Kantiku i Kantikëve 1
1 Kantiku i kantikëve që është i Salomonit.
Solomunova pjesma nad pjesmama.
2 Më puth me të puthurat e gojës së vet! Sepse dashuria jote është më e mirë se vera.
Da me hoæe poljubiti poljupcem usta svojih! Jer je tvoja ljubav bolja od vina.
3 Nga aroma e vajrave të tua të këndshme emri yt është një vaj i parfumuar i derdhur; prandaj të duan vajzat.
Mirisom su tvoja ulja prekrasna; ime ti je ulje razlito; zato te ljube djevojke.
4 Tërhiqmë te ti! Ne do të rendim pas teje! Mbreti më çoi në dhomat e tij. Ne do të kënaqemi dhe do të gëzohemi te ti; ne do ta kujtojmë dashurinë tënde më shumë se verën. Kanë të drejtë që të duan.
Vuci me, za tobom æemo trèati; uvede me car u ložnicu svoju; radovaæemo se i veseliæemo se tobom, spominjaæemo ljubav tvoju više nego vino; pravi ljube te.
5 Unë jam e zezë por e bukur, o bija të Jeruzalemit, si çadrat e Kedarit, si perdet e Salomonit.
Crna sam, ali lijepa, kæeri Jerusalimske, kao šatori Kidarski, kao zavjesi Solomunovi.
6 Mos shikoni se jam e zezë, sepse dielli më ka nxirë. Bijtë e nënes sime janë zemëruar me mua; më kanë caktuar të ruaj vreshtat, por vreshtin tim nuk e kam ruajtur.
Ne gledajte me što sam crna, jer me je sunce opalilo; sinovi matere moje rasrdivši se na me postaviše me da èuvam vinograde, i ne èuvah svojega vinograda, koji ja imam.
7 Thuamë, o ti që të dashuron zemra ime, ku e kullot kopenë dhe ku e lë të pushojë në mesditë. Pse vallë duhet të jem si një grua e mbuluar me vel pranë kopeve të shokëve të tu?
Kaži mi ti, kojega ljubi duša moja, gdje paseš, gdje planduješ? jer zašto bih lutala meðu stadima drugova tvojih?
8 Në rast se ti nuk e di, o më e bukura e grave, ndiq gjurmët e kopesë dhe kulloti kecat e tua pranë çadrave të barinjve.
Ako ne znaš, najljepša izmeðu žena, poði tragom za stadom, i pasi jariæe svoje pokraj stanova pastirskih.
9 Mikesha ime, ti më ngjan si pela ime midis qerreve të Faraonit.
Ti si mi, draga moja, kao konji u kolima Faraonovijem.
10 Faqet e tua janë të bukura me ornamente, dhe qafa jote me gjerdane margaritaresh.
Obrazi su tvoji okiæeni grivnama, i grlo tvoje nizovima.
11 Ne do të bëjmë për ty gjerdane të arta me tokëza prej argjendi.
Naèiniæemo ti zlatne grivne sa šarama srebrnijem.
12 Ndërsa mbreti është ulur në tryezë, livanda ime përhap aromën e saj.
Dok je car za stolom, narad moj pušta svoj miris.
13 Kënaqësia ime është një qeskë e vogël mirre; ajo do të pushojë tërë natën midis gjive të mia.
Dragi mi je moj kita smirne, koja meðu dojkama mojim poèiva.
14 Kënaqësia ime është për mua një tufë lulesh alkane në vreshtat e En-gedit.
Dragi mi je moj grozd kiprov iz vinograda Engadskih.
15 Ti je e bukur, mikja ime, ja, je e bukur! Sytë e tu janë si ato të pëllumbeshave.
Lijepa ti si, draga moja, lijepa ti si! oèi su ti kao u golubice.
16 Sa i bukur je, i dashuri im, madje dhe i dashurueshëm! Për më tepër shtrati ynë është blerosh.
Lijep ti si, dragi moj, i ljubak! i postelja naša zeleni se.
17 Trarët e shtëpive tona janë prej kedri dhe tavanet tona prej qiparisi.
Grede su nam u kuæama kedrove, daske su nam jelove.
