Kantiku i Kantikëve 2

1 Unë jam trëndafili i Sharonit, zambaku i luginave.

I am the flower of the field, and the lily of the valleys.

2 Si një zambak midis gjembave, ashtu është mikesha ime midis vajzave.

As the lily among thorns, so is my love among the daughters.

3 Si një mollë midis pemëve të pyllit kështu është i dashuri im midis të rinjve. Kam dëshëruar shumë të rri në hijen e tij dhe aty jam ulur, fryti i tij ishte i ëmbël në gojën time.

As the apple tree among the trees of the woods, so is my beloved among the sons. I sat down under his shadow, whom I desired: and his fruit was sweet to my palate.

4 Më çoi në shtëpinë e banketit dhe flamuri i tij mbi mua është dashuria.

He brought me into the cellar of wine, he set in order charity in me.

5 Më mbani me pite rrushi, më përtërini me mollë, sepse unë vuaj nga dashuria.

Stay me up with flowers, compass me about with apples: because I languish with love.

6 Dora e tij e majtë është poshtë kokës sime, dora e tij e djathtë më përqafon.

His left hand is under my head, and his right hand shall embrace me.

7 Ju përgjërohem, o bija të Jeruzalemit, për gazelat dhe sutat fushave, mos e ngacmoni dhe mos e zgjoni dashurinë time, deri sa kështu t’i pëlqejë

I adjure you, O ye daughters of Jerusalem, by the roes, and the harts of the, fields, that you stir not up, nor make the beloved to awake, till she please.

8 Ja zëri i të dashurit tim! Ja, ai vjen duke kërcyer mbi malet, duke u hedhur mbi kodrat.

The voice of my beloved, behold he cometh leaping upon the mountains, skipping over the hills.

9 I dashuri im i përngjan një gazele apo një dreri të ri. Ja ku është prapa murit tonë, shikon nga dritaret, hedh vështrime nëpërmjet hekurave të tyre.

My beloved is like a roe, or a young hart. Behold he standeth behind our wall, looking through the windows, looking through the lattices.

10 I dashuri im më ka folur dhe më ka thënë: “Çohu, mikja ime, e bukura ime, dhe eja!

Behold my beloved speaketh to me: Arise, make haste, my love, my dove, my beautiful one, and come.

11 Sepse, ja, dimri ka kaluar, shiu pushoi, iku.

For winter is now past, the rain is over and gone.

12 Lulet duken mbi tokë, koha e të kënduarit erdhi, dhe në vendin tonë dëgjohet zëri i turtulleshës.

The flowers have appeared in our land, the time of pruning is come: the voice of the turtle is heard in our land:

13 Fiku nxjerr fiqtë e tij të papjekur, vreshtat në lulëzim përhapin një aromë të këndshme. Çohu, mikja ime, e bukura ime, dhe eja.

The fig tree hath put forth her green figs: the vines in flower yield their sweet smell. Arise, my love, my beautiful one, and come:

14 O pëllumbesha ime, që rri në të çarat e shkëmbinjve, në strukat e rrëmoreve, ma trego fytyrën tënde, më bëj ta dëgjoj zërin tënd, sepse zëri yt është i këndshëm dhe fytyra jote është e hijshme”.

My dove in the clefts of the rock, in the hollow places of the wall, shew me thy face, let thy voice sound in my ears: for thy voice is sweet, and thy face comely.

15 I zini dhelprat, dhelprat e vogla që dëmtojnë vreshtat, sepse vreshtat tona janë në lulëzim.

Catch us the little foxes that destroy the vines: for our vineyard hath flourished.

16 I dashuri im është imi, dhe unë jam e tij; ai e kullot kopenë midis zambakëve.

My beloved to me, and I to him who feedeth among the lilies,

17 Para se të fryjë flladi i ditës dhe hijet të ikin, kthehu, i dashuri im, dhe sillu si një gazelë o një drenushë mbi malet që na ndajnë.

Till the day break, and the shadows retire. Return: be like, my beloved, to a roe, or to a young hart upon the mountains of Bether.