أعمال 23

١ 1 فَتَفَرَّسَ بُولُسُ فِي ٱلْمَجْمَعِ وَقَالَ: «أَيُّهَا ٱلرِّجَالُ ٱلْإِخْوَةُ، إِنِّي بِكُلِّ ضَمِيرٍ صَالِحٍ قَدْ عِشْتُ لِلهِ إِلَى هَذَا ٱلْيَوْمِ».

സഭാസദ്ലോകാൻ പ്രതി പൗലോഽനന്യദൃഷ്ട്യാ പശ്യൻ അകഥയത്, ഹേ ഭ്രാതൃഗണാ അദ്യ യാവത് സരലേന സർവ്വാന്തഃകരണേനേശ്വരസ്യ സാക്ഷാദ് ആചരാമി|

٢ 2 فَأَمَرَ حَنَانِيَّا رَئِيسُ ٱلْكَهَنَةِ، ٱلْوَاقِفِينَ عِنْدَهُ أَنْ يَضْرِبُوهُ عَلَى فَمِهِ.

അനേന ഹനാനീയനാമാ മഹായാജകസ്തം കപോലേ ചപേടേനാഹന്തും സമീപസ്ഥലോകാൻ ആദിഷ്ടവാൻ|

٣ 3 حِينَئِذٍ قَالَ لَهُ بُولُسُ: «سَيَضْرِبُكَ ٱللهُ أَيُّهَا ٱلْحَائِطُ ٱلْمُبَيَّضُ! أَفَأَنْتَ جَالِسٌ تَحْكُمُ عَلَيَّ حَسَبَ ٱلنَّامُوسِ، وَأَنْتَ تَأْمُرُ بِضَرْبِي مُخَالِفًا لِلنَّامُوسِ؟».

തദാ പൗലസ്തമവദത്, ഹേ ബഹിഷ്പരിഷ്കൃത, ഈശ്വരസ്ത്വാം പ്രഹർത്തുമ് ഉദ്യതോസ്തി, യതോ വ്യവസ്ഥാനുസാരേണ വിചാരയിതുമ് ഉപവിശ്യ വ്യവസ്ഥാം ലങ്ഘിത്വാ മാം പ്രഹർത്തുമ് ആജ്ഞാപയസി|

٤ 4 فَقَالَ ٱلْوَاقِفُونَ: «أَتَشْتِمُ رَئِيسَ كَهَنَةِ ٱللهِ؟»

തതോ നികടസ്ഥാ ലോകാ അകഥയൻ, ത്വം കിമ് ഈശ്വരസ്യ മഹായാജകം നിന്ദസി?

٥ 5 فَقَالَ بُولُسُ: «لَمْ أَكُنْ أَعْرِفُ أَيُّهَا ٱلْإِخْوَةُ أَنَّهُ رَئِيسُ كَهَنَةٍ، لِأَنَّهُ مَكْتُوبٌ: رَئِيسُ شَعْبِكَ لَا تَقُلْ فِيهِ سُوءًا».

തതഃ പൗലഃ പ്രതിഭാഷിതവാൻ ഹേ ഭ്രാതൃഗണ മഹായാജക ഏഷ ഇതി ന ബുദ്ധം മയാ തദന്യച്ച സ്വലോകാനാമ് അധിപതിം പ്രതി ദുർവ്വാക്യം മാ കഥയ, ഏതാദൃശീ ലിപിരസ്തി|

٦ 6 وَلَمَّا عَلِمَ بُولُسُ أَنَّ قِسْمًا مِنْهُمْ صَدُّوقِيُّونَ وَٱلْآخَرَ فَرِّيسِيُّونَ، صَرَخَ فِي ٱلْمَجْمَعِ: «أَيُّهَا ٱلرِّجَالُ ٱلْإِخْوَةُ، أَنَا فَرِّيسِيٌّ ٱبْنُ فَرِّيسِيٍّ. عَلَى رَجَاءِ قِيَامَةِ ٱلْأَمْوَاتِ أَنَا أُحَاكَمُ».

