< Yuhana 20 >

1 Nin kwui dindin nwui un cizinu nayiri kuzor, a kiti dutu kalum kalum, Maryamu Magdalin da kiti kissekke; ayenne iyilino litala nnu kissekke.
Logo cedo, no primeiro dia da semana, enquanto ainda estava escuro, Maria Madalena foi até o túmulo e viu que a pedra que estava na entrada dele havia sido retirada.
2 A co ada kitin Simon Bitrus nin kanin gono katwawe na Yesu wa di nin suwe, a woro nani nenge, “Ina da yiru Cikilare ku nanya kissekke i nya mun, na tiyiru sa ina di nonkoghe nweri ba.”
Então, ela correu para avisar Simão Pedro e o outro discípulo, aquele a quem Jesus amava: “Eles tiraram o Senhor do seu túmulo e não sabemos para onde o levaram!”
3 Bitrus nin kani gono katwawe nuzu udas, ido kiti kissekke.
Então, Pedro e o outro discípulo foram até o túmulo.
4 I tunna ncum ligowe, kani gono katwawe katiza Bitrus ku nin cum a yaringhe ndi duru kiti kissekke.
Os dois corriam juntos, mas o outro discípulo foi mais rápido e chegou primeiro ao túmulo.
5 A tumuno a gbino nanye; a yene ugudun ubome non kitene, ama na awdi asa pira nanye ba.
Ele se inclinou e, ao olhar, viu apenas os lençóis de linho, mas não entrou no túmulo.
6 Simon Bitrus da kidun me a pira nanya kissekke. A yene ugudun ubowe non nanye,
Então, Simão Pedro chegou depois dele e entrou no túmulo. Ele viu os lençóis de linho
7 nin nimon ile na iwa di litime, na iwa non kiti kirume nin nileli imone ba, inin wa jinkpilin ussanme ugan.
e percebeu que o tecido que havia sido colocado na cabeça de Jesus não estava junto dos outros tecidos e, sim, dobrado e separado dos outros lençóis.
8 Ame kani gono katwa we wang pira, ule na awa tu a duru kiti kissekke; ayene ayinna.
Depois, o outro discípulo, que havia chegado ao túmulo primeiro, entrou também.
9 Uduru koni kube na iwa yiru uliru Kutelle nworu, gbas Yesu ma fitu nanya nanan kul.
Ele olhou em volta e acreditou que era verdade, pois até então, eles não tinham compreendido as Sagradas Escrituras, que dizem que Jesus precisava ressuscitar.
10 Nono katwa tutung nya ucin du nilari mine.
Eles, então, voltaram para casa.
11 Maryamu wa yissin ndas kisseske kuculu, na awa di kucule, a tumuno a gbino nanya kissekke.
Mas, Maria permaneceu do lado de fora do túmulo, chorando e, enquanto chorava, se inclinou e olhou para dentro do túmulo.
12 A yene anan Kadura naba sossin nin nimon ibo, umong kusari lite a umong kusari nabune, kiti kanga na kidowon Yesu wa non ku.
Ela viu dois anjos com roupas brancas, sentados onde estivera o corpo de Jesus. Um estava sentado na cabeceira e o outro nos pés.
13 I woroghe, “Uwani, iyaghari nta udi kuculu?” A woro nani, bara ina yiru Cikilari ning a nan yiru kiti ka na ina ceoghe ku ba.”
Eles perguntaram para Maria: “Por que você está chorando?” Ela respondeu: “Porque levaram o meu Senhor embora e eu não sei onde o colocaram.”
14 Na a belle nani, a gitirno ayene Yesu ku yissin kitene, ama na ame wa yinnin nworu Yesuere ba.
Após ter dito isso, ela se virou e viu Jesus ali em pé, mas não o reconheceu.
15 Yesu woroghe, “Uwani iyaghari udi kuculu mun? Udin pizuru ghari ku? Awa kpiliza nafo unan kye kunenari, a woroghe, “Cikilari andi ukalaghe kite, belli kika na uceoghe ku, Meng ma di yirughe in nya mun.”
Jesus perguntou a ela: “Por que está chorando? Quem você está procurando?” Pensando que ele fosse o jardineiro, ela lhe disse: “Senhor, se você o levou embora, diga-me onde o colocou, para que eu possa ir buscá-lo.”
16 Yesu woroghe, “Maryamu” A kpila kidowo me a woroghe nin ti Yahudanci, “Rabboni” Unare, “Unan dursuzu niyerti.”
Jesus lhe respondeu: “Maria!” Ela se virou para ele e respondeu em hebraico: “Rabôni!” (Que significa Mestre.)
17 Yesu woroghe, “Na uwa dudai ba, bara na nsa ghana udu kiti Ncif ba; ama can kitin nnuwna nighe u woro nani, nma ghanu udu kitin Ncif ning nin Cif mine, Kutelle ning nin Kutelle mine.
