Kantiku i Kantikëve 1
1 Kantiku i kantikëve që është i Salomonit.
Соломунова песма над песмама.
2 Më puth me të puthurat e gojës së vet! Sepse dashuria jote është më e mirë se vera.
Да ме хоће пољубити пољупцем уста својих! Јер је твоја љубав боља од вина.
3 Nga aroma e vajrave të tua të këndshme emri yt është një vaj i parfumuar i derdhur; prandaj të duan vajzat.
Мирисом су твоја уља прекрасна; име ти је уље разлито; зато те љубе девојке.
4 Tërhiqmë te ti! Ne do të rendim pas teje! Mbreti më çoi në dhomat e tij. Ne do të kënaqemi dhe do të gëzohemi te ti; ne do ta kujtojmë dashurinë tënde më shumë se verën. Kanë të drejtë që të duan.
Вуци ме, за тобом ћемо трчати; уведе ме цар у ложницу своју; радоваћемо се и веселићемо се тобом, спомињаћемо љубав твоју више него вино; прави љубе те.
5 Unë jam e zezë por e bukur, o bija të Jeruzalemit, si çadrat e Kedarit, si perdet e Salomonit.
Црна сам, али сам лепа, кћери јерусалимске, као шатори кидарски, као завеси Соломунови.
6 Mos shikoni se jam e zezë, sepse dielli më ka nxirë. Bijtë e nënes sime janë zemëruar me mua; më kanë caktuar të ruaj vreshtat, por vreshtin tim nuk e kam ruajtur.
Не гледајте ме што сам црна, јер ме је сунце опалило; синови матере моје расрдивши се на ме поставише ме да чувам винограде, и не чувах свој виноград, који ја имам.
7 Thuamë, o ti që të dashuron zemra ime, ku e kullot kopenë dhe ku e lë të pushojë në mesditë. Pse vallë duhet të jem si një grua e mbuluar me vel pranë kopeve të shokëve të tu?
Кажи ми ти, ког љуби душа моја, где пасеш, где пландујеш? Јер зашто бих лутала међу стадима другова твојих?
8 Në rast se ti nuk e di, o më e bukura e grave, ndiq gjurmët e kopesë dhe kulloti kecat e tua pranë çadrave të barinjve.
Ако не знаш, најлепша између жена, пођи трагом за стадом, и паси јариће своје покрај станова пастирских.
9 Mikesha ime, ti më ngjan si pela ime midis qerreve të Faraonit.
Ти си ми, драга моја, као коњи у колима Фараоновим.
10 Faqet e tua janë të bukura me ornamente, dhe qafa jote me gjerdane margaritaresh.
Образи су твоји окићени гривнама, и грло твоје низовима.
11 Ne do të bëjmë për ty gjerdane të arta me tokëza prej argjendi.
Начинићемо ти златне гривне са шарама сребрним.
12 Ndërsa mbreti është ulur në tryezë, livanda ime përhap aromën e saj.
Док је цар за столом, нард мој пушта свој мирис.
13 Kënaqësia ime është një qeskë e vogël mirre; ajo do të pushojë tërë natën midis gjive të mia.
Драги ми је мој кита смирне, која међу дојкама мојим почива.
14 Kënaqësia ime është për mua një tufë lulesh alkane në vreshtat e En-gedit.
Драги ми је мој грозд кипров из винограда енгадских.
15 Ti je e bukur, mikja ime, ja, je e bukur! Sytë e tu janë si ato të pëllumbeshave.
Лепа ти си, драга моја, лепа ти си! Очи су ти као у голубице.
16 Sa i bukur je, i dashuri im, madje dhe i dashurueshëm! Për më tepër shtrati ynë është blerosh.
Леп ти си, драги мој, и љубак! И постеља наша зелени се.
17 Trarët e shtëpive tona janë prej kedri dhe tavanet tona prej qiparisi.
Греде су нам у кућама кедрове, даске су нам јелове.
