٢ كورنثوس 11

١ 1 لَيْتَكُمْ تَحْتَمِلُونَ غَبَاوَتِي قَلِيلًا! بَلْ أَنْتُمْ مُحْتَمِلِيَّ.

ਯੂਯੰ ਮਮਾਜ੍ਞਾਨਤਾਂ ਕ੍ਸ਼਼ਣੰ ਯਾਵਤ੍ ਸੋਢੁਮ੍ ਅਰ੍ਹਥ, ਅਤਃ ਸਾ ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਭਿਃ ਸਹ੍ਯਤਾਂ|

٢ 2 فَإِنِّي أَغَارُ عَلَيْكُمْ غَيْرَةَ ٱللهِ، لِأَنِّي خَطَبْتُكُمْ لِرَجُلٍ وَاحِدٍ، لِأُقَدِّمَ عَذْرَاءَ عَفِيفَةً لِلْمَسِيحِ.

ਈਸ਼੍ਵਰੇ ਮਮਾਸਕ੍ਤਤ੍ਵਾਦ੍ ਅਹੰ ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਨਧਿ ਤਪੇ ਯਸ੍ਮਾਤ੍ ਸਤੀਂ ਕਨ੍ਯਾਮਿਵ ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਨ੍ ਏਕਸ੍ਮਿਨ੍ ਵਰੇ(ਅ)ਰ੍ਥਤਃ ਖ੍ਰੀਸ਼਼੍ਟੇ ਸਮਰ੍ਪਯਿਤੁਮ੍ ਅਹੰ ਵਾਗ੍ਦਾਨਮ੍ ਅਕਾਰ੍ਸ਼਼ੰ|

٣ 3 وَلَكِنَّنِي أَخَافُ أَنَّهُ كَمَا خَدَعَتِ ٱلْحَيَّةُ حَوَّاءَ بِمَكْرِهَا، هَكَذَا تُفْسَدُ أَذْهَانُكُمْ عَنِ ٱلْبَسَاطَةِ ٱلَّتِي فِي ٱلْمَسِيحِ.

ਕਿਨ੍ਤੁ ਸਰ੍ਪੇਣ ਸ੍ਵਖਲਤਯਾ ਯਦ੍ਵਦ੍ ਹਵਾ ਵਞ੍ਚਯਾਞ੍ਚਕੇ ਤਦ੍ਵਤ੍ ਖ੍ਰੀਸ਼਼੍ਟੰ ਪ੍ਰਤਿ ਸਤੀਤ੍ਵਾਦ੍ ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਕੰ ਭ੍ਰੰਸ਼ਃ ਸਮ੍ਭਵਿਸ਼਼੍ਯਤੀਤਿ ਬਿਭੇਮਿ|

٤ 4 فَإِنَّهُ إِنْ كَانَ ٱلْآتِي يَكْرِزُ بِيَسُوعَ آخَرَ لَمْ نَكْرِزْ بِهِ، أَوْ كُنْتُمْ تَأْخُذُونَ رُوحًا آخَرَ لَمْ تَأْخُذُوهُ، أَوْ إِنْجِيلًا آخَرَ لَمْ تَقْبَلُوهُ، فَحَسَنًا كُنْتُمْ تَحْتَمِلُونَ!

ਅਸ੍ਮਾਭਿਰਨਾਖ੍ਯਾਪਿਤੋ(ਅ)ਪਰਃ ਕਸ਼੍ਚਿਦ੍ ਯੀਸ਼ੁ ਰ੍ਯਦਿ ਕੇਨਚਿਦ੍ ਆਗਨ੍ਤੁਕੇਨਾਖ੍ਯਾਪ੍ਯਤੇ ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਭਿਃ ਪ੍ਰਾਗਲਬ੍ਧ ਆਤ੍ਮਾ ਵਾ ਯਦਿ ਲਭ੍ਯਤੇ ਪ੍ਰਾਗਗ੍ਰੁʼਹੀਤਃ ਸੁਸੰਵਾਦੋ ਵਾ ਯਦਿ ਗ੍ਰੁʼਹ੍ਯਤੇ ਤਰ੍ਹਿ ਮਨ੍ਯੇ ਯੂਯੰ ਸਮ੍ਯਕ੍ ਸਹਿਸ਼਼੍ਯਧ੍ਵੇ|

٥ 5 لِأَنِّي أَحْسِبُ أَنِّي لَمْ أَنْقُصْ شَيْئًا عَنْ فَائِقِي ٱلرُّسُلِ.

