أعمال 11

١ 1 فَسَمِعَ ٱلرُّسُلُ وَٱلْإِخْوَةُ ٱلَّذِينَ كَانُوا فِي ٱلْيَهُودِيَّةِ أَنَّ ٱلْأُمَمَ أَيْضًا قَبِلُوا كَلِمَةَ ٱللهِ.

ఇత్థం భిన్నదేశీయలోకా అపీశ్వరస్య వాక్యమ్ అగృహ్లన్ ఇమాం వార్త్తాం యిహూదీయదేశస్థప్రేరితా భ్రాతృగణశ్చ శ్రుతవన్తః|

٢ 2 وَلَمَّا صَعِدَ بُطْرُسُ إِلَى أُورُشَلِيمَ، خَاصَمَهُ ٱلَّذِينَ مِنْ أَهْلِ ٱلْخِتَانِ،

తతః పితరే యిరూశాలమ్నగరం గతవతి త్వక్ఛేదినో లోకాస్తేన సహ వివదమానా అవదన్,

٣ 3 قَائِلِينَ: «إِنَّكَ دَخَلْتَ إِلَى رِجَالٍ ذَوِي غُلْفَةٍ وَأَكَلْتَ مَعَهُمْ».

త్వమ్ అత్వక్ఛేదిలోకానాం గృహం గత్వా తైః సార్ద్ధం భుక్తవాన్|

٤ 4 فَٱبْتَدَأَ بُطْرُسُ يَشْرَحُ لَهُمْ بِٱلتَّتَابُعِ قَائِلًا:

తతః పితర ఆదితః క్రమశస్తత్కార్య్యస్య సర్వ్వవృత్తాన్తమాఖ్యాతుమ్ ఆరబ్ధవాన్|

٥ 5 «أَنَا كُنْتُ فِي مَدِينَةِ يَافَا أُصَلِّي، فَرَأَيْتُ فِي غَيْبَةٍ رُؤْيَا: إِنَاءً نَازِلًا مِثْلَ مُلَاءَةٍ عَظِيمَةٍ مُدَلَّاةٍ بِأَرْبَعَةِ أَطْرَافٍ مِنَ ٱلسَّمَاءِ، فَأَتَى إِلَيَّ.

యాఫోనగర ఏకదాహం ప్రార్థయమానో మూర్చ్ఛితః సన్ దర్శనేన చతుర్షు కోణేషు లమ్బనమానం వృహద్వస్త్రమివ పాత్రమేకమ్ ఆకాశదవరుహ్య మన్నికటమ్ ఆగచ్ఛద్ అపశ్యమ్|

٦ 6 فَتَفَرَّسْتُ فِيهِ مُتَأَمِّلًا، فَرَأَيْتُ دَوَابَّ ٱلْأَرْضِ وَٱلْوُحُوشَ وَٱلزَّحَّافَاتِ وَطُيُورَ ٱلسَّمَاءِ.

పశ్చాత్ తద్ అనన్యదృష్ట్యా దృష్ట్వా వివిచ్య తస్య మధ్యే నానాప్రకారాన్ గ్రామ్యవన్యపశూన్ ఉరోగామిఖేచరాంశ్చ దృష్టవాన్;

٧ 7 وَسَمِعْتُ صَوْتًا قَائِلًا لِي: قُمْ يَا بُطْرُسُ، ٱذْبَحْ وَكُلْ.

హే పితర త్వముత్థాయ గత్వా భుంక్ష్వ మాం సమ్బోధ్య కథయన్తం శబ్దమేకం శ్రుతవాంశ్చ|

٨ 8 فَقُلْتُ: كَلَّا يَارَبُّ! لِأَنَّهُ لَمْ يَدْخُلْ فَمِي قَطُّ دَنِسٌ أَوْ نَجِسٌ.

తతోహం ప్రత్యవదం, హే ప్రభో నేత్థం భవతు, యతః కిఞ్చన నిషిద్ధమ్ అశుచి ద్రవ్యం వా మమ ముఖమధ్యం కదాపి న ప్రావిశత్|

٩ 9 فَأَجَابَنِي صَوْتٌ ثَانِيَةً مِنَ ٱلسَّمَاءِ: مَا طَهَّرَهُ ٱللهُ لَا تُنَجِّسْهُ أَنْتَ.

