١ كورنثوس 8
| وَأَمَّا مِنْ جِهَةِ مَا ذُبِحَ لِلْأَوْثَانِ: فَنَعْلَمُ أَنَّ لِجَمِيعِنَا عِلْمًا. ٱلْعِلْمُ يَنْفُخُ، وَلَكِنَّ ٱلْمَحَبَّةَ تَبْنِي. | ١ 1 |
เทวปฺรสาเท สรฺเวฺวษามฺ อสฺมากํ ชฺญานมาเสฺต ตทฺวยํ วิทฺม: ฯ ตถาปิ ชฺญานํ ครฺวฺวํ ชนยติ กินฺตุ เปฺรมโต นิษฺฐา ชายเตฯ
| فَإِنْ كَانَ أَحَدٌ يَظُنُّ أَنَّهُ يَعْرِفُ شَيْئًا، فَإِنَّهُ لَمْ يَعْرِفْ شَيْئًا بَعْدُ كَمَا يَجِبُ أَنْ يَعْرِفَ! | ٢ 2 |
อต: กศฺจน ยทิ มนฺยเต มม ชฺญานมาสฺต อิติ ตรฺหิ เตน ยาทฺฤศํ ชฺญานํ เจษฺฏิตวฺยํ ตาทฺฤศํ กิมปิ ชฺญานมทฺยาปิ น ลพฺธํฯ
| وَلَكِنْ إِنْ كَانَ أَحَدٌ يُحِبُّ ٱللهَ، فَهَذَا مَعْرُوفٌ عِنْدَهُ. | ٣ 3 |
กินฺตุ ย อีศฺวเร ปฺรียเต ส อีศฺวเรณาปิ ชฺญายเตฯ
| فَمِنْ جِهَةِ أَكْلِ مَا ذُبِحَ لِلْأَوْثَانِ: نَعْلَمُ أَنْ لَيْسَ وَثَنٌ فِي ٱلْعَالَمِ، وَأَنْ لَيْسَ إِلَهٌ آخَرُ إِلَّا وَاحِدًا. | ٤ 4 |
เทวตาพลิปฺรสาทภกฺษเณ วยมิทํ วิทฺโม ยตฺ ชคนฺมเธฺย โก'ปิ เทโว น วิทฺยเต, เอกศฺเจศฺวโร ทฺวิตีโย นาสฺตีติฯ
| لِأَنَّهُ وَإِنْ وُجِدَ مَا يُسَمَّى آلِهَةً، سِوَاءٌ كَانَ فِي ٱلسَّمَاءِ أَوْ عَلَى ٱلْأَرْضِ، كَمَا يُوجَدُ آلِهَةٌ كَثِيرُونَ وَأَرْبَابٌ كَثِيرُونَ. | ٥ 5 |
สฺวรฺเค ปฺฤถิวฺยำ วา ยทฺยปิ เกษุจิทฺ อีศฺวร อิติ นามาโรปฺยเต ตาทฺฤศาศฺจ พหว อีศฺวรา พหวศฺจ ปฺรภโว วิทฺยนฺเต
| لَكِنْ لَنَا إِلَهٌ وَاحِدٌ: ٱلْآبُ ٱلَّذِي مِنْهُ جَمِيعُ ٱلْأَشْيَاءِ، وَنَحْنُ لَهُ. وَرَبٌّ وَاحِدٌ: يَسُوعُ ٱلْمَسِيحُ، ٱلَّذِي بِهِ جَمِيعُ ٱلْأَشْيَاءِ، وَنَحْنُ بِهِ. | ٦ 6 |
ตถาปฺยสฺมากมทฺวิตีย อีศฺวร: ส ปิตา ยสฺมาตฺ สรฺเวฺวษำ ยทรฺถญฺจาสฺมากํ สฺฤษฺฏิ รฺชาตา, อสฺมากญฺจาทฺวิตีย: ปฺรภุ: ส ยีศุ: ขฺรีษฺโฏ เยน สรฺวฺววสฺตูนำ เยนาสฺมากมปิ สฺฤษฺฏิ: กฺฤตาฯ
