١ كورنثوس 14

١ 1 اِتْبَعُوا ٱلْمَحَبَّةَ، وَلَكِنْ جِدُّوا لِلْمَوَاهِبِ ٱلرُّوحِيَّةِ، وَبِٱلْأَوْلَى أَنْ تَتَنَبَّأُوا.

ଯୂଯଂ ପ୍ରେମାଚରଣେ ପ୍ରଯତଧ୍ୱମ୍ ଆତ୍ମିକାନ୍ ଦାଯାନପି ୱିଶେଷତ ଈଶ୍ୱରୀଯାଦେଶକଥନସାମର୍ଥ୍ୟଂ ପ୍ରାପ୍ତୁଂ ଚେଷ୍ଟଧ୍ୱଂ|

٢ 2 لِأَنَّ مَنْ يَتَكَلَّمُ بِلِسَانٍ لَا يُكَلِّمُ ٱلنَّاسَ بَلِ ٱللهَ، لِأَنْ لَيْسَ أَحَدٌ يَسْمَعُ، وَلَكِنَّهُ بِٱلرُّوحِ يَتَكَلَّمُ بِأَسْرَارٍ.

ଯୋ ଜନଃ ପରଭାଷାଂ ଭାଷତେ ସ ମାନୁଷାନ୍ ନ ସମ୍ଭାଷତେ କିନ୍ତ୍ୱୀଶ୍ୱରମେୱ ଯତଃ କେନାପି କିମପି ନ ବୁଧ୍ୟତେ ସ ଚାତ୍ମନା ନିଗୂଢୱାକ୍ୟାନି କଥଯତି;

٣ 3 وَأَمَّا مَنْ يَتَنَبَّأُ، فَيُكَلِّمُ ٱلنَّاسَ بِبُنْيَانٍ وَوَعْظٍ وَتَسْلِيَةٍ.

କିନ୍ତୁ ଯୋ ଜନ ଈଶ୍ୱରୀଯାଦେଶଂ କଥଯତି ସ ପରେଷାଂ ନିଷ୍ଠାଯୈ ହିତୋପଦେଶାଯ ସାନ୍ତ୍ୱନାଯୈ ଚ ଭାଷତେ|

٤ 4 مَنْ يَتَكَلَّمُ بِلِسَانٍ يَبْنِي نَفْسَهُ، وَأَمَّا مَنْ يَتَنَبَّأُ فَيَبْنِي ٱلْكَنِيسَةَ.

ପରଭାଷାୱାଦ୍ୟାତ୍ମନ ଏୱ ନିଷ୍ଠାଂ ଜନଯତି କିନ୍ତ୍ୱୀଶ୍ୱରୀଯାଦେଶୱାଦୀ ସମିତେ ର୍ନିଷ୍ଠାଂ ଜନଯତି|

٥ 5 إِنِّي أُرِيدُ أَنَّ جَمِيعَكُمْ تَتَكَلَّمُونَ بِأَلْسِنَةٍ، وَلَكِنْ بِٱلْأَوْلَى أَنْ تَتَنَبَّأُوا. لِأَنَّ مَنْ يَتَنَبَّأُ أَعْظَمُ مِمَّنْ يَتَكَلَّمُ بِأَلْسِنَةٍ، إِلَّا إِذَا تَرْجَمَ، حَتَّى تَنَالَ ٱلْكَنِيسَةُ بُنْيَانًا.

ଯୁଷ୍ମାକଂ ସର୍ୱ୍ୱେଷାଂ ପରଭାଷାଭାଷଣମ୍ ଇଚ୍ଛାମ୍ୟହଂ କିନ୍ତ୍ୱୀଶ୍ୱରୀଯାଦେଶକଥନମ୍ ଅଧିକମପୀଚ୍ଛାମି| ଯତଃ ସମିତେ ର୍ନିଷ୍ଠାଯୈ ଯେନ ସ୍ୱୱାକ୍ୟାନାମ୍ ଅର୍ଥୋ ନ କ୍ରିଯତେ ତସ୍ମାତ୍ ପରଭାଷାୱାଦିତ ଈଶ୍ୱରୀଯାଦେଶୱାଦୀ ଶ୍ରେଯାନ୍|

