١ يوحنَّا 3

١ 1 اُنْظُرُوا أَيَّةَ مَحَبَّةٍ أَعْطَانَا ٱلْآبُ حَتَّى نُدْعَى أَوْلَادَ ٱللهِ! مِنْ أَجْلِ هَذَا لَا يَعْرِفُنَا ٱلْعَالَمُ، لِأَنَّهُ لَا يَعْرِفُهُ.

ପଶ୍ୟତ ୱଯମ୍ ଈଶ୍ୱରସ୍ୟ ସନ୍ତାନା ଇତି ନାମ୍ନାଖ୍ୟାମହେ, ଏତେନ ପିତାସ୍ମଭ୍ୟଂ କୀଦୃକ୍ ମହାପ୍ରେମ ପ୍ରଦତ୍ତୱାନ୍, କିନ୍ତୁ ସଂସାରସ୍ତଂ ନାଜାନାତ୍ ତତ୍କାରଣାଦସ୍ମାନ୍ ଅପି ନ ଜାନାତି|

٢ 2 أَيُّهَا ٱلْأَحِبَّاءُ، ٱلْآنَ نَحْنُ أَوْلَادُ ٱللهِ، وَلَمْ يُظْهَرْ بَعْدُ مَاذَا سَنَكُونُ. وَلَكِنْ نَعْلَمُ أَنَّهُ إِذَا أُظْهِرَ نَكُونُ مِثْلَهُ، لِأَنَّنَا سَنَرَاهُ كَمَا هُوَ.

ହେ ପ୍ରିଯତମାଃ, ଇଦାନୀଂ ୱଯମ୍ ଈଶ୍ୱରସ୍ୟ ସନ୍ତାନା ଆସ୍ମହେ ପଶ୍ଚାତ୍ କିଂ ଭୱିଷ୍ୟାମସ୍ତଦ୍ ଅଦ୍ୟାପ୍ୟପ୍ରକାଶିତଂ କିନ୍ତୁ ପ୍ରକାଶଂ ଗତେ ୱଯଂ ତସ୍ୟ ସଦୃଶା ଭୱିଷ୍ୟାମି ଇତି ଜାନୀମଃ, ଯତଃ ସ ଯାଦୃଶୋ ଽସ୍ତି ତାଦୃଶୋ ଽସ୍ମାଭିର୍ଦର୍ଶିଷ୍ୟତେ|

٣ 3 وَكُلُّ مَنْ عِنْدَهُ هَذَا ٱلرَّجَاءُ بِهِ، يُطَهِّرُ نَفْسَهُ كَمَا هُوَ طَاهِرٌ.

ତସ୍ମିନ୍ ଏଷା ପ୍ରତ୍ୟାଶା ଯସ୍ୟ କସ୍ୟଚିଦ୍ ଭୱତି ସ ସ୍ୱଂ ତଥା ପୱିତ୍ରଂ କରୋତି ଯଥା ସ ପୱିତ୍ରୋ ଽସ୍ତି|

٤ 4 كُلُّ مَنْ يَفْعَلُ ٱلْخَطِيَّةَ يَفْعَلُ ٱلتَّعَدِّيَ أَيْضًا. وَٱلْخَطِيَّةُ هِيَ ٱلتَّعَدِّي.

ଯଃ କଶ୍ଚିତ୍ ପାପମ୍ ଆଚରତି ସ ୱ୍ୟୱସ୍ଥାଲଙ୍ଘନଂ କରୋତି ଯତଃ ପାପମେୱ ୱ୍ୟୱସ୍ଥାଲଙ୍ଘନଂ|

٥ 5 وَتَعْلَمُونَ أَنَّ ذَاكَ أُظْهِرَ لِكَيْ يَرْفَعَ خَطَايَانَا، وَلَيْسَ فِيهِ خَطِيَّةٌ.

