١ كورنثوس 15

١ 1 وَأُعَرِّفُكُمْ أَيُّهَا ٱلْإِخْوَةُ بِٱلْإِنْجِيلِ ٱلَّذِي بَشَّرْتُكُمْ بِهِ، وَقَبِلْتُمُوهُ، وَتَقُومُونَ فِيهِ،

ਹੇ ਭ੍ਰਾਤਰਃ, ਯਃ ਸੁਸੰਵਾਦੋ ਮਯਾ ਯੁਸ਼਼੍ਮਤ੍ਸਮੀਪੇ ਨਿਵੇਦਿਤੋ ਯੂਯਞ੍ਚ ਯੰ ਗ੍ਰੁʼਹੀਤਵਨ੍ਤ ਆਸ਼੍ਰਿਤਵਨ੍ਤਸ਼੍ਚ ਤੰ ਪੁਨ ਰ੍ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਨ੍ ਵਿਜ੍ਞਾਪਯਾਮਿ|

٢ 2 وَبِهِ أَيْضًا تَخْلُصُونَ، إِنْ كُنْتُمْ تَذْكُرُونَ أَيُّ كَلَامٍ بَشَّرْتُكُمْ بِهِ. إِلَّا إِذَا كُنْتُمْ قَدْ آمَنْتُمْ عَبَثًا!

ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਕੰ ਵਿਸ਼੍ਵਾਸੋ ਯਦਿ ਵਿਤਥੋ ਨ ਭਵੇਤ੍ ਤਰ੍ਹਿ ਸੁਸੰਵਾਦਯੁਕ੍ਤਾਨਿ ਮਮ ਵਾਕ੍ਯਾਨਿ ਸ੍ਮਰਤਾਂ ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਕੰ ਤੇਨ ਸੁਸੰਵਾਦੇਨ ਪਰਿਤ੍ਰਾਣੰ ਜਾਯਤੇ|

٣ 3 فَإِنَّنِي سَلَّمْتُ إِلَيْكُمْ فِي ٱلْأَوَّلِ مَا قَبِلْتُهُ أَنَا أَيْضًا: أَنَّ ٱلْمَسِيحَ مَاتَ مِنْ أَجْلِ خَطَايَانَا حَسَبَ ٱلْكُتُبِ،

ਯਤੋ(ਅ)ਹੰ ਯਦ੍ ਯਤ੍ ਜ੍ਞਾਪਿਤਸ੍ਤਦਨੁਸਾਰਾਤ੍ ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਸੁ ਮੁਖ੍ਯਾਂ ਯਾਂ ਸ਼ਿਕ੍ਸ਼਼ਾਂ ਸਮਾਰ੍ਪਯੰ ਸੇਯੰ, ਸ਼ਾਸ੍ਤ੍ਰਾਨੁਸਾਰਾਤ੍ ਖ੍ਰੀਸ਼਼੍ਟੋ(ਅ)ਸ੍ਮਾਕੰ ਪਾਪਮੋਚਨਾਰ੍ਥੰ ਪ੍ਰਾਣਾਨ੍ ਤ੍ਯਕ੍ਤਵਾਨ੍,

٤ 4 وَأَنَّهُ دُفِنَ، وَأَنَّهُ قَامَ فِي ٱلْيَوْمِ ٱلثَّالِثِ حَسَبَ ٱلْكُتُبِ،

ਸ਼੍ਮਸ਼ਾਨੇ ਸ੍ਥਾਪਿਤਸ਼੍ਚ ਤ੍ਰੁʼਤੀਯਦਿਨੇ ਸ਼ਾਸ੍ਤ੍ਰਾਨੁਸਾਰਾਤ੍ ਪੁਨਰੁੱਥਾਪਿਤਃ|

٥ 5 وَأَنَّهُ ظَهَرَ لِصَفَا ثُمَّ لِلِٱثْنَيْ عَشَرَ.

ਸ ਚਾਗ੍ਰੇ ਕੈਫੈ ਤਤਃ ਪਰੰ ਦ੍ਵਾਦਸ਼ਸ਼ਿਸ਼਼੍ਯੇਭ੍ਯੋ ਦਰ੍ਸ਼ਨੰ ਦੱਤਵਾਨ੍|

٦ 6 وَبَعْدَ ذَلِكَ ظَهَرَ دَفْعَةً وَاحِدَةً لِأَكْثَرَ مِنْ خَمْسِمِئَةِ أَخٍ، أَكْثَرُهُمْ بَاقٍ إِلَى ٱلْآنَ. وَلَكِنَّ بَعْضَهُمْ قَدْ رَقَدُوا.

ਤਤਃ ਪਰੰ ਪਞ੍ਚਸ਼ਤਾਧਿਕਸੰਖ੍ਯਕੇਭ੍ਯੋ ਭ੍ਰਾਤ੍ਰੁʼਭ੍ਯੋ ਯੁਗਪਦ੍ ਦਰ੍ਸ਼ਨੰ ਦੱਤਵਾਨ੍ ਤੇਸ਼਼ਾਂ ਕੇਚਿਤ੍ ਮਹਾਨਿਦ੍ਰਾਂ ਗਤਾ ਬਹੁਤਰਾਸ਼੍ਚਾਦ੍ਯਾਪਿ ਵਰ੍ੱਤਨ੍ਤੇ|

٧ 7 وَبَعْدَ ذَلِكَ ظَهَرَ لِيَعْقُوبَ، ثُمَّ لِلرُّسُلِ أَجْمَعِينَ.

ਤਦਨਨ੍ਤਰੰ ਯਾਕੂਬਾਯ ਤਤ੍ਪਸ਼੍ਚਾਤ੍ ਸਰ੍ੱਵੇਭ੍ਯਃ ਪ੍ਰੇਰਿਤੇਭ੍ਯੋ ਦਰ੍ਸ਼ਨੰ ਦੱਤਵਾਨ੍|

٨ 8 وَآخِرَ ٱلْكُلِّ - كَأَنَّهُ لِلسِّقْطِ - ظَهَرَ لِي أَنَا.

ਸਰ੍ੱਵਸ਼ੇਸ਼਼ੇ(ਅ)ਕਾਲਜਾਤਤੁਲ੍ਯੋ ਯੋ(ਅ)ਹੰ, ਸੋ(ਅ)ਹਮਪਿ ਤਸ੍ਯ ਦਰ੍ਸ਼ਨੰ ਪ੍ਰਾਪ੍ਤਵਾਨ੍|

٩ 9 لِأَنِّي أَصْغَرُ ٱلرُّسُلِ، أَنَا ٱلَّذِي لَسْتُ أَهْلًا لِأَنْ أُدْعَى رَسُولًا، لِأَنِّي ٱضْطَهَدْتُ كَنِيسَةَ ٱللهِ.

