أعمال 16

١ 1 ثُمَّ وَصَلَ إِلَى دَرْبَةَ وَلِسْتَرَةَ، وَإِذَا تِلْمِيذٌ كَانَ هُنَاكَ ٱسْمُهُ تِيمُوثَاوُسُ، ٱبْنُ ٱمْرَأَةٍ يَهُودِيَّةٍ مُؤْمِنَةٍ وَلَكِنَّ أَبَاهُ يُونَانِيٌّ،

तैना फिरी दिरबे नगरे ते लुस्त्रा नगरे मां आए, तैड़ी अक चेलो तीमुथियुस नव्वेंरो रातो थियो, तैसेरी अम्मा यहूदी थी, ते तै मसीह पुड़ विश्वास केरती थी, पन तैसेरो बाजी यूनान मुलखेरो रानेबालो थियो।

٢ 2 وَكَانَ مَشْهُودًا لَهُ مِنَ ٱلْإِخْوَةِ ٱلَّذِينَ فِي لِسْتَرَةَ وَإِيقُونِيَةَ.

तीमुथियुस लुस्त्रा नगरे मां ते इकुनियुम नगरेरे विश्वासी ढ्लान मां बड़ो रोड़ो मैन्हु थियो।

٣ 3 فَأَرَادَ بُولُسُ أَنْ يَخْرُجَ هَذَا مَعَهُ، فَأَخَذَهُ وَخَتَنَهُ مِنْ أَجْلِ ٱلْيَهُودِ ٱلَّذِينَ فِي تِلْكَ ٱلْأَمَاكِنِ، لِأَنَّ ٱلْجَمِيعَ كَانُوا يَعْرِفُونَ أَبَاهُ أَنَّهُ يُونَانِيٌّ.

पौलुसेरी इच्छा ई थी, कि तै तैस साथी ने, तैन यहूदी केरि वजाई ज़ैना तैड़ी रहते तैसेरो खतनो कियो, किजोकि तैना सब ज़ानते थी कि तैसेरो बाजी यूनान मुलखेरो रानेबालो थियो।

٤ 4 وَإِذْ كَانُوا يَجْتَازُونَ فِي ٱلْمُدُنِ كَانُوا يُسَلِّمُونَهُمُ ٱلْقَضَايَا ٱلَّتِي حَكَمَ بِهَا ٱلرُّسُلُ وَٱلْمَشَايِخُ ٱلَّذِينَ فِي أُورُشَلِيمَ لِيَحْفَظُوهَا.

पौलुस ते तैसेरे साथी नगर-नगरे मांमेइं च़लते जे, तैट्ठेरे विश्वासी लोकन तैना हुक्मां केरे बारे मां ज़ोंते जे, ज़ैना यरूशलेम नगरे मां प्रेरितेईं ते बुज़ुर्गेईं मिलतां ठहरावरे थिये, ताके लोक तैन पुड़ अमल केरन।

٥ 5 فَكَانَتِ ٱلْكَنَائِسُ تَتَشَدَّدُ فِي ٱلْإِيمَانِ وَتَزْدَادُ فِي ٱلْعَدَدِ كُلَّ يَوْمٍ.

बस्सा कलीसियां विश्वासे मां पेक्की भोती जेई, ते तैन केरि कलीसियां केरि तैधात बद्धती जेई।

٦ 6 وَبَعْدَ مَا ٱجْتَازُوا فِي فِرِيجِيَّةَ وَكُورَةِ غَلَاطِيَّةَ، مَنَعَهُمُ ٱلرُّوحُ ٱلْقُدُسُ أَنْ يَتَكَلَّمُوا بِٱلْكَلِمَةِ فِي أَسِيَّا.

पौलुस ते तैसेरे साथी फ्रूगिया ते गलातिया इलाकन मांमेइं निस्तां जे, किजोकि पवित्र आत्मा तैना आसिया इलाके मां बच्चन शुनाने करां रोकोरे थिये।

٧ 7 فَلَمَّا أَتَوْا إِلَى مِيسِيَّا حَاوَلُوا أَنْ يَذْهَبُوا إِلَى بِثِينِيَّةَ، فَلَمْ يَدَعْهُمُ ٱلرُّوحُ.