അനന്തരം പൗലസ്തേഷാമ് അർദ്ധം സിദൂകിലോകാ അർദ്ധം ഫിരൂശിലോകാ ഇതി ദൃഷ്ട്വാ പ്രോച്ചൈഃ സഭാസ്ഥലോകാൻ അവദത് ഹേ ഭ്രാതൃഗണ അഹം ഫിരൂശിമതാവലമ്ബീ ഫിരൂശിനഃ സത്നാനശ്ച, മൃതലോകാനാമ് ഉത്ഥാനേ പ്രത്യാശാകരണാദ് അഹമപവാദിതോസ്മി|

٧ 7 وَلَمَّا قَالَ هَذَا حَدَثَتْ مُنَازَعَةٌ بَيْنَ ٱلْفَرِّيسِيِّينَ وَٱلصَّدُّوقِيِّينَ، وَٱنْشَقَّتِ ٱلْجَمَاعَةُ،

ഇതി കഥായാം കഥിതായാം ഫിരൂശിസിദൂകിനോഃ പരസ്പരം ഭിന്നവാക്യത്വാത് സഭായാ മധ്യേ ദ്വൗ സംഘൗ ജാതൗ|

٨ 8 لِأَنَّ ٱلصَّدُّوقِيِّينَ يَقُولُونَ: إِنَّهُ لَيْسَ قِيَامَةٌ وَلَا مَلَاكٌ وَلَا رُوحٌ، وَأَمَّا ٱلْفَرِّيسِيُّونَ فَيُقِرُّونَ بِكُلِّ ذَلِكَ.

യതഃ സിദൂകിലോകാ ഉത്ഥാനം സ്വർഗീയദൂതാ ആത്മാനശ്ച സർവ്വേഷാമ് ഏതേഷാം കമപി ന മന്യന്തേ, കിന്തു ഫിരൂശിനഃ സർവ്വമ് അങ്ഗീകുർവ്വന്തി|

٩ 9 فَحَدَثَ صِيَاحٌ عَظِيمٌ، وَنَهَضَ كَتَبَةُ قِسْمِ ٱلْفَرِّيسِيِّينَ وَطَفِقُوا يُخَاصِمُونَ قَائِلِينَ: «لَسْنَا نَجِدُ شَيْئًا رَدِيًّا فِي هَذَا ٱلْإِنْسَانِ! وَإِنْ كَانَ رُوحٌ أَوْ مَلَاكٌ قَدْ كَلَّمَهُ فَلَا نُحَارِبَنَّ ٱللهَ».

തതഃ പരസ്പരമ് അതിശയകോലാഹലേ സമുപസ്ഥിതേ ഫിരൂശിനാം പക്ഷീയാഃ സഭാസ്ഥാ അധ്യാപകാഃ പ്രതിപക്ഷാ ഉത്തിഷ്ഠന്തോ ഽകഥയൻ, ഏതസ്യ മാനവസ്യ കമപി ദോഷം ന പശ്യാമഃ; യദി കശ്ചിദ് ആത്മാ വാ കശ്ചിദ് ദൂത ഏനം പ്രത്യാദിശത് തർഹി വയമ് ഈശ്വരസ്യ പ്രാതികൂല്യേന ന യോത്സ്യാമഃ|

١٠ 10 وَلَمَّا حَدَثَتْ مُنَازَعَةٌ كَثِيرَةٌ ٱخْتَشَى ٱلْأَمِيرُ أَنْ يَفْسَخُوا بُولُسَ، فَأَمَرَ ٱلْعَسْكَرَ أَنْ يَنْزِلُوا وَيَخْتَطِفُوهُ مِنْ وَسْطِهِمْ وَيَأْتُوا بِهِ إِلَى ٱلْمُعَسْكَرِ.

തസ്മാദ് അതീവ ഭിന്നവാക്യത്വേ സതി തേ പൗലം ഖണ്ഡം ഖണ്ഡം കരിഷ്യന്തീത്യാശങ്കയാ സഹസ്രസേനാപതിഃ സേനാഗണം തത്സ്ഥാനം യാതും സഭാതോ ബലാത് പൗലം ധൃത്വാ ദുർഗം നേതഞ്ചാജ്ഞാപയത്|

١١ 11 وَفِي ٱللَّيْلَةِ ٱلتَّالِيَةِ وَقَفَ بِهِ ٱلرَّبُّ وَقَالَ: «ثِقْ يَا بُولُسُ! لِأَنَّكَ كَمَا شَهِدْتَ بِمَا لِي فِي أُورُشَلِيمَ، هَكَذَا يَنْبَغِي أَنْ تَشْهَدَ فِي رُومِيَةَ أَيْضًا».