అపరమ్ ఈశ్వరో యత్ శుచి కృతవాన్ తన్నిషిద్ధం న జానీహి ద్వి ర్మామ్ప్రతీదృశీ విహాయసీయా వాణీ జాతా|

١٠ 10 وَكَانَ هَذَا عَلَى ثَلَاثِ مَرَّاتٍ. ثُمَّ ٱنْتُشِلَ ٱلْجَمِيعُ إِلَى ٱلسَّمَاءِ أَيْضًا.

త్రిరిత్థం సతి తత్ సర్వ్వం పునరాకాశమ్ ఆకృష్టం|

١١ 11 وَإِذَا ثَلَاثَةُ رِجَالٍ قَدْ وَقَفُوا لِلْوَقْتِ عِنْدَ ٱلْبَيْتِ ٱلَّذِي كُنْتُ فِيهِ، مُرْسَلِينَ إِلَيَّ مِنْ قَيْصَرِيَّةَ.

పశ్చాత్ కైసరియానగరాత్ త్రయో జనా మన్నికటం ప్రేషితా యత్ర నివేశనే స్థితోహం తస్మిన్ సమయే తత్రోపాతిష్ఠన్|

١٢ 12 فَقَالَ لِي ٱلرُّوحُ أَنْ أَذْهَبَ مَعَهُمْ غَيْرَ مُرْتَابٍ فِي شَيْءٍ. وَذَهَبَ مَعِي أَيْضًا هَؤُلَاءِ ٱلْإِخْوَةُ ٱلسِّتَّةُ. فَدَخَلْنَا بَيْتَ ٱلرَّجُلِ،

తదా నిఃసన్దేహం తైః సార్ద్ధం యాతుమ్ ఆత్మా మామాదిష్టవాన్; తతః పరం మయా సహైతేషు షడ్భ్రాతృషు గతేషు వయం తస్య మనుజస్య గృహం ప్రావిశామ|

١٣ 13 فَأَخْبَرَنَا كَيْفَ رَأَى ٱلْمَلَاكَ فِي بَيْتِهِ قَائِمًا وَقَائِلًا لَهُ: أَرْسِلْ إِلَى يَافَا رِجَالًا، وَٱسْتَدْعِ سِمْعَانَ ٱلْمُلَقَّبَ بُطْرُسَ،

సోస్మాకం నికటే కథామేతామ్ అకథయత్ ఏకదా దూత ఏకః ప్రత్యక్షీభూయ మమ గృహమధ్యే తిష్టన్ మామిత్యాజ్ఞాపితవాన్, యాఫోనగరం ప్రతి లోకాన్ ప్రహిత్య పితరనామ్నా విఖ్యాతం శిమోనమ్ ఆహూయయ;

١٤ 14 وَهُوَ يُكَلِّمُكَ كَلَامًا بِهِ تَخْلُصُ أَنْتَ وَكُلُّ بَيْتِكَ.

తతస్తవ త్వదీయపరివారాణాఞ్చ యేన పరిత్రాణం భవిష్యతి తత్ స ఉపదేక్ష్యతి|

١٥ 15 فَلَمَّا ٱبْتَدَأْتُ أَتَكَلَّمُ، حَلَّ ٱلرُّوحُ ٱلْقُدُسُ عَلَيْهِمْ كَمَا عَلَيْنَا أَيْضًا فِي ٱلْبَدَاءَةِ.

అహం తాం కథాముత్థాప్య కథితవాన్ తేన ప్రథమమ్ అస్మాకమ్ ఉపరి యథా పవిత్ర ఆత్మావరూఢవాన్ తథా తేషామప్యుపరి సమవరూఢవాన్|

١٦ 16 فَتَذَكَّرْتُ كَلَامَ ٱلرَّبِّ كَيْفَ قَالَ: إِنَّ يُوحَنَّا عَمَّدَ بِمَاءٍ وَأَمَّا أَنْتُمْ فَسَتُعَمَّدُونَ بِٱلرُّوحِ ٱلْقُدُسِ.

తేన యోహన్ జలే మజ్జితవాన్ ఇతి సత్యం కిన్తు యూయం పవిత్ర ఆత్మని మజ్జితా భవిష్యథ, ఇతి యద్వాక్యం ప్రభురుదితవాన్ తత్ తదా మయా స్మృతమ్|

١٧ 17 فَإِنْ كَانَ ٱللهُ قَدْ أَعْطَاهُمُ ٱلْمَوْهِبَةَ كَمَا لَنَا أَيْضًا بِٱلسَّوِيَّةِ مُؤْمِنِينَ بِٱلرَّبِّ يَسُوعَ ٱلْمَسِيحِ، فَمَنْ أَنَا؟ أَقَادِرٌ أَنْ أَمْنَعَ ٱللهَ؟».