ଅପରଂ ସୋ ଽସ୍ମାକଂ ପାପାନ୍ୟପହର୍ତ୍ତୁଂ ପ୍ରାକାଶତୈତଦ୍ ଯୂଯଂ ଜାନୀଥ, ପାପଞ୍ଚ ତସ୍ମିନ୍ ନ ୱିଦ୍ୟତେ|

٦ 6 كُلُّ مَنْ يَثْبُتُ فِيهِ لَا يُخْطِئُ. كُلُّ مَنْ يُخْطِئُ لَمْ يُبْصِرْهُ وَلَا عَرَفَهُ.

ଯଃ କଶ୍ଚିତ୍ ତସ୍ମିନ୍ ତିଷ୍ଠତି ସ ପାପାଚାରଂ ନ କରୋତି ଯଃ କଶ୍ଚିତ୍ ପାପାଚାରଂ କରୋତି ସ ତଂ ନ ଦୃଷ୍ଟୱାନ୍ ନ ୱାୱଗତୱାନ୍|

٧ 7 أَيُّهَا ٱلْأَوْلَادُ، لَا يُضِلَّكُمْ أَحَدٌ: مَنْ يَفْعَلُ ٱلْبِرَّ فَهُوَ بَارٌّ، كَمَا أَنَّ ذَاكَ بَارٌّ.

ହେ ପ୍ରିଯବାଲକାଃ, କଶ୍ଚିଦ୍ ଯୁଷ୍ମାକଂ ଭ୍ରମଂ ନ ଜନଯେତ୍, ଯଃ କଶ୍ଚିଦ୍ ଧର୍ମ୍ମାଚାରଂ କରୋତି ସ ତାଦୃଗ୍ ଧାର୍ମ୍ମିକୋ ଭୱତି ଯାଦୃକ୍ ସ ଧାମ୍ମିକୋ ଽସ୍ତି|

٨ 8 مَنْ يَفْعَلُ ٱلْخَطِيَّةَ فَهُوَ مِنْ إِبْلِيسَ، لِأَنَّ إِبْلِيسَ مِنَ ٱلْبَدْءِ يُخْطِئُ. لِأَجْلِ هَذَا أُظْهِرَ ٱبْنُ ٱللهِ لِكَيْ يَنْقُضَ أَعْمَالَ إِبْلِيسَ.

ଯଃ ପାପାଚାରଂ କରୋତି ସ ଶଯତାନାତ୍ ଜାତୋ ଯତଃ ଶଯତାନ ଆଦିତଃ ପାପାଚାରୀ ଶଯତାନସ୍ୟ କର୍ମ୍ମଣାଂ ଲୋପାର୍ଥମେୱେଶ୍ୱରସ୍ୟ ପୁତ୍ରଃ ପ୍ରାକାଶତ|

٩ 9 كُلُّ مَنْ هُوَ مَوْلُودٌ مِنَ ٱللهِ لَا يَفْعَلُ خَطِيَّةً، لِأَنَّ زَرْعَهُ يَثْبُتُ فِيهِ، وَلَا يَسْتَطِيعُ أَنْ يُخْطِئَ لِأَنَّهُ مَوْلُودٌ مِنَ ٱللهِ.

ଯଃ କଶ୍ଚିଦ୍ ଈଶ୍ୱରାତ୍ ଜାତଃ ସ ପାପାଚାରଂ ନ କରୋତି ଯତସ୍ତସ୍ୟ ୱୀର୍ୟ୍ୟଂ ତସ୍ମିନ୍ ତିଷ୍ଠତି ପାପାଚାରଂ କର୍ତ୍ତୁଞ୍ଚ ନ ଶକ୍ନୋତି ଯତଃ ସ ଈଶ୍ୱରାତ୍ ଜାତଃ|

١٠ 10 بِهَذَا أَوْلَادُ ٱللهِ ظَاهِرُونَ وَأَوْلَادُ إِبْلِيسَ: كُلُّ مَنْ لَا يَفْعَلُ ٱلْبِرَّ فَلَيْسَ مِنَ ٱللهِ، وَكَذَا مَنْ لَا يُحِبُّ أَخَاهُ.