٦ 6 فَٱلْآنَ أَيُّهَا ٱلْإِخْوَةُ، إِنْ جِئْتُ إِلَيْكُمْ مُتَكَلِّمًا بِأَلْسِنَةٍ، فَمَاذَا أَنْفَعُكُمْ، إِنْ لَمْ أُكَلِّمْكُمْ إِمَّا بِإِعْلَانٍ، أَوْ بِعِلْمٍ، أَوْ بِنُبُوَّةٍ، أَوْ بِتَعْلِيمٍ؟

ହେ ଭ୍ରାତରଃ, ଇଦାନୀଂ ମଯା ଯଦି ଯୁଷ୍ମତ୍ସମୀପଂ ଗମ୍ୟତେ ତର୍ହୀଶ୍ୱରୀଯଦର୍ଶନସ୍ୟ ଜ୍ଞାନସ୍ୟ ୱେଶ୍ୱରୀଯାଦେଶସ୍ୟ ୱା ଶିକ୍ଷାଯା ୱା ୱାକ୍ୟାନି ନ ଭାଷିତ୍ୱା ପରଭାଷାଂ ଭାଷମାଣେନ ମଯା ଯୂଯଂ କିମୁପକାରିଷ୍ୟଧ୍ୱେ?

٧ 7 اَلْأَشْيَاءُ ٱلْعَادِمَةُ ٱلنُّفُوسِ ٱلَّتِي تُعْطِي صَوْتًا: مِزْمَارٌ أَوْ قِيثَارَةٌ، مَعَ ذَلِكَ إِنْ لَمْ تُعْطِ فَرْقًا لِلنَّغَمَاتِ، فَكَيْفَ يُعْرَفُ مَا زُمِّرَ أَوْ مَا عُزِفَ بِهِ؟

ଅପରଂ ୱଂଶୀୱଲ୍ଲକ୍ୟାଦିଷୁ ନିଷ୍ପ୍ରାଣିଷୁ ୱାଦ୍ୟଯନ୍ତ୍ରେଷୁ ୱାଦିତେଷୁ ଯଦି କ୍କଣା ନ ୱିଶିଷ୍ୟନ୍ତେ ତର୍ହି କିଂ ୱାଦ୍ୟଂ କିଂ ୱା ଗାନଂ ଭୱତି ତତ୍ କେନ ବୋଦ୍ଧୁଂ ଶକ୍ୟତେ?

٨ 8 فَإِنَّهُ إِنْ أَعْطَى ٱلْبُوقُ أَيْضًا صَوْتًا غَيْرَ وَاضِحٍ، فَمَنْ يَتَهَيَّأُ لِلْقِتَالِ؟

ଅପରଂ ରଣତୂର୍ୟ୍ୟା ନିସ୍ୱଣୋ ଯଦ୍ୟୱ୍ୟକ୍ତୋ ଭୱେତ୍ ତର୍ହି ଯୁଦ୍ଧାଯ କଃ ସଜ୍ଜିଷ୍ୟତେ?

٩ 9 هَكَذَا أَنْتُمْ أَيْضًا إِنْ لَمْ تُعْطُوا بِٱللِّسَانِ كَلَامًا يُفْهَمُ، فَكَيْفَ يُعْرَفُ مَا تُكُلِّمَ بِهِ؟ فَإِنَّكُمْ تَكُونُونَ تَتَكَلَّمُونَ فِي ٱلْهَوَاءِ!