ते तैना मूसिया इलाकेरे नेड़े पुज़तां, बितूनिया इलाके मां गानू चाते थिये, पन यीशुएरे आत्मा गाने न दित्ते।

٨ 8 فَمَرُّوا عَلَى مِيسِيَّا وَٱنْحَدَرُوا إِلَى تَرُوَاسَ.

एल्हेरेलेइ तैना मूसिया इलाकेरे नेड़ेरां त्रोआस नगरे मांजो च़ले जे।

٩ 9 وَظَهَرَتْ لِبُولُسَ رُؤْيَا فِي ٱللَّيْلِ: رَجُلٌ مَكِدُونِيٌّ قَائِمٌ يَطْلُبُ إِلَيْهِ وَيَقُولُ: «ٱعْبُرْ إِلَى مَكِدُونِيَّةَ وَأَعِنَّا!».

राती पौलुसे अक मैन्हु दर्शने मां लाव, “तै मकिदुनी इलाकेरो थियो, तै खड़ो भोइतां पौलुसे कां मिनत केरने लोरो थियो, कि पार समुन्दरेरे मकिदुनिया इलाके मां एइते इश्शी मद्दत केर।”

١٠ 10 فَلَمَّا رَأَى ٱلرُّؤْيَا لِلْوَقْتِ طَلَبْنَا أَنْ نَخْرُجَ إِلَى مَكِدُونِيَّةَ، مُتَحَقِّقِينَ أَنَّ ٱلرَّبَّ قَدْ دَعَانَا لِنُبَشِّرَهُمْ.

तैसेरे इस दर्शन हेरनेरां पत्ती लूशी अस पार मकिदुनिया इलाके मां गानेरे लेइ तियार भोइ जे, किजोकि असेईं बुझ़ू कि परमेशरेरी असां तैड़ी खुशखबरी शुनानेरे लेइ कुजवरेम।

١١ 11 فَأَقْلَعْنَا مِنْ تَرُوَاسَ وَتَوَجَّهْنَا بِٱلِٱسْتِقَامَةِ إِلَى سَامُوثْرَاكِي، وَفِي ٱلْغَدِ إِلَى نِيَابُولِيسَ.

असां त्रोआस नगरेरां ज़िहाज़े मां जे, ते पैनेरू सफर केरतां सुमात्राके टैपू पुड़ आए, ते तैट्ठां होरसां नियापुलिस नगरे मां आए।

١٢ 12 وَمِنْ هُنَاكَ إِلَى فِيلِبِّي، ٱلَّتِي هِيَ أَوَّلُ مَدِينَةٍ مِنْ مُقَاطَعَةِ مَكِدُونِيَّةَ، وَهِيَ كُولُونِيَّةُ. فَأَقَمْنَا فِي هَذِهِ ٱلْمَدِينَةِ أَيَّامًا.

तैट्ठां असां फिलिप्पी नगरे मां पुज़े, ज़ैन मकिदुनिया इलाके मां खास नगरे, ते रोमी केरि बेसती मांए, ते अस तैस नगरे मां किछ दिहाड़े राए।

١٣ 13 وَفِي يَوْمِ ٱلسَّبْتِ خَرَجْنَا إِلَى خَارِجِ ٱلْمَدِينَةِ عِنْدَ نَهْرٍ، حَيْثُ جَرَتِ ٱلْعَادَةُ أَنْ تَكُونَ صَلَاةٌ، فَجَلَسْنَا وَكُنَّا نُكَلِّمُ ٱلنِّسَاءَ ٱللَّوَاتِي ٱجْتَمَعْنَ.

