Kantiku i Kantikëve 1
1 Kantiku i kantikëve që është i Salomonit.
2 Më puth me të puthurat e gojës së vet! Sepse dashuria jote është më e mirë se vera.
Да лобжет мя от лобзаний уст своих: яко блага сосца твоя паче вина,
3 Nga aroma e vajrave të tua të këndshme emri yt është një vaj i parfumuar i derdhur; prandaj të duan vajzat.
и воня мира твоего паче всех аромат. Миро излияное имя твое: сего ради отроковицы возлюбиша тя.
4 Tërhiqmë te ti! Ne do të rendim pas teje! Mbreti më çoi në dhomat e tij. Ne do të kënaqemi dhe do të gëzohemi te ti; ne do ta kujtojmë dashurinë tënde më shumë se verën. Kanë të drejtë që të duan.
Привлекоша тя: вслед тебе в воню мира твоего течем. Введе мя царь в ложницу свою: возрадуемся и возвеселимся о тебе, возлюбим сосца твоя паче вина: правость возлюби тя.
5 Unë jam e zezë por e bukur, o bija të Jeruzalemit, si çadrat e Kedarit, si perdet e Salomonit.
Черна есмь аз и добра, дщери Иерусалимския, якоже селения Кидарска, якоже завесы Соломони.
6 Mos shikoni se jam e zezë, sepse dielli më ka nxirë. Bijtë e nënes sime janë zemëruar me mua; më kanë caktuar të ruaj vreshtat, por vreshtin tim nuk e kam ruajtur.
Не зрите мене, яко аз есмь очернена, яко опали мя солнце: сынове матере моея сваряхуся о мне, положиша мя стража в виноградех: винограда моего не сохраних.
7 Thuamë, o ti që të dashuron zemra ime, ku e kullot kopenë dhe ku e lë të pushojë në mesditë. Pse vallë duhet të jem si një grua e mbuluar me vel pranë kopeve të shokëve të tu?
Возвести ми, егоже возлюби душа моя, где пасеши? Где почиваеши в полудне? Да не когда буду яко облагающаяся над стады другов твоих.
8 Në rast se ti nuk e di, o më e bukura e grave, ndiq gjurmët e kopesë dhe kulloti kecat e tua pranë çadrave të barinjve.
Аще не увеси самую тебе, добрая в женах, изыди ты в пятах паств и паси козлища твоя у кущей пастырских.
9 Mikesha ime, ti më ngjan si pela ime midis qerreve të Faraonit.
Конем моим в колесницех фараоновых уподобих тя, ближняя моя.
10 Faqet e tua janë të bukura me ornamente, dhe qafa jote me gjerdane margaritaresh.
Что украшены ланиты твоя яко горлицы, выя твоя яко монисты?
11 Ne do të bëjmë për ty gjerdane të arta me tokëza prej argjendi.
Подобия злата сотворим ти с пестротами сребра.
12 Ndërsa mbreti është ulur në tryezë, livanda ime përhap aromën e saj.
Дондеже (будет) царь на восклонении своем, нард мой даде воню свою.
13 Kënaqësia ime është një qeskë e vogël mirre; ajo do të pushojë tërë natën midis gjive të mia.
Вязание стакти брат мой мне, посреде сосцу моею водворится:
14 Kënaqësia ime është për mua një tufë lulesh alkane në vreshtat e En-gedit.
грезн кипров брат мой мне в виноградех Енгаддовых.
15 Ti je e bukur, mikja ime, ja, je e bukur! Sytë e tu janë si ato të pëllumbeshave.
Се, еси добра, искренняя моя, се, еси добра: очи твои голубине.
16 Sa i bukur je, i dashuri im, madje dhe i dashurueshëm! Për më tepër shtrati ynë është blerosh.
Се, еси добр, брат мой, и еще красен: одр наш со осенением,
17 Trarët e shtëpive tona janë prej kedri dhe tavanet tona prej qiparisi.
преклади дому нашего кедровии, дски нашя кипарисныя.