అతః ప్రభా యీశుఖ్రీష్టే ప్రత్యయకారిణో యే వయమ్ అస్మభ్యమ్ ఈశ్వరో యద్ దత్తవాన్ తత్ తేభ్యో లోకేభ్యోపి దత్తవాన్ తతః కోహం? కిమహమ్ ఈశ్వరం వారయితుం శక్నోమి?

١٨ 18 فَلَمَّا سَمِعُوا ذَلِكَ سَكَتُوا، وَكَانُوا يُمَجِّدُونَ ٱللهَ قَائِلِينَ: «إِذًا أَعْطَى ٱللهُ ٱلْأُمَمَ أَيْضًا ٱلتَّوْبَةَ لِلْحَيَاةِ!».

కథామేతాం శ్రువా తే క్షాన్తా ఈశ్వరస్య గుణాన్ అనుకీర్త్త్య కథితవన్తః, తర్హి పరమాయుఃప్రాప్తినిమిత్తమ్ ఈశ్వరోన్యదేశీయలోకేభ్యోపి మనఃపరివర్త్తనరూపం దానమ్ అదాత్|

١٩ 19 أَمَّا ٱلَّذِينَ تَشَتَّتُوا مِنْ جَرَّاءِ ٱلضِّيقِ ٱلَّذِي حَصَلَ بِسَبَبِ ٱسْتِفَانُوسَ فَٱجْتَازُوا إِلَى فِينِيقِيَةَ وَقُبْرُسَ وَأَنْطَاكِيَةَ، وَهُمْ لَا يُكَلِّمُونَ أَحَدًا بِٱلْكَلِمَةِ إِلَّا ٱلْيَهُودَ فَقَطْ.

స్తిఫానం ప్రతి ఉపద్రవే ఘటితే యే వికీర్ణా అభవన్ తై ఫైనీకీకుప్రాన్తియఖియాసు భ్రమిత్వా కేవలయిహూదీయలోకాన్ వినా కస్యాప్యన్యస్య సమీప ఈశ్వరస్య కథాం న ప్రాచారయన్|

٢٠ 20 وَلَكِنْ كَانَ مِنْهُمْ قَوْمٌ، وَهُمْ رِجَالٌ قُبْرُسِيُّونَ وَقَيْرَوَانِيُّونَ، ٱلَّذِينَ لَمَّا دَخَلُوا أَنْطَاكِيَةَ كَانُوا يُخَاطِبُونَ ٱلْيُونَانِيِّينَ مُبَشِّرِينَ بِٱلرَّبِّ يَسُوعَ.

అపరం తేషాం కుప్రీయాః కురీనీయాశ్చ కియన్తో జనా ఆన్తియఖియానగరం గత్వా యూనానీయలోకానాం సమీపేపి ప్రభోర్యీశోః కథాం ప్రాచారయన్|

٢١ 21 وَكَانَتْ يَدُ ٱلرَّبِّ مَعَهُمْ، فَآمَنَ عَدَدٌ كَثِيرٌ وَرَجَعُوا إِلَى ٱلرَّبِّ.

ప్రభోః కరస్తేషాం సహాయ ఆసీత్ తస్మాద్ అనేకే లోకా విశ్వస్య ప్రభుం ప్రతి పరావర్త్తన్త|

٢٢ 22 فَسُمِعَ ٱلْخَبَرُ عَنْهُمْ فِي آذَانِ ٱلْكَنِيسَةِ ٱلَّتِي فِي أُورُشَلِيمَ، فَأَرْسَلُوا بَرْنَابَا لِكَيْ يَجْتَازَ إِلَى أَنْطَاكِيَةَ.

ఇతి వార్త్తాయాం యిరూశాలమస్థమణ్డలీయలోకానాం కర్ణగోచరీభూతాయామ్ ఆన్తియఖియానగరం గన్తు తే బర్ణబ్బాం ప్రైరయన్|

٢٣ 23 ٱلَّذِي لَمَّا أَتَى وَرَأَى نِعْمَةَ ٱللهِ فَرِحَ، وَوَعَظَ ٱلْجَمِيعَ أَنْ يَثْبُتُوا فِي ٱلرَّبِّ بِعَزْمِ ٱلْقَلْبِ،

తతో బర్ణబ్బాస్తత్ర ఉపస్థితః సన్ ఈశ్వరస్యానుగ్రహస్య ఫలం దృష్ట్వా సానన్దో జాతః,

٢٤ 24 لِأَنَّهُ كَانَ رَجُلًا صَالِحًا وَمُمْتَلِئًا مِنَ ٱلرُّوحِ ٱلْقُدُسِ وَٱلْإِيمَانِ. فَٱنْضَمَّ إِلَى ٱلرَّبِّ جَمْعٌ غَفِيرٌ.