आरामेरे दिहाड़े असां नगरेरे फाटके मरां निस्तां दरियाए पुड़ पुज़े, किजोकि असन उमीद थी कि तैड़ी यहूदी केरि प्रार्थना केरनेरी कोई ठार भोनीए, असां तैड़ी गेइतां बिश्शी जे, तैड़ी किछ कुआन्शां थी, असां तैन सेइं गल्लां केरने लगे।

١٤ 14 فَكَانَتْ تَسْمَعُ ٱمْرَأَةٌ ٱسْمُهَا لِيدِيَّةُ، بَيَّاعَةُ أُرْجُوَانٍ مِنْ مَدِينَةِ ثَيَاتِيرَا، مُتَعَبِّدَةٌ لِلهِ، فَفَتَحَ ٱلرَّبُّ قَلْبَهَا لِتُصْغِيَ إِلَى مَا كَانَ يَقُولُهُ بُولُسُ.

इश्शी गल्लां शुन्ने बैली कुआन्शन मां अक परमेशरेरी भक्त लुदिया नव्वेंरी थी, तै थुआतीरा नगरेरी राने बाली थी, ते बैंगनी लिगड़ां बेच़ने बाली थी, ते प्रभुए तैसेरो मन खोल्लो, कि तै पौलुसेरे गल्लन पुड़ ध्यान केरे।

١٥ 15 فَلَمَّا ٱعْتَمَدَتْ هِيَ وَأَهْلُ بَيْتِهَا طَلَبَتْ قَائِلَةً: «إِنْ كُنْتُمْ قَدْ حَكَمْتُمْ أَنِّي مُؤْمِنَةٌ بِٱلرَّبِّ، فَٱدْخُلُوا بَيْتِي وَٱمْكُثُوا». فَأَلْزَمَتْنَا.

ज़ैखन तैसां ते तैसारे पूरे टब्बरे बपतिस्मो नीयो त तै बिनती केरतां ज़ोने लगी, “अगर तुस लोक मीं प्रभुएरी ईमानदार दासी समझ़तथ, त मेरे घरे च़ला ते बिश्शी राथ,” ते तैसारी मिनत शुन्तां असां खुशी भोए।

١٦ 16 وَحَدَثَ بَيْنَمَا كُنَّا ذَاهِبِينَ إِلَى ٱلصَّلَاةِ، أَنَّ جَارِيَةً بِهَا رُوحُ عِرَافَةٍ ٱسْتَقْبَلَتْنَا. وَكَانَتْ تُكْسِبُ مَوَالِيَهَا مَكْسَبًا كَثِيرًا بِعِرَافَتِهَا.

एक्की फेरे असां प्रार्थना केरनेरी ठारी जो च़लोरे थिये त असन अक दासी मैल्ली ज़ै भूतां केरे मद्दती सेइं एजनेबाले वक्तेरे बारे मां ज़ोती थी। ते अपने मालिकां केरे लेइ बड़े पेंइसे कमाती थी।

١٧ 17 هَذِهِ ٱتَّبَعَتْ بُولُسَ وَإِيَّانَا وَصَرَخَتْ قَائِلَةً: «هَؤُلَاءِ ٱلنَّاسُ هُمْ عَبِيدُ ٱللهِ ٱلْعَلِيِّ، ٱلَّذِينَ يُنَادُونَ لَكُمْ بِطَرِيقِ ٱلْخَلَاصِ».

तै पौलुसे पत्ती ते असन पत्ती च़ली ते ज़ोने लगी, “ए मैन्हु परमप्रधान परमेशरेरो दासे, ते एना असन पापां केरि मुक्तरी बत हिरातन।”

١٨ 18 وَكَانَتْ تَفْعَلُ هَذَا أَيَّامًا كَثِيرَةً. فَضَجِرَ بُولُسُ وَٱلْتَفَتَ إِلَى ٱلرُّوحِ وَقَالَ: «أَنَا آمُرُكَ بِٱسْمِ يَسُوعَ ٱلْمَسِيحِ أَنْ تَخْرُجَ مِنْهَا!». فَخَرَجَ فِي تِلْكَ ٱلسَّاعَةِ.

