Kantiku i Kantikëve 2
1 Unë jam trëndafili i Sharonit, zambaku i luginave.
I am a meadow flower of Sharon, a lily of the valleys.
2 Si një zambak midis gjembave, ashtu është mikesha ime midis vajzave.
As a lily among thorns, so is my love among the young women.
3 Si një mollë midis pemëve të pyllit kështu është i dashuri im midis të rinjve. Kam dëshëruar shumë të rri në hijen e tij dhe aty jam ulur, fryti i tij ishte i ëmbël në gojën time.
As an apricot tree among the trees of the forest, so is my beloved among the young men. I sit down under his shadow with great delight, and his fruit is sweet to my taste.
4 Më çoi në shtëpinë e banketit dhe flamuri i tij mbi mua është dashuria.
He brought me to the house of wine, and his banner over me was love.
5 Më mbani me pite rrushi, më përtërini me mollë, sepse unë vuaj nga dashuria.
Revive me with raisin cakes and refresh me with apricots, for I am weak with love.
6 Dora e tij e majtë është poshtë kokës sime, dora e tij e djathtë më përqafon.
His left hand is under my head, and his right hand embraces me.
7 Ju përgjërohem, o bija të Jeruzalemit, për gazelat dhe sutat fushave, mos e ngacmoni dhe mos e zgjoni dashurinë time, deri sa kështu t’i pëlqejë
I want you to swear, daughters of Jerusalem, by the gazelles and the does of the fields, that you will not awaken or arouse love until she pleases.
8 Ja zëri i të dashurit tim! Ja, ai vjen duke kërcyer mbi malet, duke u hedhur mbi kodrat.
There is the sound of my beloved! Listen, here he comes, leaping over the mountains, jumping over the hills.
9 I dashuri im i përngjan një gazele apo një dreri të ri. Ja ku është prapa murit tonë, shikon nga dritaret, hedh vështrime nëpërmjet hekurave të tyre.
My beloved is like a gazelle or a young stag; look, he is standing behind our wall, gazing through the window, peering through the lattice.
10 I dashuri im më ka folur dhe më ka thënë: “Çohu, mikja ime, e bukura ime, dhe eja!
My beloved spoke to me and said, “Arise, my love; My beautiful one, come away with me.
11 Sepse, ja, dimri ka kaluar, shiu pushoi, iku.
Look, the winter is past; the rain is over and gone.
12 Lulet duken mbi tokë, koha e të kënduarit erdhi, dhe në vendin tonë dëgjohet zëri i turtulleshës.
The flowers have appeared in the land; the time for pruning and the singing of birds has come, and the sound of the doves is heard in our land.
13 Fiku nxjerr fiqtë e tij të papjekur, vreshtat në lulëzim përhapin një aromë të këndshme. Çohu, mikja ime, e bukura ime, dhe eja.
The fig tree ripens her green figs, and the vines are in blossom; they give off their fragrance. Arise, my love, my beautiful one, and come away.
14 O pëllumbesha ime, që rri në të çarat e shkëmbinjve, në strukat e rrëmoreve, ma trego fytyrën tënde, më bëj ta dëgjoj zërin tënd, sepse zëri yt është i këndshëm dhe fytyra jote është e hijshme”.
My dove, in the clefts of the rock, in the secret clefts of the mountain crags, let me see your face. Let me hear your voice, for your voice is sweet, and your face is lovely.”
15 I zini dhelprat, dhelprat e vogla që dëmtojnë vreshtat, sepse vreshtat tona janë në lulëzim.
Catch the foxes for us, the little foxes that spoil vineyards, for our vineyard is in blossom.
16 I dashuri im është imi, dhe unë jam e tij; ai e kullot kopenë midis zambakëve.
My beloved is mine, and I am his; he grazes among the lilies with pleasure.
17 Para se të fryjë flladi i ditës dhe hijet të ikin, kthehu, i dashuri im, dhe sillu si një gazelë o një drenushë mbi malet që na ndajnë.
Go away, my beloved, before the soft winds of dawn blow and the shadows flee away. Go away; be like a gazelle or a young stag on the rugged mountains.