ਕਿਨ੍ਤੁ ਮੁਖ੍ਯੇਭ੍ਯਃ ਪ੍ਰੇਰਿਤੇਭ੍ਯੋ(ਅ)ਹੰ ਕੇਨਚਿਤ੍ ਪ੍ਰਕਾਰੇਣ ਨ੍ਯੂਨੋ ਨਾਸ੍ਮੀਤਿ ਬੁਧ੍ਯੇ|

٦ 6 وَإِنْ كُنْتُ عَامِّيًّا فِي ٱلْكَلَامِ، فَلَسْتُ فِي ٱلْعِلْمِ، بَلْ نَحْنُ فِي كُلِّ شَيْءٍ ظَاهِرُونَ لَكُمْ بَيْنَ ٱلْجَمِيعِ.

ਮਮ ਵਾਕ੍ਪਟੁਤਾਯਾ ਨ੍ਯੂਨਤ੍ਵੇ ਸਤ੍ਯਪਿ ਜ੍ਞਾਨਸ੍ਯ ਨ੍ਯੂਨਤ੍ਵੰ ਨਾਸ੍ਤਿ ਕਿਨ੍ਤੁ ਸਰ੍ੱਵਵਿਸ਼਼ਯੇ ਵਯੰ ਯੁਸ਼਼੍ਮਦ੍ਗੋਚਰੇ ਪ੍ਰਕਾਸ਼ਾਮਹੇ|

٧ 7 أَمْ أَخْطَأْتُ خَطِيَّةً إِذْ أَذْلَلْتُ نَفْسِي كَيْ تَرْتَفِعُوا أَنْتُمْ، لِأَنِّي بَشَّرْتُكُمْ مَجَّانًا بِإِنْجِيلِ ٱللهِ؟

ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਕਮ੍ ਉੰਨਤ੍ਯੈ ਮਯਾ ਨਮ੍ਰਤਾਂ ਸ੍ਵੀਕ੍ਰੁʼਤ੍ਯੇਸ਼੍ਵਰਸ੍ਯ ਸੁਸੰਵਾਦੋ ਵਿਨਾ ਵੇਤਨੰ ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਕੰ ਮਧ੍ਯੇ ਯਦ੍ ਅਘੋਸ਼਼੍ਯਤ ਤੇਨ ਮਯਾ ਕਿੰ ਪਾਪਮ੍ ਅਕਾਰਿ?

٨ 8 سَلَبْتُ كَنَائِسَ أُخْرَى آخِذًا أُجْرَةً لِأَجْلِ خِدْمَتِكُمْ، وَإِذْ كُنْتُ حَاضِرًا عِنْدَكُمْ وَٱحْتَجْتُ، لَمْ أُثَقِّلْ عَلَى أَحَدٍ.

ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਕੰ ਸੇਵਨਾਯਾਹਮ੍ ਅਨ੍ਯਸਮਿਤਿਭ੍ਯੋ ਭ੍ਰੁʼਤਿ ਗ੍ਰੁʼਹ੍ਲਨ੍ ਧਨਮਪਹ੍ਰੁʼਤਵਾਨ੍,

٩ 9 لِأَنَّ ٱحْتِيَاجِي سَدَّهُ ٱلْإِخْوَةُ ٱلَّذِينَ أَتَوْا مِنْ مَكِدُونِيَّةَ. وَفِي كُلِّ شَيْءٍ حَفِظْتُ نَفْسِي غَيْرَ ثَقِيلٍ عَلَيْكُمْ، وَسَأَحْفَظُهَا.

