْهِ مُواجَهَةً مَعَ ٱلْمُشْتَكِينَ، فَيَحْصُلُ عَلَى فُرْصَةٍ لِلِٱحْتِجَاجِ عَنِ ٱلشَّكْوَى. | ١٦ 16 |
पर मैं तिना खे बोलेया, “रोमिया री एड़ी रवाज निए कि केसी मांणूए खे सजा मिलो, जदुओ तक अपराधिया खे तेस पाँदे दोष लगाणे वाल़े रे आमणे-सामणे खड़े ऊई की दोषो रा जवाब देणे रा अवसर नि मिलो।
فَلَمَّا ٱجْتَمَعُوا إِلَى هُنَا جَلَسْتُ مِنْ دُونِ إِمْهَالٍ فِي ٱلْغَدِ عَلَى كُرْسِيِّ ٱلْوِلَايَةِ، وَأَمَرْتُ أَنْ يُؤْتَى بِٱلرَّجُلِ. | ١٧ 17 |
तो जेबे यहूदी अगुवे मां साथे केसरिया आये थे, तेबे मैं देर नि कित्ती, पर दूजे ई दिने न्याय आसणो रे बैठी की तेस मांणूए खे ल्याऊणे री आज्ञा दित्ती।
فَلَمَّا وَقَفَ ٱلْمُشْتَكُونَ حَوْلَهُ، لَمْ يَأْتُوا بِعِلَّةٍ وَاحِدَةٍ مِمَّا كُنْتُ أَظُنُّ. | ١٨ 18 |
जेबे तेसरे दुश्मण खड़े ऊए, तेबे तिने एड़ी बुरी गल्ला रा दोष नि लगाया, जेड़ी आऊँ समजूँ था।
لَكِنْ كَانَ لَهُمْ عَلَيْهِ مَسَائِلُ مِنْ جِهَةِ دِيَانَتِهِمْ، وَعَنْ وَاحِدٍ ٱسْمُهُ يَسُوعُ قَدْ مَاتَ، وَكَانَ بُولُسُ يَقُولُ: إِنَّهُ حَيٌّ. | ١٩ 19 |
पर सेयो आपणे तर्म और यीशु नाओं रे केसी मांणूए रे बारे दे, जो मरी गा था और पौलुस तेसखे जिऊँदा बताओआ, बईस करो थे।
وَإِذْ كُنْتُ مُرْتَابًا فِي ٱلْمَسْأَلَةِ عَنْ هَذَا قُلْتُ: أَلَعَلَّهُ يَشَاءُ أَنْ يَذْهَبَ إِلَى أُورُشَلِيمَ، وَيُحَاكَمَ هُنَاكَ مِنْ جِهَةِ هَذِهِ ٱلْأُمُورِ؟ | ٢٠ 20 |
आऊँ उल़जणा रे पड़ी गा कि इना गल्ला रा पता किंयाँ लगाऊँ? इजी री खातर मैं पौलुसो ते पूछेया, क्या तूँ यरूशलेम जाणा चाएगा, ताकि तेती इना गल्ला रा न्याय ओ?
