Kantiku i Kantikëve 1
1 Kantiku i kantikëve që është i Salomonit.
Соломоновата песен на песните.
2 Më puth me të puthurat e gojës së vet! Sepse dashuria jote është më e mirë se vera.
Нека ме целуне с целувките на устата си, Защото любовта ти е по-желателна от виното.
3 Nga aroma e vajrave të tua të këndshme emri yt është një vaj i parfumuar i derdhur; prandaj të duan vajzat.
Твоите масла са благоуханни; Името ти е ароматно като изляно масло; Затова те обичат девиците.
4 Tërhiqmë te ti! Ne do të rendim pas teje! Mbreti më çoi në dhomat e tij. Ne do të kënaqemi dhe do të gëzohemi te ti; ne do ta kujtojmë dashurinë tënde më shumë se verën. Kanë të drejtë që të duan.
Привлечи ме; ние ще тичаме след тебе. Царят ме въвежда във вътрешните си стаи; Ще се радваме и ще веселим за тебе, Ще спомняме твоята любов повече от виното; С право те обичат!
5 Unë jam e zezë por e bukur, o bija të Jeruzalemit, si çadrat e Kedarit, si perdet e Salomonit.
Черна съм, но хубава, ерусалимски дъщери, Като кидарските шатри, като Соломоновите завеси.
6 Mos shikoni se jam e zezë, sepse dielli më ka nxirë. Bijtë e nënes sime janë zemëruar me mua; më kanë caktuar të ruaj vreshtat, por vreshtin tim nuk e kam ruajtur.
Не ме гледайте, че съм почерняла, Понеже слънцето ме е припърлило. Синовете на майка ми, като се разгневиха на мене, Поставиха ме пазачка на лозята; Но своето лозе но опазих.
7 Thuamë, o ti që të dashuron zemra ime, ku e kullot kopenë dhe ku e lë të pushojë në mesditë. Pse vallë duhet të jem si një grua e mbuluar me vel pranë kopeve të shokëve të tu?
Кажи ми ти, кого люби душата ми, Где пасеш стадото си, где го успокояваш на пладне; Че защо да съм като една, която се скита Край стадата на твоите другари?
8 Në rast se ti nuk e di, o më e bukura e grave, ndiq gjurmët e kopesë dhe kulloti kecat e tua pranë çadrave të barinjve.
Ако ти не знаеш, хубавице между жените, Излез по дирите на стадата И паси яретата си при шатрите на овчарите.
9 Mikesha ime, ti më ngjan si pela ime midis qerreve të Faraonit.
Уподобих те, любезна моя, На конете от Фараоновите колесници.
10 Faqet e tua janë të bukura me ornamente, dhe qafa jote me gjerdane margaritaresh.
Красиви са твоите бузи с плетенки, И шията ти с огърлици.
11 Ne do të bëjmë për ty gjerdane të arta me tokëza prej argjendi.
Ще ти направим златни плетеници Със сребърни копчета.
12 Ndërsa mbreti është ulur në tryezë, livanda ime përhap aromën e saj.
Докато царят седи на трапезата си, Нардът ми издава благоуханието си.
13 Kënaqësia ime është një qeskë e vogël mirre; ajo do të pushojë tërë natën midis gjive të mia.
Възлюбеният ми е за мене като китка от смирна, Която лежи между гърдите ми.
14 Kënaqësia ime është për mua një tufë lulesh alkane në vreshtat e En-gedit.
Възлюбленият ми е за мене като кипрова китка В лозята на Енгади.
15 Ti je e bukur, mikja ime, ja, je e bukur! Sytë e tu janë si ato të pëllumbeshave.
Ето, хубава си, любезна моя, ето, хубава си; Очите ти са като на гълъбите.
16 Sa i bukur je, i dashuri im, madje dhe i dashurueshëm! Për më tepër shtrati ynë është blerosh.
Ето, хубав си, любезни ми, да! Приятен си; И постелката ни е зеленината.
17 Trarët e shtëpive tona janë prej kedri dhe tavanet tona prej qiparisi.
Гредите на къщите ни са кедрови, Дъските ни са кипарисови.
