١ تيموثاوس 3

١ 1 صَادِقَةٌ هِيَ ٱلْكَلِمَةُ: إِنِ ٱبْتَغَى أَحَدٌ ٱلْأُسْقُفِيَّةَ، فَيَشْتَهِي عَمَلًا صَالِحًا.

ਯਦਿ ਕਸ਼੍ਚਿਦ੍ ਅਧ੍ਯਕ੍ਸ਼਼ਪਦਮ੍ ਆਕਾਙ੍ਕ੍ਸ਼਼ਤੇ ਤਰ੍ਹਿ ਸ ਉੱਤਮੰ ਕਰ੍ੰਮ ਲਿਪ੍ਸਤ ਇਤਿ ਸਤ੍ਯੰ|

٢ 2 فَيَجِبُ أَنْ يَكُونَ ٱلْأُسْقُفُ: بِلَا لَوْمٍ، بَعْلَ ٱمْرَأَةٍ وَاحِدَةٍ، صَاحِيًا، عَاقِلًا، مُحْتَشِمًا، مُضِيفًا لِلْغُرَبَاءِ، صَالِحًا لِلتَّعْلِيمِ،

ਅਤੋ(ਅ)ਧ੍ਯਕ੍ਸ਼਼ੇਣਾਨਿਨ੍ਦਿਤੇਨੈਕਸ੍ਯਾ ਯੋਸ਼਼ਿਤੋ ਭਰ੍ਤ੍ਰਾ ਪਰਿਮਿਤਭੋਗੇਨ ਸੰਯਤਮਨਸਾ ਸਭ੍ਯੇਨਾਤਿਥਿਸੇਵਕੇਨ ਸ਼ਿਕ੍ਸ਼਼ਣੇ ਨਿਪੁਣੇਨ

٣ 3 غَيْرَ مُدْمِنِ ٱلْخَمْرِ، وَلَا ضَرَّابٍ، وَلَا طَامِعٍ بِٱلرِّبْحِ ٱلْقَبِيحِ، بَلْ حَلِيمًا، غَيْرَ مُخَاصِمٍ، وَلَا مُحِبٍّ لِلْمَالِ،

ਨ ਮਦ੍ਯਪੇਨ ਨ ਪ੍ਰਹਾਰਕੇਣ ਕਿਨ੍ਤੁ ਮ੍ਰੁʼਦੁਭਾਵੇਨ ਨਿਰ੍ੱਵਿਵਾਦੇਨ ਨਿਰ੍ਲੋਭੇਨ

٤ 4 يُدَبِّرُ بَيْتَهُ حَسَنًا، لَهُ أَوْلَادٌ فِي ٱلْخُضُوعِ بِكُلِّ وَقَارٍ.

ਸ੍ਵਪਰਿਵਾਰਾਣਾਮ੍ ਉੱਤਮਸ਼ਾਸਕੇਨ ਪੂਰ੍ਣਵਿਨੀਤਤ੍ਵਾਦ੍ ਵਸ਼੍ਯਾਨਾਂ ਸਨ੍ਤਾਨਾਨਾਂ ਨਿਯਨ੍ਤ੍ਰਾ ਚ ਭਵਿਤਵ੍ਯੰ|

٥ 5 وَإِنَّمَا إِنْ كَانَ أَحَدٌ لَا يَعْرِفُ أَنْ يُدَبِّرَ بَيْتَهُ، فَكَيْفَ يَعْتَنِي بِكَنِيسَةِ ٱللهِ؟

ਯਤ ਆਤ੍ਮਪਰਿਵਾਰਾਨ੍ ਸ਼ਾਸਿਤੁੰ ਯੋ ਨ ਸ਼ਕ੍ਨੋਤਿ ਤੇਨੇਸ਼੍ਵਰਸ੍ਯ ਸਮਿਤੇਸ੍ਤੱਤ੍ਵਾਵਧਾਰਣੰ ਕਥੰ ਕਾਰਿਸ਼਼੍ਯਤੇ?

٦ 6 غَيْرَ حَدِيثِ ٱلْإِيمَانِ لِئَلَّا يَتَصَلَّفَ فَيَسْقُطَ فِي دَيْنُونَةِ إِبْلِيسَ.

ਅਪਰੰ ਸ ਗਰ੍ੱਵਿਤੋ ਭੂਤ੍ਵਾ ਯਤ੍ ਸ਼ਯਤਾਨ ਇਵ ਦਣ੍ਡਯੋਗ੍ਯੋ ਨ ਭਵੇਤ੍ ਤਦਰ੍ਥੰ ਤੇਨ ਨਵਸ਼ਿਸ਼਼੍ਯੇਣ ਨ ਭਵਿਤਵ੍ਯੰ|

٧ 7 وَيَجِبُ أَيْضًا أَنْ تَكُونَ لَهُ شَهَادَةٌ حَسَنَةٌ مِنَ ٱلَّذِينَ هُمْ مِنْ خَارِجٍ، لِئَلَّا يَسْقُطَ فِي تَعْيِيرٍ وَفَخِّ إِبْلِيسَ.

