< Zakaria 11 >

1 Hapi dyert e tua, Liban, me qëllim që zjarri të djegë kedrat e tu.
E WEHE ae i kou mau puka, e Lebanona, i ai aku ai ke ahi i kou mau kedera.
2 Vajto, selvi, sepse kedri ka rënë, sepse drurët madhështorë janë shkatërruar. Këlthisni, lisa të Bashanit, sepse pylli i padepërtueshëm është rrëzuar.
E aoa oe, e ka laaukaa, no ka men, ua hina iho la ke kedera; No ka men, ua haoia ka poe hanohano: E aoa oukou, e na oka o Basana, No ka mea, ua kulaina iho ka ululaau ikaika.
3 Dëgjohet vajtimi i barinjve, sepse shkëlqimi i tyre u shkretua; dëgjohet vrumbullima e luanëve të vegjël, sepse madhështia e Jordanit u shkretua.
He leo aoa o na kahuhipa, No ka mea, ua hoopauia ko lakou mea hanohano: He leo o na liona opiopio e uwo ana; No ka mea, ua hoopauia ka nani o Ioredane.
4 Kështu thotë Zoti, Perëndia im: “Kulloti delet që janë caktuar për thertore,
Penei i olelo mai ai o Iehova o ko'u Akua, E hanai i ka ohana hipa no ka make;
5 blerësit e të cilave vrasin dhe nuk konsiderohen fajtorë dhe shitësit e të cilave thonë: “Qoftë bekuar Zoti, sepse unë po pasurohem” dhe barinjtë e të cilave nuk kanë kurrfarë mëshire.
O na kahu o lakou ke pepehi nei ia lakou, A ke manao nei ia lakou iho na hala ole: Ke olelo nei ka poe kuai lilo aku ia lakou, E hoomaikaiia ke Akua, no ka mea, ua waiwai au: Aole hoi i minamina iho ko lakou poe kahu ia lakou.
6 Nuk do të kem më mëshirë për banorët e vendit”, thotë Zoti, “madje do të bëj që secili prej tyre të bjerë në dorë të të afërmit të vet dhe në dorë të mbretit të vet. Ata do ta shkretojnë vendin dhe nuk do të çliroj asnjë nga duart e tyre”.
No ka mea, aole au e minamina hou i ka poe kanaka o keia aina, wahi a Iehova: Aia hoi, e hoolilo auanei au i kela kanaka i keia kanaka iloko o ka lima o kona hoa, a iloko o ka lima o kona alii: A e pepehi lakou i ko ka aina, Aole hoi au e hoopakele ae mailoko aku o ko lakou lima.
7 Atëherë nisa t’i kullos delet që ishin caktuar për thertore, pikërisht më të mjerat e kopesë. Mora pastaj për vete dy shkopinj: njërin e quajta “Hir” dhe tjetrin “Bashkim”, dhe nisa ta kullos kopenë.
Ua hanai hoi au i ka ohana hipa no ka make, ia oukou, e ka ohana poino! A lawe ae la au no'u i elua kookoo, a kapa aku la au i kekahi o laua, o Nani, a i kekahi kapa aku la au, o Naapo; a hanai aku la au i ka ohana hipa.
8 Brenda një muaj eliminova tre barinj. Unë isha i paduruar me ta, edhe ata gjithashtu më urrenin.
Ekolu mau kahuhipa a'u i hooki iho ai i ka malama hookahi; no ka mea, ua pauaho kuu naau ia lakou; a ua inaina mai hoi ko lakou naau ia'u.
9 Atëherë thashë: “Nuk do t’i kullos më; kush është duke vdekur, le të vdesë dhe kush është për të humbur, le të humbasë; pastaj ato që do të mbeten le të hanë njëra tjetrën”.
I iho la hoi au, Aole au e hanai ia oukou; o ka mea no ka make, e make no ia, a o ka mea no ka hookiia, e hookiia no oia; a o ka poe e koe, e ai iho kela mea keia mea o lakou i ka io o kona hoa.
10 Mora pastaj shkopin tim “Hir” dhe e theva, për të shfuqizuar besëlidhjen që kisha lidhur me gjithë popujt.
Alaila, lalau aku la au i kuu kookoo ia Nani, a haihai iho la ia ia, no ka haihai ana i ka berita a'u i hoopaa ai me na kanaka a pau.
11 Po atë ditë ai u shfuqizua. Kështu delet më të mjera të kopesë që po më shikonin, e kuptuan se ajo ishte fjala e Zotit.
A e uhaiia uanei ia i ua la la; a pela e ike ai ka ohana ilihune, ka poe i malama mai ia'u, o ka olelo ia a Iehova.
12 Atëherë u thashë atyre: “Po t’ju duket e drejtë, më jepni pagën time; në se jo, lëreni”. Kështu ata e peshuan pagën time: tridhjetë sikla argjendi.
Olelo aku la au ia lakou, Ina he maikai ia imua o ko oukou maka, e haawi mai i ka'u uku; a i ole, u'oki hoi. No ia mea, kaupaona iho la lakou no kuu uku i kanakolu apana kala.
13 Por Zoti më tha: “Hidhja poçarit çmimin madhështor me të cilin ata më vlerësuan”. Atëherë i mora tridhjetë siklat prej argjendi dhe i hodha në shtëpinë e Zotit për poçarin.
I mai la o Iehova ia'u, E hoolei aku ia mea no ka potera: he kumukuai nui ka ka'u i kuaiia'i e lakou! Nolaila, lalau aku la au i ua mau apana kala la he kanakolu, a hoolei aku la i ka potera iloko o ka hale o Iehova,
14 Pastaj theva shkopin tjetër “Bashkimi”, për të thyer vëllazërinë ndërmjet Judës dhe Izraelit.
Alaila, uhai iho la au i kela kookoo o'u, ia Naapo, no ka uhai ana i ka launa hoahanau iwaena o ka Iuda a o ka Iseraela.
15 Atëherë Zoti më tha: “Merri edhe veglat e një bariu të pamend.
Olelo mai la hoi o Iehova ia'u, E lawe oe nau i na mea hoailona o ke kahuhipa naaupo.
16 Sepse ja, unë do të nxjerr në vend një bari që nuk do të kujdeset për delet që humbasin, nuk do t’i kërkojë ato që janë të reja, nuk do të shërojë të plagosurat, nuk do të ushqejë ato që rrijnë në këmbë, por do të hajë mishin e të majmeve dhe do t’u shkulë edhe thonjtë”.
No ka mea, eia hoi au e hooku ae auanei i kahuhipa ma ka aina, aole ia e manao i ka poe e make wale ana, aole ia e imi i ka mea i auwana, aole hoi e lapaau i ka mea i haki, aole hoi e hanai i ka mea maloeloe; aka, e ai iho oia i ka io o na mea momona, a e haehae ae ia i ko lakou mau maiuu.
17 Mjerë bariu i pavlerë që e braktis kopenë! Një shpatë do të jetë kundër krahut të tij dhe kundër syrit të tij të djathtë. Krahu i tij do të thahet krejt dhe syri i tij do të verbohet fare.
Auwe ke kahuhipa lapuwale! ka mea haalele i ka ohana! e ku kona lima a me kona maka akau i ka pahikaua: e maloo auanei kona lima, a e pouli hoi kona maka akau.

< Zakaria 11 >