Kantiku i Kantikëve 1
1 Kantiku i kantikëve që është i Salomonit.
Cantique des cantiques, de Salomon.
2 Më puth me të puthurat e gojës së vet! Sepse dashuria jote është më e mirë se vera.
Qu’il me baise des baisers de sa bouche! Car ton amour vaut mieux que le vin,
3 Nga aroma e vajrave të tua të këndshme emri yt është një vaj i parfumuar i derdhur; prandaj të duan vajzat.
Tes parfums ont une odeur suave; Ton nom est un parfum qui se répand; C’est pourquoi les jeunes filles t’aiment.
4 Tërhiqmë te ti! Ne do të rendim pas teje! Mbreti më çoi në dhomat e tij. Ne do të kënaqemi dhe do të gëzohemi te ti; ne do ta kujtojmë dashurinë tënde më shumë se verën. Kanë të drejtë që të duan.
Entraîne-moi après toi! Nous courrons! Le roi m’introduit dans ses appartements… Nous nous égaierons, nous nous réjouirons à cause de toi; Nous célébrerons ton amour plus que le vin. C’est avec raison que l’on t’aime.
5 Unë jam e zezë por e bukur, o bija të Jeruzalemit, si çadrat e Kedarit, si perdet e Salomonit.
Je suis noire, mais je suis belle, filles de Jérusalem, Comme les tentes de Kédar, comme les pavillons de Salomon.
6 Mos shikoni se jam e zezë, sepse dielli më ka nxirë. Bijtë e nënes sime janë zemëruar me mua; më kanë caktuar të ruaj vreshtat, por vreshtin tim nuk e kam ruajtur.
Ne prenez pas garde à mon teint noir: C’est le soleil qui m’a brûlée. Les fils de ma mère se sont irrités contre moi, Ils m’ont faite gardienne des vignes. Ma vigne, à moi, je ne l’ai pas gardée.
7 Thuamë, o ti që të dashuron zemra ime, ku e kullot kopenë dhe ku e lë të pushojë në mesditë. Pse vallë duhet të jem si një grua e mbuluar me vel pranë kopeve të shokëve të tu?
Dis-moi, ô toi que mon cœur aime, Où tu fais paître tes brebis, Où tu les fais reposer à midi; Car pourquoi serais-je comme une égarée Près des troupeaux de tes compagnons?
8 Në rast se ti nuk e di, o më e bukura e grave, ndiq gjurmët e kopesë dhe kulloti kecat e tua pranë çadrave të barinjve.
Si tu ne le sais pas, ô la plus belle des femmes, Sors sur les traces des brebis, Et fais paître tes chevreaux Près des demeures des bergers.
9 Mikesha ime, ti më ngjan si pela ime midis qerreve të Faraonit.
A ma jument qu’on attelle aux chars de Pharaon Je te compare, ô mon amie.
10 Faqet e tua janë të bukura me ornamente, dhe qafa jote me gjerdane margaritaresh.
Tes joues sont belles au milieu des colliers, Ton cou est beau au milieu des rangées de perles.
11 Ne do të bëjmë për ty gjerdane të arta me tokëza prej argjendi.
Nous te ferons des colliers d’or, Avec des points d’argent.
12 Ndërsa mbreti është ulur në tryezë, livanda ime përhap aromën e saj.
Tandis que le roi est dans son entourage, Mon nard exhale son parfum.
13 Kënaqësia ime është një qeskë e vogël mirre; ajo do të pushojë tërë natën midis gjive të mia.
Mon bien-aimé est pour moi un bouquet de myrrhe, Qui repose entre mes seins.
14 Kënaqësia ime është për mua një tufë lulesh alkane në vreshtat e En-gedit.
Mon bien-aimé est pour moi une grappe de troëne Des vignes d’En-Guédi.
15 Ti je e bukur, mikja ime, ja, je e bukur! Sytë e tu janë si ato të pëllumbeshave.
Que tu es belle, mon amie, que tu es belle! Tes yeux sont des colombes.
16 Sa i bukur je, i dashuri im, madje dhe i dashurueshëm! Për më tepër shtrati ynë është blerosh.
Que tu es beau, mon bien-aimé, que tu es aimable! Notre lit, c’est la verdure.
17 Trarët e shtëpive tona janë prej kedri dhe tavanet tona prej qiparisi.
Les solives de nos maisons sont des cèdres, Nos lambris sont des cyprès.