ਯੱਚ ਨਿਨ੍ਦਾਯਾਂ ਸ਼ਯਤਾਨਸ੍ਯ ਜਾਲੇ ਚ ਨ ਪਤੇਤ੍ ਤਦਰ੍ਥੰ ਤੇਨ ਬਹਿਃਸ੍ਥਲੋਕਾਨਾਮਪਿ ਮਧ੍ਯੇ ਸੁਖ੍ਯਾਤਿਯੁਕ੍ਤੇਨ ਭਵਿਤਵ੍ਯੰ|

٨ 8 كَذَلِكَ يَجِبُ أَنْ يَكُونَ ٱلشَّمَامِسَةُ ذَوِي وَقَارٍ، لَا ذَوِي لِسَانَيْنِ، غَيْرَ مُولَعِينَ بِٱلْخَمْرِ ٱلْكَثِيرِ، وَلَا طَامِعِينَ بِٱلرِّبْحِ ٱلْقَبِيحِ،

ਤਦ੍ਵਤ੍ ਪਰਿਚਾਰਕੈਰਪਿ ਵਿਨੀਤੈ ਰ੍ਦ੍ਵਿਵਿਧਵਾਕ੍ਯਰਹਿਤੈ ਰ੍ਬਹੁਮਦ੍ਯਪਾਨੇ (ਅ)ਨਾਸਕ੍ਤੈ ਰ੍ਨਿਰ੍ਲੋਭੈਸ਼੍ਚ ਭਵਿਤਵ੍ਯੰ,

٩ 9 وَلَهُمْ سِرُّ ٱلْإِيمَانِ بِضَمِيرٍ طَاهِرٍ.

ਨਿਰ੍ੰਮਲਸੰਵੇਦੇਨ ਚ ਵਿਸ਼੍ਵਾਸਸ੍ਯ ਨਿਗੂਢਵਾਕ੍ਯੰ ਧਾਤਿਵ੍ਯਞ੍ਚ|

١٠ 10 وَإِنَّمَا هَؤُلَاءِ أَيْضًا لِيُخْتَبَرُوا أَوَّلًا، ثُمَّ يَتَشَمَّسُوا إِنْ كَانُوا بِلَا لَوْمٍ.

ਅਗ੍ਰੇ ਤੇਸ਼਼ਾਂ ਪਰੀਕ੍ਸ਼਼ਾ ਕ੍ਰਿਯਤਾਂ ਤਤਃ ਪਰਮ੍ ਅਨਿਨ੍ਦਿਤਾ ਭੂਤ੍ਵਾ ਤੇ ਪਰਿਚਰ੍ੱਯਾਂ ਕੁਰ੍ੱਵਨ੍ਤੁ|

١١ 11 كَذَلِكَ يَجِبُ أَنْ تَكُونَ ٱلنِّسَاءُ ذَوَاتِ وَقَارٍ، غَيْرَ ثَالِبَاتٍ، صَاحِيَاتٍ، أَمِينَاتٍ فِي كُلِّ شَيْءٍ.

ਅਪਰੰ ਯੋਸ਼਼ਿਦ੍ਭਿਰਪਿ ਵਿਨੀਤਾਭਿਰਨਪਵਾਦਿਕਾਭਿਃ ਸਤਰ੍ਕਾਭਿਃ ਸਰ੍ੱਵਤ੍ਰ ਵਿਸ਼੍ਵਾਸ੍ਯਾਭਿਸ਼੍ਚ ਭਵਿਤਵ੍ਯੰ|

١٢ 12 لِيَكُنِ ٱلشَّمَامِسَةُ كُلٌّ: بَعْلَ ٱمْرَأَةٍ وَاحِدَةٍ، مُدَبِّرِينَ أَوْلَادَهُمْ وَبُيُوتَهُمْ حَسَنًا،

ਪਰਿਚਾਰਕਾ ਏਕੈਕਯੋਸ਼਼ਿਤੋ ਭਰ੍ੱਤਾਰੋ ਭਵੇਯੁਃ, ਨਿਜਸਨ੍ਤਾਨਾਨਾਂ ਪਰਿਜਨਾਨਾਞ੍ਚ ਸੁਸ਼ਾਸਨੰ ਕੁਰ੍ੱਯੁਸ਼੍ਚ|

١٣ 13 لِأَنَّ ٱلَّذِينَ تَشَمَّسُوا حَسَنًا، يَقْتَنُونَ لِأَنْفُسِهِمْ دَرَجَةً حَسَنَةً وَثِقَةً كَثِيرَةً فِي ٱلْإِيمَانِ ٱلَّذِي بِٱلْمَسِيحِ يَسُوعَ.

