١ كورنثوس 5

١ 1 يُسْمَعُ مُطْلَقًا أَنَّ بَيْنَكُمْ زِنًى! وَزِنًى هَكَذَا لَا يُسَمَّى بَيْنَ ٱلْأُمَمِ، حَتَّى أَنْ تَكُونَ لِلْإِنْسَانِ ٱمْرَأَةُ أَبِيهِ.

อปรํ ยุษฺมากํ มเธฺย วฺยภิจาโร วิทฺยเต ส จ วฺยภิจารสฺตาทฺฤโศ ยทฺ เทวปูชกานำ มเธฺย'ปิ ตตฺตุโลฺย น วิทฺยเต ผลโต ยุษฺมากเมโก ชโน วิมาตฺฤคมนํ กฺฤรุต อิติ วารฺตฺตา สรฺวฺวตฺร วฺยาปฺตาฯ

٢ 2 أَفَأَنْتُمْ مُنْتَفِخُونَ، وَبِٱلْحَرِيِّ لَمْ تَنُوحُوا حَتَّى يُرْفَعَ مِنْ وَسْطِكُمُ ٱلَّذِي فَعَلَ هَذَا ٱلْفِعْلَ؟

ตถาจ ยูยํ ทรฺปธฺมาตา อาทฺเหฺพ, ตตฺ กรฺมฺม เยน กฺฤตํ ส ยถา ยุษฺมนฺมธฺยาทฺ ทูรีกฺริยเต ตถา โศโก ยุษฺมาภิ รฺน กฺริยเต กิมฺ เอตตฺ?

٣ 3 فَإِنِّي أَنَا كَأَنِّي غَائِبٌ بِٱلْجَسَدِ، وَلَكِنْ حَاضِرٌ بِٱلرُّوحِ، قَدْ حَكَمْتُ كَأَنِّي حَاضِرٌ فِي ٱلَّذِي فَعَلَ هَذَا، هَكَذَا:

อวิทฺยมาเน มทียศรีเร มมาตฺมา ยุษฺมนฺมเธฺย วิทฺยเต อโต'หํ วิทฺยมาน อิว ตตฺกรฺมฺมการิโณ วิจารํ นิศฺจิตวานฺ,

٤ 4 بِٱسْمِ رَبِّنَا يَسُوعَ ٱلْمَسِيحِ - إِذْ أَنْتُمْ وَرُوحِي مُجْتَمِعُونَ مَعَ قُوَّةِ رَبِّنَا يَسُوعَ ٱلْمَسِيحِ -

อสฺมตฺปฺรโภ รฺยีศุขฺรีษฺฏสฺย นามฺนา ยุษฺมากํ มทียาตฺมนศฺจ มิลเน ชาเต 'สฺมตฺปฺรโภ รฺยีศุขฺรีษฺฏสฺย ศกฺเต: สาหาเยฺยน

٥ 5 أَنْ يُسَلَّمَ مِثْلُ هَذَا لِلشَّيْطَانِ لِهَلَاكِ ٱلْجَسَدِ، لِكَيْ تَخْلُصَ ٱلرُّوحُ فِي يَوْمِ ٱلرَّبِّ يَسُوعَ.

ส นร: ศรีรนาศารฺถมสฺมาภิ: ศยตาโน หเสฺต สมรฺปยิตวฺยสฺตโต'สฺมากํ ปฺรโภ รฺยีโศ รฺทิวเส ตสฺยาตฺมา รกฺษำ คนฺตุํ ศกฺษฺยติฯ

٦ 6 لَيْسَ ٱفْتِخَارُكُمْ حَسَنًا. أَلَسْتُمْ تَعْلَمُونَ أَنَّ «خَمِيرَةً صَغِيرَةً تُخَمِّرُ ٱلْعَجِينَ كُلَّهُ؟»

ยุษฺมากํ ทรฺโป น ภทฺราย ยูยํ กิเมตนฺน ชานีถ, ยถา, วิการ: กฺฤตฺสฺนศกฺตูนำ สฺวลฺปกิเณฺวน ชายเตฯ

٧ 7 إِذًا نَقُّوا مِنْكُمُ ٱلْخَمِيرَةَ ٱلْعَتِيقَةَ، لِكَيْ تَكُونُوا عَجِينًا جَدِيدًا كَمَا أَنْتُمْ فَطِيرٌ. لِأَنَّ فِصْحَنَا أَيْضًا ٱلْمَسِيحَ قَدْ ذُبِحَ لِأَجْلِنَا.