ਈਸ਼੍ਵਰਸ੍ਯ ਸਮਿਤਿੰ ਪ੍ਰਤਿ ਦੌਰਾਤ੍ਮ੍ਯਾਚਰਣਾਦ੍ ਅਹੰ ਪ੍ਰੇਰਿਤਨਾਮ ਧਰ੍ੱਤੁਮ੍ ਅਯੋਗ੍ਯਸ੍ਤਸ੍ਮਾਤ੍ ਪ੍ਰੇਰਿਤਾਨਾਂ ਮਧ੍ਯੇ ਕ੍ਸ਼਼ੁਦ੍ਰਤਮਸ਼੍ਚਾਸ੍ਮਿ|

١٠ 10 وَلَكِنْ بِنِعْمَةِ ٱللهِ أَنَا مَا أَنَا، وَنِعْمَتُهُ ٱلْمُعْطَاةُ لِي لَمْ تَكُنْ بَاطِلَةً، بَلْ أَنَا تَعِبْتُ أَكْثَرَ مِنْهُمْ جَمِيعِهِمْ. وَلَكِنْ لَا أَنَا، بَلْ نِعْمَةُ ٱللهِ ٱلَّتِي مَعِي.

ਯਾਦ੍ਰੁʼਸ਼ੋ(ਅ)ਸ੍ਮਿ ਤਾਦ੍ਰੁʼਸ਼ ਈਸ਼੍ਵਰਸ੍ਯਾਨੁਗ੍ਰਹੇਣੈਵਾਸ੍ਮਿ; ਅਪਰੰ ਮਾਂ ਪ੍ਰਤਿ ਤਸ੍ਯਾਨੁਗ੍ਰਹੋ ਨਿਸ਼਼੍ਫਲੋ ਨਾਭਵਤ੍, ਅਨ੍ਯੇਭ੍ਯਃ ਸਰ੍ੱਵੇਭ੍ਯੋ ਮਯਾਧਿਕਃ ਸ਼੍ਰਮਃ ਕ੍ਰੁʼਤਃ, ਕਿਨ੍ਤੁ ਸ ਮਯਾ ਕ੍ਰੁʼਤਸ੍ਤੰਨਹਿ ਮਤ੍ਸਹਕਾਰਿਣੇਸ਼੍ਵਰਸ੍ਯਾਨੁਗ੍ਰਹੇਣੈਵ|

١١ 11 فَسَوَاءٌ أَنَا أَمْ أُولَئِكَ، هَكَذَا نَكْرِزُ وَهَكَذَا آمَنْتُمْ.

ਅਤਏਵ ਮਯਾ ਭਵੇਤ੍ ਤੈ ਰ੍ਵਾ ਭਵੇਤ੍ ਅਸ੍ਮਾਭਿਸ੍ਤਾਦ੍ਰੁʼਸ਼ੀ ਵਾਰ੍ੱਤਾ ਘੋਸ਼਼੍ਯਤੇ ਸੈਵ ਚ ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਭਿ ਰ੍ਵਿਸ਼੍ਵਾਸੇਨ ਗ੍ਰੁʼਹੀਤਾ|

١٢ 12 وَلَكِنْ إِنْ كَانَ ٱلْمَسِيحُ يُكْرَزُ بِهِ أَنَّهُ قَامَ مِنَ ٱلْأَمْوَاتِ، فَكَيْفَ يَقُولُ قَوْمٌ بَيْنَكُمْ: «إِنْ لَيْسَ قِيَامَةُ أَمْوَاتٍ»؟

ਮ੍ਰੁʼਤ੍ਯੁਦਸ਼ਾਤਃ ਖ੍ਰੀਸ਼਼੍ਟ ਉੱਥਾਪਿਤ ਇਤਿ ਵਾਰ੍ੱਤਾ ਯਦਿ ਤਮਧਿ ਘੋਸ਼਼੍ਯਤੇ ਤਰ੍ਹਿ ਮ੍ਰੁʼਤਲੋਕਾਨਾਮ੍ ਉੱਥਿਤਿ ਰ੍ਨਾਸ੍ਤੀਤਿ ਵਾਗ੍ ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਕੰ ਮਧ੍ਯੇ ਕੈਸ਼੍ਚਿਤ੍ ਕੁਤਃ ਕਥ੍ਯਤੇ?

١٣ 13 فَإِنْ لَمْ تَكُنْ قِيَامَةُ أَمْوَاتٍ فَلَا يَكُونُ ٱلْمَسِيحُ قَدْ قَامَ!

ਮ੍ਰੁʼਤਾਨਾਮ੍ ਉੱਥਿਤਿ ਰ੍ਯਦਿ ਨ ਭਵੇਤ੍ ਤਰ੍ਹਿ ਖ੍ਰੀਸ਼਼੍ਟੋ(ਅ)ਪਿ ਨੋੱਥਾਪਿਤਃ

١٤ 14 وَإِنْ لَمْ يَكُنِ ٱلْمَسِيحُ قَدْ قَامَ، فَبَاطِلَةٌ كِرَازَتُنَا وَبَاطِلٌ أَيْضًا إِيمَانُكُمْ،

ਖ੍ਰੀਸ਼਼੍ਟਸ਼੍ਚ ਯਦ੍ਯਨੁੱਥਾਪਿਤਃ ਸ੍ਯਾਤ੍ ਤਰ੍ਹ੍ਯਸ੍ਮਾਕੰ ਘੋਸ਼਼ਣੰ ਵਿਤਥੰ ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਕੰ ਵਿਸ਼੍ਵਾਸੋ(ਅ)ਪਿ ਵਿਤਥਃ|

١٥ 15 وَنُوجَدُ نَحْنُ أَيْضًا شُهُودَ زُورٍ لِلهِ، لِأَنَّنَا شَهِدْنَا مِنْ جِهَةِ ٱللهِ أَنَّهُ أَقَامَ ٱلْمَسِيحَ وَهُوَ لَمْ يُقِمْهُ، إِنْ كَانَ ٱلْمَوْتَى لَا يَقُومُونَ.