ਯਤਃ ਸਾ ਪਰਿਚਰ੍ੱਯਾ ਯੈ ਰ੍ਭਦ੍ਰਰੂਪੇਣ ਸਾਧ੍ਯਤੇ ਤੇ ਸ਼੍ਰੇਸ਼਼੍ਠਪਦੰ ਪ੍ਰਾਪ੍ਨੁਵਨ੍ਤਿ ਖ੍ਰੀਸ਼਼੍ਟੇ ਯੀਸ਼ੌ ਵਿਸ਼੍ਵਾਸੇਨ ਮਹੋਤ੍ਸੁਕਾ ਭਵਨ੍ਤਿ ਚ|

١٤ 14 هَذَا أَكْتُبُهُ إِلَيْكَ رَاجِيًا أَنْ آتِيَ إِلَيْكَ عَنْ قَرِيبٍ.

ਤ੍ਵਾਂ ਪ੍ਰਤ੍ਯੇਤਤ੍ਪਤ੍ਰਲੇਖਨਸਮਯੇ ਸ਼ੀਘ੍ਰੰ ਤ੍ਵਤ੍ਸਮੀਪਗਮਨਸ੍ਯ ਪ੍ਰਤ੍ਯਾਸ਼ਾ ਮਮ ਵਿਦ੍ਯਤੇ|

١٥ 15 وَلَكِنْ إِنْ كُنْتُ أُبْطِئُ، فَلِكَيْ تَعْلَمَ كَيْفَ يَجِبُ أَنْ تَتَصَرَّفَ فِي بَيْتِ ٱللهِ، ٱلَّذِي هُوَ كَنِيسَةُ ٱللهِ ٱلْحَيِّ، عَمُودُ ٱلْحَقِّ وَقَاعِدَتُهُ.

ਯਦਿ ਵਾ ਵਿਲਮ੍ਬੇਯ ਤਰ੍ਹੀਸ਼੍ਵਰਸ੍ਯ ਗ੍ਰੁʼਹੇ (ਅ)ਰ੍ਥਤਃ ਸਤ੍ਯਧਰ੍ੰਮਸ੍ਯ ਸ੍ਤਮ੍ਭਭਿੱਤਿਮੂਲਸ੍ਵਰੂਪਾਯਾਮ੍ ਅਮਰੇਸ਼੍ਵਰਸ੍ਯ ਸਮਿਤੌ ਤ੍ਵਯਾ ਕੀਦ੍ਰੁʼਸ਼ ਆਚਾਰਃ ਕਰ੍ੱਤਵ੍ਯਸ੍ਤਤ੍ ਜ੍ਞਾਤੁੰ ਸ਼ਕ੍ਸ਼਼੍ਯਤੇ|

١٦ 16 وَبِٱلْإِجْمَاعِ عَظِيمٌ هُوَ سِرُّ ٱلتَّقْوَى: ٱللهُ ظَهَرَ فِي ٱلْجَسَدِ، تَبَرَّرَ فِي ٱلرُّوحِ، تَرَاءَى لِمَلَائِكَةٍ، كُرِزَ بِهِ بَيْنَ ٱلْأُمَمِ، أُومِنَ بِهِ فِي ٱلْعَالَمِ، رُفِعَ فِي ٱلْمَجْدِ.

ਅਪਰੰ ਯਸ੍ਯ ਮਹੱਤ੍ਵੰ ਸਰ੍ੱਵਸ੍ਵੀਕ੍ਰੁʼਤਮ੍ ਈਸ਼੍ਵਰਭਕ੍ਤੇਸ੍ਤਤ੍ ਨਿਗੂਢਵਾਕ੍ਯਮਿਦਮ੍ ਈਸ਼੍ਵਰੋ ਮਾਨਵਦੇਹੇ ਪ੍ਰਕਾਸ਼ਿਤ ਆਤ੍ਮਨਾ ਸਪੁਣ੍ਯੀਕ੍ਰੁʼਤੋ ਦੂਤੈਃ ਸਨ੍ਦ੍ਰੁʼਸ਼਼੍ਟਃ ਸਰ੍ੱਵਜਾਤੀਯਾਨਾਂ ਨਿਕਟੇ ਘੋਸ਼਼ਿਤੋ ਜਗਤੋ ਵਿਸ਼੍ਵਾਸਪਾਤ੍ਰੀਭੂਤਸ੍ਤੇਜਃਪ੍ਰਾਪ੍ਤਯੇ ਸ੍ਵਰ੍ਗੰ ਨੀਤਸ਼੍ਚੇਤਿ|