Kantiku i Kantikëve 2

1 Unë jam trëndafili i Sharonit, zambaku i luginave.

אני חבצלת השרון שושנת העמקים

2 Si një zambak midis gjembave, ashtu është mikesha ime midis vajzave.

כשושנה בין החוחים כן רעיתי בין הבנות

3 Si një mollë midis pemëve të pyllit kështu është i dashuri im midis të rinjve. Kam dëshëruar shumë të rri në hijen e tij dhe aty jam ulur, fryti i tij ishte i ëmbël në gojën time.

כתפוח בעצי היער כן דודי בין הבנים בצלו חמדתי וישבתי ופריו מתוק לחכי

4 Më çoi në shtëpinë e banketit dhe flamuri i tij mbi mua është dashuria.

הביאני אל בית היין ודגלו עלי אהבה

5 Më mbani me pite rrushi, më përtërini me mollë, sepse unë vuaj nga dashuria.

סמכוני באשישות--רפדוני בתפוחים כי חולת אהבה אני

6 Dora e tij e majtë është poshtë kokës sime, dora e tij e djathtë më përqafon.

שמאלו תחת לראשי וימינו תחבקני

7 Ju përgjërohem, o bija të Jeruzalemit, për gazelat dhe sutat fushave, mos e ngacmoni dhe mos e zgjoni dashurinë time, deri sa kështu t’i pëlqejë

השבעתי אתכם בנות ירושלם בצבאות או באילות השדה אם תעירו ואם תעוררו את האהבה עד שתחפץ

8 Ja zëri i të dashurit tim! Ja, ai vjen duke kërcyer mbi malet, duke u hedhur mbi kodrat.

קול דודי הנה זה בא מדלג על ההרים--מקפץ על הגבעות

9 I dashuri im i përngjan një gazele apo një dreri të ri. Ja ku është prapa murit tonë, shikon nga dritaret, hedh vështrime nëpërmjet hekurave të tyre.

דומה דודי לצבי או לעפר האילים הנה זה עומד אחר כתלנו--משגיח מן החלנות מציץ מן החרכים

10 I dashuri im më ka folur dhe më ka thënë: “Çohu, mikja ime, e bukura ime, dhe eja!

ענה דודי ואמר לי קומי לך רעיתי יפתי ולכי לך

11 Sepse, ja, dimri ka kaluar, shiu pushoi, iku.

כי הנה הסתו עבר הגשם חלף הלך לו

12 Lulet duken mbi tokë, koha e të kënduarit erdhi, dhe në vendin tonë dëgjohet zëri i turtulleshës.

הנצנים נראו בארץ עת הזמיר הגיע וקול התור נשמע בארצנו

13 Fiku nxjerr fiqtë e tij të papjekur, vreshtat në lulëzim përhapin një aromë të këndshme. Çohu, mikja ime, e bukura ime, dhe eja.

התאנה חנטה פגיה והגפנים סמדר נתנו ריח קומי לכי (לך) רעיתי יפתי ולכי לך

14 O pëllumbesha ime, që rri në të çarat e shkëmbinjve, në strukat e rrëmoreve, ma trego fytyrën tënde, më bëj ta dëgjoj zërin tënd, sepse zëri yt është i këndshëm dhe fytyra jote është e hijshme”.

יונתי בחגוי הסלע בסתר המדרגה הראיני את מראיך השמיעני את קולך כי קולך ערב ומראיך נאוה

15 I zini dhelprat, dhelprat e vogla që dëmtojnë vreshtat, sepse vreshtat tona janë në lulëzim.

אחזו לנו שעלים--שעלים קטנים מחבלים כרמים וכרמינו סמדר

16 I dashuri im është imi, dhe unë jam e tij; ai e kullot kopenë midis zambakëve.

דודי לי ואני לו הרעה בשושנים

17 Para se të fryjë flladi i ditës dhe hijet të ikin, kthehu, i dashuri im, dhe sillu si një gazelë o një drenushë mbi malet që na ndajnë.

עד שיפוח היום ונסו הצללים סב דמה לך דודי לצבי או לעפר האילים--על הרי בתר