ਵਯਞ੍ਚੇਸ਼੍ਵਰਸ੍ਯ ਮ੍ਰੁʼਸ਼਼ਾਸਾਕ੍ਸ਼਼ਿਣੋ ਭਵਾਮਃ, ਯਤਃ ਖ੍ਰੀਸ਼਼੍ਟ ਸ੍ਤੇਨੋੱਥਾਪਿਤਃ ਇਤਿ ਸਾਕ੍ਸ਼਼੍ਯਮ੍ ਅਸ੍ਮਾਭਿਰੀਸ਼੍ਵਰਮਧਿ ਦੱਤੰ ਕਿਨ੍ਤੁ ਮ੍ਰੁʼਤਾਨਾਮੁੱਥਿਤਿ ਰ੍ਯਦਿ ਨ ਭਵੇਤ੍ ਤਰ੍ਹਿ ਸ ਤੇਨ ਨੋੱਥਾਪਿਤਃ|

١٦ 16 لِأَنَّهُ إِنْ كَانَ ٱلْمَوْتَى لَا يَقُومُونَ، فَلَا يَكُونُ ٱلْمَسِيحُ قَدْ قَامَ.

ਯਤੋ ਮ੍ਰੁʼਤਾਨਾਮੁੱਥਿਤਿ ਰ੍ਯਤਿ ਨ ਭਵੇਤ੍ ਤਰ੍ਹਿ ਖ੍ਰੀਸ਼਼੍ਟੋ(ਅ)ਪ੍ਯੁੱਥਾਪਿਤਤ੍ਵੰ ਨ ਗਤਃ|

١٧ 17 وَإِنْ لَمْ يَكُنِ ٱلْمَسِيحُ قَدْ قَامَ، فَبَاطِلٌ إِيمَانُكُمْ. أَنْتُمْ بَعْدُ فِي خَطَايَاكُمْ!

ਖ੍ਰੀਸ਼਼੍ਟਸ੍ਯ ਯਦ੍ਯਨੁੱਥਾਪਿਤਃ ਸ੍ਯਾਤ੍ ਤਰ੍ਹਿ ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਕੰ ਵਿਸ਼੍ਵਾਸੋ ਵਿਤਥਃ, ਯੂਯਮ੍ ਅਦ੍ਯਾਪਿ ਸ੍ਵਪਾਪੇਸ਼਼ੁ ਮਗ੍ਨਾਸ੍ਤਿਸ਼਼੍ਠਥ|

١٨ 18 إِذًا ٱلَّذِينَ رَقَدُوا فِي ٱلْمَسِيحِ أَيْضًا هَلَكُوا!

ਅਪਰੰ ਖ੍ਰੀਸ਼਼੍ਟਾਸ਼੍ਰਿਤਾ ਯੇ ਮਾਨਵਾ ਮਹਾਨਿਦ੍ਰਾਂ ਗਤਾਸ੍ਤੇ(ਅ)ਪਿ ਨਾਸ਼ੰ ਗਤਾਃ|

١٩ 19 إِنْ كَانَ لَنَا فِي هَذِهِ ٱلْحَيَاةِ فَقَطْ رَجَاءٌ فِي ٱلْمَسِيحِ، فَإِنَّنَا أَشْقَى جَمِيعِ ٱلنَّاسِ.

ਖ੍ਰੀਸ਼਼੍ਟੋ ਯਦਿ ਕੇਵਲਮਿਹਲੋਕੇ (ਅ)ਸ੍ਮਾਕੰ ਪ੍ਰਤ੍ਯਾਸ਼ਾਭੂਮਿਃ ਸ੍ਯਾਤ੍ ਤਰ੍ਹਿ ਸਰ੍ੱਵਮਰ੍ਤ੍ਯੇਭ੍ਯੋ ਵਯਮੇਵ ਦੁਰ੍ਭਾਗ੍ਯਾਃ|

٢٠ 20 وَلَكِنِ ٱلْآنَ قَدْ قَامَ ٱلْمَسِيحُ مِنَ ٱلْأَمْوَاتِ وَصَارَ بَاكُورَةَ ٱلرَّاقِدِينَ.

ਇਦਾਨੀਂ ਖ੍ਰੀਸ਼਼੍ਟੋ ਮ੍ਰੁʼਤ੍ਯੁਦਸ਼ਾਤ ਉੱਥਾਪਿਤੋ ਮਹਾਨਿਦ੍ਰਾਗਤਾਨਾਂ ਮਧ੍ਯੇ ਪ੍ਰਥਮਫਲਸ੍ਵਰੂਪੋ ਜਾਤਸ਼੍ਚ|

٢١ 21 فَإِنَّهُ إِذِ ٱلْمَوْتُ بِإِنْسَانٍ، بِإِنْسَانٍ أَيْضًا قِيَامَةُ ٱلْأَمْوَاتِ.

ਯਤੋ ਯਦ੍ਵਤ੍ ਮਾਨੁਸ਼਼ਦ੍ਵਾਰਾ ਮ੍ਰੁʼਤ੍ਯੁਃ ਪ੍ਰਾਦੁਰ੍ਭੂਤਸ੍ਤਦ੍ਵਤ੍ ਮਾਨੁਸ਼਼ਦ੍ਵਾਰਾ ਮ੍ਰੁʼਤਾਨਾਂ ਪੁਨਰੁੱਥਿਤਿਰਪਿ ਪ੍ਰਦੁਰ੍ਭੂਤਾ|

٢٢ 22 لِأَنَّهُ كَمَا فِي آدَمَ يَمُوتُ ٱلْجَمِيعُ، هَكَذَا فِي ٱلْمَسِيحِ سَيُحْيَا ٱلْجَمِيعُ.

ਆਦਮਾ ਯਥਾ ਸਰ੍ੱਵੇ ਮਰਣਾਧੀਨਾ ਜਾਤਾਸ੍ਤਥਾ ਖ੍ਰੀਸ਼਼੍ਟੇਨ ਸਰ੍ੱਵੇ ਜੀਵਯਿਸ਼਼੍ਯਨ੍ਤੇ|

٢٣ 23 وَلَكِنَّ كُلَّ وَاحِدٍ فِي رُتْبَتِهِ: ٱلْمَسِيحُ بَاكُورَةٌ، ثُمَّ ٱلَّذِينَ لِلْمَسِيحِ فِي مَجِيئِهِ.