ଇତ୍ୟନେନେଶ୍ୱରସ୍ୟ ସନ୍ତାନାଃ ଶଯତାନସ୍ୟ ଚ ସନ୍ତାନା ୱ୍ୟକ୍ତା ଭୱନ୍ତି| ଯଃ କଶ୍ଚିଦ୍ ଧର୍ମ୍ମାଚାରଂ ନ କରୋତି ସ ଈଶ୍ୱରାତ୍ ଜାତୋ ନହି ଯଶ୍ଚ ସ୍ୱଭ୍ରାତରି ନ ପ୍ରୀଯତେ ସୋ ଽପୀଶ୍ୱରାତ୍ ଜାତୋ ନହି|

١١ 11 لِأَنَّ هَذَا هُوَ ٱلْخَبَرُ ٱلَّذِي سَمِعْتُمُوهُ مِنَ ٱلْبَدْءِ: أَنْ يُحِبَّ بَعْضُنَا بَعْضًا.

ଯତସ୍ତସ୍ୟ ଯ ଆଦେଶ ଆଦିତୋ ଯୁଷ୍ମାଭିଃ ଶ୍ରୁତଃ ସ ଏଷ ଏୱ ଯଦ୍ ଅସ୍ମାଭିଃ ପରସ୍ପରଂ ପ୍ରେମ କର୍ତ୍ତୱ୍ୟଂ|

١٢ 12 لَيْسَ كَمَا كَانَ قَايِينُ مِنَ ٱلشِّرِّيرِ وَذَبَحَ أَخَاهُ. وَلِمَاذَا ذَبَحَهُ؟ لِأَنَّ أَعْمَالَهُ كَانَتْ شِرِّيرَةً، وَأَعْمَالَ أَخِيهِ بَارَّةٌ.

ପାପାତ୍ମତୋ ଜାତୋ ଯଃ କାବିଲ୍ ସ୍ୱଭ୍ରାତରଂ ହତୱାନ୍ ତତ୍ସଦୃଶୈରସ୍ମାଭି ର୍ନ ଭୱିତୱ୍ୟଂ| ସ କସ୍ମାତ୍ କାରଣାତ୍ ତଂ ହତୱାନ୍? ତସ୍ୟ କର୍ମ୍ମାଣି ଦୁଷ୍ଟାନି ତଦ୍ଭ୍ରାତୁଶ୍ଚ କର୍ମ୍ମାଣି ଧର୍ମ୍ମାଣ୍ୟାସନ୍ ଇତି କାରଣାତ୍|

١٣ 13 لَا تَتَعَجَّبُوا يَا إِخْوَتِي إِنْ كَانَ ٱلْعَالَمُ يُبْغِضُكُمْ.

ହେ ମମ ଭ୍ରାତରଃ, ସଂସାରୋ ଯଦି ଯୁଷ୍ମାନ୍ ଦ୍ୱେଷ୍ଟି ତର୍ହି ତଦ୍ ଆଶ୍ଚର୍ୟ୍ୟଂ ନ ମନ୍ୟଧ୍ୱଂ|

١٤ 14 نَحْنُ نَعْلَمُ أَنَّنَا قَدِ ٱنْتَقَلْنَا مِنَ ٱلْمَوْتِ إِلَى ٱلْحَيَاةِ، لِأَنَّنَا نُحِبُّ ٱلْإِخْوَةَ. مَنْ لَا يُحِبَّ أَخَاهُ يَبْقَ فِي ٱلْمَوْتِ.

ୱଯଂ ମୃତ୍ୟୁମ୍ ଉତ୍ତୀର୍ୟ୍ୟ ଜୀୱନଂ ପ୍ରାପ୍ତୱନ୍ତସ୍ତଦ୍ ଭ୍ରାତୃଷୁ ପ୍ରେମକରଣାତ୍ ଜାନୀମଃ| ଭ୍ରାତରି ଯୋ ନ ପ୍ରୀଯତେ ସ ମୃତ୍ୟୌ ତିଷ୍ଠତି|