ତଦ୍ୱତ୍ ଜିହ୍ୱାଭି ର୍ୟଦି ସୁଗମ୍ୟା ୱାକ୍ ଯୁଷ୍ମାଭି ର୍ନ ଗଦ୍ୟେତ ତର୍ହି ଯଦ୍ ଗଦ୍ୟତେ ତତ୍ କେନ ଭୋତ୍ସ୍ୟତେ? ୱସ୍ତୁତୋ ଯୂଯଂ ଦିଗାଲାପିନ ଇୱ ଭୱିଷ୍ୟଥ|

١٠ 10 رُبَّمَا تَكُونُ أَنْوَاعُ لُغَاتٍ هَذَا عَدَدُهَا فِي ٱلْعَالَمِ، وَلَيْسَ شَيْءٌ مِنْهَا بِلَا مَعْنًى.

ଜଗତି କତିପ୍ରକାରା ଉକ୍ତଯୋ ୱିଦ୍ୟନ୍ତେ? ତାସାମେକାପି ନିରର୍ଥିକା ନହି;

١١ 11 فَإِنْ كُنْتُ لَا أَعْرِفُ قُوَّةَ ٱللُّغَةِ أَكُونُ عِنْدَ ٱلْمُتَكَلِّمِ أَعْجَمِيًّا، وَٱلْمُتَكَلِّمُ أَعْجَمِيًّا عِنْدِي.

କିନ୍ତୂକ୍ତେରର୍ଥୋ ଯଦି ମଯା ନ ବୁଧ୍ୟତେ ତର୍ହ୍ୟହଂ ୱକ୍ତ୍ରା ମ୍ଲେଚ୍ଛ ଇୱ ମଂସ୍ୟେ ୱକ୍ତାପି ମଯା ମ୍ଲେଚ୍ଛ ଇୱ ମଂସ୍ୟତେ|

١٢ 12 هَكَذَا أَنْتُمْ أَيْضًا، إِذْ إِنَّكُمْ غَيُورُونَ لِلْمَوَاهِبِ ٱلرُّوحِيَّةِ، ٱطْلُبُوا لِأَجْلِ بُنْيَانِ ٱلْكَنِيسَةِ أَنْ تَزْدَادُوا.

ତସ୍ମାଦ୍ ଆତ୍ମିକଦାଯଲିପ୍ସୱୋ ଯୂଯଂ ସମିତେ ର୍ନିଷ୍ଠାର୍ଥଂ ପ୍ରାପ୍ତବହୁୱରା ଭୱିତୁଂ ଯତଧ୍ୱଂ,

١٣ 13 لِذَلِكَ مَنْ يَتَكَلَّمُ بِلِسَانٍ فَلْيُصَلِّ لِكَيْ يُتَرْجِمَ.

ଅତଏୱ ପରଭାଷାୱାଦୀ ଯଦ୍ ଅର୍ଥକରୋଽପି ଭୱେତ୍ ତତ୍ ପ୍ରାର୍ଥଯତାଂ|

١٤ 14 لِأَنَّهُ إِنْ كُنْتُ أُصَلِّي بِلِسَانٍ، فَرُوحِي تُصَلِّي، وَأَمَّا ذِهْنِي فَهُوَ بِلَا ثَمَرٍ.

ଯଦ୍ୟହଂ ପରଭାଷଯା ପ୍ରର୍ଥନାଂ କୁର୍ୟ୍ୟାଂ ତର୍ହି ମଦୀଯ ଆତ୍ମା ପ୍ରାର୍ଥଯତେ, କିନ୍ତୁ ମମ ବୁଦ୍ଧି ର୍ନିଷ୍ଫଲା ତିଷ୍ଠତି|

١٥ 15 فَمَا هُوَ إِذًا؟ أُصَلِّي بِٱلرُّوحِ، وَأُصَلِّي بِٱلذِّهْنِ أَيْضًا. أُرَتِّلُ بِٱلرُّوحِ، وَأُرَتِّلُ بِٱلذِّهْنِ أَيْضًا.