तै काई दिहाड़े एन्ने केरती राई, पन पौलुसे जिच भोव, ते मुड़तां तैस भूते जो ज़ोवं, “अवं तीं यीशु मसीहेरे नंव्वे सेइं हुक्म देताईं निस्सी गा, ते तै तैखने तैस मरां निस्सी जेई।”

١٩ 19 فَلَمَّا رَأَى مَوَالِيهَا أَنَّهُ قَدْ خَرَجَ رَجَاءُ مَكْسَبِهِمْ، أَمْسَكُوا بُولُسَ وَسِيلَا وَجَرُّوهُمَا إِلَى ٱلسُّوقِ إِلَى ٱلْحُكَّامِ.

ज़ैखन तैसेरे मालिकेइं हेरू कि इश्शी कमैइयरी उमीद ट्लुटी जेई, त तैनेईं पौलुस ते सीलास ट्लेइतां चौके मां प्रधानां केरे हवाले किये।

٢٠ 20 وَإِذْ أَتَوْا بِهِمَا إِلَى ٱلْوُلَاةِ، قَالُوا: «هَذَانِ ٱلرَّجُلَانِ يُبَلْبِلَانِ مَدِينَتَنَا، وَهُمَا يَهُودِيَّانِ،

तैनेईं पौलुस ते सीलास हाकिमन कां पैश किये, ते ज़ोने लगे, “एना यहूदीन ते इश्शे नगर मां बड़ी खलबली मच़ाने लगोरेंन।

٢١ 21 وَيُنَادِيَانِ بِعَوَائِدَ لَا يَجُوزُ لَنَا أَنْ نَقْبَلَهَا وَلَا نَعْمَلَ بِهَا، إِذْ نَحْنُ رُومَانِيُّونَ».

ते एरे रुवाज़ेरी शिक्षा देतन, ज़ैन केरू केरनू ते मन्नू असन रोमे मां रानेबालान केरे इश्शे लेइ बिलकुल भी ठीक नईं।”

٢٢ 22 فَقَامَ ٱلْجَمْعُ مَعًا عَلَيْهِمَا، وَمَزَّقَ ٱلْوُلَاةُ ثِيَابَهُمَا وَأَمَرُوا أَنْ يُضْرَبَا بِٱلْعِصِيِّ.

एन शुन्तां सारे लोक पौलुस ते सीलासेरे खलाफ अकोट्ठे भोए, ते हाकिमेईं तैन केरां लिगड़ां खोलतां छ़िन्दां ते सोटेईं बानेरो हुक्म दित्तो।

٢٣ 23 فَوَضَعُوا عَلَيْهِمَا ضَرَبَاتٍ كَثِيرَةً وَأَلْقُوهُمَا فِي ٱلسِّجْنِ، وَأَوْصَوْا حَافِظَ ٱلسِّجْنِ أَنْ يَحْرُسَهُمَا بِضَبْطٍ.

सिपैहीयेइं तैन खूब बेंतेइं बैही ते कैदखाने मां छ़डे, ते कैदखानेरे प्रधाने हुक्म दित्तो, कि रोड़ेच़ारे पेरहो दित्तो गाए।

٢٤ 24 وَهُوَ إِذْ أَخَذَ وَصِيَّةً مِثْلَ هَذِهِ، أَلْقَاهُمَا فِي ٱلسِّجْنِ ٱلدَّاخِلِيِّ، وَضَبَطَ أَرْجُلَهُمَا فِي ٱلْمِقْطَرَةِ.

तै हुक्म शुन्तां तैना आँधरी कोठी मां छ़डे, ते तैन केरे पावन लेकड़री बेड़ि लेइ।

٢٥ 25 وَنَحْوَ نِصْفِ ٱللَّيْلِ كَانَ بُولُسُ وَسِيلَا يُصَلِّيَانِ وَيُسَبِّحَانِ ٱللهَ، وَٱلْمَسْجُونُونَ يَسْمَعُونَهُمَا.

एध्धी राती पौलुस ते सीलास प्रार्थना केरने मां मघन थिये, ते परमेशरेरां भजना लोरे थी ज़ोने, ते होरे कैदी भी शुन्ने लोरे थिये।

٢٦ 26 فَحَدَثَ بَغْتَةً زَلْزَلَةٌ عَظِيمَةٌ حَتَّى تَزَعْزَعَتْ أَسَاسَاتُ ٱلسِّجْنِ، فَٱنْفَتَحَتْ فِي ٱلْحَالِ ٱلْأَبْوَابُ كُلُّهَا، وَٱنْفَكَّتْ قُيُودُ ٱلْجَمِيعِ.