| وَلَكِنْ لَيْسَ ٱلْعِلْمُ فِي ٱلْجَمِيعِ. بَلْ أُنَاسٌ بِٱلضَّمِيرِ نَحْوَ ٱلْوَثَنِ إِلَى ٱلْآنَ يَأْكُلُونَ كَأَنَّهُ مِمَّا ذُبِحَ لِوَثَنٍ، فَضَمِيرُهُمْ إِذْ هُوَ ضَعِيفٌ يَتَنَجَّسُ. | ٧ 7 |
อธิกนฺตุ ชฺญานํ สรฺเวฺวษำ นาสฺติ ยต: เกจิททฺยาปิ เทวตำ สมฺมนฺย เทวปฺรสาทมิว ตทฺ ภกฺษฺยํ ภุญฺชเต เตน ทุรฺพฺพลตยา เตษำ สฺวานฺตานิ มลีมสานิ ภวนฺติฯ
| وَلَكِنَّ ٱلطَّعَامَ لَا يُقَدِّمُنَا إِلَى ٱللهِ، لِأَنَّنَا إِنْ أَكَلْنَا لَا نَزِيدُ وَإِنْ لَمْ نَأْكُلْ لَا نَنْقُصُ. | ٨ 8 |
กินฺตุ ภกฺษฺยทฺรวฺยาทฺ วยมฺ อีศฺวเรณ คฺราหฺยา ภวามสฺตนฺนหิ ยโต ภุงฺกฺตฺวา วยมุตฺกฺฤษฺฏา น ภวามสฺตทฺวทภุงฺกฺตฺวาปฺยปกฺฤษฺฏา น ภวาม: ฯ
| وَلَكِنِ ٱنْظُرُوا لِئَلَّا يَصِيرَ سُلْطَانُكُمْ هَذَا مَعْثَرَةً لِلضُّعَفَاءِ. | ٩ 9 |
อโต ยุษฺมากํ ยา กฺษมตา สา ทุรฺพฺพลานามฺ อุนฺมาถสฺวรูปา ยนฺน ภเวตฺ ตทรฺถํ สาวธานา ภวตฯ
| لِأَنَّهُ إِنْ رَآكَ أَحَدٌ يَا مَنْ لَهُ عِلْمٌ، مُتَّكِئًا فِي هَيْكَلِ وَثَنٍ، أَفَلَا يَتَقَوَّى ضَمِيرُهُ، إِذْ هُوَ ضَعِيفٌ، حَتَّى يَأْكُلَ مَا ذُبِحَ لِلْأَوْثَانِ؟! | ١٠ 10 |
ยโต ชฺญานวิศิษฺฏสฺตฺวํ ยทิ เทวาลเย อุปวิษฺฏ: เกนาปิ ทฺฤศฺยเส ตรฺหิ ตสฺย ทุรฺพฺพลสฺย มนสิ กึ ปฺรสาทภกฺษณ อุตฺสาโห น ชนิษฺยเต?
| فَيَهْلِكَ بِسَبَبِ عِلْمِكَ ٱلْأَخُ ٱلضَّعِيفُ ٱلَّذِي مَاتَ ٱلْمَسِيحُ مِنْ أَجْلِهِ. | ١١ 11 |
ตถา สติ ยสฺย กฺฤเต ขฺรีษฺโฏ มมาร ตว ส ทุรฺพฺพโล ภฺราตา ตว ชฺญานาตฺ กึ น วินํกฺษฺยติ?
| وَهَكَذَا إِذْ تُخْطِئُونَ إِلَى ٱلْإِخْوَةِ وَتَجْرَحُونَ ضَمِيرَهُمُ ٱلضَّعِيفَ، تُخْطِئُونَ إِلَى ٱلْمَسِيحِ. | ١٢ 12 |
อิตฺยเนน ปฺรกาเรณ ภฺราตฺฤณำ วิรุทฺธมฺ อปราธฺยทฺภิเสฺตษำ ทุรฺพฺพลานิ มนำสิ วฺยาฆาตยทฺภิศฺจ ยุษฺมาภิ: ขฺรีษฺฏสฺย ไวปรีเตฺยนาปราธฺยเตฯ
