Titi 1

1 Pali, shërbëtor i Perëndisë dhe apostull i Jezu Krishtit, sipas besimit të të zgjedhurve të Perëndisë dhe njohjes të së vërtetës që është sipas perëndishmërisë,

Paul, serviteur de Dieu et Apôtre de Jésus-Christ — pour annoncer la foi des élus de Dieu et faire connaître la vérité qui a pour objet la piété,

2 në shpresën e jetës së përjetshme, të cilën Perëndia, që nuk gënjen, e premtoi para të gjitha kohërave, (aiōnios g166)

afin d’amener à l'espérance de la vie éternelle promise de tout temps par le Dieu qui ne trompe point, (aiōnios g166)

3 dhe që në kohë të caktuara e shfaqi fjalën e tij me anë të predikimit që m’u besua me urdhër të Perëndisë, Shpëtimtarit tonë,

et qui, au moment convenable, a révélé sa parole par la prédication qui m'a été confiée par l'ordre de Dieu, notre Sauveur —

4 Titit, birit të vërtetë në besimin e përbashkët: hir, mëshirë dhe paqe prej Perëndisë, Atit, dhe prej Zotit Jezu Krisht, Shpëtimtarit tonë.

à Tite, mon véritable enfant en la foi qui nous est commune: que la grâce et la paix te soient données par Dieu, notre Père, et par Jésus-Christ, notre Sauveur.

5 Për këtë arsye të lashë në Kretë, që ti të ndreqësh mirë çështjet që janë për t’u bërë dhe që, në çdo qytet, të caktosh pleq, ashtu siç të porosita;

Je t'ai laissé en Crète précisément afin que tu achèves de tout organiser, et que tu établisses des anciens dans chaque ville, comme je te l'ai prescrit.

6 secili prej tyre të jetë i paqortueshëm, bashkëshort i një gruaje të vetme, të ketë fëmijë besimtarë, që të mos përfliten për jetë të shthurur dhe për pandëgjesë.

S'il y a quelque homme d'une réputation intacte, mari d'une seule femme, ayant des enfants qui aient la foi et qui ne soient accusés ni de dissolution ni d'insubordination, choisis-le pour ancien:

7 Sepse peshkopi, si administrues i shtëpisë së Perëndisë duhet të jetë i paqortueshëm, jo arrogant, jo zemërak, jo i dhënë pas verës, jo i dhunshëm, jo njeri që lakmon fitim të turpshëm,

car il faut que l'évêque soit irréprochable comme étant un économe de Dieu. Il ne doit être ni arrogant, ni colère, ni buveur, ni violent, ni porté à un gain sordide,

8 por mikpritës, mirëdashës, i urtë, i drejtë, i shenjtë, i përmbajtur,

mais il doit être hospitalier, ami des gens de bien, mesuré, juste, pieux, tempérant,

9 që mban fort fjalën besnike siç i është mësuar, që të jetë në gjëndje me doktrinën e shëndoshë të këshillojë dhe bindë ata që kundërshtojnë.

attaché à la vraie Parole, telle qu'on la lui a enseignée, afin qu'il soit en état, et d'exhorter par l'instruction morale, et de confondre les contradicteurs.

10 Sepse ka, veçanërisht ndërmjet atyre që janë nga rrethprerja, shumë të pabindur, llafazanë dhe mashtrues, të cilëve u duhet mbyllur goja;

Il y a, en effet, surtout parmi les circoncis, bien des gens insubordonnés, bavards et séducteurs, à qui il faut fermer la bouche.

11 këta ngatërrojnë familje të tëra, duke mësuar ato që s’duhet, për fitim të ndyrë.

Ils bouleversent des familles entières, en enseignant pour un vil intérêt des choses inconvenantes.

12 Një prej tyre, pikërisht një profet i tyre, tha: “Kretasit janë gjithnjë gënjeshtarë, egërsira të këqija, barkpërtacë!”

Un de leurs compatriotes, leur propre prophète, a dit: «Les Crétois sont toujours menteurs; ce sont de méchantes bêtes, des ventres paresseux.»

13 Kjo dëshmi është e vërtetë; prandaj qortoji me ashpërsi, që të shëndoshen në besim,

Ce jugement est vrai: aussi reprends-les vertement, afin qu'ils aient une foi morale,

14 pa u vënë vesh përrallave të Judenjve dhe urdhërimeve të njerëzve që largohen nga e vërteta.

et qu'ils ne s'attachent pas à des fables judaïques, ni à des commandements d'hommes dévoyés.

15 Gjithçka është e pastër për ata që janë të pastër, por asgjë nuk është e pastër për të ndoturit dhe për ata që nuk besojnë; madje edhe mendja, edhe ndërgjegja e tyre janë të ndotura.

Tout est pur pour ceux qui sont purs; mais pour ceux qui sont souillés et infidèles, rien n'est pur: leur esprit est souillé ainsi que leur conscience.

16 Ata pohojnë se njohin Perëndinë, po me vepra e mohojnë, sepse janë të neveritshëm, të pabindur dhe të pazotë për çfarëdo vepre të mirë.

Ils font profession de connaître Dieu, mais ils le renient par leurs oeuvres: ils sont abominables, rebelles et incapables de rien de bon.