Jesus lhe disse: “Não me segure, pois eu ainda não subi ao céu para estar junto do meu Pai. Vá até os meus irmãos e lhes diga que eu estou subindo ao céu, para junto do meu Pai e do Pai deles, do meu Deus e do Deus deles.”
18 Maryamu Magdalin uni wa da bellin nono katwa we, a woro, “Inyene Cikilare” amini nbelleghe ile imone.
Então, Maria Madalena foi e disse aos discípulos: “Eu vi o Senhor!” E ela lhes contou o que Jesus lhe havia dito.
19 Na kulelen nta nwui une, lirin ncizunu nayiri kuzor a nibulun tursuzuno vat, kiti kanga na nono katwa we wa sossin ku bara fiu na Yahudawa, Yesu da ada yissina kitik mine a woro nani, “Sen lissosin lisheu.”
Nessa noite, no primeiro dia da semana, os discípulos estavam reunidos a portas fechadas, pois estavam com medo dos judeus. Jesus, então, veio e, em pé, entre eles, disse: “Que a paz esteja com vocês!”
20 Na a belle nani, a durso nani ucara me nin likot me. Na nono katwa we yene Cikilare, ayi poa nani.
Após essa saudação, ele mostrou a eles as suas mãos e o lado do seu corpo. Os discípulos ficaram muito contentes ao verem o Senhor.
21 Yesu kuru a woro nani, “Na lissosin lisheu yita nanghinu. Nafo na Ucife na tuyi, nanere meng to minu.”
“Que a paz esteja com vocês!”, Jesus disse novamente. “Da mesma maneira que o Pai me enviou, eu estou enviando vocês.”
22 Na Yesu belle nani, a pene nani a woro nani, “Seren uruhu ulau.
Ao dizer isso, soprou sobre eles e lhes disse: “Recebam o Espírito Santo!
23 Alenge na ishawa nin kulapi mine, ishawari une; alenge na anung ceo alapi mine, alapi ane nsowa une.”
Se vocês perdoarem os pecados de alguém, esses pecados estarão perdoados; mas, se não os perdoarem, eles não estarão perdoados.”
24 Tuma umong nanya likure, ulenge na idin yiccughe fibari, na awa di ligowe nanghinu kubin dakin Yesu ba.
Um dos doze discípulos, Tomé, chamado o Gêmeo, não estava com eles quando Jesus chegou.
25 Ngisin nono katwa we d woroghe, “tiyene Cikilare.”A woro nani, “Andi na meng yene nacara me kitin kottunu nikuse nceo licin ning ku, ikuru ceo ucara ning likot me ba, na meng ma yinnu ba.”
Então, os outros discípulos disseram a ele: “Nós vimos o Senhor!” Mas, ele respondeu: “Eu não acredito; a não ser que eu veja as marcas dos pregos nas mãos dele e as toque com os meus dedos e também coloque a minha mão no lado do seu corpo.”
26 Kimal nayiri kulir, nono katwa me wadi kutii, a Tuma yita ligowe nanghinu. Yesu da pira a kibulune tursuno, a yissina kiyitik mine, a woro, “Na lissosin lisheu yita nanghinu.”
Uma semana depois, os discípulos estavam reunidos dentro de casa, e Tomé estava com eles. As portas estavam trancadas e, mesmo assim, Jesus entrou e ficou em pé entre eles. Ele disse: “Que a paz esteja com vocês!”
27 A woro Toma ku, “Nakpa licinfe ududo kikane, yene ucara nin tutung; nakpa ucarafe, dudo likot nighe; na uwa yita nin salin yinnu sa uyenu ba, yinna.”
Então, ele disse a Tomé: “Coloque o seu dedo aqui e olhe as minhas mãos. Coloque a sua mão na ferida no lado do meu corpo. Pare de duvidar e creia em mim!”
28 Toma kpana a worogeh, “Cikilari ning ni Kutelle ning.”
“Meu Senhor e meu Deus!”, Tomé respondeu.
29 Yesu woroghe, “Bara na uyenei, umini in yinna. Anan mariari ale na i yene ba, inani nyinna.”
Jesus lhe disse: “Você crê em mim porque me viu. Felizes são aqueles que não me viram e, ainda assim, creem em mim.”
30 Nene Yesu wa su imon izikiki gbardang nbun nnono katwa me. Imon izikiki gbardang, ilenge na iwa yertin nanya kubaga nliru ba;
Jesus fez muitos outros milagres, enquanto estava com os seus discípulos, que não estão registrados neste livro.
31 Ilengene na ina yertin bara anung nan yinna Yesu amere Kristi, Usaun Kutelle, bara asa iyinna, nmoti ise ulai nanya lissame.
Mas, estes foram escritos aqui para que vocês possam crer que Jesus é o Messias, o Filho de Deus e, para que, ao crer nele e em quem ele é, vocês tenham vida por meio dele.

< Yuhana 20 >