Kantiku i Kantikëve 1
1 Kantiku i kantikëve që është i Salomonit.
Cântico de cânticos, que é de Salomão.
2 Më puth me të puthurat e gojës së vet! Sepse dashuria jote është më e mirë se vera.
Beije-me ele com os beijos da sua boca; porque melhor é o teu amor do que o vinho.
3 Nga aroma e vajrave të tua të këndshme emri yt është një vaj i parfumuar i derdhur; prandaj të duan vajzat.
Para cheirar são bons os teus unguentos, como o unguênto derramado o teu nome é; por isso as virgens te amam.
4 Tërhiqmë te ti! Ne do të rendim pas teje! Mbreti më çoi në dhomat e tij. Ne do të kënaqemi dhe do të gëzohemi te ti; ne do ta kujtojmë dashurinë tënde më shumë se verën. Kanë të drejtë që të duan.
Leva-me tu, correremos após ti. O rei me introduziu nas suas recâmaras: em ti nos regozijaremos e nos alegraremos: do teu amor nos lembraremos, mais do que do vinho: os retos te amam.
5 Unë jam e zezë por e bukur, o bija të Jeruzalemit, si çadrat e Kedarit, si perdet e Salomonit.
Morena sou, porém aprazível, ó filhas de Jerusalém, como as tendas de Kedar, como as cortinas de Salomão.
6 Mos shikoni se jam e zezë, sepse dielli më ka nxirë. Bijtë e nënes sime janë zemëruar me mua; më kanë caktuar të ruaj vreshtat, por vreshtin tim nuk e kam ruajtur.
Não olheis para o eu ser morena; porque o sol resplandeceu sobre mim: os filhos de minha mãe se indignaram contra mim, puseram-me por guarda de vinhas; a minha vinha que me pertence não guardei.
7 Thuamë, o ti që të dashuron zemra ime, ku e kullot kopenë dhe ku e lë të pushojë në mesditë. Pse vallë duhet të jem si një grua e mbuluar me vel pranë kopeve të shokëve të tu?
Dize-me, ó tu, a quem a minha alma ama: Onde apascentas o teu rebanho, onde o recolhes pelo meio dia: pois por que razão seria eu como a que se cobre ao pé dos rebanhos de teus companheiros?
8 Në rast se ti nuk e di, o më e bukura e grave, ndiq gjurmët e kopesë dhe kulloti kecat e tua pranë çadrave të barinjve.
Se tu o não sabes, ó mais formosa entre as mulheres, sai-te pelas pizadas das ovelhas, e apascenta as tuas cabras junto às moradas dos pastores.
9 Mikesha ime, ti më ngjan si pela ime midis qerreve të Faraonit.
Às éguas dos carros de faraó te comparo, ó amiga minha.
10 Faqet e tua janë të bukura me ornamente, dhe qafa jote me gjerdane margaritaresh.
Agradáveis são as tuas faces entre os teus enfeites, o teu pescoço com os colares.
11 Ne do të bëjmë për ty gjerdane të arta me tokëza prej argjendi.
Enfeites de ouro te faremos, com bicos de prata.
12 Ndërsa mbreti është ulur në tryezë, livanda ime përhap aromën e saj.
Enquanto o rei está assentado à sua mesa, dá o meu nardo o seu cheiro.
13 Kënaqësia ime është një qeskë e vogël mirre; ajo do të pushojë tërë natën midis gjive të mia.
O meu amado é para mim um ramalhete de mirra, morará entre os meus peitos.
14 Kënaqësia ime është për mua një tufë lulesh alkane në vreshtat e En-gedit.
Um cacho de Chypre nas vinhas de Engedi é para mim o meu amado.
15 Ti je e bukur, mikja ime, ja, je e bukur! Sytë e tu janë si ato të pëllumbeshave.
Eis que és formosa, ó amiga minha, eis que és formosa: os teus olhos são como os das pombas.
16 Sa i bukur je, i dashuri im, madje dhe i dashurueshëm! Për më tepër shtrati ynë është blerosh.
Eis que és gentil e agradável, ó amado meu; o nosso leito é viçoso.
17 Trarët e shtëpive tona janë prej kedri dhe tavanet tona prej qiparisi.
As traves da nossa casa são de cedro, as nossas varandas de cipreste.