ଇତ୍ୟନେନ କିଂ କରଣୀଯଂ? ଅହମ୍ ଆତ୍ମନା ପ୍ରାର୍ଥଯିଷ୍ୟେ ବୁଦ୍ଧ୍ୟାପି ପ୍ରାର୍ଥଯିଷ୍ୟେ; ଅପରଂ ଆତ୍ମନା ଗାସ୍ୟାମି ବୁଦ୍ଧ୍ୟାପି ଗାସ୍ୟାମି|

١٦ 16 وَإِلَّا فَإِنْ بَارَكْتَ بِٱلرُّوحِ، فَٱلَّذِي يُشْغِلُ مَكَانَ ٱلْعَامِّيِّ، كَيْفَ يَقُولُ: «آمِينَ» عِنْدَ شُكْرِكَ؟ لِأَنَّهُ لَا يَعْرِفُ مَاذَا تَقُولُ!

ତ୍ୱଂ ଯଦାତ୍ମନା ଧନ୍ୟୱାଦଂ କରୋଷି ତଦା ଯଦ୍ ୱଦସି ତଦ୍ ଯଦି ଶିଷ୍ୟେନେୱୋପସ୍ଥିତେନ ଜନେନ ନ ବୁଦ୍ଧ୍ୟତେ ତର୍ହି ତୱ ଧନ୍ୟୱାଦସ୍ୟାନ୍ତେ ତଥାସ୍ତ୍ୱିତି ତେନ ୱକ୍ତଂ କଥଂ ଶକ୍ୟତେ?

١٧ 17 فَإِنَّكَ أَنْتَ تَشْكُرُ حَسَنًا، وَلَكِنَّ ٱلْآخَرَ لَا يُبْنَى.

ତ୍ୱଂ ସମ୍ୟଗ୍ ଈଶ୍ୱରଂ ଧନ୍ୟଂ ୱଦସୀତି ସତ୍ୟଂ ତଥାପି ତତ୍ର ପରସ୍ୟ ନିଷ୍ଠା ନ ଭୱତି|

١٨ 18 أَشْكُرُ إِلَهِي أَنِّي أَتَكَلَّمُ بِأَلْسِنَةٍ أَكْثَرَ مِنْ جَمِيعِكُمْ.

ଯୁଷ୍ମାକଂ ସର୍ୱ୍ୱେଭ୍ୟୋଽହଂ ପରଭାଷାଭାଷଣେ ସମର୍ଥୋଽସ୍ମୀତି କାରଣାଦ୍ ଈଶ୍ୱରଂ ଧନ୍ୟଂ ୱଦାମି;

١٩ 19 وَلَكِنْ، فِي كَنِيسَةٍ، أُرِيدُ أَنْ أَتَكَلَّمَ خَمْسَ كَلِمَاتٍ بِذِهْنِي لِكَيْ أُعَلِّمَ آخَرِينَ أَيْضًا، أَكْثَرَ مِنْ عَشْرَةِ آلَافِ كَلِمَةٍ بِلِسَانٍ.

ତଥାପି ସମିତୌ ପରୋପଦେଶାର୍ଥଂ ମଯା କଥିତାନି ପଞ୍ଚ ୱାକ୍ୟାନି ୱରଂ ନ ଚ ଲକ୍ଷଂ ପରଭାଷୀଯାନି ୱାକ୍ୟାନି|

٢٠ 20 أَيُّهَا ٱلْإِخْوَةُ، لَا تَكُونُوا أَوْلَادًا فِي أَذْهَانِكُمْ، بَلْ كُونُوا أَوْلَادًا فِي ٱلشَّرِّ، وَأَمَّا فِي ٱلْأَذْهَانِ فَكُونُوا كَامِلِينَ.

ହେ ଭ୍ରାତରଃ, ଯୂଯଂ ବୁଦ୍ଧ୍ୟା ବାଲକାଇୱ ମା ଭୂତ ପରନ୍ତୁ ଦୁଷ୍ଟତଯା ଶିଶୱଇୱ ଭୂତ୍ୱା ବୁଦ୍ଧ୍ୟା ସିଦ୍ଧା ଭୱତ|

٢١ 21 مَكْتُوبٌ فِي ٱلنَّامُوسِ: «إِنِّي بِذَوِي أَلْسِنَةٍ أُخْرَى وَبِشِفَاهٍ أُخْرَى سَأُكَلِّمُ هَذَا ٱلشَّعْبَ، وَلَا هَكَذَا يَسْمَعُونَ لِي، يَقُولُ ٱلرَّبُّ».

