Kantiku i Kantikëve 2

1 Unë jam trëndafili i Sharonit, zambaku i luginave.

O WAU no ka rose o Sarona, A me ka lilia o na awawa.

2 Si një zambak midis gjembave, ashtu është mikesha ime midis vajzave.

E like me ka lilia mawaena o na kakalaioa, Pela no ka'u mea i aloha'i mawaena o na kaikamahine.

3 Si një mollë midis pemëve të pyllit kështu është i dashuri im midis të rinjve. Kam dëshëruar shumë të rri në hijen e tij dhe aty jam ulur, fryti i tij ishte i ëmbël në gojën time.

E like me ka laau ohia mawaena o na laau o ka nahelehele, Pela ka'u mea i aloha'i mawaena o na keiki kane; Ua noho iho au malalo o kona malu me ka oluolu, A ua ono kona hua i kuu ai ana.

4 Më çoi në shtëpinë e banketit dhe flamuri i tij mbi mua është dashuria.

Ua hookomo mai oia ia'u iloko o ka halo ahainu, A o kona hae maluna iho o'u, he aloha no ia.

5 Më mbani me pite rrushi, më përtërini me mollë, sepse unë vuaj nga dashuria.

E hooluolu mai ia'u i ka pai huawaina, E hanai mai hoi ia'u i ka hua ohia; No ka mea, ua mai au i ke aloha.

6 Dora e tij e majtë është poshtë kokës sime, dora e tij e djathtë më përqafon.

Aia kona lima hema malalo iho o ko'u poo, O kona lima akau hoi, ua apo mai ia'u.

7 Ju përgjërohem, o bija të Jeruzalemit, për gazelat dhe sutat fushave, mos e ngacmoni dhe mos e zgjoni dashurinë time, deri sa kështu t’i pëlqejë

Ke kauoha aku nei au ia oukou, e na kaikamahine o Ierusalema, Ma na anetelope a me na dia o ke kula, E hooluliluli ole aku oukou, a e hoala ole aku i ka'u mea i aloha'i, a ala wale mai ia.

8 Ja zëri i të dashurit tim! Ja, ai vjen duke kërcyer mbi malet, duke u hedhur mbi kodrat.

He leo ka, no ka'u mea i aloha'i Aia hoi, e hiki mai ana ia, E lele ana maluna o na mauna, E lehai ana hoi maluna o na puu.

9 I dashuri im i përngjan një gazele apo një dreri të ri. Ja ku është prapa murit tonë, shikon nga dritaret, hedh vështrime nëpërmjet hekurave të tyre.

Ua like ka'u mea i aloha'i, me ka anetelope, A me ka dia keiki hoi; Aia ka, ku iho la oia mahope o ko makou pa, E nana ana ma na puka makani, E makaikai ana ma na puka olepelepe.

10 I dashuri im më ka folur dhe më ka thënë: “Çohu, mikja ime, e bukura ime, dhe eja!

Olelo mai la ka'u mea i aloha'i, i mai ia'u, E ka'u mea i aloha'i, e ko'u mea nani, e ku ae, a e hele mai oe:

11 Sepse, ja, dimri ka kaluar, shiu pushoi, iku.

No ka mea, aia hoi, ua hala ka hooilo, Ua pau ka ua, a ua malie;

12 Lulet duken mbi tokë, koha e të kënduarit erdhi, dhe në vendin tonë dëgjohet zëri i turtulleshës.

Ua ikeia mai na pua ma ka honua; Ua hiki mai ka wa e oki ai, Ua loheia hoi ka leo o ke kuhukuku ma ko makou aina;

13 Fiku nxjerr fiqtë e tij të papjekur, vreshtat në lulëzim përhapin një aromë të këndshme. Çohu, mikja ime, e bukura ime, dhe eja.

O ka laau fiku ua hua mai ia i kona hua opiopio, Ua aala mai ka pua o ka waina. E ka'u mea i aloha'i, e ko'u mea maikai, e ala, a e hele mai oe.

14 O pëllumbesha ime, që rri në të çarat e shkëmbinjve, në strukat e rrëmoreve, ma trego fytyrën tënde, më bëj ta dëgjoj zërin tënd, sepse zëri yt është i këndshëm dhe fytyra jote është e hijshme”.

E ko'u nunu, ma na wahi malu o ka pohaku, a me na wahi hunaia o ka pali, E ae mai e ike au i kou helehelena. A e lohe hoi i kou leo; No ka mea, ua oluolu kou leo, a o kou helehelena, ua maikai no ia.

15 I zini dhelprat, dhelprat e vogla që dëmtojnë vreshtat, sepse vreshtat tona janë në lulëzim.

E hopu aku no makou i na alopeke, I na alopeke liilii, na mea i ino ai na malawaina; No ka mea, ua pua mai ko kakou malawaina.

16 I dashuri im është imi, dhe unë jam e tij; ai e kullot kopenë midis zambakëve.

No'u no ka'u mea i aloha'i, A nona hoi au; E ai ana oia mawaena o na lilia.

17 Para se të fryjë flladi i ditës dhe hijet të ikin, kthehu, i dashuri im, dhe sillu si një gazelë o një drenushë mbi malet që na ndajnë.

A i ka wa oluolu o ka la, a auhee na aka, E huli oe, e ka'u mea i aloha'i. A lilo oe i anetelope, A i dia keiki paha maluna o na mauna palipali.