Titi 2

1 Por ti shpall ato që përkojnë me doktrinën e shëndoshë:

Ka ke leaʻaki pe ʻe koe ʻae ngaahi meʻa ʻoku taau mo e akonaki haohaoa:

2 pleqtë të jenë të përmbajtur, dinjitozë, të urtë, të shëndoshë në besim, në dashuri, në durim.

Ke faʻa tokanga ʻe he mātuʻa tangata, pea nau anga fakamotuʻa, ʻo fakapotopoto, mo haohaoa ʻi he tui, mo e ʻofa, mo e faʻa kātaki.

3 Gjithashtu edhe gratë e moshuara të kenë sjellje ashtu si u ka hije shenjtoreve, jo shpifëse, jo robinja ndaj verës së shumtë, por mësuese të së mirës,

Mo e kau finemātuʻa foki, ke nau ʻulungāanga fakamāʻoniʻoni, ke ʻoua naʻa ko e kau fakakovi, pe tokanga lahi ki he uaine, ka ko e kau akonaki ʻoe meʻa lelei;

4 që t’i mësojnë të rejat të duan burrat e tyre, të duan bijtë e tyre,

Koeʻuhi ke nau ako ki he kau finemui ke anga fakapotopoto, ke ʻofa ki honau husepāniti, ke ʻofa ki heʻenau fānau,

5 të jenë fjalëpakë, të dlira, t’i kushtohen punëve të shtëpisë, të mira, të bindura ndaj burrave të tyre, që fjala e Perëndisë të mos blasfemohet.

Ke nau fai poto, mo angatonu, ʻo faʻa nofo ʻi ʻapi, ʻo angalelei, pea talangofua ki honau husepāniti, ke ʻoua naʻa lauʻikovi ʻae folofola ʻae ʻOtua.

6 Nxiti gjithashtu të rinjtë që të jenë të matur,

Ke ke enginaki ki he kau talavou foki ke loto fakapotopoto.

7 duke e nxjerrë në çdo gjë veten tënde si shembull veprash të mira, duke treguar në mësim pastërti, dinjitet, paprishshmëri,

Ke ke fakahā koe ʻi he meʻa kotoa pē ko e fakaʻilonga ʻoe ngaue lelei: ʻi he akonaki ke hā ʻae taʻehala, mo e anga fakamotuʻa, mo e moʻoni,

8 një e folur e shëndoshë e të paqortueshme, që kundërshtari të turpërohet e të mos ketë të flasë asgjë të keqe për ju.

Mo e lea haohaoa, ʻaia ʻe ʻikai faʻa talia, koeʻuhi ke mā ai ia ʻaia ʻoku kau kehe, pea ne taʻemaʻu ha meʻa ke ne lauʻikovi ai ʻakitautolu.

9 Shërbëtorët t’u binden zotërinjve të tyre, të mundohen t’i kënaqin në të gjitha gjërat, të mos i kundërshtojnë me fjalë,

Ke talangofua ʻae kau tamaioʻeiki ki honau ngaahi ʻeiki, pea ke fai kotoa pē ko [honau ]fakafiemālie lelei; kaeʻoua naʻa fakatoutala;

10 të mos përvetësojnë gjënë e huaj, por të tregojnë një besnikëri të plotë, që në çdo gjë të nderojnë mësimin e Perëndisë, Shpëtimtarit tonë.

‌ʻOua naʻa kaihaʻa, kae fakahā atu ʻae angatotonu lelei kotoa pē; koeʻuhi ke nau fakaongolelei ʻae akonaki ʻoe ʻOtua, ko hotau Fakamoʻui, ʻi he meʻa kotoa pē.

11 Sepse hiri shpëtues i Perëndisë iu shfaq gjithë njerëzve,

He ko e ʻaloʻofa ʻae ʻOtua, ʻaia ʻoku ne ʻomi ʻae fakamoʻui ki he kakai kotoa pē, kuo hā mai ia,

12 dhe na mëson të mohojmë pabesinë dhe lakmitë e botës, sepse ne rrojmë me urtësi, me drejtësi dhe me perëndishmëri në këtë jetë, (aiōn g165)

‌ʻO ne akonekina ʻakitautolu, ke siʻaki ʻae anga taʻefakaʻotua mo e ngaahi holi fakamaama, ka tau moʻui anga fakapotopoto, mo māʻoniʻoni, mo angafakaʻotua, ʻi he māmani; (aiōn g165)

13 duke pritur shpresën e lume dhe të shfaqurit e lavdisë të të madhit Perëndi dhe të Shpëtimtarit tonë Jezu Krisht,

‌ʻO tatali ki he ʻamanaki fakamonūʻia ko ia, mo e fakahā ʻi he nāunau ʻoe ʻOtua lahi, ko hotau Fakamoʻui ko Sisu Kalaisi;

14 i cili e dha veten për ne, për të na shpenguar nga çdo paudhësi dhe për të pastruar për vete një popull të veçantë, të zellshëm në vepra të mira.

‌ʻAia naʻa ne foaki ʻe ia ia koeʻuhi ko kitautolu, koeʻuhi ke ne huhuʻi ʻakitautolu mei he hia kotoa pē, pea fakamāʻoniʻoni ha kakai lelei lahi maʻana, ʻoku fai velenga ʻae ngaahi ngaue lelei.

15 Mësoju këto gjëra, këshillo dhe qorto me çdo pushtet! Askush mos të përçmoftë.

Ako ʻaki ʻae ngaahi meʻa ni, mo enginaki, mo valoki ʻi he mālohi kotoa pē. ʻOua naʻa manukiʻi koe ʻe ha taha.