ଶାସ୍ତ୍ର ଇଦଂ ଲିଖିତମାସ୍ତେ, ଯଥା, ଇତ୍ୟୱୋଚତ୍ ପରେଶୋଽହମ୍ ଆଭାଷିଷ୍ୟ ଇମାନ୍ ଜନାନ୍| ଭାଷାଭିଃ ପରକୀଯାଭି ର୍ୱକ୍ତ୍ରୈଶ୍ଚ ପରଦେଶିଭିଃ| ତଥା ମଯା କୃତେଽପୀମେ ନ ଗ୍ରହୀଷ୍ୟନ୍ତି ମଦ୍ୱଚଃ||

٢٢ 22 إِذًا ٱلْأَلْسِنَةُ آيَةٌ، لَا لِلْمُؤْمِنِينَ، بَلْ لِغَيْرِ ٱلْمُؤْمِنِينَ. أَمَّا ٱلنُّبُوَّةُ فَلَيْسَتْ لِغَيْرِ ٱلْمُؤْمِنِينَ، بَلْ لِلْمُؤْمِنِينَ.

ଅତଏୱ ତତ୍ ପରଭାଷାଭାଷଣଂ ଅୱିଶ୍ଚାସିନଃ ପ୍ରତି ଚିହ୍ନରୂପଂ ଭୱତି ନ ଚ ୱିଶ୍ୱାସିନଃ ପ୍ରତି; କିନ୍ତ୍ୱୀଶ୍ୱରୀଯାଦେଶକଥନଂ ନାୱିଶ୍ୱାସିନଃ ପ୍ରତି ତଦ୍ ୱିଶ୍ୱାସିନଃ ପ୍ରତ୍ୟେୱ|

٢٣ 23 فَإِنِ ٱجْتَمَعَتِ ٱلْكَنِيسَةُ كُلُّهَا فِي مَكَانٍ وَاحِدٍ، وَكَانَ ٱلْجَمِيعُ يَتَكَلَّمُونَ بِأَلْسِنَةٍ، فَدَخَلَ عَامِّيُّونَ أَوْ غَيْرُ مُؤْمِنِينَ، أَفَلَا يَقُولُونَ إِنَّكُمْ تَهْذُونَ؟

ସମିତିଭୁକ୍ତେଷୁ ସର୍ୱ୍ୱେଷୁ ଏକସ୍ମିନ୍ ସ୍ଥାନେ ମିଲିତ୍ୱା ପରଭାଷାଂ ଭାଷମାଣେଷୁ ଯଦି ଜ୍ଞାନାକାଙ୍କ୍ଷିଣୋଽୱିଶ୍ୱାସିନୋ ୱା ତତ୍ରାଗଚ୍ଛେଯୁସ୍ତର୍ହି ଯୁଷ୍ମାନ୍ ଉନ୍ମତ୍ତାନ୍ କିଂ ନ ୱଦିଷ୍ୟନ୍ତି?

٢٤ 24 وَلَكِنْ إِنْ كَانَ ٱلْجَمِيعُ يَتَنَبَّأُونَ، فَدَخَلَ أَحَدٌ غَيْرُ مُؤْمِنٍ أَوْ عَامِّيٌّ، فَإِنَّهُ يُوَبَّخُ مِنَ ٱلْجَمِيعِ. يُحْكَمُ عَلَيْهِ مِنَ ٱلْجَمِيعِ.

