Kantiku i Kantikëve 8

1 Ah, sikur të ishe ti si një vëllai im, që mënd në gjitë e nënës sime! Duke të gjetur jashtë do të të puthja, dhe askush nuk do të më përçmonte.

O ke ou te tankou frè m, ki te souse nan tete a manman m. Si mwen te jwenn ou deyò, mwen ta bo ou; nonplis, pèsòn pa ta denonse m pou sa!

2 Do të të çoja dhe do të fusja në shtëpinë e nënës sime; ti do të më mësoje dhe unë do të të jepja për të pirë verë aromatike, lëng nga shega ime.

Mwen ta mennen ou e fè ou antre lakay a manman m ki te konn enstwi mwen an. Mwen ta bay ou diven pafime ki sòti nan ji grenad mwen yo pou ou bwè.

3 Dora e tij e majtë qoftë nën kokën time dhe e djathta e tij më përqafoftë!

Kite men goch li rete anba tèt mwen e men dwat li anbrase m.

4 O bija të Jerzalemit, ju lutem shumë, mos e shqetësoni dhe mos e zgjoni dashurinë time, deri sa kështu t’i pëlqejë.

“Mwen vle nou sèmante, o fi Jérusalem yo, pa fè lanmou a vin leve, ni ankouraje l jiskaske se plezi li.

5 Kush është ajo që del nga shkretëtira duke u mbështetur tek i dashuri i saj? Të kam zgjuar nën mollën, ku nëna jote të ka lindur, ku ajo që të ka lindur të ka nxjerrë në dritë.

Se ki fi sa a k ap monte sòti nan dezè a, k ap apiye sou cheri li a?” Jenn Fi an Anba pye pòm nan, mwen te fè ou leve; se la manman ou te gen doulè e te fè ou vin parèt.

6 Më vër si një vulë mbi zemrën tënde, si një vulë mbi krahun tënd; sepse dashuria është e fortë si vdekja, xhelozia është e ashpër si Sheoli. Flakët e saj janë flakë zjarri, një flakë që përvëlon. (Sheol h7585)

Mete mwen tankou yon so sou kè ou, tankou yon so sou bra ou. Paske lanmou gen fòs menm jan ak lanmò. Jalouzi sevè tankou Sejou mò yo; lè l pete se tankou dife k ap pete. Vrèman se flanm SENYÈ a. (Sheol h7585)

7 Ujërat e mëdha nuk do të mund ta shuajnë dashurinë, as lumenjtë ta përmbytin. Në rast se dikush do të jepte tërë pasuritë e shtëpisë së tij në këmbim të dashurisë, do të përbuzej me siguri.

Anpil dlo p ap ka etenn lanmou, ni rivyè p ap ka inonde l. Menm si yon nonm ta bay tout richès lakay li pou lanmou, sa ta konplètman meprize.

8 Ne kemi një motër të vogël që ende nuk ka sisë; çfarë do të bëjmë për motrën tonë ditën që do të flitet për të?

Nou gen yon ti sè e li pa gen tete menm; kisa n ap fè pou sè nou an nan jou ke yon moun ta vin pale pou l ta fiyanse avè l?

9 Në qoftë se është një mur, do të ndërtojmë mbi të një pallat prej argjendi; në qoftë se është një portë, do ta forcojmë me dërrasa kedri.

Si ti fi a se yon mi, nou va bati yon ranpa fèt an ajan pou antoure l; men, si li se yon pòt, n ap fè yon barikad ak gwo planch bwa sèd.

10 Unë jam një mur, dhe sisët e mia janë si kulla; prandaj në sytë e tij jam bërë si ajo që ka gjetur paqen.

Mwen te yon miray e tete mwen te tankou fò yo; konsa, mwen te devni nan zye li kon yon moun ki jwenn lapè.

11 Salomoni kishte një vresht në Baal-Hamon; ai ua besoi disa rojtarëve, secili prej tyre duhet t’i çonte si fryt të tij një mijë sikla argjendi.

Salomon te gen yon chan rezen nan Baal-Hamon; Li te bay jerans chan rezen an a gadyen yo. Yo chak te gen pou pote mil sik ajan pou fwi li yo.

12 Vreshti im, që është imi, ndodhet para meje. Ti, Salomon, mbaji një mijë siklat dhe rojtarët e frytit të tij marrshin dyqind.

Pwòp chan rezen mwen an se devan m; mil sik ajan yo se pou ou, Salomon ak de-san pou sila ki okipe fwi li yo.

13 Ti që banon në kopshte, shokët po dëgjojnë zërin tënd; bëj ta dëgjoj edhe unë.

O ou menm, ki chita nan jaden yo, ansanm ak zanmi mwen yo, kite m tande vwa ou.

14 Eja shpejt, i dashuri im, dhe ngjaji një gazele apo një sute në malet e aromave!

Annou pati, cheri mwen an! Fè tankou yon antilòp, oswa yon jenn sèf sou mòn ki plen epis yo.