अचानक अक भुंज़ल अव, ते कैदखानेरे बुनीयाद हिल्ली ते सारां दारां खुल्ली जेआं, ते सैरी कैदी केरि बेड़ि भी खुल्ली जेई।

٢٧ 27 وَلَمَّا ٱسْتَيْقَظَ حَافِظُ ٱلسِّجْنِ، وَرَأَى أَبْوَابَ ٱلسِّجْنِ مَفْتُوحَةً، ٱسْتَلَّ سَيْفَهُ وَكَانَ مُزْمِعًا أَنْ يَقْتُلَ نَفْسَهُ، ظَانًّا أَنَّ ٱلْمَسْجُونِينَ قَدْ هَرَبُوا.

कैदखानेरो प्रधान बींझ़ो ते खड़ो उठो, ते तकने लगो, ते हेरते कि कैदखानेरां दारां खुल्ली जोरेन, त तैनी समझ़ू कि सारे कैदी नश्शोरेन, ते तैनी अपनि तलवार खिच्ची कि अवं अपनो आप मैरी छ़ेड्डी।

٢٨ 28 فَنَادَى بُولُسُ بِصَوْتٍ عَظِيمٍ قَائِلًا: «لَا تَفْعَلْ بِنَفْسِكَ شَيْئًا رَدِيًّا! لِأَنَّ جَمِيعَنَا هَهُنَا!».

पन पौलुसे ज़ोरे सेइं ज़ोवं, “अपनो आप न मार किजोकि असां सब इड़ी आम।”

٢٩ 29 فَطَلَبَ ضَوْءًا وَٱنْدَفَعَ إِلَى دَاخِلٍ، وَخَرَّ لِبُولُسَ وَسِيلَا وَهُوَ مُرْتَعِدٌ،

तैखन तै दीयो बैलतां अन्तर जेव, ते पौलुसे ते सीलासेरे पावन पुड़ पेव,

٣٠ 30 ثُمَّ أَخْرَجَهُمَا وَقَالَ: «يَا سَيِّدَيَّ، مَاذَا يَنْبَغِي أَنْ أَفْعَلَ لِكَيْ أَخْلُصَ؟».

फिरी तैनी तैना बेइर आने ते ज़ोने लगो, “जनाब अवं कुन केरि, कि मेरी मुक्ति भोए?”

٣١ 31 فَقَالَا: «آمِنْ بِٱلرَّبِّ يَسُوعَ ٱلْمَسِيحِ فَتَخْلُصَ أَنْتَ وَأَهْلُ بَيْتِكَ».

तैनेईं ज़ोवं, “प्रभु यीशु मसीह पुड़ विश्वास केर, त तीं ते तेरे टब्बरे पापन करां मुक्ति मैल्लनीए।”

٣٢ 32 وَكَلَّمَاهُ وَجَمِيعَ مَنْ فِي بَيْتِهِ بِكَلِمَةِ ٱلرَّبِّ.

ते तैनेईं तैस त तैसेरे टब्बरे प्रभुएरू वचन शुनाव।

٣٣ 33 فَأَخَذَهُمَا فِي تِلْكَ ٱلسَّاعَةِ مِنَ ٱللَّيْلِ وَغَسَّلَهُمَا مِنَ ٱلْجِرَاحَاتِ، وَٱعْتَمَدَ فِي ٱلْحَالِ هُوَ وَٱلَّذِينَ لَهُ أَجْمَعُونَ.

तैखने तैने राती पौलुस ते सीलास नेइतां तैन केरे ज़खम धोए, ते तैनी तैसेरे सारे टब्बरे बपतिस्मो नीयो।

٣٤ 34 وَلَمَّا أَصْعَدَهُمَا إِلَى بَيْتِهِ قَدَّمَ لَهُمَا مَائِدَةً، وَتَهَلَّلَ مَعَ جَمِيعِ بَيْتِهِ إِذْ كَانَ قَدْ آمَنَ بِٱللهِ.