ਯਦਾ ਚ ਯੁਸ਼਼੍ਮਨ੍ਮਧ੍ਯੇ(ਅ)ਵ(ਅ)ਰ੍ੱਤੇ ਤਦਾ ਮਮਾਰ੍ਥਾਭਾਵੇ ਜਾਤੇ ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਕੰ ਕੋ(ਅ)ਪਿ ਮਯਾ ਨ ਪੀਡਿਤਃ; ਯਤੋ ਮਮ ਸੋ(ਅ)ਰ੍ਥਾਭਾਵੋ ਮਾਕਿਦਨਿਯਾਦੇਸ਼ਾਦ੍ ਆਗਤੈ ਭ੍ਰਾਤ੍ਰੁʼਭਿ ਨ੍ਯਵਾਰ੍ੱਯਤ, ਇੱਥਮਹੰ ੱਕਾਪਿ ਵਿਸ਼਼ਯੇ ਯਥਾ ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਸੁ ਭਾਰੋ ਨ ਭਵਾਮਿ ਤਥਾ ਮਯਾਤ੍ਮਰਕ੍ਸ਼਼ਾ ਕ੍ਰੁʼਤਾ ਕਰ੍ੱਤਵ੍ਯਾ ਚ|

١٠ 10 حَقُّ ٱلْمَسِيحِ فِيَّ. إِنَّ هَذَا ٱلِٱفْتِخَارَ لَا يُسَدُّ عَنِّي فِي أَقَالِيمِ أَخَائِيَةَ.

ਖ੍ਰੀਸ਼਼੍ਟਸ੍ਯ ਸਤ੍ਯਤਾ ਯਦਿ ਮਯਿ ਤਿਸ਼਼੍ਠਤਿ ਤਰ੍ਹਿ ਮਮੈਸ਼਼ਾ ਸ਼੍ਲਾਘਾ ਨਿਖਿਲਾਖਾਯਾਦੇਸ਼ੇ ਕੇਨਾਪਿ ਨ ਰੋਤ੍ਸ੍ਯਤੇ|

١١ 11 لِمَاذَا؟ أَلِأَنِّي لَا أُحِبُّكُمْ؟ ٱللهُ يَعْلَمُ.

ਏਤਸ੍ਯ ਕਾਰਣੰ ਕਿੰ? ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਸੁ ਮਮ ਪ੍ਰੇਮ ਨਾਸ੍ਤ੍ਯੇਤਤ੍ ਕਿੰ ਤਤ੍ਕਾਰਣੰ? ਤਦ੍ ਈਸ਼੍ਵਰੋ ਵੇੱਤਿ|

١٢ 12 وَلَكِنْ مَا أَفْعَلُهُ سَأَفْعَلُهُ لِأَقْطَعَ فُرْصَةَ ٱلَّذِينَ يُرِيدُونَ فُرْصَةً كَيْ يُوجَدُوا كَمَا نَحْنُ أَيْضًا فِي مَا يَفْتَخِرُونَ بِهِ.

ਯੇ ਛਿਦ੍ਰਮਨ੍ਵਿਸ਼਼੍ਯਨ੍ਤਿ ਤੇ ਯਤ੍ ਕਿਮਪਿ ਛਿਦ੍ਰੰ ਨ ਲਭਨ੍ਤੇ ਤਦਰ੍ਥਮੇਵ ਤਤ੍ ਕਰ੍ੰਮ ਮਯਾ ਕ੍ਰਿਯਤੇ ਕਾਰਿਸ਼਼੍ਯਤੇ ਚ ਤਸ੍ਮਾਤ੍ ਤੇ ਯੇਨ ਸ਼੍ਲਾਘਨ੍ਤੇ ਤੇਨਾਸ੍ਮਾਕੰ ਸਮਾਨਾ ਭਵਿਸ਼਼੍ਯਨ੍ਤਿ|

١٣ 13 لِأَنَّ مِثْلَ هَؤُلَاءِ هُمْ رُسُلٌ كَذَبَةٌ، فَعَلَةٌ مَاكِرُونَ، مُغَيِّرُونَ شَكْلَهُمْ إِلَى شِبْهِ رُسُلِ ٱلْمَسِيحِ.