ਕਿਨ੍ਤ੍ਵੇਕੈਕੇਨ ਜਨੇਨ ਨਿਜੇ ਨਿਜੇ ਪਰ੍ੱਯਾਯ ਉੱਥਾਤਵ੍ਯੰ ਪ੍ਰਥਮਤਃ ਪ੍ਰਥਮਜਾਤਫਲਸ੍ਵਰੂਪੇਨ ਖ੍ਰੀਸ਼਼੍ਟੇਨ, ਦ੍ਵਿਤੀਯਤਸ੍ਤਸ੍ਯਾਗਮਨਸਮਯੇ ਖ੍ਰੀਸ਼਼੍ਟਸ੍ਯ ਲੋਕੈਃ|

٢٤ 24 وَبَعْدَ ذَلِكَ ٱلنِّهَايَةُ، مَتَى سَلَّمَ ٱلْمُلْكَ لِلهِ ٱلْآبِ، مَتَى أَبْطَلَ كُلَّ رِيَاسَةٍ وَكُلَّ سُلْطَانٍ وَكُلَّ قُوَّةٍ.

ਤਤਃ ਪਰਮ੍ ਅਨ੍ਤੋ ਭਵਿਸ਼਼੍ਯਤਿ ਤਦਾਨੀਂ ਸ ਸਰ੍ੱਵੰ ਸ਼ਾਸਨਮ੍ ਅਧਿਪਤਿਤ੍ਵੰ ਪਰਾਕ੍ਰਮਞ੍ਚ ਲੁਪ੍ਤ੍ਵਾ ਸ੍ਵਪਿਤਰੀਸ਼੍ਵਰੇ ਰਾਜਤ੍ਵੰ ਸਮਰ੍ਪਯਿਸ਼਼੍ਯਤਿ|

٢٥ 25 لِأَنَّهُ يَجِبُ أَنْ يَمْلِكَ حَتَّى «يَضَعَ جَمِيعَ ٱلْأَعْدَاءِ تَحْتَ قَدَمَيْهِ».

ਯਤਃ ਖ੍ਰੀਸ਼਼੍ਟਸ੍ਯ ਰਿਪਵਃ ਸਰ੍ੱਵੇ ਯਾਵਤ੍ ਤੇਨ ਸ੍ਵਪਾਦਯੋਰਧੋ ਨ ਨਿਪਾਤਯਿਸ਼਼੍ਯਨ੍ਤੇ ਤਾਵਤ੍ ਤੇਨੈਵ ਰਾਜਤ੍ਵੰ ਕਰ੍ੱਤਵ੍ਯੰ|

٢٦ 26 آخِرُ عَدُوٍّ يُبْطَلُ هُوَ ٱلْمَوْتُ.

ਤੇਨ ਵਿਜੇਤਵ੍ਯੋ ਯਃ ਸ਼ੇਸ਼਼ਰਿਪੁਃ ਸ ਮ੍ਰੁʼਤ੍ਯੁਰੇਵ|

٢٧ 27 لِأَنَّهُ أَخْضَعَ كُلَّ شَيْءٍ تَحْتَ قَدَمَيْهِ. وَلَكِنْ حِينَمَا يَقُولُ: «إِنَّ كُلَّ شَيْءٍ قَدْ أُخْضِعَ» فَوَاضِحٌ أَنَّهُ غَيْرُ ٱلَّذِي أَخْضَعَ لَهُ ٱلْكُلَّ.

ਲਿਖਿਤਮਾਸ੍ਤੇ ਸਰ੍ੱਵਾਣਿ ਤਸ੍ਯ ਪਾਦਯੋ ਰ੍ਵਸ਼ੀਕ੍ਰੁʼਤਾਨਿ| ਕਿਨ੍ਤੁ ਸਰ੍ੱਵਾਣ੍ਯੇਵ ਤਸ੍ਯ ਵਸ਼ੀਕ੍ਰੁʼਤਾਨੀਤ੍ਯੁਕ੍ਤੇ ਸਤਿ ਸਰ੍ੱਵਾਣਿ ਯੇਨ ਤਸ੍ਯ ਵਸ਼ੀਕ੍ਰੁʼਤਾਨਿ ਸ ਸ੍ਵਯੰ ਤਸ੍ਯ ਵਸ਼ੀਭੂਤੋ ਨ ਜਾਤ ਇਤਿ ਵ੍ਯਕ੍ਤੰ|

٢٨ 28 وَمَتَى أُخْضِعَ لَهُ ٱلْكُلُّ، فَحِينَئِذٍ ٱلِٱبْنُ نَفْسُهُ أَيْضًا سَيَخْضَعُ لِلَّذِي أَخْضَعَ لَهُ ٱلْكُلَّ، كَيْ يَكُونَ ٱللهُ ٱلْكُلَّ فِي ٱلْكُلِّ.

ਸਰ੍ੱਵੇਸ਼਼ੁ ਤਸ੍ਯ ਵਸ਼ੀਭੂਤੇਸ਼਼ੁ ਸਰ੍ੱਵਾਣਿ ਯੇਨ ਪੁਤ੍ਰਸ੍ਯ ਵਸ਼ੀਕ੍ਰੁʼਤਾਨਿ ਸ੍ਵਯੰ ਪੁਤ੍ਰੋ(ਅ)ਪਿ ਤਸ੍ਯ ਵਸ਼ੀਭੂਤੋ ਭਵਿਸ਼਼੍ਯਤਿ ਤਤ ਈਸ਼੍ਵਰਃ ਸਰ੍ੱਵੇਸ਼਼ੁ ਸਰ੍ੱਵ ਏਵ ਭਵਿਸ਼਼੍ਯਤਿ|

٢٩ 29 وَإِلَّا فَمَاذَا يَصْنَعُ ٱلَّذِينَ يَعْتَمِدُونَ مِنْ أَجْلِ ٱلْأَمْوَاتِ؟ إِنْ كَانَ ٱلْأَمْوَاتُ لَا يَقُومُونَ ٱلْبَتَّةَ، فَلِمَاذَا يَعْتَمِدُونَ مِنْ أَجْلِ ٱلْأَمْوَاتِ؟

ਅਪਰੰ ਪਰੇਤਲੋਕਾਨਾਂ ਵਿਨਿਮਯੇਨ ਯੇ ਮੱਜ੍ਯਨ੍ਤੇ ਤੈਃ ਕਿੰ ਲਪ੍ਸ੍ਯਤੇ? ਯੇਸ਼਼ਾਂ ਪਰੇਤਲੋਕਾਨਾਮ੍ ਉੱਥਿਤਿਃ ਕੇਨਾਪਿ ਪ੍ਰਕਾਰੇਣ ਨ ਭਵਿਸ਼਼੍ਯਤਿ ਤੇਸ਼਼ਾਂ ਵਿਨਿਮਯੇਨ ਕੁਤੋ ਮੱਜਨਮਪਿ ਤੈਰਙ੍ਗੀਕ੍ਰਿਯਤੇ?