କିନ୍ତୁ ସର୍ୱ୍ୱେଷ୍ୱୀଶ୍ୱରୀଯାଦେଶଂ ପ୍ରକାଶଯତ୍ସୁ ଯଦ୍ୟୱିଶ୍ୱାସୀ ଜ୍ଞାନାକାଙ୍କ୍ଷୀ ୱା କଶ୍ଚିତ୍ ତତ୍ରାଗଚ୍ଛତି ତର୍ହି ସର୍ୱ୍ୱୈରେୱ ତସ୍ୟ ପାପଜ୍ଞାନଂ ପରୀକ୍ଷା ଚ ଜାଯତେ,

٢٥ 25 وَهَكَذَا تَصِيرُ خَفَايَا قَلْبِهِ ظَاهِرَةً. وَهَكَذَا يَخِرُّ عَلَى وَجْهِهِ وَيَسْجُدُ لِلهِ، مُنَادِيًا: أَنَّ ٱللهَ بِٱلْحَقِيقَةِ فِيكُمْ.

ତତସ୍ତସ୍ୟାନ୍ତଃକରଣସ୍ୟ ଗୁପ୍ତକଲ୍ପନାସୁ ୱ୍ୟକ୍ତୀଭୂତାସୁ ସୋଽଧୋମୁଖଃ ପତନ୍ ଈଶ୍ୱରମାରାଧ୍ୟ ଯୁଷ୍ମନ୍ମଧ୍ୟ ଈଶ୍ୱରୋ ୱିଦ୍ୟତେ ଇତି ସତ୍ୟଂ କଥାମେତାଂ କଥଯିଷ୍ୟତି|

٢٦ 26 فَمَا هُوَ إِذًا أَيُّهَا ٱلْإِخْوَةُ؟ مَتَى ٱجْتَمَعْتُمْ فَكُلُّ وَاحِدٍ مِنْكُمْ لَهُ مَزْمُورٌ، لَهُ تَعْلِيمٌ، لَهُ لِسَانٌ، لَهُ إِعْلَانٌ، لَهُ تَرْجَمَةٌ. فَلْيَكُنْ كُلُّ شَيْءٍ لِلْبُنْيَانِ.

ହେ ଭ୍ରାତରଃ, ସମ୍ମିଲିତାନାଂ ଯୁଷ୍ମାକମ୍ ଏକେନ ଗୀତମ୍ ଅନ୍ୟେନୋପଦେଶୋଽନ୍ୟେନ ପରଭାଷାନ୍ୟେନ ଐଶ୍ୱରିକଦର୍ଶନମ୍ ଅନ୍ୟେନାର୍ଥବୋଧକଂ ୱାକ୍ୟଂ ଲଭ୍ୟତେ କିମେତତ୍? ସର୍ୱ୍ୱମେୱ ପରନିଷ୍ଠାର୍ଥଂ ଯୁଷ୍ମାଭିଃ କ୍ରିଯତାଂ|

٢٧ 27 إِنْ كَانَ أَحَدٌ يَتَكَلَّمُ بِلِسَانٍ، فَٱثْنَيْنِ ٱثْنَيْنِ، أَوْ عَلَى ٱلْأَكْثَرِ ثَلَاثَةً ثَلَاثَةً، وَبِتَرْتِيبٍ،وَلْيُتَرْجِمْ وَاحِدٌ.

ଯଦି କଶ୍ଚିଦ୍ ଭାଷାନ୍ତରଂ ୱିୱକ୍ଷତି ତର୍ହ୍ୟେକସ୍ମିନ୍ ଦିନେ ଦ୍ୱିଜନେନ ତ୍ରିଜନେନ ୱା ପରଭାଷା କଥ୍ୟତାଂ ତଦଧିକୈର୍ନ କଥ୍ୟତାଂ ତୈରପି ପର୍ୟ୍ୟାଯାନୁସାରାତ୍ କଥ୍ୟତାଂ, ଏକେନ ଚ ତଦର୍ଥୋ ବୋଧ୍ୟତାଂ|

٢٨ 28 وَلَكِنْ إِنْ لَمْ يَكُنْ مُتَرْجِمٌ فَلْيَصْمُتْ فِي ٱلْكَنِيسَةِ، وَلْيُكَلِّمْ نَفْسَهُ وَٱللهَ.

