< Kantiku i Kantikëve 1 >

1 Kantiku i kantikëve që është i Salomonit.
2 Më puth me të puthurat e gojës së vet! Sepse dashuria jote është më e mirë se vera.
Drenk mij met de kussen van uw mond; Want uw liefde is zoeter dan wijn.
3 Nga aroma e vajrave të tua të këndshme emri yt është një vaj i parfumuar i derdhur; prandaj të duan vajzat.
Heerlijk is de geur van uw balsem, Uw naam is het kostbaarst aroom. Daarom hebben de meisjes u lief.
4 Tërhiqmë te ti! Ne do të rendim pas teje! Mbreti më çoi në dhomat e tij. Ne do të kënaqemi dhe do të gëzohemi te ti; ne do ta kujtojmë dashurinë tënde më shumë se verën. Kanë të drejtë që të duan.
Neem mij mede, laat ons vluchten; Want de koning heeft mij in zijn vertrekken gebracht! Wij willen juichen, in u ons verblijden, Uw liefde roemen, hoger dan wijn, Terecht beminnen zij u!
5 Unë jam e zezë por e bukur, o bija të Jeruzalemit, si çadrat e Kedarit, si perdet e Salomonit.
Wel ben ik donker, Maar toch nog schoon, Jerusalems dochters: Als de tenten van Kedar, De paviljoenen van Sjalma.
6 Mos shikoni se jam e zezë, sepse dielli më ka nxirë. Bijtë e nënes sime janë zemëruar me mua; më kanë caktuar të ruaj vreshtat, por vreshtin tim nuk e kam ruajtur.
Let er niet op, dat ik zwart ben, En van de zon ben verbrand; Want de zonen van mijn moeder waren boos op mij, En lieten mij de wijngaarden bewaken…. Maar mijn eigen wijngaard bewaakte ik niet!
7 Thuamë, o ti që të dashuron zemra ime, ku e kullot kopenë dhe ku e lë të pushojë në mesditë. Pse vallë duhet të jem si një grua e mbuluar me vel pranë kopeve të shokëve të tu?
Bericht mij toch, mijn zielsbeminde, Waar ge uw kudde laat weiden, Waar ge ze in de middag laat rusten? Want waarom zou ik gaan zwerven Bij de kudden uwer vrienden?
8 Në rast se ti nuk e di, o më e bukura e grave, ndiq gjurmët e kopesë dhe kulloti kecat e tua pranë çadrave të barinjve.
Als ge het niet weet, Schoonste der vrouwen, Volg dan het spoor van de kudde, En hoed uw geiten Bij de tenten der herders.
9 Mikesha ime, ti më ngjan si pela ime midis qerreve të Faraonit.
Met het span van Farao’s wagens Vergelijk ik u, liefste;
10 Faqet e tua janë të bukura me ornamente, dhe qafa jote me gjerdane margaritaresh.
Hoe bekoorlijk uw wangen tussen de hangers, Uw hals in de snoeren.
11 Ne do të bëjmë për ty gjerdane të arta me tokëza prej argjendi.
Gouden hangers laten we u maken, Met plaatjes van zilver.
12 Ndërsa mbreti është ulur në tryezë, livanda ime përhap aromën e saj.
Zolang de koning in zijn harem verbleef, Straalde mijn nardus haar geur.
13 Kënaqësia ime është një qeskë e vogël mirre; ajo do të pushojë tërë natën midis gjive të mia.
Want mijn beminde is mij een bundeltje mirre, Dat op mijn boezem blijft rusten;
14 Kënaqësia ime është për mua një tufë lulesh alkane në vreshtat e En-gedit.
Mijn beminde is mij een cyper-tros, Van Engédi’s gaarden.
15 Ti je e bukur, mikja ime, ja, je e bukur! Sytë e tu janë si ato të pëllumbeshave.
Wat zijt ge verrukkelijk, mijn liefste, Uw ogen zijn duiven.
16 Sa i bukur je, i dashuri im, madje dhe i dashurueshëm! Për më tepër shtrati ynë është blerosh.
Wat zijt ge verrukkelijk schoon, mijn beminde Ons rustbed is in het groen!
17 Trarët e shtëpive tona janë prej kedri dhe tavanet tona prej qiparisi.
De binten van ons paleis zijn ceders, Onze wanden cypressen.

< Kantiku i Kantikëve 1 >