ਤਾਦ੍ਰੁʼਸ਼ਾ ਭਾਕ੍ਤਪ੍ਰੇਰਿਤਾਃ ਪ੍ਰਵਞ੍ਚਕਾਃ ਕਾਰਵੋ ਭੂਤ੍ਵਾ ਖ੍ਰੀਸ਼਼੍ਟਸ੍ਯ ਪ੍ਰੇਰਿਤਾਨਾਂ ਵੇਸ਼ੰ ਧਾਰਯਨ੍ਤਿ|

١٤ 14 وَلَا عَجَبَ. لِأَنَّ ٱلشَّيْطَانَ نَفْسَهُ يُغَيِّرُ شَكْلَهُ إِلَى شِبْهِ مَلَاكِ نُورٍ!

ਤੱਚਾਸ਼੍ਚਰ੍ੱਯੰ ਨਹਿ; ਯਤਃ ਸ੍ਵਯੰ ਸ਼ਯਤਾਨਪਿ ਤੇਜਸ੍ਵਿਦੂਤਸ੍ਯ ਵੇਸ਼ੰ ਧਾਰਯਤਿ,

١٥ 15 فَلَيْسَ عَظِيمًا إِنْ كَانَ خُدَّامُهُ أَيْضًا يُغَيِّرُونَ شَكْلَهُمْ كَخُدَّامٍ لِلْبِرِّ. ٱلَّذِينَ نِهَايَتُهُمْ تَكُونُ حَسَبَ أَعْمَالِهِمْ.

ਤਤਸ੍ਤਸ੍ਯ ਪਰਿਚਾਰਕਾ ਅਪਿ ਧਰ੍ੰਮਪਰਿਚਾਰਕਾਣਾਂ ਵੇਸ਼ੰ ਧਾਰਯਨ੍ਤੀਤ੍ਯਦ੍ਭੁਤੰ ਨਹਿ; ਕਿਨ੍ਤੁ ਤੇਸ਼਼ਾਂ ਕਰ੍ੰਮਾਣਿ ਯਾਦ੍ਰੁʼਸ਼ਾਨਿ ਫਲਾਨ੍ਯਪਿ ਤਾਦ੍ਰੁʼਸ਼ਾਨਿ ਭਵਿਸ਼਼੍ਯਨ੍ਤਿ|

١٦ 16 أَقُولُ أَيْضًا: لَا يَظُنَّ أَحَدٌ أَنِّي غَبِيٌّ. وَإِلَّا فَٱقْبَلُونِي وَلَوْ كَغَبِيٍّ، لِأَفْتَخِرَ أَنَا أَيْضًا قَلِيلًا.

ਅਹੰ ਪੁਨ ਰ੍ਵਦਾਮਿ ਕੋ(ਅ)ਪਿ ਮਾਂ ਨਿਰ੍ੱਬੋਧੰ ਨ ਮਨ੍ਯਤਾਂ ਕਿਞ੍ਚ ਯਦ੍ਯਪਿ ਨਿਰ੍ੱਬੋਧੋ ਭਵੇਯੰ ਤਥਾਪਿ ਯੂਯੰ ਨਿਰ੍ੱਬੋਧਮਿਵ ਮਾਮਨੁਗ੍ਰੁʼਹ੍ਯ ਕ੍ਸ਼਼ਣੈਕੰ ਯਾਵਤ੍ ਮਮਾਤ੍ਮਸ਼੍ਲਾਘਾਮ੍ ਅਨੁਜਾਨੀਤ|

١٧ 17 ٱلَّذِي أَتَكَلَّمُ بِهِ لَسْتُ أَتَكَلَّمُ بِهِ بِحَسَبِ ٱلرَّبِّ، بَلْ كَأَنَّهُ فِي غَبَاوَةٍ، فِي جَسَارَةِ ٱلِٱفْتِخَارِ هَذِهِ.