وَلَكِنْ لَمَّا رَفَعَ بُولُسُ دَعْوَاهُ لِكَيْ يُحْفَظَ لِفَحْصِ أُوغُسْطُسَ، أَمَرْتُ بِحِفْظِهِ إِلَى أَنْ أُرْسِلَهُ إِلَى قَيْصَرَ». | ٢١ 21 |
पर जेबे पौलुसे विनती कित्ती कि मेरे मुकद्दमे रा न्याय महाराजाधिराजो गे ओ, तो तेबे मैं आज्ञा दित्ती कि जदुओ तक तेसखे कैसरो गे नि पेजूँ, तदुओ तक तेसखे कैदा रे राखेया जाओ।”
فَقَالَ أَغْرِيبَاسُ لِفَسْتُوسَ: «كُنْتُ أُرِيدُ أَنَا أَيْضًا أَنْ أَسْمَعَ ٱلرَّجُلَ». فَقَالَ: «غَدًا تَسْمَعُهُ». | ٢٢ 22 |
तेबे अग्रिप्पे फेस्तुसे खे बोलेया, “आऊँ बी तेस मांणूए री सुणना चाऊँआ।” तिने बोलेया, “तां काल सुणी लणी।”
فَفِي ٱلْغَدِ لَمَّا جَاءَ أَغْرِيبَاسُ وَبَرْنِيكِي فِي ٱحْتِفَالٍ عَظِيمٍ، وَدَخَلَا إِلَى دَارِ ٱلِٱسْتِمَاعِ مَعَ ٱلْأُمَرَاءِ وَرِجَالِ ٱلْمَدِينَةِ ٱلْمُقَدَّمِينَ، أَمَرَ فَسْتُوسُ فَأُتِيَ بِبُولُسَ. | ٢٣ 23 |
तेबे दूजे दिने, जेबे महाराजा अग्रिप्पा और बिरनिके बड़ी धूमधामा साथे पल़टणा रे सरदार और नगरो रे बड़ेया लोका साथे दरबारो रे पऊँछेया, तेबे फेस्तुसे आज्ञा दित्ती कि पौलुसो खे ली आओ।
فَقَالَ فَسْتُوسُ: «أَيُّهَا ٱلْمَلِكُ أَغْرِيبَاسُ وَٱلرِّجَالُ ٱلْحَاضِرُونَ مَعَنَا أَجْمَعُونَ، أَنْتُمْ تَنْظُرُونَ هَذَا ٱلَّذِي تَوَسَّلَ إِلَيَّ مِنْ جِهَتِهِ كُلُّ جُمْهُورِ ٱلْيَهُودِ فِي أُورُشَلِيمَ وَهُنَا، صَارِخِينَ أَنَّهُ لَا يَنْبَغِي أَنْ يَعِيشَ بَعْدُ. | ٢٤ 24 |
फेस्तुसे बोलेया, “ओ राजा अग्रिप्पा और सब लोको, जो आसा साथे एती ए, तुसे एस मांणूए खे देखोए, जेसरे बारे रे सारे यहूदिये यरूशलेम और एती बी चींगी-चींगी की मांते बिनती कित्ती कि एसरा जिऊँदा रणा ठीक निए।
وَأَمَّا أَنَا فَلَمَّا وَجَدْتُ أَنَّهُ لَمْ يَفْعَلْ شَيْئًا يَسْتَحِقُّ ٱلْمَوْتَ، وَهُوَ قَدْ رَفَعَ دَعْوَاهُ إِلَى أُوغُسْطُسَ، عَزَمْتُ أَنْ أُرْسِلَهُ. | ٢٥ 25 |
पर मैं जाणी ला की तिने एड़ा कुछ नि करी राखेया की तेसखे मारी देओ, और बल्कि तिने आपू ई महाराजे ते विनती कित्ती, तेबे मैं तेसखे रोम पेजणे रा फैंसला कित्तेया।
وَلَيْسَ لِي شَيْءٌ يَقِينٌ مِنْ جِهَتِهِ لِأَكْتُبَ إِلَى ٱلسَّيِّدِ. لِذَلِكَ أَتَيْتُ بِهِ لَدَيْكُمْ، وَلَا سِيَّمَا لَدَيْكَ أَيُّهَا ٱلْمَلِكُ أَغْرِيبَاسُ، حَتَّى إِذَا صَارَ ٱلْفَحْصُ يَكُونُ لِي شَيْءٌ لِأَكْتُبَ. | ٢٦ 26 |
पर मैं तेसरे बारे रे कोई ठीक गल्ल नि पाई, ताकि आपणे स्वामिए खे लिखूँ, इजी री खातर आऊँ एसखे तुसा सामणे और महाराज अग्रिप्पा तां सामणे ल्याई राखेया, ताकि परखणे ते बाद माखे कुछ लिखणे खे मिलो
لِأَنِّي أَرَى حَمَاقَةً أَنْ أُرْسِلَ أَسِيرًا وَلَا أُشِيرَ إِلَى ٱلدَّعَاوِي ٱلَّتِي عَلَيْهِ». | ٢٧ 27 |
कऊँकि बन्दुओ खे पेजणा और जो तेस पाँदे दोष लगाई राखे, सेयो नि बताणे, माखे बेकार लगोआ।”