٣٠ 30 وَلِمَاذَا نُخَاطِرُ نَحْنُ كُلَّ سَاعَةٍ؟

ਵਯਮਪਿ ਕੁਤਃ ਪ੍ਰਤਿਦਣ੍ਡੰ ਪ੍ਰਾਣਭੀਤਿਮ੍ ਅਙ੍ਗੀਕੁਰ੍ੰਮਹੇ?

٣١ 31 إِنِّي بِٱفْتِخَارِكُمُ ٱلَّذِي لِي فِي يَسُوعَ ٱلْمَسِيحِ رَبِّنَا، أَمُوتُ كُلَّ يَوْمٍ.

ਅਸ੍ਮਤ੍ਪ੍ਰਭੁਨਾ ਯੀਸ਼ੁਖ੍ਰੀਸ਼਼੍ਟੇਨ ਯੁਸ਼਼੍ਮੱਤੋ ਮਮ ਯਾ ਸ਼੍ਲਾਘਾਸ੍ਤੇ ਤਸ੍ਯਾਃ ਸ਼ਪਥੰ ਕ੍ਰੁʼਤ੍ਵਾ ਕਥਯਾਮਿ ਦਿਨੇ ਦਿਨੇ(ਅ)ਹੰ ਮ੍ਰੁʼਤ੍ਯੁੰ ਗੱਛਾਮਿ|

٣٢ 32 إِنْ كُنْتُ كَإِنْسَانٍ قَدْ حَارَبْتُ وُحُوشًا فِي أَفَسُسَ، فَمَا ٱلْمَنْفَعَةُ لِي؟ إِنْ كَانَ ٱلْأَمْوَاتُ لَا يَقُومُونَ، «فَلْنَأْكُلْ وَنَشْرَبْ لِأَنَّنَا غَدًا نَمُوتُ!».

ਇਫਿਸ਼਼ਨਗਰੇ ਵਨ੍ਯਪਸ਼ੁਭਿਃ ਸਾਰ੍ੱਧੰ ਯਦਿ ਲੌਕਿਕਭਾਵਾਤ੍ ਮਯਾ ਯੁੱਧੰ ਕ੍ਰੁʼਤੰ ਤਰ੍ਹਿ ਤੇਨ ਮਮ ਕੋ ਲਾਭਃ? ਮ੍ਰੁʼਤਾਨਾਮ੍ ਉੱਥਿਤਿ ਰ੍ਯਦਿ ਨ ਭਵੇਤ੍ ਤਰ੍ਹਿ, ਕੁਰ੍ੰਮੋ ਭੋਜਨਪਾਨੇ(ਅ)ਦ੍ਯ ਸ਼੍ਵਸ੍ਤੁ ਮ੍ਰੁʼਤ੍ਯੁ ਰ੍ਭਵਿਸ਼਼੍ਯਤਿ|

٣٣ 33 لَا تَضِلُّوا: «فَإِنَّ ٱلْمُعَاشَرَاتِ ٱلرَّدِيَّةَ تُفْسِدُ ٱلْأَخْلَاقَ ٱلْجَيِّدَةَ».

ਇਤ੍ਯਨੇਨ ਧਰ੍ੰਮਾਤ੍ ਮਾ ਭ੍ਰੰਸ਼ਧ੍ਵੰ| ਕੁਸੰਸਰ੍ਗੇਣ ਲੋਕਾਨਾਂ ਸਦਾਚਾਰੋ ਵਿਨਸ਼੍ਯਤਿ|

٣٤ 34 اُصْحُوا لِلْبِرِّ وَلَا تُخْطِئُوا، لِأَنَّ قَوْمًا لَيْسَتْ لَهُمْ مَعْرِفَةٌ بِٱللهِ. أَقُولُ ذَلِكَ لِتَخْجِيلِكُمْ!

ਯੂਯੰ ਯਥੋਚਿਤੰ ਸਚੈਤਨ੍ਯਾਸ੍ਤਿਸ਼਼੍ਠਤ, ਪਾਪੰ ਮਾ ਕੁਰੁਧ੍ਵੰ, ਯਤੋ ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਕੰ ਮਧ੍ਯ ਈਸ਼੍ਵਰੀਯਜ੍ਞਾਨਹੀਨਾਃ ਕੇ(ਅ)ਪਿ ਵਿਦ੍ਯਨ੍ਤੇ ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਕੰ ਤ੍ਰਪਾਯੈ ਮਯੇਦੰ ਗਦ੍ਯਤੇ|

٣٥ 35 لَكِنْ يَقُولُ قَائِلٌ: «كَيْفَ يُقَامُ ٱلْأَمْوَاتُ؟ وَبِأَيِّ جِسْمٍ يَأْتُونَ؟».

ਅਪਰੰ ਮ੍ਰੁʼਤਲੋਕਾਃ ਕਥਮ੍ ਉੱਥਾਸ੍ਯਨ੍ਤਿ? ਕੀਦ੍ਰੁʼਸ਼ੰ ਵਾ ਸ਼ਰੀਰੰ ਲਬ੍ਧ੍ਵਾ ਪੁਨਰੇਸ਼਼੍ਯਨ੍ਤੀਤਿ ਵਾਕ੍ਯੰ ਕਸ਼੍ਚਿਤ੍ ਪ੍ਰਕ੍ਸ਼਼੍ਯਤਿ|

٣٦ 36 يَاغَبِيُّ! ٱلَّذِي تَزْرَعُهُ لَا يُحْيَا إِنْ لَمْ يَمُتْ.

ਹੇ ਅਜ੍ਞ ਤ੍ਵਯਾ ਯਦ੍ ਬੀਜਮ੍ ਉਪ੍ਯਤੇ ਤਦ੍ ਯਦਿ ਨ ਮ੍ਰਿਯੇਤ ਤਰ੍ਹਿ ਨ ਜੀਵਯਿਸ਼਼੍ਯਤੇ|

٣٧ 37 وَٱلَّذِي تَزْرَعُهُ، لَسْتَ تَزْرَعُ ٱلْجِسْمَ ٱلَّذِي سَوْفَ يَصِيرُ، بَلْ حَبَّةً مُجَرَّدَةً، رُبَّمَا مِنْ حِنْطَةٍ أَوْ أَحَدِ ٱلْبَوَاقِي.