ਏਤਸ੍ਯਾਃ ਸ਼੍ਲਾਘਾਯਾ ਨਿਮਿੱਤੰ ਮਯਾ ਯਤ੍ ਕਥਿਤਵ੍ਯੰ ਤਤ੍ ਪ੍ਰਭੁਨਾਦਿਸ਼਼੍ਟੇਨੇਵ ਕਥ੍ਯਤੇ ਤੰਨਹਿ ਕਿਨ੍ਤੁ ਨਿਰ੍ੱਬੋਧੇਨੇਵ|

١٨ 18 بِمَا أَنَّ كَثِيرِينَ يَفْتَخِرُونَ حَسَبَ ٱلْجَسَدِ، أَفْتَخِرُ أَنَا أَيْضًا.

ਅਪਰੇ ਬਹਵਃ ਸ਼ਾਰੀਰਿਕਸ਼੍ਲਾਘਾਂ ਕੁਰ੍ੱਵਤੇ ਤਸ੍ਮਾਦ੍ ਅਹਮਪਿ ਸ਼੍ਲਾਘਿਸ਼਼੍ਯੇ|

١٩ 19 فَإِنَّكُمْ بِسُرُورٍ تَحْتَمِلُونَ ٱلْأَغْبِيَاءَ، إِذْ أَنْتُمْ عُقَلَاءُ!

ਬੁੱਧਿਮਨ੍ਤੋ ਯੂਯੰ ਸੁਖੇਨ ਨਿਰ੍ੱਬੋਧਾਨਾਮ੍ ਆਚਾਰੰ ਸਹਧ੍ਵੇ|

٢٠ 20 لِأَنَّكُمْ تَحْتَمِلُونَ: إِنْ كَانَ أَحَدٌ يَسْتَعْبِدُكُمْ! إِنْ كَانَ أَحَدٌ يَأْكُلُكُمْ! إِنْ كَانَ أَحَدٌ يَأْخُذُكُمْ! إِنْ كَانَ أَحَدٌ يَرْتَفِعُ! إِنْ كَانَ أَحَدٌ يَضْرِبُكُمْ عَلَى وُجُوهِكُمْ!

ਕੋ(ਅ)ਪਿ ਯਦਿ ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਨ੍ ਦਾਸਾਨ੍ ਕਰੋਤਿ ਯਦਿ ਵਾ ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਕੰ ਸਰ੍ੱਵਸ੍ਵੰ ਗ੍ਰਸਤਿ ਯਦਿ ਵਾ ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਨ੍ ਹਰਤਿ ਯਦਿ ਵਾਤ੍ਮਾਭਿਮਾਨੀ ਭਵਤਿ ਯਦਿ ਵਾ ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਕੰ ਕਪੋਲਮ੍ ਆਹਨ੍ਤਿ ਤਰ੍ਹਿ ਤਦਪਿ ਯੂਯੰ ਸਹਧ੍ਵੇ|

٢١ 21 عَلَى سَبِيلِ ٱلْهَوَانِ أَقُولُ: كَيْفَ أَنَّنَا كُنَّا ضُعَفَاءَ! وَلَكِنَّ ٱلَّذِي يَجْتَرِئُ فِيهِ أَحَدٌ، أَقُولُ فِي غَبَاوَةٍ: أَنَا أَيْضًا أَجْتَرِئُ فِيهِ.