രാത്രോ പ്രഭുസ്തസ്യ സമീപേ തിഷ്ഠൻ കഥിതവാൻ ഹേ പൗല നിർഭയോ ഭവ യഥാ യിരൂശാലമ്നഗരേ മയി സാക്ഷ്യം ദത്തവാൻ തഥാ രോമാനഗരേപി ത്വയാ ദാതവ്യമ്|

١٢ 12 وَلَمَّا صَارَ ٱلنَّهَارُ صَنَعَ بَعْضُ ٱلْيَهُودِ ٱتِّفَاقًا، وَحَرَمُوا أَنْفُسَهُمْ قَائِلِينَ: إِنَّهُمْ لَا يَأْكُلُونَ وَلَا يَشْرَبُونَ حَتَّى يَقْتُلُوا بُولُسَ.

ദിനേ സമുപസ്ഥിതേ സതി കിയന്തോ യിഹൂദീയലോകാ ഏകമന്ത്രണാഃ സന്തഃ പൗലം ന ഹത്വാ ഭോജനപാനേ കരിഷ്യാമ ഇതി ശപഥേന സ്വാൻ അബധ്നൻ|

١٣ 13 وَكَانَ ٱلَّذِينَ صَنَعُوا هَذَا ٱلتَّحَالُفَ أَكْثَرَ مِنْ أَرْبَعِينَ.

ചത്വാരിംശജ്ജനേഭ്യോഽധികാ ലോകാ ഇതി പണമ് അകുർവ്വൻ|

١٤ 14 فَتَقَدَّمُوا إِلَى رُؤَسَاءِ ٱلْكَهَنَةِ وَٱلشُّيُوخِ وَقَالُوا: «قَدْ حَرَمْنَا أَنْفُسَنَا حِرْمًا أَنْ لَا نَذُوقَ شَيْئًا حَتَّى نَقْتُلَ بُولُسَ.

തേ മഹായാജകാനാം പ്രാചീനലോകാനാഞ്ച സമീപം ഗത്വാ കഥയൻ, വയം പൗലം ന ഹത്വാ കിമപി ന ഭോക്ഷ്യാമഹേ ദൃഢേനാനേന ശപഥേന ബദ്ധ്വാ അഭവാമ|

١٥ 15 وَٱلْآنَ أَعْلِمُوا ٱلْأَمِيرَ أَنْتُمْ مَعَ ٱلْمَجْمَعِ لِكَيْ يُنْزِلَهُ إِلَيْكُمْ غَدًا، كَأَنَّكُمْ مُزْمِعُونَ أَنْ تَفْحَصُوا بِأَكْثَرِ تَدْقِيقٍ عَمَّا لَهُ. وَنَحْنُ، قَبْلَ أَنْ يَقْتَرِبَ، مُسْتَعِدُّونَ لِقَتْلِهِ».

അതഏവ സാമ്പ്രതം സഭാസദ്ലോകൈഃ സഹ വയം തസ്മിൻ കഞ്ചിദ് വിശേഷവിചാരം കരിഷ്യാമസ്തദർഥം ഭവാൻ ശ്വോ ഽസ്മാകം സമീപം തമ് ആനയത്വിതി സഹസ്രസേനാപതയേ നിവേദനം കുരുത തേന യുഷ്മാകം സമീപം ഉപസ്ഥിതേഃ പൂർവ്വം വയം തം ഹന്തു സജ്ജിഷ്യാമ|

١٦ 16 وَلَكِنَّ ٱبْنَ أُخْتِ بُولُسَ سَمِعَ بِٱلْكَمِينِ، فَجَاءَ وَدَخَلَ ٱلْمُعَسْكَرَ وَأَخْبَرَ بُولُسَ.

തദാ പൗലസ്യ ഭാഗിനേയസ്തേഷാമിതി മന്ത്രണാം വിജ്ഞായ ദുർഗം ഗത്വാ താം വാർത്താം പൗലമ് ഉക്തവാൻ|

١٧ 17 فَٱسْتَدْعَى بُولُسُ وَاحِدًا مِنْ قُوَّادِ ٱلْمِئَاتِ وَقَالَ: «ٱذْهَبْ بِهَذَا ٱلشَّابِّ إِلَى ٱلْأَمِيرِ، لِأَنَّ عِنْدَهُ شَيْئًا يُخْبِرُهُ بِهِ».

