< Kantiku i Kantikëve 1 >

1 Kantiku i kantikëve që është i Salomonit.
Salomos Højsang
2 Më puth me të puthurat e gojës së vet! Sepse dashuria jote është më e mirë se vera.
Kys mig, giv mig Kys af din mund thi din Kærlighed er bedre end Vin.
3 Nga aroma e vajrave të tua të këndshme emri yt është një vaj i parfumuar i derdhur; prandaj të duan vajzat.
Lifligt dufter dine Salver, dit Navn er en udgydt Salve, derfor har Kvinder dig kær.
4 Tërhiqmë te ti! Ne do të rendim pas teje! Mbreti më çoi në dhomat e tij. Ne do të kënaqemi dhe do të gëzohemi te ti; ne do ta kujtojmë dashurinë tënde më shumë se verën. Kanë të drejtë që të duan.
Drag mig efter dig, kom, lad os løbe; Kongen tog mig ind i sine Kamre. Vi vil juble og glæde os i dig, prise din Hærlighed fremfor Vin. Med Rette har de dig kær.
5 Unë jam e zezë por e bukur, o bija të Jeruzalemit, si çadrat e Kedarit, si perdet e Salomonit.
Jeg er sort, dog yndig, Jerusalems Døtre, som Kedars Telte, som Salmas Forhæng.
6 Mos shikoni se jam e zezë, sepse dielli më ka nxirë. Bijtë e nënes sime janë zemëruar me mua; më kanë caktuar të ruaj vreshtat, por vreshtin tim nuk e kam ruajtur.
Se ej på mig, fordi jeg er sortladen, fordi jeg er brændt af Solen. Min Moders Sønner vrededes på mig, til Vingårdsvogterske satte de mig - min egen Vingård vogted jeg ikke.
7 Thuamë, o ti që të dashuron zemra ime, ku e kullot kopenë dhe ku e lë të pushojë në mesditë. Pse vallë duhet të jem si një grua e mbuluar me vel pranë kopeve të shokëve të tu?
Sig mig, du, som min Sjæl har kær, hvor du vogter din Hjord, hvor du holder Hvil ved Middag. Thi hvi skal jeg gå som en Landstryger ved dine Fællers Hjorde?
8 Në rast se ti nuk e di, o më e bukura e grave, ndiq gjurmët e kopesë dhe kulloti kecat e tua pranë çadrave të barinjve.
Såfremt du ikke ved det, du fagreste blandt Kvinder, følg da kun Hjordens Spor og vogt dine Geder ved Hyrdernes Boliger.
9 Mikesha ime, ti më ngjan si pela ime midis qerreve të Faraonit.
Ved Faraos Forspand ligner jeg dig, min Veninde.
10 Faqet e tua janë të bukura me ornamente, dhe qafa jote me gjerdane margaritaresh.
Dine Kinder er yndige med Snorene din Hals med Kæderne.
11 Ne do të bëjmë për ty gjerdane të arta me tokëza prej argjendi.
Vi vil gøre dig Snore af Guld med Stænk af Sølv.
12 Ndërsa mbreti është ulur në tryezë, livanda ime përhap aromën e saj.
Min Nardus spreder sin Duft, mens Kongen er til Bords;
13 Kënaqësia ime është një qeskë e vogël mirre; ajo do të pushojë tërë natën midis gjive të mia.
min Ven er mig en Myrrapose, der ligger ved mit Bryst,
14 Kënaqësia ime është për mua një tufë lulesh alkane në vreshtat e En-gedit.
min Ven er mig en Koferklase fra En-Gedis Vingårde.
15 Ti je e bukur, mikja ime, ja, je e bukur! Sytë e tu janë si ato të pëllumbeshave.
Hvor du er fager, min Veninde, hvor du er fager, dine Øjne er Duer!
16 Sa i bukur je, i dashuri im, madje dhe i dashurueshëm! Për më tepër shtrati ynë është blerosh.
Hvor du er fager, min Ven, ja dejlig er du, vort Leje er grønt,
17 Trarët e shtëpive tona janë prej kedri dhe tavanet tona prej qiparisi.
vor Boligs Bjælker er Cedre, Panelet Cypresser!

< Kantiku i Kantikëve 1 >