ਦੌਰ੍ੱਬਲ੍ਯਾਦ੍ ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਭਿਰਵਮਾਨਿਤਾ ਇਵ ਵਯੰ ਭਾਸ਼਼ਾਮਹੇ, ਕਿਨ੍ਤ੍ਵਪਰਸ੍ਯ ਕਸ੍ਯਚਿਦ੍ ਯੇਨ ਪ੍ਰਗਲ੍ਭਤਾ ਜਾਯਤੇ ਤੇਨ ਮਮਾਪਿ ਪ੍ਰਗਲ੍ਭਤਾ ਜਾਯਤ ਇਤਿ ਨਿਰ੍ੱਬੋਧੇਨੇਵ ਮਯਾ ਵਕ੍ਤਵ੍ਯੰ|

٢٢ 22 أَهُمْ عِبْرَانِيُّونَ؟ فَأَنَا أَيْضًا. أَهُمْ إِسْرَائِيلِيُّونَ؟ فَأَنَا أَيْضًا. أَهُمْ نَسْلُ إِبْرَاهِيمَ؟ فَأَنَا أَيْضًا.

ਤੇ ਕਿਮ੍ ਇਬ੍ਰਿਲੋਕਾਃ? ਅਹਮਪੀਬ੍ਰੀ| ਤੇ ਕਿਮ੍ ਇਸ੍ਰਾਯੇਲੀਯਾਃ? ਅਹਮਪੀਸ੍ਰਾਯੇਲੀਯਃ| ਤੇ ਕਿਮ੍ ਇਬ੍ਰਾਹੀਮੋ ਵੰਸ਼ਾਃ? ਅਹਮਪੀਬ੍ਰਾਹੀਮੋ ਵੰਸ਼ਃ|

٢٣ 23 أَهُمْ خُدَّامُ ٱلْمَسِيحِ؟ أَقُولُ كَمُخْتَلِّ ٱلْعَقْلِ، فَأَنَا أَفْضَلُ: فِي ٱلْأَتْعَابِ أَكْثَرُ، فِي ٱلضَّرَبَاتِ أَوْفَرُ، فِي ٱلسُّجُونِ أَكْثَرُ، فِي ٱلْمِيتَاتِ مِرَارًا كَثِيرَةً.

ਤੇ ਕਿੰ ਖ੍ਰੀਸ਼਼੍ਟਸ੍ਯ ਪਰਿਚਾਰਕਾਃ? ਅਹੰ ਤੇਭ੍ਯੋ(ਅ)ਪਿ ਤਸ੍ਯ ਮਹਾਪਰਿਚਾਰਕਃ; ਕਿਨ੍ਤੁ ਨਿਰ੍ੱਬੋਧ ਇਵ ਭਾਸ਼਼ੇ, ਤੇਭ੍ਯੋ(ਅ)ਪ੍ਯਹੰ ਬਹੁਪਰਿਸ਼੍ਰਮੇ ਬਹੁਪ੍ਰਹਾਰੇ ਬਹੁਵਾਰੰ ਕਾਰਾਯਾਂ ਬਹੁਵਾਰੰ ਪ੍ਰਾਣਨਾਸ਼ਸੰਸ਼ਯੇ ਚ ਪਤਿਤਵਾਨ੍|

٢٤ 24 مِنَ ٱلْيَهُودِ خَمْسَ مَرَّاتٍ قَبِلْتُ أَرْبَعِينَ جَلْدَةً إِلَّا وَاحِدَةً.

ਯਿਹੂਦੀਯੈਰਹੰ ਪਞ੍ਚਕ੍ਰੁʼਤ੍ਵ ਊਨਚਤ੍ਵਾਰਿੰਸ਼ਤ੍ਪ੍ਰਹਾਰੈਰਾਹਤਸ੍ਤ੍ਰਿਰ੍ਵੇਤ੍ਰਾਘਾਤਮ੍ ਏਕਕ੍ਰੁʼਤ੍ਵਃ ਪ੍ਰਸ੍ਤਰਾਘਾਤਞ੍ਚ ਪ੍ਰਪ੍ਤਵਾਨ੍|

٢٥ 25 ثَلَاثَ مَرَّاتٍ ضُرِبْتُ بِٱلْعِصِيِّ، مَرَّةً رُجِمْتُ، ثَلَاثَ مَرَّاتٍ ٱنْكَسَرَتْ بِيَ ٱلسَّفِينَةُ، لَيْلًا وَنَهَارًا قَضَّيْتُ فِي ٱلْعُمْقِ.

