< Kantiku i Kantikëve 6 >

1 Ku shkoi i dashuri yt, o më e bukura midis grave? Ku shkoi i dashuri yt, që të mund ta kërkojmë bashkë me ty?
Napuinaw thung dawk a mei kahawipoung e ka tawncanu, nange na pahren e teh nâ e hmuen koe maw a cei vai. Kaimouh ni nang hoi reirei tawng hanelah, nange pahren e teh, namaw na kâceihlinghlang roi tie hah dei haw.
2 I dashuri im zbriti në kopshtin e tij, në lehet e balsamit për të kullotur kopenë në kopshtet dhe për të mbledhur zambakë.
Ka pahren teh, a pawnaw cat vaiteh, lili peinaw ka la han a titeh, takha thung hmuitui onae koe lah a cei toe.
3 Unë jam e të dashurit tim dhe i dashuri im është imi; ai e kullot kopenë midis zambakëve.
Ka pahren hanelah kai teh ka o. Ka pahren hai kai hanelah ao. Ayawn dawk ka pouh e lah ao.
4 Mikja ime, ti je e bukur si Tirtsahu, i hijshëm si Jeruzalemi, e tmerrshme si një ushtri me flamuj të shpalosur.
Ka pahren e ka tawncanu, nang teh Tirzah kho patetlah na mei ahawi. Jerusalem kho patetlah ngai ao. Taran kâtuknae koe e patetlah taki kawi lah na o.
5 Largo nga unë sytë e tu, sepse më turbullojnë. Flokët e tu janë si një kope dhish, që kullosin mbi malin e Galaadit.
Nange na mit teh, kai koehoi alouklah kangvawi leih. Ahnimouh ni kai teh na tâ toe. Nange na san teh, Gilead mon hoi ka kum e hmaehu patetlah ao.
6 Dhëmbët e tua janë si një kope dhensh, që kthehen nga vendi ku lahen; të gjitha kanë binjakë dhe asnjëra prej tyre nuk është shterpe.
Nange na hânaw teh tui pâhluknae koehoi ka luen e tuhu patetlah ao. Buet touh hai kahmat hoeh. Kamphei e dueng doeh a khe awh.
7 Tëmthat e tu prapa velit tënd janë si një rriskë shege.
Na minhmai ramuknae thung kaawm e na tangboungnaw teh talepaw tangawntangai hoi a kâvan.
8 Aty ka gjashtëdhjetë mbretëresha dhe tetëdhjetë konkubina, si dhe vajza pa numërim.
Siangpahrang napui 60, a yu ado lah 80, touklek thai hoeh e tanglakacuemnaw ao.
9 Por pëllumbesha ime, e përkryera ime, është e vetme; nëna e ka të vetme, e përzgjedhura e saj që e ka pjellë. Vajzat e kanë parë dhe e kanë shpallur të lume, po, edhe mbretëreshat dhe konkubinat, e kanë lavdëruar.
Kaie bakhu, kaie ka kuep e, buet touh dueng doeh kaawm. Ahni ka khe e manu ni a pahren poung e lah ao. Tanglanaw ni ahni hah a hmu teh, yawhawi a poe awh. Siangpahrangnu hoi a yudonaw ni hai ahni teh a pholen awh.
10 Kush është ajo që shfaqet si agimi, e bukur si hëna, e pastër si dielli, e tmerrshme si një ushtri me flamuj të shpalosur?
Thapa patetlah ahawi teh, kanî patetlah a sei teh, tarankâtuknae koe e patetlah taki hanlah na o. Amom patetlah ngaihawi laihoi ka khen e teh apimaw.
11 Unë zbrita në kopshtin e arrave për të parë bimët e blerta të luginës, për të parë në se hardhitë ishin në lulëzim dhe shegët kishin bulëzuar.
Kai teh misurkung roung hai a roung hoeh hai, Tale a pei hoi a pei hoeh e hai panue hanelah, ka khetyawt hanelah takha koe ka cei.
12 Nuk e di si, por dëshira ime më vuri mbi qerret e popullit tim fisnik.
Kai ka panue hoehnahlan vah, ka muitha teh, Aminadab leng dawk kâcuie patetlah ao.
13 Kthehu, kthehu, o Shulamite, kthehu, kthehu, që të mund të të admirojmë. Çfarë shikoni te Shulamitja? Si një valle me dy grupe?
Oe Sulammit, bout tho haw. Kaimouh ni nang teh na hmu thai nahanelah bout tho haw. Bout tho haw. Sulammit dawk bang hno maw a hmu awh han vai. Ransahu bokhni touh e patetlah a hmu awh han.

< Kantiku i Kantikëve 6 >