തസ്മാത് പൗല ഏകം ശതസേനാപതിമ് ആഹൂയ വാക്യമിദമ് ഭാഷിതവാൻ സഹസ്രസേനാപതേഃ സമീപേഽസ്യ യുവമനുഷ്യസ്യ കിഞ്ചിന്നിവേദനമ് ആസ്തേ, തസ്മാത് തത്സവിധമ് ഏനം നയ|

١٨ 18 فَأَخَذَهُ وَأَحْضَرَهُ إِلَى ٱلْأَمِيرِ وَقَالَ: «ٱسْتَدْعَانِي ٱلْأَسِيرُ بُولُسُ، وَطَلَبَ أَنْ أُحْضِرَ هَذَا ٱلشَّابَّ إِلَيْكَ، وَهُوَ عِنْدَهُ شَيْءٌ لِيَقُولَهُ لَكَ».

തതഃ സ തമാദായ സഹസ്രസേനാപതേഃ സമീപമ് ഉപസ്ഥായ കഥിതവാൻ, ഭവതഃ സമീപേഽസ്യ കിമപി നിവേദനമാസ്തേ തസ്മാത് ബന്ദിഃ പൗലോ മാമാഹൂയ ഭവതഃ സമീപമ് ഏനമ് ആനേതും പ്രാർഥിതവാൻ|

١٩ 19 فَأَخَذَ ٱلْأَمِيرُ بِيَدِهِ وَتَنَحَّى بِهِ مُنْفَرِدًا، وَٱسْتَخْبَرَهُ: «مَا هُوَ ٱلَّذِي عِنْدَكَ لِتُخْبِرَنِي بِهِ؟».

തദാ സഹസ്രസേനാപതിസ്തസ്യ ഹസ്തം ധൃത്വാ നിർജനസ്ഥാനം നീത്വാ പൃഷ്ഠവാൻ തവ കിം നിവേദനം? തത് കഥയ|

٢٠ 20 فَقَالَ: «إِنَّ ٱلْيَهُودَ تَعَاهَدُوا أَنْ يَطْلُبُوا مِنْكَ أَنْ تُنْزِلَ بُولُسَ غَدًا إِلَى ٱلْمَجْمَعِ، كَأَنَّهُمْ مُزْمِعُونَ أَنْ يَسْتَخْبِرُوا عَنْهُ بِأَكْثَرِ تَدْقِيقٍ.

തതഃ സോകഥയത്, യിഹൂദീയലാകാഃ പൗലേ കമപി വിശേഷവിചാരം ഛലം കൃത്വാ തം സഭാം നേതും ഭവതഃ സമീപേ നിവേദയിതും അമന്ത്രയൻ|

٢١ 21 فَلَا تَنْقَدْ إِلَيْهِمْ، لِأَنَّ أَكْثَرَ مِنْ أَرْبَعِينَ رَجُلًا مِنْهُمْ كَامِنُونَ لَهُ، قَدْ حَرَمُوا أَنْفُسَهُمْ أَنْ لَا يَأْكُلُوا وَلَا يَشْرَبُوا حَتَّى يَقْتُلُوهُ. وَهُمُ ٱلْآنَ مُسْتَعِدُّونَ مُنْتَظِرُونَ ٱلْوَعْدَ مِنْكَ».

കിന്തു മവതാ തന്ന സ്വീകർത്തവ്യം യതസ്തേഷാം മധ്യേവർത്തിനശ്ചത്വാരിംശജ്ജനേഭ്യോ ഽധികലോകാ ഏകമന്ത്രണാ ഭൂത്വാ പൗലം ന ഹത്വാ ഭോജനം പാനഞ്ച ന കരിഷ്യാമ ഇതി ശപഥേന ബദ്ധാഃ സന്തോ ഘാതകാ ഇവ സജ്ജിതാ ഇദാനീം കേവലം ഭവതോ ഽനുമതിമ് അപേക്ഷന്തേ|

٢٢ 22 فَأَطْلَقَ ٱلْأَمِيرُ ٱلشَّابَّ مُوصِيًا إِيَّاهُ أَنْ: «لَا تَقُلْ لِأَحَدٍ إِنَّكَ أَعْلَمْتَنِي بِهَذَا».