ਯਯਾ ਮੂਰ੍ੱਤ੍ਯਾ ਨਿਰ੍ਗਨ੍ਤਵ੍ਯੰ ਸਾ ਤ੍ਵਯਾ ਨੋਪ੍ਯਤੇ ਕਿਨ੍ਤੁ ਸ਼ੁਸ਼਼੍ਕੰ ਬੀਜਮੇਵ; ਤੱਚ ਗੋਧੂਮਾਦੀਨਾਂ ਕਿਮਪਿ ਬੀਜੰ ਭਵਿਤੁੰ ਸ਼ਕ੍ਨੋਤਿ|

٣٨ 38 وَلَكِنَّ ٱللهَ يُعْطِيهَا جِسْمًا كَمَا أَرَادَ. وَلِكُلِّ وَاحِدٍ مِنَ ٱلْبُزُورِ جِسْمَهُ.

ਈਸ਼੍ਵਰੇਣੇਵ ਯਥਾਭਿਲਾਸ਼਼ੰ ਤਸ੍ਮੈ ਮੂਰ੍ੱਤਿ ਰ੍ਦੀਯਤੇ, ਏਕੈਕਸ੍ਮੈ ਬੀਜਾਯ ਸ੍ਵਾ ਸ੍ਵਾ ਮੂਰ੍ੱਤਿਰੇਵ ਦੀਯਤੇ|

٣٩ 39 لَيْسَ كُلُّ جَسَدٍ جَسَدًا وَاحِدًا، بَلْ لِلنَّاسِ جَسَدٌ وَاحِدٌ، وَلِلْبَهَائِمِ جَسَدٌ آخَرُ، وَلِلسَّمَكِ آخَرُ، وَلِلطَّيْرِ آخَرُ.

ਸਰ੍ੱਵਾਣਿ ਪਲਲਾਨਿ ਨੈਕਵਿਧਾਨਿ ਸਨ੍ਤਿ, ਮਨੁਸ਼਼੍ਯਪਸ਼ੁਪਕ੍ਸ਼਼ਿਮਤ੍ਸ੍ਯਾਦੀਨਾਂ ਭਿੰਨਰੂਪਾਣਿ ਪਲਲਾਨਿ ਸਨ੍ਤਿ|

٤٠ 40 وَأَجْسَامٌ سَمَاوِيَّةٌ، وَأَجْسَامٌ أَرْضِيَّةٌ. لَكِنَّ مَجْدَ ٱلسَّمَاوِيَّاتِ شَيْءٌ، وَمَجْدَ ٱلْأَرْضِيَّاتِ آخَرُ.

ਅਪਰੰ ਸ੍ਵਰ੍ਗੀਯਾ ਮੂਰ੍ੱਤਯਃ ਪਾਰ੍ਥਿਵਾ ਮੂਰ੍ੱਤਯਸ਼੍ਚ ਵਿਦ੍ਯਨ੍ਤੇ ਕਿਨ੍ਤੁ ਸ੍ਵਰ੍ਗੀਯਾਨਾਮ੍ ਏਕਰੂਪੰ ਤੇਜਃ ਪਾਰ੍ਥਿਵਾਨਾਞ੍ਚ ਤਦਨ੍ਯਰੂਪੰ ਤੇਜੋ(ਅ)ਸ੍ਤਿ|

٤١ 41 مَجْدُ ٱلشَّمْسِ شَيْءٌ، وَمَجْدُ ٱلْقَمَرِ آخَرُ، وَمَجْدُ ٱلنُّجُومِ آخَرُ. لِأَنَّ نَجْمًا يَمْتَازُ عَنْ نَجْمٍ فِي ٱلْمَجْدِ.

ਸੂਰ੍ੱਯਸ੍ਯ ਤੇਜ ਏਕਵਿਧੰ ਚਨ੍ਦ੍ਰਸ੍ਯ ਤੇਜਸ੍ਤਦਨ੍ਯਵਿਧੰ ਤਾਰਾਣਾਞ੍ਚ ਤੇਜੋ(ਅ)ਨ੍ਯਵਿਧੰ, ਤਾਰਾਣਾਂ ਮਧ੍ਯੇ(ਅ)ਪਿ ਤੇਜਸਸ੍ਤਾਰਤਮ੍ਯੰ ਵਿਦ੍ਯਤੇ|

٤٢ 42 هَكَذَا أَيْضًا قِيَامَةُ ٱلْأَمْوَاتِ: يُزْرَعُ فِي فَسَادٍ وَيُقَامُ فِي عَدَمِ فَسَادٍ.

ਤਤ੍ਰ ਲਿਖਿਤਮਾਸ੍ਤੇ ਯਥਾ, ‘ਆਦਿਪੁਰੁਸ਼਼ ਆਦਮ੍ ਜੀਵਤ੍ਪ੍ਰਾਣੀ ਬਭੂਵ,’ ਕਿਨ੍ਤ੍ਵਨ੍ਤਿਮ ਆਦਮ੍ (ਖ੍ਰੀਸ਼਼੍ਟੋ) ਜੀਵਨਦਾਯਕ ਆਤ੍ਮਾ ਬਭੂਵ|

٤٣ 43 يُزْرَعُ فِي هَوَانٍ وَيُقَامُ فِي مَجْدٍ. يُزْرَعُ فِي ضَعْفٍ وَيُقَامُ فِي قُوَّةٍ.

ਯਦ੍ ਉਪ੍ਯਤੇ ਤਤ੍ ਤੁੱਛੰ ਯੱਚੋੱਥਾਸ੍ਯਤਿ ਤਦ੍ ਗੌਰਵਾਨ੍ਵਿਤੰ; ਯਦ੍ ਉਪ੍ਯਤੇ ਤੰਨਿਰ੍ੱਬਲੰ ਯੱਚੋੱਥਾਸ੍ਯਤਿ ਤਤ੍ ਸ਼ਕ੍ਤਿਯੁਕ੍ਤੰ|

٤٤ 44 يُزْرَعُ جِسْمًا حَيَوَانِيًّا وَيُقَامُ جِسْمًا رُوحَانِيًّا. يُوجَدُ جِسْمٌ حَيَوَانِيٌّ وَيُوجَدُ جِسْمٌ رُوحَانِيٌّ.