١٥ 15 كُلُّ مَنْ يُبْغِضُ أَخَاهُ فَهُوَ قَاتِلُ نَفْسٍ، وَأَنْتُمْ تَعْلَمُونَ أَنَّ كُلَّ قَاتِلِ نَفْسٍ لَيْسَ لَهُ حَيَاةٌ أَبَدِيَّةٌ ثَابِتَةٌ فِيهِ. (aiōnios g166)

ଯଃ କଶ୍ଚିତ୍ ସ୍ୱଭ୍ରାତରଂ ଦ୍ୱେଷ୍ଟି ସଂ ନରଘାତୀ କିଞ୍ଚାନନ୍ତଜୀୱନଂ ନରଘାତିନଃ କସ୍ୟାପ୍ୟନ୍ତରେ ନାୱତିଷ୍ଠତେ ତଦ୍ ଯୂଯଂ ଜାନୀଥ| (aiōnios g166)

١٦ 16 بِهَذَا قَدْ عَرَفْنَا ٱلْمَحَبَّةَ: أَنَّ ذَاكَ وَضَعَ نَفْسَهُ لِأَجْلِنَا، فَنَحْنُ يَنْبَغِي لَنَا أَنْ نَضَعَ نُفُوسَنَا لِأَجْلِ ٱلْإِخْوَةِ.

ଅସ୍ମାକଂ କୃତେ ସ ସ୍ୱପ୍ରାଣାଂସ୍ତ୍ୟକ୍ତୱାନ୍ ଇତ୍ୟନେନ ୱଯଂ ପ୍ରେମ୍ନସ୍ତତ୍ତ୍ୱମ୍ ଅୱଗତାଃ, ଅପରଂ ଭ୍ରାତୃଣାଂ କୃତେ ଽସ୍ମାଭିରପି ପ୍ରାଣାସ୍ତ୍ୟକ୍ତୱ୍ୟାଃ|

١٧ 17 وَأَمَّا مَنْ كَانَ لَهُ مَعِيشَةُ ٱلْعَالَمِ، وَنَظَرَ أَخَاهُ مُحْتَاجًا، وَأَغْلَقَ أَحْشَاءَهُ عَنْهُ، فَكَيْفَ تَثْبُتُ مَحَبَّةُ ٱللهِ فِيهِ؟

ସାଂସାରିକଜୀୱିକାପ୍ରାପ୍ତୋ ଯୋ ଜନଃ ସ୍ୱଭ୍ରାତରଂ ଦୀନଂ ଦୃଷ୍ଟ୍ୱା ତସ୍ମାତ୍ ସ୍ୱୀଯଦଯାଂ ରୁଣଦ୍ଧି ତସ୍ୟାନ୍ତର ଈଶ୍ୱରସ୍ୟ ପ୍ରେମ କଥଂ ତିଷ୍ଠେତ୍?

١٨ 18 يَا أَوْلَادِي، لَا نُحِبَّ بِٱلْكَلَامِ وَلَا بِٱللِّسَانِ، بَلْ بِٱلْعَمَلِ وَٱلْحَقِّ!

ହେ ମମ ପ୍ରିଯବାଲକାଃ, ୱାକ୍ୟେନ ଜିହ୍ୱଯା ୱାସ୍ମାଭିଃ ପ୍ରେମ ନ କର୍ତ୍ତୱ୍ୟଂ କିନ୍ତୁ କାର୍ୟ୍ୟେଣ ସତ୍ୟତଯା ଚୈୱ|

١٩ 19 وَبِهَذَا نَعْرِفُ أَنَّنَا مِنَ ٱلْحَقِّ وَنُسَكِّنُ قُلُوبَنَا قُدَّامَهُ.

ଏତେନ ୱଯଂ ଯତ୍ ସତ୍ୟମତସମ୍ବନ୍ଧୀଯାସ୍ତତ୍ ଜାନୀମସ୍ତସ୍ୟ ସାକ୍ଷାତ୍ ସ୍ୱାନ୍ତଃକରଣାନି ସାନ୍ତ୍ୱଯିତୁଂ ଶକ୍ଷ୍ୟାମଶ୍ଚ|

٢٠ 20 لِأَنَّهُ إِنْ لَامَتْنَا قُلُوبُنَا فَٱللهُ أَعْظَمُ مِنْ قُلُوبِنَا، وَيَعْلَمُ كُلَّ شَيْءٍ.