യാമിമാം കഥാം ത്വം നിവേദിതവാൻ താം കസ്മൈചിദപി മാ കഥയേത്യുക്ത്വാ സഹസ്രസേനാപതിസ്തം യുവാനം വിസൃഷ്ടവാൻ|

٢٣ 23 ثُمَّ دَعَا ٱثْنَيْنِ مِنْ قُوَّادِ ٱلْمِئَاتِ وَقَالَ: «أَعِدَّا مِئَتَيْ عَسْكَرِيٍّ لِيَذْهَبُوا إِلَى قَيْصَرِيَّةَ، وَسَبْعِينَ فَارِسًا وَمِئَتَيْ رَامِحٍ، مِنَ ٱلسَّاعَةِ ٱلثَّالِثَةِ مِنَ ٱللَّيْلِ.

അനന്തരം സഹസ്രസേനാപതി ർദ്വൗ ശതസേനാപതീ ആഹൂയേദമ് ആദിശത്, യുവാം രാത്രൗ പ്രഹരൈകാവശിഷ്ടായാം സത്യാം കൈസരിയാനഗരം യാതും പദാതിസൈന്യാനാം ദ്വേ ശതേ ഘോടകാരോഹിസൈന്യാനാം സപ്തതിം ശക്തിധാരിസൈന്യാനാം ദ്വേ ശതേ ച ജനാൻ സജ്ജിതാൻ കുരുതം|

٢٤ 24 وَأَنْ يُقَدِّمَا دَوَابَّ لِيُرْكِبَا بُولُسَ وَيُوصِلَاهُ سَالِمًا إِلَى فِيلِكْسَ ٱلْوَالِي».

പൗലമ് ആരോഹയിതും ഫീലിക്ഷാധിപതേഃ സമീപം നിർവ്വിഘ്നം നേതുഞ്ച വാഹനാനി സമുപസ്ഥാപയതം|

٢٥ 25 وَكَتَبَ رِسَالَةً حَاوِيَةً هَذِهِ ٱلصُّورَةَ:

അപരം സ പത്രം ലിഖിത്വാ ദത്തവാൻ തല്ലിഖിതമേതത്,

٢٦ 26 «كُلُودِيُوسُ لِيسِيَاسُ، يُهْدِي سَلَامًا إِلَى ٱلْعَزِيزِ فِيلِكْسَ ٱلْوَالِي:

മഹാമഹിമശ്രീയുക്തഫീലിക്ഷാധിപതയേ ക്ലൗദിയലുഷിയസ്യ നമസ്കാരഃ|

٢٧ 27 هَذَا ٱلرَّجُلُ لَمَّا أَمْسَكَهُ ٱلْيَهُودُ وَكَانُوا مُزْمِعِينَ أَنْ يَقْتُلُوهُ، أَقْبَلْتُ مَعَ ٱلْعَسْكَرِ وَأَنْقَذْتُهُ، إِذْ أُخْبِرْتُ أَنَّهُ رُومَانِيٌّ.

യിഹൂദീയലോകാഃ പൂർവ്വമ് ഏനം മാനവം ധൃത്വാ സ്വഹസ്തൈ ർഹന്തുമ് ഉദ്യതാ ഏതസ്മിന്നന്തരേ സസൈന്യോഹം തത്രോപസ്ഥായ ഏഷ ജനോ രോമീയ ഇതി വിജ്ഞായ തം രക്ഷിതവാൻ|

٢٨ 28 وَكُنْتُ أُرِيدُ أَنْ أَعْلَمَ ٱلْعِلَّةَ ٱلَّتِي لِأَجْلِهَا كَانُوا يَشْتَكُونَ عَلَيْهِ، فَأَنْزَلْتُهُ إِلَى مَجْمَعِهِمْ،

കിന്നിമിത്തം തേ തമപവദന്തേ തജ്ജ്ഞാതും തേഷാ സഭാം തമാനായിതവാൻ|

٢٩ 29 فَوَجَدْتُهُ مَشْكُوًّا عَلَيْهِ مِنْ جِهَةِ مَسَائِلِ نَامُوسِهِمْ. وَلَكِنَّ شَكْوَى تَسْتَحِقُّ ٱلْمَوْتَ أَوِ ٱلْقُيُودَ لَمْ تَكُنْ عَلَيْهِ.