ਯਤ੍ ਸ਼ਰੀਰਮ੍ ਉਪ੍ਯਤੇ ਤਤ੍ ਪ੍ਰਾਣਾਨਾਂ ਸਦ੍ਮ, ਯੱਚ ਸ਼ਰੀਰਮ੍ ਉੱਥਾਸ੍ਯਤਿ ਤਦ੍ ਆਤ੍ਮਨਃ ਸਦ੍ਮ| ਪ੍ਰਾਣਸਦ੍ਮਸ੍ਵਰੂਪੰ ਸ਼ਰੀਰੰ ਵਿਦ੍ਯਤੇ, ਆਤ੍ਮਸਦ੍ਮਸ੍ਵਰੂਪਮਪਿ ਸ਼ਰੀਰੰ ਵਿਦ੍ਯਤੇ|

٤٥ 45 هَكَذَا مَكْتُوبٌ أَيْضًا: «صَارَ آدَمُ، ٱلْإِنْسَانُ ٱلْأَوَّلُ، نَفْسًا حَيَّةً»، وَآدَمُ ٱلْأَخِيرُ رُوحًا مُحْيِيًا.

ਤਤ੍ਰ ਲਿਖਿਤਮਾਸ੍ਤੇ ਯਥਾ, ਆਦਿਪੁਰੁਸ਼਼ ਆਦਮ੍ ਜੀਵਤ੍ਪ੍ਰਾਣੀ ਬਭੂਵ, ਕਿਨ੍ਤ੍ਵਨ੍ਤਿਮ ਆਦਮ੍ (ਖ੍ਰੀਸ਼਼੍ਟੋ) ਜੀਵਨਦਾਯਕ ਆਤ੍ਮਾ ਬਭੂਵ|

٤٦ 46 لَكِنْ لَيْسَ ٱلرُّوحَانِيُّ أَوَّلًا بَلِ ٱلْحَيَوَانِيُّ، وَبَعْدَ ذَلِكَ ٱلرُّوحَانِيُّ.

ਆਤ੍ਮਸਦ੍ਮ ਨ ਪ੍ਰਥਮੰ ਕਿਨ੍ਤੁ ਪ੍ਰਾਣਸਦ੍ਮੈਵ ਤਤ੍ਪਸ਼੍ਚਾਦ੍ ਆਤ੍ਮਸਦ੍ਮ|

٤٧ 47 ٱلْإِنْسَانُ ٱلْأَوَّلُ مِنَ ٱلْأَرْضِ تُرَابِيٌّ. ٱلْإِنْسَانُ ٱلثَّانِي ٱلرَّبُّ مِنَ ٱلسَّمَاءِ.

ਆਦ੍ਯਃ ਪੁਰੁਸ਼਼ੇ ਮ੍ਰੁʼਦ ਉਤ੍ਪੰਨਤ੍ਵਾਤ੍ ਮ੍ਰੁʼਣ੍ਮਯੋ ਦ੍ਵਿਤੀਯਸ਼੍ਚ ਪੁਰੁਸ਼਼ਃ ਸ੍ਵਰ੍ਗਾਦ੍ ਆਗਤਃ ਪ੍ਰਭੁਃ|

٤٨ 48 كَمَا هُوَ ٱلتُّرَابِيُّ هَكَذَا ٱلتُّرَابِيُّونَ أَيْضًا، وَكَمَا هُوَ ٱلسَّمَاوِيُّ هَكَذَا ٱلسَّمَاوِيُّونَ أَيْضًا.

ਮ੍ਰੁʼਣ੍ਮਯੋ ਯਾਦ੍ਰੁʼਸ਼ ਆਸੀਤ੍ ਮ੍ਰੁʼਣ੍ਮਯਾਃ ਸਰ੍ੱਵੇ ਤਾਦ੍ਰੁʼਸ਼ਾ ਭਵਨ੍ਤਿ ਸ੍ਵਰ੍ਗੀਯਸ਼੍ਚ ਯਾਦ੍ਰੁʼਸ਼ੋ(ਅ)ਸ੍ਤਿ ਸ੍ਵਰ੍ਗੀਯਾਃ ਸਰ੍ੱਵੇ ਤਾਦ੍ਰੁʼਸ਼ਾ ਭਵਨ੍ਤਿ|

٤٩ 49 وَكَمَا لَبِسْنَا صُورَةَ ٱلتُّرَابِيِّ، سَنَلْبَسُ أَيْضًا صُورَةَ ٱلسَّمَاوِيِّ.

ਮ੍ਰੁʼਣ੍ਮਯਸ੍ਯ ਰੂਪੰ ਯਦ੍ਵਦ੍ ਅਸ੍ਮਾਭਿ ਰ੍ਧਾਰਿਤੰ ਤਦ੍ਵਤ੍ ਸ੍ਵਰ੍ਗੀਯਸ੍ਯ ਰੂਪਮਪਿ ਧਾਰਯਿਸ਼਼੍ਯਤੇ|

٥٠ 50 فَأَقُولُ هَذَا أَيُّهَا ٱلْإِخْوَةُ: إِنَّ لَحْمًا وَدَمًا لَا يَقْدِرَانِ أَنْ يَرِثَا مَلَكُوتَ ٱللهِ، وَلَا يَرِثُ ٱلْفَسَادُ عَدَمَ ٱلْفَسَادِ.

ਹੇ ਭ੍ਰਾਤਰਃ, ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਨ੍ ਪ੍ਰਤਿ ਵ੍ਯਾਹਰਾਮਿ, ਈਸ਼੍ਵਰਸ੍ਯ ਰਾਜ੍ਯੇ ਰਕ੍ਤਮਾਂਸਯੋਰਧਿਕਾਰੋ ਭਵਿਤੁੰ ਨ ਸ਼ਕ੍ਨੋਤਿ, ਅਕ੍ਸ਼਼ਯਤ੍ਵੇ ਚ ਕ੍ਸ਼਼ਯਸ੍ਯਾਧਿਕਾਰੋ ਨ ਭਵਿਸ਼਼੍ਯਤਿ|

٥١ 51 هُوَذَا سِرٌّ أَقُولُهُ لَكُمْ: لَا نَرْقُدُ كُلُّنَا، وَلَكِنَّنَا كُلَّنَا نَتَغَيَّرُ،

ਪਸ਼੍ਯਤਾਹੰ ਯੁਸ਼਼੍ਮਭ੍ਯੰ ਨਿਗੂਢਾਂ ਕਥਾਂ ਨਿਵੇਦਯਾਮਿ|

٥٢ 52 فِي لَحْظَةٍ فِي طَرْفَةِ عَيْنٍ، عِنْدَ ٱلْبُوقِ ٱلْأَخِيرِ. فَإِنَّهُ سَيُبَوَّقُ، فَيُقَامُ ٱلْأَمْوَاتُ عَدِيمِي فَسَادٍ، وَنَحْنُ نَتَغَيَّرُ.

