٢ يوحنَّا 1

١ 1 اَلشَّيْخُ، إِلَى كِيرِيَّةَ ٱلْمُخْتَارَةِ، وَإِلَى أَوْلَادِهَا ٱلَّذِينَ أَنَا أُحِبُّهُمْ بِٱلْحَقِّ، وَلَسْتُ أَنَا فَقَطْ، بَلْ أَيْضًا جَمِيعُ ٱلَّذِينَ قَدْ عَرَفُوا ٱلْحَقَّ.

హే అభిరుచితే కురియే, త్వాం తవ పుత్రాంశ్చ ప్రతి ప్రాచీనోఽహం పత్రం లిఖామి|

٢ 2 مِنْ أَجْلِ ٱلْحَقِّ ٱلَّذِي يَثْبُتُ فِينَا وَسَيَكُونُ مَعَنَا إِلَى ٱلْأَبَدِ: (aiōn g165)

సత్యమతాద్ యుష్మాసు మమ ప్రేమాస్తి కేవలం మమ నహి కిన్తు సత్యమతజ్ఞానాం సర్వ్వేషామేవ| యతః సత్యమతమ్ అస్మాసు తిష్ఠత్యనన్తకాలం యావచ్చాస్మాసు స్థాస్యతి| (aiōn g165)

٣ 3 تَكُونُ مَعَكُمْ نِعْمَةٌ وَرَحْمَةٌ وَسَلَامٌ مِنَ ٱللهِ ٱلْآبِ وَمِنَ ٱلرَّبِّ يَسُوعَ ٱلْمَسِيحِ، ٱبْنِ ٱلْآبِ بِٱلْحَقِّ وَٱلْمَحَبَّةِ.

పితురీశ్వరాత్ తత్పితుః పుత్రాత్ ప్రభో ర్యీశుఖ్రీష్టాచ్చ ప్రాప్యో ఽనుగ్రహః కృపా శాన్తిశ్చ సత్యతాప్రేమభ్యాం సార్ద్ధం యుష్మాన్ అధితిష్ఠతు|

٤ 4 فَرِحْتُ جِدًّا لِأَنِّي وَجَدْتُ مِنْ أَوْلَادِكِ بَعْضًا سَالِكِينَ فِي ٱلْحَقِّ، كَمَا أَخَذْنَا وَصِيَّةً مِنَ ٱلْآبِ.

వయం పితృతో యామ్ ఆజ్ఞాం ప్రాప్తవన్తస్తదనుసారేణ తవ కేచిద్ ఆత్మజాః సత్యమతమ్ ఆచరన్త్యేతస్య ప్రమాణం ప్రాప్యాహం భృశమ్ ఆనన్దితవాన్|

٥ 5 وَٱلْآنَ أَطْلُبُ مِنْكِ يَا كِيرِيَّةُ، لَا كَأَنِّي أَكْتُبُ إِلَيْكِ وَصِيَّةً جَدِيدَةً، بَلِ ٱلَّتِي كَانَتْ عِنْدَنَا مِنَ ٱلْبَدْءِ: أَنْ يُحِبَّ بَعْضُنَا بَعْضًا.

సామ్ప్రతఞ్చ హే కురియే, నవీనాం కాఞ్చిద్ ఆజ్ఞాం న లిఖన్నహమ్ ఆదితో లబ్ధామ్ ఆజ్ఞాం లిఖన్ త్వామ్ ఇదం వినయే యద్ అస్మాభిః పరస్పరం ప్రేమ కర్త్తవ్యం|

٦ 6 وَهَذِهِ هِيَ ٱلْمَحَبَّةُ: أَنْ نَسْلُكَ بِحَسَبِ وَصَايَاهُ. هَذِهِ هِيَ ٱلْوَصِيَّةُ: كَمَا سَمِعْتُمْ مِنَ ٱلْبَدْءِ أَنْ تَسْلُكُوا فِيهَا.

అపరం ప్రేమైతేన ప్రకాశతే యద్ వయం తస్యాజ్ఞా ఆచరేమ| ఆదితో యుష్మాభి ర్యా శ్రుతా సేయమ్ ఆజ్ఞా సా చ యుష్మాభిరాచరితవ్యా|

٧ 7 لِأَنَّهُ قَدْ دَخَلَ إِلَى ٱلْعَالَمِ مُضِلُّونَ كَثِيرُونَ، لَا يَعْتَرِفُونَ بِيَسُوعَ ٱلْمَسِيحِ آتِيًا فِي ٱلْجَسَدِ. هَذَا هُوَ ٱلْمُضِلُّ، وَٱلضِّدُّ لِلْمَسِيحِ.