फिरी तैनी तैना अपने घरे ने, ते तैन खाने जो रोट्टी दित्ती, ते सारे टब्बरे परमेशरे पुड़ विश्वास केरतां बड़े खुश थिये।

٣٥ 35 وَلَمَّا صَارَ ٱلنَّهَارُ أَرْسَلَ ٱلْوُلَاةُ ٱلْجَلَّادِينَ قَائِلِينَ: «أَطْلِقْ ذَيْنِكَ ٱلرَّجُلَيْنِ».

होरसां झ़ेझ़ हाकिमेईं सिपाही भेज़तां बिस्तार भेज़ो, कि तैन मैनन् हथरां छ़ैडी देथ।

٣٦ 36 فَأَخْبَرَ حَافِظُ ٱلسِّجْنِ بُولُسَ بِهَذا ٱلكَلَامِ أَنَّ ٱلْوُلَاةَ قَدْ أَرْسَلُوا أَنْ تُطْلَقَا، فَٱخْرُجَا ٱلْآنَ وَٱذْهَبَا بِسَلَامٍ.

दरोगा पौलुसे जो ज़ोवं, “हाकिमे हुक्म दित्तोरोए कि पौलुस ते सीलास कैदखाने मरां हथरां छ़डा, एल्हेरेलेइ तुस खुशी सेइं च़ले गाथ।”

٣٧ 37 فَقَالَ لَهُمْ بُولُسُ: «ضَرَبُونَا جَهْرًا غَيْرَ مَقْضِيٍّ عَلَيْنَا، وَنَحْنُ رَجُلَانِ رُومَانِيَّانِ، وَأَلْقَوْنَا فِي ٱلسِّجْنِ. أَفَٱلْآنَ يَطْرُدُونَنَا سِرًّا؟ كَلَّا! بَلْ لِيَأْتُوا هُمْ أَنْفُسُهُمْ وَيُخْرِجُونَا».

पन पौलुसे तैन सेइं ज़ोवं, “तैनेईं अस ज़ैना रोम मुलखेरे राने बालेम, बगैर कसूरे सेब्भी केरे सामने मारे कुटे ते कैदखाने मां छ़डे, ते हुनी च़ुपच़ारे हथरां छ़डने चाते? पन एन न भोइसखे, तै एप्पू एज्जे ते असन बेइर कढे।”

٣٨ 38 فَأَخْبَرَ ٱلْجَلَّادُونَ ٱلْوُلَاةَ بِهَذَا ٱلْكَلَامِ، فَٱخْتَشَوْا لَمَّا سَمِعُوا أَنَّهُمَا رُومَانِيَّانِ.

सिपैहीयेइं गेइतां हाकिमन बिस्तार दित्तो, कि पौलुस ते सीलास रोम मुलखेरे राने बालेन, ते तैना डेरि जे।

٣٩ 39 فَجَاءُوا وَتَضَرَّعُوا إِلَيْهِمَا وَأَخْرَجُوهُمَا، وَسَأَلُوهُمَا أَنْ يَخْرُجَا مِنَ ٱلْمَدِينَةِ.

तैनेईं तैड़ी एइतां तैन करां माफ़ी मग्गी, ते फिरी तैना कैदखाने मरां बेइर आने ते मिनत की, कि नगर मरां च़ले गाथ।

٤٠ 40 فَخَرَجَا مِنَ ٱلسِّجْنِ وَدَخَلَا عِنْدَ لِيدِيَّةَ، فَأَبْصَرَا ٱلْإِخْوَةَ وَعَزَّيَاهُمْ ثُمَّ خَرَجَا.

बस्सा पौलुस ते सीलास कैदखाने मरां बेइर निस्से ते लुदियारे घरे जे, ते तैड़ी विश्वासी ढ्लान सेइं मिले ते तैन शान्ति देइतां च़ले जे।