٢ كورنثوس 6

١ 1 فَإِذْ نَحْنُ عَامِلُونَ مَعَهُ نَطْلُبُ أَنْ لَا تَقْبَلُوا نِعْمَةَ ٱللهِ بَاطِلًا.

តស្យ សហាយា វយំ យុឞ្មាន៑ ប្រាត៌្ហយាមហេ, ឦឝ្វរស្យានុគ្រហោ យុឞ្មាភិ រ្វ្ឫថា ន គ្ឫហ្យតាំ។

٢ 2 لِأَنَّهُ يَقُولُ: «فِي وَقْتٍ مَقْبُولٍ سَمِعْتُكَ، وَفِي يَوْمِ خَلَاصٍ أَعَنْتُكَ». هُوَذَا ٱلْآنَ وَقْتٌ مَقْبُولٌ. هُوَذَا ٱلْآنَ يَوْمُ خَلَاصٍ.

តេនោក្តមេតត៑, សំឝ្រោឞ្យាមិ ឝុភេ កាលេ ត្វទីយាំ ប្រាត៌្ហនាម៑ អហំ។ ឧបការំ ករិឞ្យាមិ បរិត្រាណទិនេ តវ។ បឝ្យតាយំ ឝុភកាលះ បឝ្យតេទំ ត្រាណទិនំ។

٣ 3 وَلَسْنَا نَجْعَلُ عَثْرَةً فِي شَيْءٍ لِئَلَّا تُلَامَ ٱلْخِدْمَةُ.

អស្មាកំ បរិចយ៌្យា យន្និឞ្កលង្កា ភវេត៑ តទត៌្ហំ វយំ កុត្រាបិ វិឃ្នំ ន ជនយាមះ,

٤ 4 بَلْ فِي كُلِّ شَيْءٍ نُظْهِرُ أَنْفُسَنَا كَخُدَّامِ ٱللهِ، فِي صَبْرٍ كَثِيرٍ: فِي شَدَائِدَ، فِي ضَرُورَاتٍ، فِي ضِيقَاتٍ،

កិន្តុ ប្រចុរសហិឞ្ណុតា ក្លេឝោ ទៃន្យំ វិបត៑ តាឌនា ការាពន្ធនំ និវាសហីនត្វំ បរិឝ្រមោ ជាគរណម៑ ឧបវសនំ

٥ 5 فِي ضَرَبَاتٍ، فِي سُجُونٍ، فِي ٱضْطِرَابَاتٍ، فِي أَتْعَابٍ، فِي أَسْهَارٍ، فِي أَصْوَامٍ،

និម៌្មលត្វំ ជ្ញានំ ម្ឫទុឝីលតា ហិតៃឞិតា

٦ 6 فِي طَهَارَةٍ، فِي عِلْمٍ، فِي أَنَاةٍ، فِي لُطْفٍ، فِي ٱلرُّوحِ ٱلْقُدُسِ، فِي مَحَبَّةٍ بِلَا رِيَاءٍ،

បវិត្រ អាត្មា និឞ្កបដំ ប្រេម សត្យាលាប ឦឝ្វរីយឝក្តិ

٧ 7 فِي كَلَامِ ٱلْحَقِّ، فِي قُوَّةِ ٱللهِ بِسِلَاحِ ٱلْبِرِّ لِلْيَمِينِ وَلِلْيَسَارِ.

រ្ទក្ឞិណវាមាភ្យាំ ករាភ្យាំ ធម៌្មាស្ត្រធារណំ

٨ 8 بِمَجْدٍ وَهَوَانٍ، بِصِيتٍ رَدِيءٍ وَصِيتٍ حَسَنٍ. كَمُضِلِّينَ وَنَحْنُ صَادِقُونَ،

មានាបមានយោរខ្យាតិសុខ្យាត្យោ រ្ភាគិត្វម៑ ឯតៃះ សវ៌្វៃរីឝ្វរស្យ ប្រឝំស្យាន៑ បរិចារកាន៑ ស្វាន៑ ប្រកាឝយាមះ។

٩ 9 كَمَجْهُولِينَ وَنَحْنُ مَعْرُوفُونَ، كَمَائِتِينَ وَهَا نَحْنُ نَحْيَا، كَمُؤَدَّبِينَ وَنَحْنُ غَيْرُ مَقْتُولِينَ،

ភ្រមកសមា វយំ សត្យវាទិនោ ភវាមះ, អបរិចិតសមា វយំ សុបរិចិតា ភវាមះ, ម្ឫតកល្បា វយំ ជីវាមះ, ទណ្ឌ្យមានា វយំ ន ហន្យាមហេ,

١٠ 10 كَحَزَانَى وَنَحْنُ دَائِمًا فَرِحُونَ، كَفُقَرَاءَ وَنَحْنُ نُغْنِي كَثِيرِينَ، كَأَنْ لَا شَيْءَ لَنَا وَنَحْنُ نَمْلِكُ كُلَّ شَيْءٍ.

