Kantiku i Kantikëve 2

1 Unë jam trëndafili i Sharonit, zambaku i luginave.

As a lily among the thorns,

2 Si një zambak midis gjembave, ashtu është mikesha ime midis vajzave.

So [is] my friend among the daughters!

3 Si një mollë midis pemëve të pyllit kështu është i dashuri im midis të rinjve. Kam dëshëruar shumë të rri në hijen e tij dhe aty jam ulur, fryti i tij ishte i ëmbël në gojën time.

As a citron among trees of the forest, So [is] my beloved among the sons, In his shade I delighted, and sat down, And his fruit [is] sweet to my palate.

4 Më çoi në shtëpinë e banketit dhe flamuri i tij mbi mua është dashuria.

He hath brought me in unto a house of wine, And his banner over me [is] love,

5 Më mbani me pite rrushi, më përtërini me mollë, sepse unë vuaj nga dashuria.

Sustain me with grape-cakes, Support me with citrons, for I [am] sick with love.

6 Dora e tij e majtë është poshtë kokës sime, dora e tij e djathtë më përqafon.

His left hand [is] under my head, And his right doth embrace me.

7 Ju përgjërohem, o bija të Jeruzalemit, për gazelat dhe sutat fushave, mos e ngacmoni dhe mos e zgjoni dashurinë time, deri sa kështu t’i pëlqejë

I have adjured you, daughters of Jerusalem, By the roes or by the hinds of the field, Stir not up nor wake the love till she please!

8 Ja zëri i të dashurit tim! Ja, ai vjen duke kërcyer mbi malet, duke u hedhur mbi kodrat.

The voice of my beloved! lo, this — he is coming, Leaping on the mountains, skipping on the hills.

9 I dashuri im i përngjan një gazele apo një dreri të ri. Ja ku është prapa murit tonë, shikon nga dritaret, hedh vështrime nëpërmjet hekurave të tyre.

My beloved [is] like to a roe, Or to a young one of the harts. Lo, this — he is standing behind our wall, Looking from the windows, Blooming from the lattice.

10 I dashuri im më ka folur dhe më ka thënë: “Çohu, mikja ime, e bukura ime, dhe eja!

My beloved hath answered and said to me, 'Rise up, my friend, my fair one, and come away,

11 Sepse, ja, dimri ka kaluar, shiu pushoi, iku.

For lo, the winter hath passed by, The rain hath passed away — it hath gone.

12 Lulet duken mbi tokë, koha e të kënduarit erdhi, dhe në vendin tonë dëgjohet zëri i turtulleshës.

The flowers have appeared in the earth, The time of the singing hath come, And the voice of the turtle was heard in our land,

13 Fiku nxjerr fiqtë e tij të papjekur, vreshtat në lulëzim përhapin një aromë të këndshme. Çohu, mikja ime, e bukura ime, dhe eja.

The fig-tree hath ripened her green figs, And the sweet-smelling vines have given forth fragrance, Rise, come, my friend, my fair one, yea, come away.

14 O pëllumbesha ime, që rri në të çarat e shkëmbinjve, në strukat e rrëmoreve, ma trego fytyrën tënde, më bëj ta dëgjoj zërin tënd, sepse zëri yt është i këndshëm dhe fytyra jote është e hijshme”.

My dove, in clefts of the rock, In a secret place of the ascent, Cause me to see thine appearance, Cause me to hear thy voice, For thy voice [is] sweet, and thy appearance comely.

15 I zini dhelprat, dhelprat e vogla që dëmtojnë vreshtat, sepse vreshtat tona janë në lulëzim.

Seize ye for us foxes, Little foxes — destroyers of vineyards, Even our sweet-smelling vineyards.

16 I dashuri im është imi, dhe unë jam e tij; ai e kullot kopenë midis zambakëve.

My beloved [is] mine, and I [am] his, Who is delighting among the lilies,

17 Para se të fryjë flladi i ditës dhe hijet të ikin, kthehu, i dashuri im, dhe sillu si një gazelë o një drenushë mbi malet që na ndajnë.

Till the day doth break forth, And the shadows have fled away, Turn, be like, my beloved, To a roe, or to a young one of the harts, On the mountains of separation!