Zakaria 5

1 Pastaj i çova përsëri sytë dhe pashë, dhe ja një rrotull që fluturonte.

Pea ne u toki tangaki ai ki mui, pea sio hake hoku mata pea u mamata, pea vakai ko e takainga tohi ʻoku puna.

2 Engjëlli më tha: “Çfarë po shikon?”. Unë u përgjigja: “Shoh një rrotull që fluturon; gjatësia e saj është njëzet kubitë dhe gjërësia e saj dhjetë kubitë”.

Pea naʻa ne pehē mai kiate au, “Ko e hā ʻoku ke mamata ki ai?” Pea ne u pehēange, ʻOku ou sio ki ha takainga tohi ʻoku puna; ko hono lōloa ko e hanga ʻe fāngofulu, pea ko e hanga ʻe uofulu ʻa hono laulahi.

3 Atëherë ai më tha: “Ky është mallkimi që po përhapet mbi gjithë vendin; sepse tani e tutje, kushdo që vjedh do të dëbohet prej tij dhe kushdo që tani e tutje betohet me të rreme, do të dëbohet prej tij.

Pea naʻe toki pehē mai ʻe ia, “Ko eni ia ʻae malaʻia ʻoku ʻalu atu ki he funga ʻo māmani kotoa pē; he koeʻuhi ʻe motuhi kotoa pē ʻaia ʻoku kaihaʻa, ʻo fakatatau mo ia, pea ʻe motuhi mo ia kotoa pē ʻoku kape ʻo fakatatau mo ia.

4 Unë do ta bëj të dalë”, thotë Zoti i ushtrive, “dhe ai do të hyjë në shtëpinë e vjedhësit dhe në shtëpinë e atij që bën betim të rremë në emrin tim; do të mbetet në atë shtëpi dhe do ta konsumojë bashkë me lëndën e saj dhe me gurët e saj”.

‌ʻOku pehē ʻe Sihova ʻoe ngaahi kautau, te u ʻomi ia ʻeau, pea ʻe hū ia ki he fale ʻoe kaihaʻa, pea mo e fale ʻo ia ʻoku kape mo loi ʻi hoku hingoa: pea ʻe nofo ʻi he lotolotonga ʻo hono fale, pea te ne fakaʻauha ia, ʻae ʻakau ʻo hono alanga fale, pea mo hono ngaahi maka.”

5 Pastaj Engjëlli që fliste me mua doli dhe më tha: “Ço sytë dhe shiko çfarë është ajo që po del”.

Pea naʻe toki ʻalu atu ʻae ʻāngelo ʻaia naʻa ma talanoa mo au, ʻo ne pehē kiate au, “Hanga hake eni ho mata, pea ke sio pe ko e hā ʻae meʻa ni ʻoku ʻalu atu.”

6 Unë thashë: “Çfarë është?”. Ai tha: “Éshtë efa që po del”. Pastaj shtoi: “Kjo është pamja e tyre në gjithë vendin”.

Pea naʻaku pehē, “Ko e hā ia?” Pea ne pehē mai, “Ko e efa ia ʻoku hā mai.” Naʻa ne pehē mai foki, “Ko honau fakatātā eni ʻi māmani kotoa pē.”

7 Pastaj, ja, u ngrit një kapak plumbi, dhe kështu në mes të efas rrinte ulur një grua.

Pea vakai, ne hiki hake ʻae konga pulu mamafa: pea ko e fefine ia ʻoku nofo ʻi he loto efa.

8 Atëherë ai tha: “Kjo është ligësia”. Dhe e hodhi në mes të efas, pastaj hodhi kapakun prej plumbi mbi hapjen e saj.

Pea naʻa ne pehē, “Ko angahala ia.” Pea naʻa ne lī ia ki he loto efa; pea naʻa ne tataʻo ʻaki hono ngutu ʻae konga pulu mamafa.

9 Pastaj i çova sytë dhe shikova, dhe ja që po vinin dy gra me erën në krahët e tyre, sepse ato kishin krahë si krahët e lejlekut, dhe e ngritën efan midis tokës dhe qiellit.

Hili ia naʻaku hanga hake hoku mata, pea u sio, pea vakai naʻe haʻu ʻae ongo fafine ʻe toko ua, pea naʻe ʻi hona kapakau ʻae matangi; he naʻa na kapakau ʻo hangē ko e sitoaki: pea naʻa na hiki hake ʻae efa ʻi he vahaʻa ʻo māmani mo e langi.

10 Kështu unë e pyeta engjëllin që fliste me mua: “Ku e çojnë efan këto?”.

Pea naʻaku pehē ai ki he ʻāngelo ʻaia naʻa ma talanoa mo au, “ʻOku na fua ki fē ʻae efa?”

11 Ai m’u përgjigj: “Në vendin e Shinarit për t’i ndërtuar një shtëpi; kur të jetë gati efa do të vihet mbi piedestalin e vet”.

Pea naʻa ne pehē mai kiate au, “Ke langa ʻae fale moʻona ʻi he fonua ko Sinaʻa: pea ʻe fokotuʻu ia ʻi ai, ʻo tuku ʻi ai ki hono tuʻunga pe ʻoʻona.”