ଯତୋ ଽସ୍ମଦନ୍ତଃକରଣଂ ଯଦ୍ୟସ୍ମାନ୍ ଦୂଷଯତି ତର୍ହ୍ୟସ୍ମଦନ୍ତଃ କରଣାଦ୍ ଈଶ୍ୱରୋ ମହାନ୍ ସର୍ୱ୍ୱଜ୍ଞଶ୍ଚ|

٢١ 21 أَيُّهَا ٱلْأَحِبَّاءُ، إِنْ لَمْ تَلُمْنَا قُلُوبُنَا، فَلَنَا ثِقَةٌ مِنْ نَحْوِ ٱللهِ.

ହେ ପ୍ରିଯତମାଃ, ଅସ୍ମଦନ୍ତଃକରଣଂ ଯଦ୍ୟସ୍ମାନ୍ ନ ଦୂଷଯତି ତର୍ହି ୱଯମ୍ ଈଶ୍ୱରସ୍ୟ ସାକ୍ଷାତ୍ ପ୍ରତିଭାନ୍ୱିତା ଭୱାମଃ|

٢٢ 22 وَمَهْمَا سَأَلْنَا نَنَالُ مِنْهُ، لِأَنَّنَا نَحْفَظُ وَصَايَاهُ، وَنَعْمَلُ ٱلْأَعْمَالَ ٱلْمَرْضِيَّةَ أَمَامَهُ.

ଯଚ୍ଚ ପ୍ରାର୍ଥଯାମହେ ତତ୍ ତସ୍ମାତ୍ ପ୍ରାପ୍ନୁମଃ, ଯତୋ ୱଯଂ ତସ୍ୟାଜ୍ଞାଃ ପାଲଯାମସ୍ତସ୍ୟ ସାକ୍ଷାତ୍ ତୁଷ୍ଟିଜନକମ୍ ଆଚାରଂ କୁର୍ମ୍ମଶ୍ଚ|

٢٣ 23 وَهَذِهِ هِيَ وَصِيَّتُهُ: أَنْ نُؤْمِنَ بِٱسْمِ ٱبْنِهِ يَسُوعَ ٱلْمَسِيحِ، وَنُحِبَّ بَعْضُنَا بَعْضًا كَمَا أَعْطَانَا وَصِيَّةً.

ଅପରଂ ତସ୍ୟେଯମାଜ୍ଞା ଯଦ୍ ୱଯଂ ପୁତ୍ରସ୍ୟ ଯୀଶୁଖ୍ରୀଷ୍ଟସ୍ୟ ନାମ୍ନି ୱିଶ୍ୱସିମସ୍ତସ୍ୟାଜ୍ଞାନୁସାରେଣ ଚ ପରସ୍ପରଂ ପ୍ରେମ କୁର୍ମ୍ମଃ|

٢٤ 24 وَمَنْ يَحْفَظْ وَصَايَاهُ يَثْبُتْ فِيهِ وَهُوَ فِيهِ. وَبِهَذَا نَعْرِفُ أَنَّهُ يَثْبُتُ فِينَا: مِنَ ٱلرُّوحِ ٱلَّذِي أَعْطَانَا.

ଯଶ୍ଚ ତସ୍ୟାଜ୍ଞାଃ ପାଲଯତି ସ ତସ୍ମିନ୍ ତିଷ୍ଠତି ତସ୍ମିନ୍ ସୋଽପି ତିଷ୍ଠତି; ସ ଚାସ୍ମାନ୍ ଯମ୍ ଆତ୍ମାନଂ ଦତ୍ତୱାନ୍ ତସ୍ମାତ୍ ସୋ ଽସ୍ମାସୁ ତିଷ୍ଠତୀତି ଜାନୀମଃ|