ਸਰ੍ੱਵੈਰਸ੍ਮਾਭਿ ਰ੍ਮਹਾਨਿਦ੍ਰਾ ਨ ਗਮਿਸ਼਼੍ਯਤੇ ਕਿਨ੍ਤ੍ਵਨ੍ਤਿਮਦਿਨੇ ਤੂਰ੍ੱਯਾਂ ਵਾਦਿਤਾਯਾਮ੍ ਏਕਸ੍ਮਿਨ੍ ਵਿਪਲੇ ਨਿਮਿਸ਼਼ੈਕਮਧ੍ਯੇ ਸਰ੍ੱਵੈ ਰੂਪਾਨ੍ਤਰੰ ਗਮਿਸ਼਼੍ਯਤੇ, ਯਤਸ੍ਤੂਰੀ ਵਾਦਿਸ਼਼੍ਯਤੇ, ਮ੍ਰੁʼਤਲੋਕਾਸ਼੍ਚਾਕ੍ਸ਼਼ਯੀਭੂਤਾ ਉੱਥਾਸ੍ਯਨ੍ਤਿ ਵਯਞ੍ਚ ਰੂਪਾਨ੍ਤਰੰ ਗਮਿਸ਼਼੍ਯਾਮਃ|

٥٣ 53 لِأَنَّ هَذَا ٱلْفَاسِدَ لَابُدَّ أَنْ يَلْبَسَ عَدَمَ فَسَادٍ، وَهَذَا ٱلْمَائِتَ يَلْبَسُ عَدَمَ مَوْتٍ.

ਯਤਃ ਕ੍ਸ਼਼ਯਣੀਯੇਨੈਤੇਨ ਸ਼ਰੀਰੇਣਾਕ੍ਸ਼਼ਯਤ੍ਵੰ ਪਰਿਹਿਤਵ੍ਯੰ, ਮਰਣਾਧੀਨੇਨੈਤੇਨ ਦੇਹੇਨ ਚਾਮਰਤ੍ਵੰ ਪਰਿਹਿਤਵ੍ਯੰ|

٥٤ 54 وَمَتَى لَبِسَ هَذَا ٱلْفَاسِدُ عَدَمَ فَسَادٍ، وَلَبِسَ هَذَا ٱلْمَائِتُ عَدَمَ مَوْتٍ، فَحِينَئِذٍ تَصِيرُ ٱلْكَلِمَةُ ٱلْمَكْتُوبَةُ: «ٱبْتُلِعَ ٱلْمَوْتُ إِلَى غَلَبَةٍ».

ਏਤਸ੍ਮਿਨ੍ ਕ੍ਸ਼਼ਯਣੀਯੇ ਸ਼ਰੀਰੇ (ਅ)ਕ੍ਸ਼਼ਯਤ੍ਵੰ ਗਤੇ, ਏਤਸ੍ਮਨ੍ ਮਰਣਾਧੀਨੇ ਦੇਹੇ ਚਾਮਰਤ੍ਵੰ ਗਤੇ ਸ਼ਾਸ੍ਤ੍ਰੇ ਲਿਖਿਤੰ ਵਚਨਮਿਦੰ ਸੇਤ੍ਸ੍ਯਤਿ, ਯਥਾ, ਜਯੇਨ ਗ੍ਰਸ੍ਯਤੇ ਮ੍ਰੁʼਤ੍ਯੁਃ|

٥٥ 55 «أَيْنَ شَوْكَتُكَ يَا مَوْتُ؟ أَيْنَ غَلَبَتُكِ يَا هَاوِيَةُ؟» (Hadēs g86)

ਮ੍ਰੁʼਤ੍ਯੋ ਤੇ ਕਣ੍ਟਕੰ ਕੁਤ੍ਰ ਪਰਲੋਕ ਜਯਃ ੱਕ ਤੇ|| (Hadēs g86)

٥٦ 56 أَمَّا شَوْكَةُ ٱلْمَوْتِ فَهِيَ ٱلْخَطِيَّةُ، وَقُوَّةُ ٱلْخَطِيَّةِ هِيَ ٱلنَّامُوسُ.

ਮ੍ਰੁʼਤ੍ਯੋਃ ਕਣ੍ਟਕੰ ਪਾਪਮੇਵ ਪਾਪਸ੍ਯ ਚ ਬਲੰ ਵ੍ਯਵਸ੍ਥਾ|

٥٧ 57 وَلَكِنْ شُكْرًا لِلهِ ٱلَّذِي يُعْطِينَا ٱلْغَلَبَةَ بِرَبِّنَا يَسُوعَ ٱلْمَسِيحِ.

ਈਸ਼੍ਵਰਸ਼੍ਚ ਧਨ੍ਯੋ ਭਵਤੁ ਯਤਃ ਸੋ(ਅ)ਸ੍ਮਾਕੰ ਪ੍ਰਭੁਨਾ ਯੀਸ਼ੁਖ੍ਰੀਸ਼਼੍ਟੇਨਾਸ੍ਮਾਨ੍ ਜਯਯੁਕ੍ਤਾਨ੍ ਵਿਧਾਪਯਤਿ|

٥٨ 58 إِذًا يَا إِخْوَتِي ٱلْأَحِبَّاءَ، كُونُوا رَاسِخِينَ، غَيْرَ مُتَزَعْزِعِينَ، مُكْثِرِينَ فِي عَمَلِ ٱلرَّبِّ كُلَّ حِينٍ، عَالِمِينَ أَنَّ تَعَبَكُمْ لَيْسَ بَاطِلًا فِي ٱلرَّبِّ.

ਅਤੋ ਹੇ ਮਮ ਪ੍ਰਿਯਭ੍ਰਾਤਰਃ; ਯੂਯੰ ਸੁਸ੍ਥਿਰਾ ਨਿਸ਼੍ਚਲਾਸ਼੍ਚ ਭਵਤ ਪ੍ਰਭੋਃ ਸੇਵਾਯਾਂ ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਕੰ ਪਰਿਸ਼੍ਰਮੋ ਨਿਸ਼਼੍ਫਲੋ ਨ ਭਵਿਸ਼਼੍ਯਤੀਤਿ ਜ੍ਞਾਤ੍ਵਾ ਪ੍ਰਭੋਃ ਕਾਰ੍ੱਯੇ ਸਦਾ ਤਤ੍ਪਰਾ ਭਵਤ|