యతో బహవః ప్రవఞ్చకా జగత్ ప్రవిశ్య యీశుఖ్రీష్టో నరావతారో భూత్వాగత ఏతత్ నాఙ్గీకుర్వ్వన్తి స ఏవ ప్రవఞ్చకః ఖ్రీష్టారిశ్చాస్తి|

٨ 8 ٱنْظُرُوا إِلَى أَنْفُسِكُمْ لِئَلَّا نُضَيِّعَ مَا عَمِلْنَاهُ، بَلْ نَنَالَ أَجْرًا تَامًّا.

అస్మాకం శ్రమో యత్ పణ్డశ్రమో న భవేత్ కిన్తు సమ్పూర్ణం వేతనమస్మాభి ర్లభ్యేత తదర్థం స్వానధి సావధానా భవతః|

٩ 9 كُلُّ مَنْ تَعَدَّى وَلَمْ يَثْبُتْ فِي تَعْلِيمِ ٱلْمَسِيحِ فَلَيْسَ لَهُ ٱللهُ. وَمَنْ يَثْبُتْ فِي تَعْلِيمِ ٱلْمَسِيحِ فَهَذَا لَهُ ٱلْآبُ وَٱلِٱبْنُ جَمِيعًا.

యః కశ్చిద్ విపథగామీ భూత్వా ఖ్రీష్టస్య శిక్షాయాం న తిష్ఠతి స ఈశ్వరం న ధారయతి ఖ్రీష్టస్య శిజ్ఞాయాం యస్తిష్ఠతి స పితరం పుత్రఞ్చ ధారయతి|

١٠ 10 إِنْ كَانَ أَحَدٌ يَأْتِيكُمْ، وَلَا يَجِيءُ بِهَذَا ٱلتَّعْلِيمِ، فَلَا تَقْبَلُوهُ فِي ٱلْبَيْتِ، وَلَا تَقُولُوا لَهُ سَلَامٌ.

యః కశ్చిద్ యుష్మత్సన్నిధిమాగచ్ఛన్ శిక్షామేనాం నానయతి స యుష్మాభిః స్వవేశ్మని న గృహ్యతాం తవ మఙ్గలం భూయాదితి వాగపి తస్మై న కథ్యతాం|

١١ 11 لِأَنَّ مَنْ يُسَلِّمُ عَلَيْهِ يَشْتَرِكُ فِي أَعْمَالِهِ ٱلشِّرِّيرَةِ.

యతస్తవ మఙ్గలం భూయాదితి వాచం యః కశ్చిత్ తస్మై కథయతి స తస్య దుష్కర్మ్మణామ్ అంశీ భవతి|

١٢ 12 إِذْ كَانَ لِي كَثِيرٌ لِأَكْتُبَ إِلَيْكُمْ، لَمْ أُرِدْ أَنْ يَكُونَ بِوَرَقٍ وَحِبْرٍ، لِأَنِّي أَرْجُو أَنْ آتِيَ إِلَيْكُمْ وَأَتَكَلَّمَ فَمًا لِفَمٍ، لِكَيْ يَكُونَ فَرَحُنَا كَامِلًا.

యుష్మాన్ ప్రతి మయా బహూని లేఖితవ్యాని కిన్తు పత్రమసీభ్యాం తత్ కర్త్తుం నేచ్ఛామి, యతో ఽస్మాకమ్ ఆనన్దో యథా సమ్పూర్ణో భవిష్యతి తథా యుష్మత్సమీపముపస్థాయాహం సమ్ముఖీభూయ యుష్మాభిః సమ్భాషిష్య ఇతి ప్రత్యాశా మమాస్తే|

١٣ 13 يُسَلِّمُ عَلَيْكِ أَوْلَادُ أُخْتِكِ ٱلْمُخْتَارَةِ. آمِينَ.

తవాభిరుచితాయా భగిన్యా బాలకాస్త్వాం నమస్కారం జ్ఞాపయన్తి| ఆమేన్|