ਵਾਰਤ੍ਰਯੰ ਪੋਤਭਞ੍ਜਨੇਨ ਕ੍ਲਿਸ਼਼੍ਟੋ(ਅ)ਹਮ੍ ਅਗਾਧਸਲਿਲੇ ਦਿਨਮੇਕੰ ਰਾਤ੍ਰਿਮੇਕਾਞ੍ਚ ਯਾਪਿਤਵਾਨ੍|

٢٦ 26 بِأَسْفَارٍ مِرَارًا كَثِيرَةً، بِأَخْطَارِ سُيُولٍ، بِأَخْطَارِ لُصُوصٍ، بِأَخْطَارٍ مِنْ جِنْسِي، بِأَخْطَارٍ مِنَ ٱلْأُمَمِ، بِأَخْطَارٍ فِي ٱلْمَدِينَةِ، بِأَخْطَارٍ فِي ٱلْبَرِّيَّةِ، بِأَخْطَارٍ فِي ٱلْبَحْرِ، بِأَخْطَارٍ مِنْ إِخْوَةٍ كَذَبَةٍ.

ਬਹੁਵਾਰੰ ਯਾਤ੍ਰਾਭਿ ਰ੍ਨਦੀਨਾਂ ਸਙ੍ਕਟੈ ਰ੍ਦਸ੍ਯੂਨਾਂ ਸਙ੍ਕਟੈਃ ਸ੍ਵਜਾਤੀਯਾਨਾਂ ਸਙ੍ਕਟੈ ਰ੍ਭਿੰਨਜਾਤੀਯਾਨਾਂ ਸਙ੍ਕਟੈ ਰ੍ਨਗਰਸ੍ਯ ਸਙ੍ਕਟੈ ਰ੍ਮਰੁਭੂਮੇਃ ਸਙ੍ਕਟੈ ਸਾਗਰਸ੍ਯ ਸਙ੍ਕਟੈ ਰ੍ਭਾਕ੍ਤਭ੍ਰਾਤ੍ਰੁʼਣਾਂ ਸਙ੍ਕਟੈਸ਼੍ਚ

٢٧ 27 فِي تَعَبٍ وَكَدٍّ، فِي أَسْهَارٍ مِرَارًا كَثِيرَةً، فِي جُوعٍ وَعَطَشٍ، فِي أَصْوَامٍ مِرَارًا كَثِيرَةً، فِي بَرْدٍ وَعُرْيٍ.

ਪਰਿਸ਼੍ਰਮਕ੍ਲੇਸ਼ਾਭ੍ਯਾਂ ਵਾਰੰ ਵਾਰੰ ਜਾਗਰਣੇਨ ਕ੍ਸ਼਼ੁਧਾਤ੍ਰੁʼਸ਼਼੍ਣਾਭ੍ਯਾਂ ਬਹੁਵਾਰੰ ਨਿਰਾਹਾਰੇਣ ਸ਼ੀਤਨਗ੍ਨਤਾਭ੍ਯਾਞ੍ਚਾਹੰ ਕਾਲੰ ਯਾਪਿਤਵਾਨ੍|

٢٨ 28 عَدَا مَا هُوَ دُونَ ذَلِكَ: ٱلتَّرَاكُمُ عَلَيَّ كُلَّ يَوْمٍ، ٱلِٱهْتِمَامُ بِجَمِيعِ ٱلْكَنَائِسِ.