ឝោកយុក្តាឝ្ច វយំ សទានន្ទាមះ, ទរិទ្រា វយំ ពហូន៑ ធនិនះ កុម៌្មះ, អកិញ្ចនាឝ្ច វយំ សវ៌្វំ ធារយាមះ។

١١ 11 فَمُنَا مَفْتُوحٌ إِلَيْكُمْ أَيُّهَا ٱلْكُورِنْثِيُّونَ. قَلْبُنَا مُتَّسِعٌ.

ហេ ករិន្ថិនះ, យុឞ្មាកំ ប្រតិ មមាស្យំ មុក្តំ មមាន្តះករណាញ្ច វិកសិតំ។

١٢ 12 لَسْتُمْ مُتَضَيِّقِينَ فِينَا بَلْ مُتَضَيِّقِينَ فِي أَحْشَائِكُمْ.

យូយំ មមាន្តរេ ន សង្កោចិតាះ កិញ្ច យូយមេវ សង្កោចិតចិត្តាះ។

١٣ 13 فَجَزَاءً لِذَلِكَ أَقُولُ كَمَا لِأَوْلَادِي: كُونُوا أَنْتُمْ أَيْضًا مُتَّسِعِينَ!

កិន្តុ មហ្យំ ន្យាយ្យផលទានាត៌្ហំ យុឞ្មាភិរបិ វិកសិតៃ រ្ភវិតវ្យម៑ ឥត្យហំ និជពាលកានិវ យុឞ្មាន៑ វទាមិ។

١٤ 14 لَا تَكُونُوا تَحْتَ نِيرٍ مَعَ غَيْرِ ٱلْمُؤْمِنِينَ، لِأَنَّهُ أَيَّةُ خُلْطَةٍ لِلْبِرِّ وَٱلْإِثْمِ؟ وَأَيَّةُ شَرِكَةٍ لِلنُّورِ مَعَ ٱلظُّلْمَةِ؟

អបរម៑ អប្រត្យយិភិះ សាទ៌្ធំ យូយម៑ ឯកយុគេ ពទ្ធា មា ភូត, យស្មាទ៑ ធម៌្មាធម៌្មយោះ កះ សម្ពន្ធោៜស្តិ? តិមិរេណ សទ៌្ធំ ប្រភាយា វា កា តុលនាស្តិ?

١٥ 15 وَأَيُّ ٱتِّفَاقٍ لِلْمَسِيحِ مَعَ بَلِيعَالَ؟ وَأَيُّ نَصِيبٍ لِلْمُؤْمِنِ مَعَ غَيْرِ ٱلْمُؤْمِنِ؟

ពិលីយាលទេវេន សាកំ ខ្រីឞ្ដស្យ វា កា សន្ធិះ? អវិឝ្វាសិនា សាទ៌្ធំ វា វិឝ្វាសិលោកស្យាំឝះ កះ?

١٦ 16 وَأَيَّةُ مُوَافَقَةٍ لِهَيْكَلِ ٱللهِ مَعَ ٱلْأَوْثَانِ؟ فَإِنَّكُمْ أَنْتُمْ هَيْكَلُ ٱللهِ ٱلْحَيِّ، كَمَا قَالَ ٱللهُ: «إِنِّي سَأَسْكُنُ فِيهِمْ وَأَسِيرُ بَيْنَهُمْ، وَأَكُونُ لَهُمْ إِلَهًا، وَهُمْ يَكُونُونَ لِي شَعْبًا.

ឦឝ្វរស្យ មន្ទិរេណ សហ វា ទេវប្រតិមានាំ កា តុលនា? អមរស្យេឝ្វរស្យ មន្ទិរំ យូយមេវ។ ឦឝ្វរេណ តទុក្តំ យថា, តេឞាំ មធ្យេៜហំ ស្វាវាសំ និធាស្យាមិ តេឞាំ មធ្យេ ច យាតាយាតំ កុវ៌្វន៑ តេឞាម៑ ឦឝ្វរោ ភវិឞ្យាមិ តេ ច មល្លោកា ភវិឞ្យន្តិ។

١٧ 17 لِذَلِكَ ٱخْرُجُوا مِنْ وَسْطِهِمْ وَٱعْتَزِلُوا، يَقُولُ ٱلرَّبُّ. وَلَا تَمَسُّوا نَجِسًا فَأَقْبَلَكُمْ،

អតោ ហេតោះ បរមេឝ្វរះ កថយតិ យូយំ តេឞាំ មធ្យាទ៑ ពហិព៌្ហូយ ប្ឫថគ៑ ភវត, កិមប្យមេធ្យំ ន ស្ប្ឫឝត; តេនាហំ យុឞ្មាន៑ គ្រហីឞ្យាមិ,

١٨ 18 وَأَكُونَ لَكُمْ أَبًا، وَأَنْتُمْ تَكُونُونَ لِي بَنِينَ وَبَنَاتٍ، يَقُولُ ٱلرَّبُّ، ٱلْقَادِرُ عَلَى كُلِّ شَيْءٍ».

យុឞ្មាកំ បិតា ភវិឞ្យាមិ ច, យូយញ្ច មម កន្យាបុត្រា ភវិឞ្យថេតិ សវ៌្វឝក្តិមតា បរមេឝ្វរេណោក្តំ។