തതസ്തേഷാം വ്യവസ്ഥായാ വിരുദ്ധയാ കയാചന കഥയാ സോഽപവാദിതോഽഭവത്, കിന്തു സ ശൃങ്ഖലബന്ധനാർഹോ വാ പ്രാണനാശാർഹോ ഭവതീദൃശഃ കോപ്യപരാധോ മയാസ്യ ന ദൃഷ്ടഃ|

٣٠ 30 ثُمَّ لَمَّا أُعْلِمْتُ بِمَكِيدَةٍ عَتِيدَةٍ أَنْ تَصِيرَ عَلَى ٱلرَّجُلِ مِنَ ٱلْيَهُودِ، أَرْسَلْتُهُ لِلْوَقْتِ إِلَيْكَ، آمِرًا ٱلْمُشْتَكِينَ أَيْضًا أَنْ يَقُولُوا لَدَيْكَ مَا عَلَيْهِ. كُنْ مُعَافًى».

തഥാപി മനുഷ്യസ്യാസ്യ വധാർഥം യിഹൂദീയാ ഘാതകാഇവ സജ്ജിതാ ഏതാം വാർത്താം ശ്രുത്വാ തത്ക്ഷണാത് തവ സമീപമേനം പ്രേഷിതവാൻ അസ്യാപവാദകാംശ്ച തവ സമീപം ഗത്വാപവദിതുമ് ആജ്ഞാപയമ്| ഭവതഃ കുശലം ഭൂയാത്|

٣١ 31 فَٱلْعَسْكَرُ أَخَذُوا بُولُسَ كَمَا أُمِرُوا، وَذَهَبُوا بِهِ لَيْلًا إِلَى أَنْتِيبَاتْرِيسَ.

സൈന്യഗണ ആജ്ഞാനുസാരേണ പൗലം ഗൃഹീത്വാ തസ്യാം രജന്യാമ് ആന്തിപാത്രിനഗരമ് ആനയത്|

٣٢ 32 وَفِي ٱلْغَدِ تَرَكُوا ٱلْفُرْسَانَ يَذْهَبُونَ مَعَهُ وَرَجَعُوا إِلَى ٱلْمُعَسْكَرِ.

പരേഽഹനി തേന സഹ യാതും ഘോടകാരൂഢസൈന്യഗണം സ്ഥാപയിത്വാ പരാവൃത്യ ദുർഗം ഗതവാൻ|

٣٣ 33 وَأُولَئِكَ لَمَّا دَخَلُوا قَيْصَرِيَّةَ وَدَفَعُوا ٱلرِّسَالَةَ إِلَى ٱلْوَالِي، أَحْضَرُوا بُولُسَ أَيْضًا إِلَيْهِ.

തതഃ പരേ ഘോടകാരോഹിസൈന്യഗണഃ കൈസരിയാനഗരമ് ഉപസ്ഥായ തത്പത്രമ് അധിപതേഃ കരേ സമർപ്യ തസ്യ സമീപേ പൗലമ് ഉപസ്ഥാപിതവാൻ|

٣٤ 34 فَلَمَّا قَرَأَ ٱلْوَالِي ٱلرِّسَالَةَ، وَسَأَلَ مِنْ أَيَّةِ وِلَايَةٍ هُوَ، وَوَجَدَ أَنَّهُ مِنْ كِيلِيكِيَّةَ،

തദാധിപതിസ്തത്പത്രം പഠിത്വാ പൃഷ്ഠവാൻ ഏഷ കിമ്പ്രദേശീയോ ജനഃ? സ കിലികിയാപ്രദേശീയ ഏകോ ജന ഇതി ജ്ഞാത്വാ കഥിതവാൻ,

٣٥ 35 قَالَ: «سَأَسْمَعُكَ مَتَى حَضَرَ ٱلْمُشْتَكُونَ عَلَيْكَ أَيْضًا». وَأَمَرَ أَنْ يُحْرَسَ فِي قَصْرِ هِيرُودُسَ.

തവാപവാദകഗണ ആഗതേ തവ കഥാം ശ്രോഷ്യാമി| ഹേരോദ്രാജഗൃഹേ തം സ്ഥാപയിതുമ് ആദിഷ്ടവാൻ|