କିନ୍ତ୍ୱର୍ଥାଭିଧାଯକଃ କୋଽପି ଯଦି ନ ୱିଦ୍ୟତେ ତର୍ହି ସ ସମିତୌ ୱାଚଂଯମଃ ସ୍ଥିତ୍ୱେଶ୍ୱରାଯାତ୍ମନେ ଚ କଥାଂ କଥଯତୁ|

٢٩ 29 أَمَّا ٱلْأَنْبِيَاءُ فَلْيَتَكَلَّمِ ٱثْنَانِ أَوْ ثَلَاثَةٌ، وَلْيَحْكُمِ ٱلْآخَرُونَ.

ଅପରଂ ଦ୍ୱୌ ତ୍ରଯୋ ୱେଶ୍ୱରୀଯାଦେଶୱକ୍ତାରଃ ସ୍ୱଂ ସ୍ୱମାଦେଶଂ କଥଯନ୍ତୁ ତଦନ୍ୟେ ଚ ତଂ ୱିଚାରଯନ୍ତୁ|

٣٠ 30 وَلَكِنْ إِنْ أُعْلِنَ لِآخَرَ جَالِسٍ فَلْيَسْكُتِ ٱلْأَوَّلُ.

କିନ୍ତୁ ତତ୍ରାପରେଣ କେନଚିତ୍ ଜନେନେଶ୍ୱରୀଯାଦେଶେ ଲବ୍ଧେ ପ୍ରଥମେନ କଥନାତ୍ ନିୱର୍ତ୍ତିତୱ୍ୟଂ|

٣١ 31 لِأَنَّكُمْ تَقْدِرُونَ جَمِيعُكُمْ أَنْ تَتَنَبَّأُوا وَاحِدًا وَاحِدًا، لِيَتَعَلَّمَ ٱلْجَمِيعُ وَيَتَعَزَّى ٱلْجَمِيعُ.

ସର୍ୱ୍ୱେ ଯତ୍ ଶିକ୍ଷାଂ ସାନ୍ତ୍ୱନାଞ୍ଚ ଲଭନ୍ତେ ତଦର୍ଥଂ ଯୂଯଂ ସର୍ୱ୍ୱେ ପର୍ୟ୍ୟାଯେଣେଶ୍ୱରୀଯାଦେଶଂ କଥଯିତୁଂ ଶକ୍ନୁଥ|

٣٢ 32 وَأَرْوَاحُ ٱلْأَنْبِيَاءِ خَاضِعَةٌ لِلْأَنْبِيَاءِ.

ଈଶ୍ୱରୀଯାଦେଶୱକ୍ତୃଣାଂ ମନାଂସି ତେଷାମ୍ ଅଧୀନାନି ଭୱନ୍ତି|

٣٣ 33 لِأَنَّ ٱللهَ لَيْسَ إِلَهَ تَشْوِيشٍ بَلْ إِلَهُ سَلَامٍ. كَمَا فِي جَمِيعِ كَنَائِسِ ٱلْقِدِّيسِينَ،

ଯତ ଈଶ୍ୱରଃ କୁଶାସନଜନକୋ ନହି ସୁଶାସନଜନକ ଏୱେତି ପୱିତ୍ରଲୋକାନାଂ ସର୍ୱ୍ୱସମିତିଷୁ ପ୍ରକାଶତେ|

٣٤ 34 لِتَصْمُتْ نِسَاؤُكُمْ فِي ٱلْكَنَائِسِ، لِأَنَّهُ لَيْسَ مَأْذُونًا لَهُنَّ أَنْ يَتَكَلَّمْنَ، بَلْ يَخْضَعْنَ كَمَا يَقُولُ ٱلنَّامُوسُ أَيْضًا.

