Uafisawa 5

1 Nafo nono nayi Kutellẹ.

Vert difor Guds etterfylgjarar som hans kjære born,

2 Cinan nafo ame, cinan nanya nsu nafo na Kristi nati a napka litime imon nkusu na dadu ananzang, imong kugya kuman, udu kiti Kutellẹ.

og ferdast i kjærleik, liksom Kristus elska oss og gav seg sjølv for oss til ei gåva og eit offer, Gud til ein hugleg ange!

3 Unozu nan nawani nan nalilime, nin dinon a kuna niyizi na iwa se nanya mine ba, nanere cha kiti nanit alau Kutellẹ.

Men utukt og all ureinskap eller havesykja må ikkje eingong verta nemnde millom dykk, so som det sømer seg for heilage,

4 Sa imon inanzan, uliru tilala, timap liyakiti to nati chaun ba. Nworo minu sun uliru nin liburi libo.

og skjemdarferd og dårlegt svall og lauslyndt skjemt, som alt saman er usømelegt, men heller takksegjing!

5 Yinnon na umon unan nozu na nawani sa nalilime indinon, kunaniyizi, nin nan su nimon vat, aso ule na adin dortun ncil, na aba se kiti lisosin nanya kilari tigoh in Kristi nin Kutellẹ ba.

For dette veit de og skynar, at ingen horkar eller urein eller girug - som er ein avgudsdyrkar - hev arv i Kristi og Guds rike.

6 Na umon wa rusuzu minu nin tigulang hem ba. Bara ille imonere tinanayyi Kutellẹ ma tolu kitenen nonon salin lanzun liru.

Lat ingen dåra dykk med tome ord! for av slike ting kjem Guds vreide yver dei vantruande!

7 Na iwa suzu ile imon na inung din suze ba.

Hav difor ingen ting saman med deim!

8 Bara anung wang na di nanya nsirti, nene anung bdin kanaghari nanya in Cikilari. Cinan nafo nonon kanan.

For de var fordom myrker, men no er de ljos i Herren; ferdast som born av ljoset

9 Bara kumat nkanang ncineari nin lau a kidegen.

- for frukti av ljoset syner seg i all godleik og rettferd og sanning -

10 Ussu nimon icine nbun Kutellẹ.

so de prøver kva som er Herren til hugnad,

11 Na iwa munu achara nan ghinu kitin su katah nsirti ba. Nworu nani, puzunon nani kanang.

og hav inkje samlag med dei fruktlause gjerningar av myrkret; men refs deim heller!

12 Nnanzang nimon illenge na idin su nanya sirti na ichaun ubellu ba.

For det som løynlegt vert gjort av deim, er det skamlegt endå berre å tala um;

13 Nkanang din puzunu imon vat.

men når det vert refst, vert det alt saman openberra av ljoset; for alt som vert openberra, er ljos.

14 Bara nani ina woro, “unan moro fita, fita nanya nanan kul, Kristi ba punu nkanag me kiti me.”

Difor segjer skrifti: «Vakna, du som søv, og statt upp frå dei daude, og Kristus skal lysa for deg!»

15 Ndin bellu minu, cinan seng, na nafo alala ba, nafo ajijijn.

Sjå difor til korleis de kann ferdast varleg, ikkje som uvise, men som vise,

16 Sung katah nin kube, bara na allenge ayire ananzanghari.

so de kjøper den laglege tid; for dagarne er vonde!

17 Na iwa so alalan ba. Yinon ille imon na Kutellẹ nin suwẹ.

Ver difor ikkje uvituge, men skyna kva Herrens vilje er!

18 Na iwa son toro ba, bara asa mita unit deu, nworo nani na nfip Kutellẹ so nanya mine.

Og fyll dykk ikkje med vin, som det er skamløysa i, men vert fyllte med Anden,

19 Iliru nin nati nanya nsen nin nalali nfip milau, isuzu avu nin liru nin nibinayi mine udu kitin Cikilari.

so de talar til kvarandre med salmar og lovsongar og åndelege visor og syng og leikar i dykkar hjarto for Herren,

20 Isuzu ugodiya ko kome kubi nanya nimon vat, nin lisan Cikilari Yisa Kristi udu uchife Kutellẹ.

og alltid takkar Gud og Faderen for alle ting i vår Herre Jesu Kristi namn,

21 Inonkuzo atimine nanyan lanzu fiu in Kristi.

og er kvarandre undergjevne i age for Kristus!

22 Awani toltinon atimine kiti nales mine, nafo kitin Cikilari.

De konor, ver dykkar eigne menn undergjevne som Herren!

23 Bara ules amere liti in wani, nafo Kristi amere liti kutin lira, amrere unan tuchu kidowo.

For mannen er hovudet for kona, liksom Kristus er hovudet for kyrkja, han som er frelsaren for sin likam.

24 Nafo na Kristiarin udya nanan bi, nanere nalilime ma yitu adidya nawani mine.

Men liksom kyrkja er Kristus undergjevi, so skal og konorne vera sine eigne menner undergjevne i alle ting.

25 Anung Ales, tan usu nawani nafo na Kristi na ti usu nanan dortu me, ana litime bara inung.

De menner, elska konorne dykkar, liksom Kristus elska kyrkja og gav seg sjølv for henne,

26 Bara anan ta nani iso lau. Ana kusu nani nin sulsunu ulau nanya nmyen ligulang.

so han kunde helga henne, med di han reinsa henne ved vatsbadet i ordet,

27 Anan nakpa anan dortu me kitime imon igongong, sa in dinong, sa ikpenu, sa imonimon nafon inin, na ina yita sa ndinon.

so han kunde framstella kyrkja for seg i herlegdom, utan flekk eller rukka eller noko slikt, men so ho kunde vera heilag og ulasteleg.

28 Nafo na in belle, na ales ti usuu nawani mine nafo atimine. Ullenge na adin suu nwani me litimere adin suwẹ.

Soleis er mennerne skuldige til å elska konorne sine som sine eigne likamar. Den som elskar si kona, elskar seg sjølv.

29 Na umon sa nari kidowo me ba. Asa agyiza kinin imoli a kye kinin gegeme, nafo na Kristi din su nin nanan dortu me.

For aldri hev nokon hata sitt eige kjøt, men han føder og fjelgar det, liksom Kristus gjer med kyrkja;

30 Bara arik tigap kidowo mere.

for me er lemer på hans likam.

31 Bara nani unit ba chinu uchiff me nin nameh amunu ninj wane, “inughe nabẹ ma so kidowo kirum.”

Difor skal mannen skiljast med far og mor og halda seg hjå kona si, og dei tvo skal vera eitt kjøt.

32 Nkang kidegen liyenshin kidyawa kane, ndi bellu ubelle in Kristi ari nan nanan dortu me.

Denne løyndomen er stor - men eg tenkjer på Kristus og kyrkja.

33 Vat nin nani, kogha mine na ati usuu in wani me nafo litime, uwani tutung tolting litime nbun less me.

Men de og skal elska kvar si kona som seg sjølv, og kona hava age for mannen.