స స్వయం సాధు ర్విశ్వాసేన పవిత్రేణాత్మనా చ పరిపూర్ణః సన్ గనోనిష్టయా ప్రభావాస్థాం కర్త్తుం సర్వ్వాన్ ఉపదిష్టవాన్ తేన ప్రభోః శిష్యా అనేకే బభూవుః|

٢٥ 25 ثُمَّ خَرَجَ بَرْنَابَا إِلَى طَرْسُوسَ لِيَطْلُبَ شَاوُلَ. وَلَمَّا وَجَدَهُ جَاءَ بِهِ إِلَى أَنْطَاكِيَةَ.

శేషే శౌలం మృగయితుం బర్ణబ్బాస్తార్షనగరం ప్రస్థితవాన్| తత్ర తస్యోద్దేశం ప్రాప్య తమ్ ఆన్తియఖియానగరమ్ ఆనయత్;

٢٦ 26 فَحَدَثَ أَنَّهُمَا ٱجْتَمَعَا فِي ٱلْكَنِيسَةِ سَنَةً كَامِلَةً وَعَلَّمَا جَمْعًا غَفِيرًا. وَدُعِيَ ٱلتَّلَامِيذُ «مَسِيحِيِّينَ» فِي أَنْطَاكِيَةَ أَوَّلًا.

తతస్తౌ మణ్డలీస్థలోకైః సభాం కృత్వా సంవత్సరమేకం యావద్ బహులోకాన్ ఉపాదిశతాం; తస్మిన్ ఆన్తియఖియానగరే శిష్యాః ప్రథమం ఖ్రీష్టీయనామ్నా విఖ్యాతా అభవన్|

٢٧ 27 وَفِي تِلْكَ ٱلْأَيَّامِ ٱنْحَدَرَ أَنْبِيَاءُ مِنْ أُورُشَلِيمَ إِلَى أَنْطَاكِيَةَ.

తతః పరం భవిష్యద్వాదిగణే యిరూశాలమ ఆన్తియఖియానగరమ్ ఆగతే సతి

٢٨ 28 وَقَامَ وَاحِدٌ مِنْهُمُ ٱسْمُهُ أَغَابُوسُ، وَأَشَارَ بِٱلرُّوحِ أَنَّ جُوعًا عَظِيمًا كَانَ عَتِيدًا أَنْ يَصِيرَ عَلَى جَمِيعِ ٱلْمَسْكُونَةِ، ٱلَّذِي صَارَ أَيْضًا فِي أَيَّامِ كُلُودِيُوسَ قَيْصَرَ.

ఆగాబనామా తేషామేక ఉత్థాయ ఆత్మనః శిక్షయా సర్వ్వదేశే దుర్భిక్షం భవిష్యతీతి జ్ఞాపితవాన్; తతః క్లౌదియకైసరస్యాధికారే సతి తత్ ప్రత్యక్షమ్ అభవత్|

٢٩ 29 فَحَتَمَ ٱلتَّلَامِيذُ حَسْبَمَا تَيَسَّرَ لِكُلٍّ مِنْهُمْ أَنْ يُرْسِلَ كُلُّ وَاحِدٍ شَيْئًا، خِدْمَةً إِلَى ٱلْإِخْوَةِ ٱلسَّاكِنِينَ فِي ٱلْيَهُودِيَّةِ.

తస్మాత్ శిష్యా ఏకైకశః స్వస్వశక్త్యనుసారతో యిహూదీయదేశనివాసినాం భ్రతృణాం దినయాపనార్థం ధనం ప్రేషయితుం నిశ్చిత్య

٣٠ 30 فَفَعَلُوا ذَلِكَ مُرْسِلِينَ إِلَى ٱلْمَشَايِخِ بِيَدِ بَرْنَابَا وَشَاوُلَ.

బర్ణబ్బాశౌలయో ర్ద్వారా ప్రాచీనలోకానాం సమీపం తత్ ప్రేషితవన్తః|