ଅପରଞ୍ଚ ଯୁଷ୍ମାକଂ ୱନିତାଃ ସମିତିଷୁ ତୂଷ୍ଣୀମ୍ଭୂତାସ୍ତିଷ୍ଠନ୍ତୁ ଯତଃ ଶାସ୍ତ୍ରଲିଖିତେନ ୱିଧିନା ତାଃ କଥାପ୍ରଚାରଣାତ୍ ନିୱାରିତାସ୍ତାଭି ର୍ନିଘ୍ରାଭି ର୍ଭୱିତୱ୍ୟଂ|

٣٥ 35 وَلَكِنْ إِنْ كُنَّ يُرِدْنَ أَنْ يَتَعَلَّمْنَ شَيْئًا، فَلْيَسْأَلْنَ رِجَالَهُنَّ فِي ٱلْبَيْتِ، لِأَنَّهُ قَبِيحٌ بِٱلنِّسَاءِ أَنْ تَتَكَلَّمَ فِي كَنِيسَةٍ.

ଅତସ୍ତା ଯଦି କିମପି ଜିଜ୍ଞାସନ୍ତେ ତର୍ହି ଗେହେଷୁ ପତୀନ୍ ପୃଚ୍ଛନ୍ତୁ ଯତଃ ସମିତିମଧ୍ୟେ ଯୋଷିତାଂ କଥାକଥନଂ ନିନ୍ଦନୀଯଂ|

٣٦ 36 أَمْ مِنْكُمْ خَرَجَتْ كَلِمَةُ ٱللهِ؟ أَمْ إِلَيْكُمْ وَحْدَكُمُ ٱنْتَهَتْ؟

ଐଶ୍ୱରଂ ୱଚଃ କିଂ ଯୁଷ୍ମତ୍ତୋ ନିରଗମତ? କେୱଲଂ ଯୁଷ୍ମାନ୍ ୱା ତତ୍ କିମ୍ ଉପାଗତଂ?

٣٧ 37 إِنْ كَانَ أَحَدٌ يَحْسِبُ نَفْسَهُ نَبِيًّا أَوْ رُوحِيًّا، فَلْيَعْلَمْ مَا أَكْتُبُهُ إِلَيْكُمْ أَنَّهُ وَصَايَا ٱلرَّبِّ.

ଯଃ କଶ୍ଚିଦ୍ ଆତ୍ମାନମ୍ ଈଶ୍ୱରୀଯାଦେଶୱକ୍ତାରମ୍ ଆତ୍ମନାୱିଷ୍ଟଂ ୱା ମନ୍ୟତେ ସ ଯୁଷ୍ମାନ୍ ପ୍ରତି ମଯା ଯଦ୍ ଯତ୍ ଲିଖ୍ୟତେ ତତ୍ପ୍ରଭୁନାଜ୍ଞାପିତମ୍ ଈତ୍ୟୁରରୀ କରୋତୁ|

٣٨ 38 وَلَكِنْ إِنْ يَجْهَلْ أَحَدٌ، فَلْيَجْهَلْ!

କିନ୍ତୁ ଯଃ କଶ୍ଚିତ୍ ଅଜ୍ଞୋ ଭୱତି ସୋଽଜ୍ଞ ଏୱ ତିଷ୍ଠତୁ|

٣٩ 39 إِذًا أَيُّهَا ٱلْإِخْوَةُ جِدُّوا لِلتَّنَبُّؤِ، وَلَا تَمْنَعُوا ٱلتَّكَلُّمَ بِأَلْسِنَةٍ.

ଅତଏୱ ହେ ଭ୍ରାତରଃ, ଯୂଯମ୍ ଈଶ୍ୱରୀଯାଦେଶକଥନସାମର୍ଥ୍ୟଂ ଲବ୍ଧୁଂ ଯତଧ୍ୱଂ ପରଭାଷାଭାଷଣମପି ଯୁଷ୍ମାଭି ର୍ନ ନିୱାର୍ୟ୍ୟତାଂ|

٤٠ 40 وَلْيَكُنْ كُلُّ شَيْءٍ بِلِيَاقَةٍ وَبِحَسَبِ تَرْتِيبٍ.

ସର୍ୱ୍ୱକର୍ମ୍ମାଣି ଚ ୱିଧ୍ୟନୁସାରତଃ ସୁପରିପାଟ୍ୟା କ୍ରିଯନ୍ତାଂ|