ਤਾਦ੍ਰੁʼਸ਼ੰ ਨੈਮਿੱਤਿਕੰ ਦੁਃਖੰ ਵਿਨਾਹੰ ਪ੍ਰਤਿਦਿਨਮ੍ ਆਕੁਲੋ ਭਵਾਮਿ ਸਰ੍ੱਵਾਸਾਂ ਸਮਿਤੀਨਾਂ ਚਿਨ੍ਤਾ ਚ ਮਯਿ ਵਰ੍ੱਤਤੇ|

٢٩ 29 مَنْ يَضْعُفُ وَأَنَا لَا أَضْعُفُ؟ مَنْ يَعْثُرُ وَأَنَا لَا أَلْتَهِبُ؟

ਯੇਨਾਹੰ ਨ ਦੁਰ੍ੱਬਲੀਭਵਾਮਿ ਤਾਦ੍ਰੁʼਸ਼ੰ ਦੌਰ੍ੱਬਲ੍ਯੰ ਕਃ ਪਾਪ੍ਨੋਤਿ?

٣٠ 30 إِنْ كَانَ يَجِبُ ٱلِٱفْتِخَارُ، فَسَأَفْتَخِرُ بِأُمُورِ ضَعْفِي.

ਯਦਿ ਮਯਾ ਸ਼੍ਲਾਘਿਤਵ੍ਯੰ ਤਰ੍ਹਿ ਸ੍ਵਦੁਰ੍ੱਬਲਤਾਮਧਿ ਸ਼੍ਲਾਘਿਸ਼਼੍ਯੇ|

٣١ 31 ٱللهُ أَبُو رَبِّنَا يَسُوعَ ٱلْمَسِيحِ، ٱلَّذِي هُوَ مُبَارَكٌ إِلَى ٱلْأَبَدِ، يَعْلَمُ أَنِّي لَسْتُ أَكْذِبُ. (aiōn g165)

ਮਯਾ ਮ੍ਰੁʼਸ਼਼ਾਵਾਕ੍ਯੰ ਨ ਕਥ੍ਯਤ ਇਤਿ ਨਿਤ੍ਯੰ ਪ੍ਰਸ਼ੰਸਨੀਯੋ(ਅ)ਸ੍ਮਾਕੰ ਪ੍ਰਭੋ ਰ੍ਯੀਸ਼ੁਖ੍ਰੀਸ਼਼੍ਟਸ੍ਯ ਤਾਤ ਈਸ਼੍ਵਰੋ ਜਾਨਾਤਿ| (aiōn g165)

٣٢ 32 فِي دِمَشْقَ، وَالِي ٱلْحَارِثِ ٱلْمَلِكِ كَانَ يَحْرُسُ مَدِينَةَ ٱلدِّمَشْقِيِّينَ، يُرِيدُ أَنْ يُمْسِكَنِي،

ਦੰਮੇਸ਼਼ਕਨਗਰੇ(ਅ)ਰਿਤਾਰਾਜਸ੍ਯ ਕਾਰ੍ੱਯਾਧ੍ਯਕ੍ਸ਼਼ੋ ਮਾਂ ਧਰ੍ੱਤੁਮ੍ ਇੱਛਨ੍ ਯਦਾ ਸੈਨ੍ਯੈਸ੍ਤਦ੍ ਦੰਮੇਸ਼਼ਕਨਗਰਮ੍ ਅਰਕ੍ਸ਼਼ਯਤ੍

٣٣ 33 فَتَدَلَّيْتُ مِنْ طَاقَةٍ فِي زَنْبِيلٍ مِنَ ٱلسُّورِ، وَنَجَوْتُ مِنْ يَدَيْهِ.

ਤਦਾਹੰ ਲੋਕੈਃ ਪਿਟਕਮਧ੍ਯੇ ਪ੍ਰਾਚੀਰਗਵਾਕ੍ਸ਼਼ੇਣਾਵਰੋਹਿਤਸ੍ਤਸ੍ਯ ਕਰਾਤ੍ ਤ੍ਰਾਣੰ ਪ੍ਰਾਪੰ|