ยูยํ ยตฺ นวีนศกฺตุสฺวรูปา ภเวต ตทรฺถํ ปุราตนํ กิณฺวมฺ อวมารฺชฺชต ยโต ยุษฺมาภิ: กิณฺวศูไนฺย รฺภวิตวฺยํฯ อปรมฺ อสฺมากํ นิสฺตาโรตฺสวียเมษศาวโก ย: ขฺรีษฺฏ: โส'สฺมทรฺถํ พลีกฺฤโต 'ภวตฺฯ

٨ 8 إِذًا لِنُعَيِّدْ، لَيْسَ بِخَمِيرَةٍ عَتِيقَةٍ، وَلَا بِخَمِيرَةِ ٱلشَّرِّ وَٱلْخُبْثِ، بَلْ بِفَطِيرِ ٱلْإِخْلَاصِ وَٱلْحَقِّ.

อต: ปุราตนกิเณฺวนารฺถโต ทุษฺฏตาชิฆำสารูเปณ กิเณฺวน ตนฺนหิ กินฺตุ สารลฺยสตฺยตฺวรูปยา กิณฺวศูนฺยตยาสฺมาภิรุตฺสว: กรฺตฺตวฺย: ฯ

٩ 9 كَتَبْتُ إِلَيْكُمْ فِي ٱلرِّسَالَةِ أَنْ لَا تُخَالِطُوا ٱلزُّنَاةَ.

วฺยาภิจาริณำ สํสรฺโค ยุษฺมาภิ รฺวิหาตวฺย อิติ มยา ปเตฺร ลิขิตํฯ

١٠ 10 وَلَيْسَ مُطْلَقًا زُنَاةَ هَذَا ٱلْعَالَمِ، أَوِ ٱلطَّمَّاعِينَ، أَوِ ٱلْخَاطِفِينَ، أَوْ عَبَدَةَ ٱلْأَوْثَانِ، وَإِلَّا فَيَلْزَمُكُمْ أَنْ تَخْرُجُوا مِنَ ٱلْعَالَمِ!

กินฺไตฺวหิกโลกานำ มเธฺย เย วฺยภิจาริโณ โลภิน อุปทฺราวิโณ เทวปูชกา วา เตษำ สํสรฺค: สรฺวฺวถา วิหาตวฺย อิติ นหิ, วิหาตเวฺย สติ ยุษฺมาภิ รฺชคโต นิรฺคนฺตวฺยเมวฯ

١١ 11 وَأَمَّا ٱلْآنَ فَكَتَبْتُ إِلَيْكُمْ: إِنْ كَانَ أَحَدٌ مَدْعُوٌّ أَخًا زَانِيًا أَوْ طَمَّاعًا أَوْ عَابِدَ وَثَنٍ أَوْ شَتَّامًا أَوْ سِكِّيرًا أَوْ خَاطِفًا، أَنْ لَا تُخَالِطُوا وَلَا تُؤَاكِلُوا مِثْلَ هَذَا.

กินฺตุ ภฺราตฺฤเตฺวน วิขฺยาต: กศฺจิชฺชโน ยทิ วฺยภิจารี โลภี เทวปูชโก นินฺทโก มทฺยป อุปทฺราวี วา ภเวตฺ ตรฺหิ ตาทฺฤเศน มานเวน สห โภชนปาเน'ปิ ยุษฺมาภิ รฺน กรฺตฺตเวฺย อิตฺยธุนา มยา ลิขิตํฯ

١٢ 12 لِأَنَّهُ مَاذَا لِي أَنْ أَدِينَ ٱلَّذِينَ مِنْ خَارِجٍ؟ أَلَسْتُمْ أَنْتُمْ تَدِينُونَ ٱلَّذِينَ مِنْ دَاخِلٍ؟

สมาชพหิ: สฺถิตานำ โลกานำ วิจารกรเณ มม โก'ธิการ: ? กินฺตุ ตทนฺตรฺคตานำ วิจารณํ ยุษฺมาภิ: กึ น กรฺตฺตวฺยํ ภเวตฺ?

١٣ 13 أَمَّا ٱلَّذِينَ مِنْ خَارِجٍ فَٱللهُ يَدِينُهُمْ. «فَٱعْزِلُوا ٱلْخَبِيثَ مِنْ بَيْنِكُمْ».

พหิ: สฺถานำ ตุ วิจาร อีศฺวเรณ การิษฺยเตฯ อโต ยุษฺมาภิ: ส ปาตกี สฺวมธฺยาทฺ พหิษฺกฺริยตำฯ